Naast TEKOS van Luc Pauwels, de Vlaamse pendant van GRECE in Frankrijk, zijn er verschillende Franstalige heidense tijdschriften, die echter uitgegeven worden door Vlaamse intellectuelen zoals Robert Steuckers en Vlaams Blok-mandataris Ralf van den Hautte. Die laatste leidt ook de vereniging Thule Sodalitas, een studiegroep die zich afkeert tegen de ‘multiraciale samenleving’ en contacten onderhoudt met de Duitse Thule Seminars en met rechts-radicale en heidense denktanks.

De belangrijkste onder hen is allicht Robert Steuckers, een gecultiveerd intellectueel die een lange carrière achter de rug heeft in rechts-radicale middens. Als jongeman kwam hij in contact met GRECE, van de filosoof en heidense denker Alain de Benoist, waarvan hij in de jaren zeventig lid werd. In 1981 werd hij privé-secretaris van De Benoist. Steuckers leidde de Belgische afdeling van GRECE en had in die hoedanigheid contact met zijn geloofsgenoot Luc Pauwels van TEKOS.

In 1985 werd hij actief in het Belgische Front National van Daniel Féret, en in ’89 werd hij de ideoloog van Agir, een Luikse extreem-rechtse partij, geïnspireerd door nieuw-rechts. Steuckers was in 1994 in Brussel mee betrokken bij de oprichting van Bruxelles Identité Sécurité. BIS voerde in Brussel steeds propaganda voor het Vlaams Blok. Hun blad Ket werd vaak samen met materiaal van het Vlaams Blok verspreid.

In 1993 nam Steuckers afstand van De Benoist door zich te engageren in een rechtse afsplitsing van GRECE, Synergies Européennes (SE). Europa, uitgebouwd met de steun van Vlaams Blok’er Ralf van den Hautte, werd de Belgische sectie van SE.

De meertalige Vlaming Steuckers is ook actief in de Vlaamse beweging. Hij schreef voor Dietsland Europa van Vlaams Blok-ideoloog en ondervoorzitter Roeland Raes en voor Revolte, en was meermaals aanwezig op evenementen van het Vlaams Blok.

Steuckers is een bezige bij. Hij dweilt nieuw-rechtse colloquia af in West- en Oost Europa en verzamelt interessante teksten van geestesgenoten in de bladen die hij uitgeeft. In ’81 heette zijn blad Orientations, dat in ’83 opgevolgd werd door Vouloir, uitgegeven door de vzw Europa. Vouloir bericht over allerhande nieuw-rechtse thema’s, schuwt de inbreng van linkse denkers niet, en heeft het regelmatig over het heidendom.

De vzw Europa geeft ook een meer politiek, tussentijds blad uit: Nouvelles des synergies Européennes. Hierin worden vaak teksten gepubliceerd van medewerkers van het Vlaams Blok, zoals volksvertegenwoordiger Jan Penris, ondervoorzitter Roeland Raes of senator Jürgen Ceder.

Vouloir is een intellectualistisch, zelfs bijna academisch blad. In Vouloir 10 (1998) maakt Steuckers zelf een uiterst nauwgezette historische schets van de opkomst van het nieuwe heidendom. Daarin komt het bekende anti-christianisme aan bod. Het christendom zorgde immers voor een vervreemding van de “spontane religieuze gevoelens van de Europeanen”.

Steuckers kent het rechtse ideologische gedachtengoed perfect. Hij vermeldt de ecologische denker Goldsmith en heeft het over de heidense groepen die oren hebben naar een ecologische catastrofe “als gevolg van het economisme, de technocratie en het mammonisme, de cultus van het geld (…)”. Hij heeft het over de oprichting van de Deutsche Glaubensbewegung tijdens het nazi-regime: “De tijd van het kruis is voorbij. Het zonnewiel zal terugkeren, en zo zullen we bevrijd zijn van de joodse God, en zal ons volk zijn eer terugkrijgen.”

De banden met Vlaams Blok-militanten zitten zelfs in de kleinste hoekjes. De grafiek en de logo’s van Vouloir werden in 1993 gemaakt door David Vercruysse, die ook voor Bloknoot schreef, een plaatselijk Vlaams Blok-blaadje in het kanton Halle. In ’96 was hij de Vlaamse correspondent van Final Conflict, een fascistisch en negationistisch Brits blad.

Steuckers onderhield een tijdlang bijzonder goede contacten met zijn geestesgenoot, de heiden Ralf van de Hautte, die in 1994 op een Vlaams Blok-lijst verkozen werd als gemeenteraadslid in Sint-Pieters-Leeuw. Van den Hautte is zo mogelijk nog openlijker heidens. Hij gaf het inmiddels ter ziele gegane blad Combat Païen (Heidense Strijd) uit en het tijdschrift L’Anneau, dat het heidendom promoot.

De uitgeverij verspreidt boeken van Victor Coremans over de joelfeesten, en van Koen Logghe van de Asatru-werkgroep Traditie. Van de Hautte geeft verder Heritage Européen uit, Racines (voor ‘de nieuwe dissidenties van het volgende millennium’) en Europe Nouvelle (dat in december ’97 een interview had met Vlaams Blok-voorzitter Van Hecke over Brussel), een driemaandelijks tijdschrift voor de vrienden van Thule Sodalitas.

Thule Sodalitas is “een metapolitieke kring waarvan de activiteiten zich richten op het informeren en vormen van de politieke soldaten van vandaag en morgen die strijden tegen de multiraciale maatschappij en voor een heterogene wereld, samengesteld uit homogene volkeren”, meldt de website vandaag. Volgens de antisemitisme-website van de universiteit van Tel Aviv, is Van den Hautte een rabiate antisemiet, en zijn de leden van Thule Sodalitas gelieerd aan de NSDAP-AO (Nazi Ausländer Organisation).

De naam Thule komt veelvuldig voor in heidense kringen. Thule verwijst naar een mythisch eiland dat zich volgens de Romeinse auteur Seneca ergens “in het noorden” moest bevinden. De Thule-mythe is een Germaanse variant op de verdronken cultuur van Atlantis, een mythe die als een rode draad doorheen het rechts-radicale gedachtegoed van de twintigste eeuw geweven is. Op Thule woonde een ras van godmensen, waarvan enkelen na de ondergang van het eiland gevlucht zijn naar Tibet. Thule zou de bakermat van het Arisch-Germaanse volk zijn.

Thule duikt al als naam op in 1918 in het Thule Gesellschaft van ‘Freiherr’ Rudolf von Sebottendorf, een rabiaat antisemiet. Officieel was het Thule Gesellschaft een studiegroep voor de Germaanse oudheid. Het gezelschap was gestructureerd als een geheim genootschap, dat het ‘magische middelpunt van het nationaal-socialisme’ wilde zijn. Het leefde door tijdens WOII en doofde daarna langzaam uit.

De moderne Thule Seminars, opgericht in 1980 in Kassel, zijn daarentegen voortzettingen van het Deutsch-Europäische Studiegesellschaft, een Duitse studiegroep die in het begin van de jaren zeventig werd opgezet naar analogie met GRECE. Voorzitter is Pierre Krebs, een radicaal rechts intellectueel.

“Een oud, nog steeds bestaand politiek tijdperk loopt ten einde: de anorganische politiek van het gelijkheidsbeginsel”, schrijft Krebs in zijn boek Mut zur Identität. “Een nieuw politiek tijdperk, dat een legitieme aanspraak zal kunnen maken op de macht, staat voor de deur: De organische politiek, die het recht op verscheidenheid erkent. Het biologische en het culturele zijn in wezen één: een maatschappij is een biocultureel systeem, waarin beide systemen in elkaar grijpen en op elkaar inwerken.”

Naast Krebs zijn rechtse ideologen zoals Jürgen Rieger, Peter Binding, Armin Mohler, Rudolf Kunast, Richard Eichler en de Fransen Alain de Benoist, Guillaume Faye en Jacques de Mahieu lid. Ook Luc Pauwels van TEKOS is lid. De Thule Seminars zijn studiekringen die via het entrisme (infiltrering) een invloed willen verwerven op de politieke partijen. Thule-militanten zijn niet alleen lid van uiterst rechtse partijen zoals het Vlaams Blok in Vlaanderen, maar ook van CSU/CDU en van de groenen in Duitsland. Op hun website – waarvan de links een encyclopedie vormen van rechts-radicale groepen en partijen in Europa – verwijzen de enige Vlaamse vermeldingen naar het Vlaams Blok en de Vlaams Blok-jongeren.

In Duitsland liegen de stickers van de Thule-seminars er niet om: Rasse ist Klasse – für eine heterogene Welt homogener Völker (Ras is klasse, voor een heterogene wereld van homogene volkeren) en Multikulturell ist monoprimitiv (Multicultureel is monoprimitief). Of nog: Gib der Bibel keine Chance (Geef de Bijbel geen kans). De Thule Seminars bulken van de heidenen.

In Duitsland is de godsdienstsociologe Sigrid Hunke, die pleit voor een herstel van de Germaanse religie in Europa, een bijzonder actief lid. Hunke sprak ook op het Vlaamse TEKOS-congres in ’81. Zij is eveneens vice-voorzitter van de Duitse Unitariërs, de opvolger van de Duitsche Glaubensbewegung die actief was in het nationaal-socialisme. Ook de leider van de heidense Artgemeinschaft, de radicaal rechtse advocaat Jürgen Rieger uit Hamburg, is een regelmatige gast op de seminaries.

Het credo van het Artgemeinschaft klinkt als volgt: “Onze ethische norm gebiedt ons een gelijkaardige levensgezel te kiezen, de garantie voor eenzelfde soort kinderen. Onze ethische norm gebiedt ons trouw en vertrouwen, genegenheid en liefde tegenover verwanten, vrienden en kameraden; waakzaamheid en voorzichtigheid tegenover vreemden; weerstand en haat tegenover vijanden.”

Bron » De Morgen