Staatsveiligheid houdt Wetstraat in de gaten

De Staatsveiligheid gaat na of en wanneer politici contact hebben met organisaties zoals Scientology. In een confidentieel rapport worden tientallen namen geciteerd. Alain Winants, de administrateur-generaal van de Staatsveiligheid, stuurde een tiental dagen geleden een confidentieel rapport naar de hoogste overheden van het land. Om het vertrouwelijke karakter van de tekst te benadrukken wordt opgemerkt dat het document achter slot en grendel moet worden bewaard.

Aanleiding voor het document ‘Fenomeenanalyse van niet-staatsgestuurde inmengingsactiviteiten’ is de handel en wandel van organisaties als Scientology, Sahaja Yoga en de Moslimbroederschap. Die organisaties “viseren doelbewust bepaalde instellingen en proberen politici in hun beslissingen te beïnvloeden”.

Uit het document blijkt dat de Staatsveiligheid blijkbaar al jaren politici screent en nagaat of en wanneer ze contact hebben met die organisaties. “Elke organisatie heeft het recht om te lobbyen”, staat in het rapport. “Maar wanneer politici gecontacteerd worden om beslissingsprocessen te beïnvloeden, wetten aan te passen of invloed uit te oefenen wordt de grijze zone van lobbying overschreden. Dan kan er sprake zijn van inmenging.”

De Staatsveiligheid geeft bijvoorbeeld gedetailleerd weer hoe Sahaja Yoga een onderhoud had met toenmalig CD&V-parlementslid Tony Van Parys. Toen dat niet het gewenste resultaat opleverde, contacteerde de organisatie Mia De Schamphelaere (CD&V) en had daar “meer succes”.

Data, aanwezigen en de uitkomst van gesprekken die de organisatie had met Kris Van Dijck (N-VA) en een medewerker van Caroline Gennez (sp.a) worden gegeven. Maggie De Block (Open Vld) wordt genoemd, net als haar partijgenote Hilde Vautmans. Het gesprek van die laatste met Sahaja Yoga zou “in een stroeve sfeer zijn verlopen”.

De Staatsveiligheid merkt ook op dat de sekte contact probeerde te leggen met politici als Elio Di Rupo (PS), Inge Vervotte (CD&V) en Vera Dua (Groen). Frank Vandenbroucke (sp.a) zou beloofd hebben het dossier van Sahaja Yoga te bekijken.

In het deel over Scientology worden de contacten met Hugo Coveliers (VLOTT) en Johan Demol (Vlaams Belang) uiteengezet. Er wordt toelichting gegeven over de vergaderingen die Jan De Zutter, “een gewezen medewerker van Steve Stevaert en van Johan Vande Lanotte”, heeft bijgewoond. Voorts worden ook Filip Anthuenis (Open Vld) en Rik Torfs (CD&V) genoemd.

Winants reageert verbaasd op het lek. “De fenomeenanalyse heeft de hoogst mogelijke veiligheidskwalificatie en is voor een zeer beperkt aantal mensen bedoeld. Ik kan dan ook niets zeggen over de inhoud.” De administrateur-generaal benadrukt dat de Staatsveiligheid gewoon haar werk heeft gedaan.

“Wij volgen geen politici as such, maar zijn bevoegd om toe te zien op schadelijke sekten. De afspraak is wel dat wij onze voogdijminister op de hoogte brengen als er een onderzoek wordt gevoerd naar een federaal parlementslid.”

Minister van Justitie Turtelboom (Open Vld) is op de hoogte van het dossier maar kan er geen uitspraken over doen omdat het over geheime informatie gaat. Het Comité I, dat toezicht houdt op de inlichtingendiensten, heeft een onderzoek geopend over deze zaak.

Bron » De Morgen

Child Focus: “Daders langer straffen is zinloos”

Daders van zware misdrijven moeten niet extra lang in de cel blijven. Ze moeten in de gevangenis wel beter begeleid worden. Dat is het standpunt van Child Focus na een rondetafel- gesprek met ouders van vermiste en vermoorde kinderen.

De voorwaardelijke vrijlating van daders van geweld tegen kinderen hoeft niet verstrengd te worden. Maar daders moeten wel veel meer begeleid worden voor en na hun vrijlating. Er moet ook meer ingezet worden op therapie. Dat is de verrassende conclusie van een rondetafelgesprek dat Child Focus organiseerde met een aantal advocaten, hulpverleners en ouders van vermiste en vermoorde kinderen.

Het rondetafelgesprek kwam er naar aanleiding van de voorwaardelijke vrijlating van Michelle Martin eind augustus vorig jaar. “Voor de deelnemers aan de rondetafel bleek het niet de lengte van de straf te zijn die van tel is”, zegt Heidi De Pauw, de directeur-generaal van Child Focus. “Verschillende experts en ouders wezen erop dat er vooral een schrijnend gebrek is aan therapie en andere begeleiding, terwijl net dat van groot belang is voor het welslagen van hun re-integratie.”

“Onderzoek toont bovendien aan dat de kans op recidive lager is bij daders die voorwaardelijk in vrijheid zijn gesteld dan bij daders die hun straf volledig hebben uitgezeten. De laatste categorie moet zich namelijk aan geen enkele voorwaarde houden bij de vrijlating. Op hen is er helemaal geen controle.”

Een aantal oude verzuchtingen van slachtoffers en hun nabestaanden kwam ook tijdens de rondetafel opnieuw bovendrijven. “De slachtoffers vragen geen medebeslissingsrecht over de vrijlating”, zegt De Pauw.

“Maar ze willen wel beter op de hoogte gehouden worden van de strafuitvoering. Het gebeurt vandaag jammer genoeg nog altijd dat ouders de voorwaardelijke invrijheidstelling van de dader van een misdrijf ten aanzien van hun kind in de pers moeten vernemen. We pleiten ervoor dat slachtoffers en hun ouders automatisch geïnformeerd zouden worden over het verloop van het onderzoek en de strafuitvoering. Tenzij ze er uitdrukkelijk om gevraagd hebben om dat niet te worden. Vandaag is dat net het omgekeerde.”

Slachtoffers vragen ook inzage in de informatie die nodig is om het dossier beter te begrijpen. “Welk psychologisch parcours heeft de dader afgelegd? Welke inspanningen zijn er geleverd om de schade te vergoeden? Slachtoffers willen ook horen wat de dader daarover zegt voor de strafuitvoeringsrechtbank. Dan kunnen ze hem eventueel op leugens betrappen.”

“Als slachtoffers inzage krijgen in het volledige dossier, gehoord worden over hun visie erop en de volledige zitting mogen bijwonen, dan kan dat een meerwaarde betekenen voor de magistraat die een beslissing moet nemen. Maar de door ons gehoorde ouders zijn het erover eens dat het aan de magistraat moet blijven om de beslissing te nemen.”

De nota van Child Focus met de verzuchtingen van de slachtoffers is ondertussen overhandigd aan de minister van Justitie Annemie Turtelboom (Open VLD) en aan de leden van de commissie Justitie. “Wij beschouwen de nota voortaan als het officiële standpunt van Child Focus”, aldus De Pauw.

Opmerkelijk: het wetsontwerp van minister van Justitie Turtelboom om de wet Lejeune-strenger te maken werd gisteren in de Kamer besproken. De commissie Justitie keurde het ontwerp ondertussen al goed. En nog opmerkelijk: de toelagen voor centra die pedofielen behandelen, gingen drastisch naar beneden (DS 30 januari) . Dat alles lijkt alvast in tegenspraak met de conclusie die Child Focus haalt uit zijn rondetafelgesprek met experts en slachtoffers.

Bron » De Standaard

Landuyt wil verjaring voor moorden van bendes afschaffen

Volksvertegenwoordiger Renaat Landuyt (sp.a) wil dat moorden die door bendes gepleegd zijn niet meer verjaren. Zo wil hij de speurders naar de Bende van Nijvel meer tijd geven om hun zaak uit te spitten. Tussen 1982 en 1985 doodde de Bende van Nijvel 28 personen bij verschillende overvallen.

De daders werden nooit gevonden en op 9 november 2015 verjaren deze misdaden. Dan is immers dertig jaar verstreken sinds de laatste overval, die op Delhaize in Aalst, waarbij acht doden vielen. Dan valt het onderzoek dus stil en kan niemand worden gestraft.

Het college van procureurs-generaal onderzoekt nu of de misdaden van de Bende van Nijvel kunnen worden gedefinieerd als misdaden tegen de menselijkheid. Dat soort misdaden verjaart immers nooit. Minister van Justitie Annemie Turtelboom (Open Vld) zou die visie willen volgen.

Justitiespecialist Renaat Landuyt vindt dat een gevaarlijke piste: “Zelfs als het parket vervolgt voor misdaden tegen de menselijkheid in dit geval, dan is het niet zeker of de raadkamer en het assisenhof dat zullen volgen. Bovendien: we kunnen zelf de definitie van misdaden tegen de menselijkheid zomaar niet wijzigen, want het gaat om internationale verdragen.”

Landuyt ontwikkelt in een nieuw wetsvoorstel een elegantere manier om het onderzoek naar de misdaden van de Bende voort te zetten. Omdat de misdaden van de Bende van Nijvel in ieder geval moorden zijn die gepleegd zijn door een bende of een criminele organisatie, kan je natuurlijk wel de verjaringstermijn voor dit soort misdaden afschaffen. En dat doet Landuyt in zijn jongste wetsvoorstel.

Moorden van bendes verjaren dan nooit meer. Omdat een wet die de verjaringstermijn wijzigt een procedurewet is, kan ze onmiddellijk van toepassing zijn, ook op het onderzoek naar de Bende van Nijvel. “Gewone” moorden (niet in bende dus) blijven na dertig jaar verjaren.

Bron » Gazet van Antwerpen

Parket kijkt Facebookgegevens in

In 2011 is Facebook 202 keer gevorderd door de Belgische justitie om gegevens van Facebookgebruikers vrij te geven. Dat antwoordde minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (cdH) op een parlementaire vraag van voormalig gemeenschapssenator Bart Tommelein (Open VLD).

“In het raam van het bewijsonderzoek is de procureur des Konings bevoegd om al hetgeen kan dienen om de waarheid te ontdekken in beslag te nemen. Ook gegevens die in een informaticasysteem zijn opgeslagen”, aldus Milquet. Concreet kunnen identificatiegegevens en de gegevenshistoriek van sociale netwerkgebruikers onderzocht worden. In uitzonderlijke gevallen ook de inhoud van de communicatie.

Wat de binnenlandse sociale media betreft – Netlog bijvoorbeeld – kunnen politiediensten, mits een wettelijke vordering, rechtstreeks gegevens opvragen. Voor buitenlandse aanbieders – denk aan Facebook, LinkedIn, Badoo of Twitter – zijn er volgens Milquet twee mogelijkheden.

“Als er een akkoord is afgesloten met de leverancier, bijvoorbeeld Facebook, dan worden de gegevens mits een wettelijke vordering opgevraagd via de Computer Crime Unit van de federale politie. Is zo”n akkoord er niet, dan moeten de gegevens worden opgevraagd via een internationale rechtshulpverzoekcommissie.”

Voor Facebook werden 19 vorderingen genoteerd in 2010 en 202 in 2011. Voor Badoo werden 2 vorderingen genoteerd in 2011. De betrokkenen zijn daarover niet ingelicht. In landen zoals de VS kan de betrokkene wel ingelicht worden. Twitter bijvoorbeeld doet dat.

Senator Tommelein peilde ook bij de militaire inlichtingendienst ADIV naar onderzoeken binnen sociale media. “De ADIV screent de sociale media niet op systematische wijze”, antwoordde minister van Defensie Pieter De Crem (CD&V).

“Controles hebben enkel betrekking op de gegevens die toegankelijk zijn voor het publiek –open bronnen dus. Indien bij de dagelijkse controle van de publieke media (via alle dragers, dus ook internet) gevoelige informatie met betrekking tot Defensie wordt gevonden, dan wordt een veiligheidsonderzoek opgestart.”

Volgens De Crem hebben Defensie noch de ADIV een protocolakkoord afgesloten met aanbieders van de sociale media. In de periode 2009- 2011 heeft de ADIV ook geen medewerking gevorderd van Facebook & co.

Eind november 2012 berichtte De Standaard dat een aantal werknemers van de Staatsveiligheid op Facebook of LinkedIn hadden bekendgemaakt dat ze werken voor de inlichtingendienst. Het Comité I, dat de Belgische inlichtingendiensten controleert, is intussen een onderzoek gestart naar de problematiek. Senator Bert Anciaux (sp.a) vroeg minister van Justitie Annemie Turtelboom (Open VLD) om een reactie.

“Een eenvoudige zoekopdracht met een zoekmachine biedt de mogelijkheid om op bepaalde sociale netwerksites personen te vinden die aangeven dat zij voor de Staatsveiligheid werken of hebben gewerkt”, bevestigde Turtelboom op 21 januari 2013. De Staatsveiligheid bevestigt noch ontkent echter of het om personeelsleden gaat die in dienst zijn.

“In deze context moet opgemerkt worden dat er een webpagina Veiligheid van de Staat bestaat op Facebook. Die is niet het werk van de Staatsveiligheid”, aldus Turtelboom. “Ik kan bovendien bevestigen dat de veiligheid van het personeel van de Staatsveiligheid niet in het gedrang is gekomen.”

Bron » MO*

“We evolueren langzaam naar een politiestaat”

Ze kunnen u in de psychiatrie laten opnemen, uit uw huis zetten of naar hartenlust uw ondergoedlade doorzoeken. En dat allemaal zonder dat er ook maar één rechter bij te pas komt. Zo ontstaat er in ijltempo een parallelle justitie.

“De uitvoerende macht wordt uitgebreid ten koste van de rechterlijke macht”, zegt voormalig vrederechter en justitiewatcher Jan Nolf. “Dat is onder meer zo in verband met gedwongen opnames in de psychiatrie. Hoewel ook dat eigenlijk de bevoegdheid van een vrederechter is, mag het Openbaar Ministerie in dringende gevallen ingrijpen.”

Nolf is niet de enige die een procureur niet meteen de aangewezen persoon vindt om dat soort beslissingen te nemen. “In elke zaak moet kunnen worden gegarandeerd dat het onderzoek zowel à charge als à décharge wordt gevoerd”, zegt strafpleiter Sven Mary. “Maar in de praktijk zien we dat het parket een doel voor ogen heeft en dus per definitie subjectief is.”

Een andere wet die de macht van de parketten anderhalf jaar geleden aanzienlijk heeft vergroot, is die op de verruimde minnelijke schikking. Daardoor kan het Openbaar Ministerie in om het even welke fase van het strafproces een minnelijke schikking voorstellen voor vergrijpen waar hoogstens twintig jaar celstraf op staat. In de praktijk gaat het vooral om fiscale en financiële misdrijven.

Niet alleen het Openbaar Ministerie trekt taken naar zich toe die eigenlijk de rechterlijke macht toebehoren. Ook de minister van Justitie doet daar gretig aan mee. Zoals onlangs nog met de verstrenging van de beruchte wet-Lejeune: wie tot meer dan dertig jaar is veroordeeld, zal voortaan minstens de helft van zijn straf moeten uitzitten. Daarmee komt Turtelboom tegemoet aan de verontwaardiging die vorig jaar in alle heftigheid oplaaide na de voorwaardelijke invrijheidstelling van Michèle Martin.

De rechters van de denktank Magistratuur en Maatschappij zijn ervan overtuigd dat er nog ontelbare voorbeelden te vinden zijn en dus organiseren ze in het najaar een studiedag over het fenomeen van de parallelle justitie.

“Op dit moment zijn we een inventaris aan het opmaken”, zegt voorzitter Pierre Lefranc. “Ons buikgevoel zegt ons dat er veel meer gevallen zijn dan je op het eerste gezicht zou denken. Veel komt wellicht doordat men tegenwoordig vooral wil dat er snel wordt gehandeld, snel recht wordt gesproken ook.”

Toch is het niet alleen de gerechtelijke achterstand die aan de basis van al die bevoegdheidsverschuivingen ligt. Minstens even belangrijk is de publieke opinie. En die wil dezer dagen vooral dat gevaarlijke mensen veilig worden opgeborgen vóór ze iets kunnen uithalen.

“Ja, de man in de straat heeft enkel nog oog voor straffen”, zegt Mary. “Maar gelukkig voor ons allemaal is rechtvaardigheidsgevoel nog net iets anders dan wetten en rechterlijke procedures.”

Bron » Knack