Procureur-generaal De Valkeneer neemt dossier Bende van Nijvel over

De procureur-generaal van Luik, Christian De Valkeneer, neemt het dossier van de Bende van Nijvel in handen. Dat schrijft de krant La Dernière Heure. De voormalige procureur des konings van Charleroi is door minister van Justitie Annemie Turtelboom aangesteld om de procureur-generaal van Bergen, Claude Michaux, te vervangen.

Claude Michaux gaat op 1 september met pensioen. De Valkeneer moet dan het dossier behandelen tot de verjaring ervan, die op 10 november 2015 voorzien is. In de krant zegt De Valkeneer dat hij geen “figurantenrol” wil spelen. Hij begrijpt de kritiek op het onderzoek niet en verduidelijkt dat het lopende onderzoek geen routine-onderzoek is, maar “een dynamisch onderzoek”.

Bron » Het Laatste Nieuws

Malversation dans l’enquête des Tueries du Brabant

Des indices matériels analysés par l’Institut National de Criminalistique et de Criminologie, dans l’enquête sur les tueries du Brabant, ne provenaient pas du canal de Ronquières. Les conclusions rendues par l’INCC sont basées sur des pièces dont certaines provenant d’un autre dépôt, d’une autre saisie que celle du canal de Ronquières, et qui n’ont pas séjourné dans l’eau.

C’est pourtant parce que les pièces à conviction étaient censées avoir séjourné un an dans le canal Charleroi-Bruxelles, que des accusations de “manipulation d’enquête par des enquêteurs” furent lancées par le parquet de Charleroi.

Selon l’INCC, il était impossible que ces indices aient séjourné douze mois dans l’eau. Selon les résultats obtenus, ils avaient séjourné au maximum deux mois. C’est donc que les enquêteurs de l’époque avaient menti. Voilà ce qui était annoncé le 21 mai dernier à Charleroi lors de la réunion des familles des victimes des tueries : “La manipulation est la seule hypothèse retenue.” Selon des sources et nos infos, une instance judiciaire supérieure a diligenté une enquête sur ce rapport de l’INCC.

Cette enquête de contrôle a consisté à vérifier quels étaient exactement les objets qui avaient été confiés à l’INCC pour que celui-ci procède à l’expertise. Les résultats sont sidérants. Ont été remises à l’INCC des pièces qui ne provenaient pas du canal de Ronquières, qui n’ont pas séjourné un an dans le canal ni même deux mois. Qui n’ont jamais séjourné dans l’eau.

Et s’agissant de pièces ayant par contre bel et bien séjourné dans le canal, les conditions d’emballage dans des sacs en plastique n’avaient pas été spécifiées à l’INCC, qui dès lors ne les a pas prises en compte dans son expertise, dont les résultats ont par conséquent pu être faussés.

L’INCC aurait été trompée. Les nouveaux enquêteurs croyant remettre des indices matériels trouvés à Ronquières, ont remis aux experts des indices provenant d’un autre site de découverte. Dans l’enquête sur les tueries, des indices matériels ont en effet été trouvés ailleurs qu’à Ronquières, dans les bois de la Houssière ou en forêt de Soignes.

La question de savoir comment cela a été possible est clairement posée. Il en a résulté que des enquêteurs de l’époque furent publiquement accusés de manipulation pour avoir, dans un scénario, peut-être voulu protéger un informateur. Sur le plan judiciaire , ces policiers furent inquiétés, certains interpellés rudement, jusqu’à être menacés de mandat d’arrêt comme complices des tueurs du Brabant dans vingt-huit assassinats.

Bron » La Dernière Heure

Meer dan 6.000 euro schadevergoeding voor medeplichtige moord André Cools

België moet 6.312 euro betalen aan de man die in 1991 de twee Tunesische huurmoordenaars vervoerde die PS-politicus André Cools moesten ombrengen. Dat heeft het Europees Hof voor de Rechten van de Mens geoordeeld.

Domenico Castellino is sinds 2011 voorwaardelijk vrij, nadat hij was veroordeeld tot twintig jaar cel voor medeplichtigheid aan de moord op André Cools. De jury had het arrest echter niet gemotiveerd, waarop hij naar Straatsburg trok. Eerder had Richard Taxquet in dezelfde zaak om die reden al gelijk gekregen.

België veranderde in 2010 zijn assisenwet en vroeg daarop de zaak-Castellino in Straatsburg van de rol te laten schrappen. Het mensenrechtenhof deed dat echter niet en oordeelt nu dat Castellino geen eerlijk proces kreeg. Volgens de rechters waren de vragen aan de jury ’te laconiek’ en voor alle beschuldigden hetzelfde.

Door het gebrek aan motivering kon hij ook niet weten op grond van welk bewijsmateriaal hij precies veroordeeld was, luidt het. Castellino had 20.000 euro morele schadevergoeding gevraagd, maar krijgt uiteindelijk 2.000 euro. Daarnaast krijgt hij wel nog 4.312 euro voor de proceskosten, aldus nog Gazet van Antwerpen. België kan wel nog in beroep gaan.

Bron » De Standaard

Twee op de drie mandaten bij federale politie verdwijnen

De nieuwe organisatiestructuur van de federale politie zal ongeveer een derde van het huidige aantal mandaten tellen. Van de huidige 84 mandaten blijven er nog 31 mandaten over. Dat zegt het kabinet van minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (CDH). Het kernkabinet raakte het dinsdagavond eens over de grote principes van de politiehervorming. Milquet zal tegen de politieke rentrée wetteksten uitwerken.

De hervorming moet de werking van de politie verbeteren. Het aantal mensen dat managementondersteunende taken heeft wordt beperkt, zodat er honderden agenten extra op het terrein kunnen worden ingezet. De hervorming moet de politiestructuur ook beter afstemmen op de nieuwe gerechtelijke structuur, met de grote provinciale gerechtelijke arrondissementen.

Milquet snoeit fors in het aantal mandaten bij de federale politie. Centraal blijven er, naast de commissaris-generaal, drie directeurs-generaal over. Nu zijn dat er nog enkele tientallen. Per gerechtelijk arrondissement blijft er een gerechtelijk directeur én een administratief directeur, maar omdat het aantal gerechtelijke arrondissementen vermindert daalt hun aantal van telkens 27 nu naar respectievelijk 14 en 12 à 13. De directie ‘management’ zal nog vier interne diensten tellen, tegenover twaalf nu. Ook bij andere directies wordt er gesnoeid in het aantal interne diensten.

Bron » De Standaard

Daar is het spook van de rijkswacht opnieuw

De grote hervorming van de politie is nog niet voor meteen. Ze zal allicht ook niet zo drastisch zijn als commissaris-generaal Catherine De Bolle graag had gewild.

Commissaris-generaal van de federale politie Catherine De Bolle tijdens de generale repetitie voor het defilé. Haar hervormingsplan voor de federale politie – en ook het compromisvoorstel van minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (CDH) – zal pas na de nationale feestdag worden besproken in het kernkabinet.

Commissaris-generaal van de federale politie Catherine De Bolle tijdens de generale repetitie voor het defilé. Haar hervormingsplan voor de federale politie – en ook het compromisvoorstel van minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (CDH) – zal pas na de nationale feestdag worden besproken in het kernkabinet. Bert Van den Broucke/photo news

Premier Elio Di Rupo (PS) en zijn topministers zouden normaal vrijdag in het kernkabinet de knoop doorhakken over het plan dat minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (CDH) op tafel had gelegd over de hervorming van de federale politie. Maar het kernkabinet hakte de knoop niet door. Op het kabinet-Milquet klonk het vrijdag dat er over bepaalde aspecten van het plan nog verder moest worden gediscuteerd door de ministers.

Directeursfuncties

Vooral het voorstel van de commissaris-generaal van de federale politie, Catherine De Bolle, om per gerechtelijk arrondissement één politiedirecteur aan te duiden stuit op weerstand. Vandaag zijn er twee directeursfuncties per arrondissement: één gerechtelijke en een bestuurlijke directeur.

Maar om die discussie te voeren, was vrijdag geen tijd meer. En dus komt het hervormingsplan volgende week terug op tafel.

Catherine De Bolle legde in januari al haar oorspronkelijk 73 pagina’s dikke plan ‘Optimalisatie federale politie’ aan de minister voor. De Bolle, die op 1 maart 2012 Fernand Koekelberg opvolgde aan het hoofd van de federale politie, koos niet voor de weg van de minste weerstand.

Integendeel, ze schrapte in haar plan met één pennentrek 55 van de meer dan 80 directeursfuncties bij de federale politie die haar voorganger Koekelberg mee had uitgetekend. Bij de vorige grote politiehervorming, die in 1998 werd doorgevoerd na de zaak-Dutroux, werd met hoge posten en directiefuncties gestrooid. Dat was toen de manier om het personeel de samensmelting tussen de voormalige rijkswacht en de gerechtelijke politie (GPP) te doen slikken.

Catherine De Bolle ging voor haar optimalisatieplan te rade bij een hele plejade van specialisten. Onder anderen professor en veiligheidsexpert Brice De Ruyver, ex-rijkswachtofficieren zoals Willy Bruggeman – ook professor in de politiewetenschappen – en Jean-Marie Brabant. Maar ook de federaal procureur Johan Delmulle en Christian De Valkeneer, de procureur-generaal van Luik, kregen hun zeg.

Rijkswacht

Maar bij het kabinet van Joëlle Milquet was er veel weerstand tegen het originele plan-De Bolle. Onder anderen de voornaamste adviseur van Milquet in politiezaken, de oud-fraudebestrijder bij de GPP en ex-directeur van de federale politie in Charleroi Jean-Pierre Doraene, vond het plan te veel een terugkeer naar de structuur van de oude rijkswacht van voor 1998.

Een zeer verticaal, dirigistisch systeem met één kolonel die per district alles te zeggen had. En bij het Octopus-akkoord in 1998 was net gekozen om af te stappen van dat model en te gaan voor een systeem van een gerechtelijke én een bestuurlijke directeur in plaats van die ene kolonel die alles te zeggen had – zo vonden Milquet en Doraene.

Centrale diensten

Daar kwam ook nog eens bij dat in het plan-De Bolle succesvolle centrale diensten als de fraudebestrijders van CDGEFID (Centrale Dienst voor de bestrijding van de Georganiseerde Economische en Financiële Delinquentie), het FAST (de dienst die de voortvluchtige criminelen opspoort) en de Federal Computer Crime Unit (FCCU) zou decentraliseren en verspreiden over de verschillende arrondissementen.

Milquet en haar kabinet vreesden dat die diensten in de nieuwe structuur hun werk niet meer naar behoren zouden kunnen doen. In het compromis dat Milquet volgend week aan het kernkabinet voorstelt, blijven die diensten gewoon waar ze zijn. Maar Milquet laat haar collega’s wel nog ruimte voor debat om te kiezen tussen het systeem-De Bolle – met één directeur per arrondissement – of het systeem-Milquet met twee directeurs.

Bron » De Standaard