Marcel Vervloesem gaat dan toch geen lijst van ‘pedofielen’ publiceren op het internet. In een mededeling kondigt zijn organisatie, de werkgroep Morkhoven, aan dat ze wel de zogeheten ‘Neufchâteau-diskettes’ gaat vrijgeven via het internet. Hoe dat in zijn werk moet gaan en waar Vervloesem een website denkt de vinden die dit geheel van megabestanden kan plaatsen, kon hij gisteren niet verduidelijken.

Vervloesem is verbolgen omdat justitie niet optreedt tegen een vrouw die een “vals vonnis” over hem verspreidde. In 1997 werd de kinderpornojager in Dendermonde veroordeeld na een klacht wegens afpersing. De drie zetelende rechters beoordeelden Vervloesem heel streng op grond van zijn strafregister. Achteraf bleek dat zij zich “per vergissing” hadden gebaseerd op het strafdossier van een naamgenoot. Het parket-generaal in Gent onderzocht de zaak destijds, maar oordeelde dat het hier ging om een vergissing, die inmiddels ook werd rechtgezet door het hof van beroep.

Vervloesem ging echter aan het procederen tegen enkele mensen die in 1998 kopieën van het valse vonnis verspreidden, onder meer een vrouw die er tijdens een vergadering met een groep mensen uit de witte beweging mee zwaaide. Deze week besliste de Antwerpse kamer van inbeschuldigingstelling haar niet te vervolgen. De dag daarvoor dreigde Vervloesem er in enkele media mee “een lijst van duizend pedofielen” publiek te maken via het internet. Om wat voor soort lijst het moest gaan, is niet bekend.

Deze week werd de Werkgroep Morkhoven bedolven onder de telefoontjes van welzijnswerkers en sympathisanten die zich tegen zo’n publicatie verzetten. In de gisteren verspreide mededeling heet het dat de vzw ingaat “op vragen van welzijnsdiensten om deze lijsten niet vrij te geven, gelet op het gevaar van repressie ten overstaan van de betrokkenen”. De Werkgroep zegt zich wel “het recht voor te behouden de lijsten ter beschikking te stellen aan verenigingen die zich bezighouden met (de strijd tegen) kinderporno”.

Vervloesem kondigt nu aan dat hij de zogeheten Neufchâteau-diskettes gaat publiceren. Het gaat hier om (kopieën van) een zestal diskettes waarop in 1997 de centrale computer van de antenne-Neufchâteau bij de Brusselse BOB werd afgetapt. De Morgen is al drie jaar in het bezit van deze diskettes. Er volgde later een tweede lek en nu lijkt het wel alsof half België een exemplaar in handen heeft.

Sinds maart van dit jaar publiceert het Luxemburgse weekblad l’Investigateur eens per week een pagina of vier computerprints. Daar lag niemand van wakker, tot uitgever Jean Nicolas onlangs ook een lijst van ‘vermeende pedofielen’ publiceerde. Het blad werd uit de handel genomen en inmiddels is ook de website afgesloten. l’Investigateur had anders nog een eind te gaan. De Neufchâteau-diskettes zijn samen goed voor meerdere duizenden pagina’s samenvattingen van processen-verbaal en transcrïpties van de verhoren van Regina Louf (X1).

De diskettes beschrijven ook het verloop van het na augustus 1996 gevoerde onderzoek tegen Marc Dutroux en consorten. Om die reden vrezen velen dat het op de een of andere manier publiceren ervan koren op de molen is van Julien Pierre, de advocaat van Dutroux. Men kan gerust spreken van een massieve schending van het onderzoeksgeheim.

Vervloesem zegt dat hij de diskettes wil openbaren “om aan te tonen hoe justitie slordig en beschamend omspringt met de meest vertrouwelijke informatie”. Daar is wat van. Op de diskettes staat onder meer beschreven hoe eind 1996 en begin 1997 telefoons van burgers werden afgetapt en hoe enkele verdachten, onder wie een Brussels advocaat, werden geschaduwd.

Verder bevatten de diskettes tientallen verklaringen van slachtoffers van pedofilie die om absolute discretie verzochten uit vrees voor represailles. De vraag is of deze mensen, van wie sommigen nog in de zeer directe omgeving van de daders wonen, de stunt van Vervloesem zullen appreciëren.

Bron » De Morgen