Het strafproces tegen de beramers van de moord op de Belgische toppoliticus André Cools heeft een turbulent verloop. De voorzitter van de rechtbank ruimde gisteren het veld voor een vervanger, omdat de verdediging hem van partijdigheid betichtte. Cools (63) werd op 18 juli 1991 doodgeschoten. De twee Tunesische daders werden in 1998 in Tunesië al tot twintig jaar cel veroordeeld.
Nu staan in Luik degenen terecht die de moord zouden hebben beraamd: twee medewerkers van het kabinet van Alain van der Biest (een minister en Cools’ politieke rivaal die de moord zou hebben bevolen en vorig jaar zelfmoord pleegde) en zes beroepscriminelen uit Luik en Sicilië zouden hebben geholpen.
Het proces zal maanden duren, maar bereikte gisteren een voorlopig hoogtepunt met het voortijdige vertrek van rechtbankvoorzitter Henry-Paul Godin. Volgens advocaat Julien Pierre koos de rechter bij aanvaringen steeds de kant de openbare aanklager te kiezen, vroeg hij een van de advocaten ‘zich niet als een aap te gedragen’ en ging hij sarcastisch om met de beschuldigden. Het Hof van Cassatie steunde het verzoek tot wraking van Pierre, en verving Godin gisteren direct door rechter Luc Lambrecht.
Pierre had al ‘slands spectaculairste wraking ooit op zijn naam. Toen hij nog de advocaat was van Marc Dutroux, in 1996, wist hij onderzoeksrechter Jean-Marc Connerotte van de zaak te halen, omdat die bij de families van de slachtoffers spaghetti had gegeten en een vulpen had aangenomen. Dit ‘spaghetti-arrest’ zorgde voor een golf van protest.
Het proces-Cools is een van de belangrijkste processen in Belgiës naoorlogse geschiedenis. Als oud-vice-premier en minister van staat en Waals-socialistische partijbons had Cools vele vijanden.
In het onderzoek naar de moord viel in de jaren ’90 het ene na het andere ‘lijk uit de kast’: zoals een smeergeldaffaire tussen de Parti Socialiste en de helikopterfabrikant Agusta, wat leidde tot het ontslag van PS-partijbons Willy Claes als Navo-chef. Tot de 418 getuigen die in de komende weken de revue passeren behoren bijna alle belangrijke PS’ers uit de jaren ’80 en ’90.
Bron » Trouw