Dagelijkse archieven: 5 december 2017

Broer van ‘De Reus’ herinnert zich nieuwe details

Geplaatst op door

Wat de broer van de ex-rijkswachter Chris B. vorige week exact is gaan vertellen aan de Bende-speurders in Charleroi en welke details hij zich heeft herinnerd, is nog onduidelijk. Maar zijn advocaat, Geert Lenssens, bevestigt wel dat de man vorige week inderdaad nieuwe aanwijzingen aan de speurders heeft overgemaakt, die hopelijk kunnen bijdragen tot het oplossen van het mysterie rond de Bende van Nijvel.

‘De broer heeft de namen genoemd van andere mensen aan wie Chris B. mogelijk heeft verteld over de Bende van Nijvel’, zegt Lenssens. ‘De broer heeft ook een tip overgemaakt over mogelijke andere leden van de Bende. Geen namen van personen, maar wel een bepaalde richting waar de speurders kunnen in zoeken.’ Meer details wilde de advocaat niet kwijt.

Waarheid

Ex-rijkswachter Chris B. vertelde twee weken voor zijn dood in mei 2015 aan zijn broer dat hij ‘lid was geweest van de Bende van Nijvel’. De broer zag pas een tijdje geleden het belang van die onthulling in. Vooral toen de speurders hem geconfronteerd hadden met de robotfoto van ‘De Reus’ en hem de gelijkenis was opgevallen.

Toen de speurders hem vorige week opnieuw uitnodigden voor een verhoor, voegde broer B. volgens Lenssens nog een aantal preciseringen toe die mogelijk van belang kunnen zijn voor het onderzoek. ‘Het gaat om zaken die hij zich de voorbije weken en maanden heeft herinnerd.’ Volgens de advocaat is de familie ervan overtuigd dat Chris B. op het einde van zijn leven de waarheid heeft willen vertellen.

Harde bewijzen van de betrokkenheid van Chris B. bij de Bende zijn er nog altijd niet. De broer zegde tijdens zijn eerste verhoren ook dat Chris B. ex-rijkswachters Robert Beijer en Madani Bouhouche heeft gekend. Beijer beweert dat hij Chris B. nooit heeft ontmoet.

Bron » De Standaard

“Wie bleef graven in Bende-dossier, is dood of verdwenen”

Geplaatst op door

“Veel personen die dieper in het onderzoek naar de Bende van Nijvel gegraven hebben, zijn ondertussen verdwenen, gestorven in een ongeval of hebben zelfmoord gepleegd.” Dat zegt slachtoffer David Van De Steen aan VTM NIEUWS. Hij begrijpt dus zeker dat er een angstcultuur heerst rond het dossier, al heeft hij zelf geen schrik. “Ik zou niet weten voor wie.”

“Ik heb nooit iets verkeerd gezegd en iedereen die ik genoemd heb, is dood”, zegt slachtoffer David Van De Steen. “Maar ik snap de angstcultuur die er heerst. Het is opvallend: veel personen die dieper in het onderzoek gegraven hebben, zijn ondertussen verdwenen, gestorven in een ongeval of hebben zelfmoord gepleegd. Uiteraard stel ik me de vraag: waren dit wel zelfmoorden en ongevallen?”

Politieke schandalen

“Het probleem is dat iedereen enkel anoniem durft getuigen. Zolang die geheimzinnigheid blijft, zal er niets gebeuren. De laatste vijftien tot twintig jaar zijn er geen moorden meer geweest. De angst is dus niet meer nodig. Wie zoekt, komt nu automatisch bij de rijkswacht van toen terecht. Hooggeplaatsten willen dit nu gewoon in de doofpot houden uit angst voor politieke schandalen.”

Represailles

“Mensen die met de zaak van de Bende van Nijvel bezig zijn, zijn niet rustig”, zegt ook Geert Lenssens, de advocaat van de broer van de vermoedelijke Reus. “Het angstklimaat deint uit. Wie iets weet of iets wil zeggen, durft door de angstreflex niet naar voor komen. Er is ondertussen wel een wetgevend kader rond de bescherming van getuigen, maar toch hebben mogelijke getuigen schrik voor represailles.”

De broer van Chris B. heeft vorige week twee nieuwe tips aan de speurders gegeven. Die zouden mogelijk kunnen leiden tot de identificatie van andere daders van de Bende. “Iedereen die vertrouwd is met het dossier zal vaststellen dat er in de loop van de voorbije jaren dingen gebeurd zijn met mensen die vragen oproepen.”

Bron » VTM Nieuws

David was getuige van de Bende van Nijvel: “De gruwel die ik gezien heb, kan je niet in een film steken. Dan gaan de mensen ziek naar buiten”

Geplaatst op door

Volgend jaar komt ‘Niet schieten’ in de zalen, een film van regisseur Stijn Coninx over de Bende van Nijvel. Hij werkte zeven jaar aan de prent, waarbij hij nauw samenwerkte met ooggetuige David Van de Steen. Hij overleefde op zijn negende de bloedige overval op de Delhaize in Aalst. Zijn ouders en zus overleefden het niet. “De gruwel die ik gezien heb, kan je niet in een film steken”, vertelt hij in HUMO. “Dan gaan de mensen ziek buiten.”

De twee zijn intussen goede vrienden geworden. Zo goed dat David zijn gevoelens durft tonen aan Stijn. “omdat ik weet dat het mag. Als kind mocht ik bij mijn grootouders nooit mijn verdriet tonen, want er was al verdriet genoeg. Mijn grootmoeder kon dat niet aan, en dus hield ik alles binnen. De ergste periode kwam een goed jaar na de overval. Ik was uit de kliniek, ik kon alweer stappen met krukken, de zware maanden waren achter de rug… En dan komt het besef dat alles weg is, ondanks het feit dat je nog zo je best hebt gedaan. Ik wil nooit meer terug naar die momenten.”

De overval werd in de film ook nagespeeld, waar David per se wilde bij zijn. “Het was in Turnhout, waar ze een oude Delhaize hebben nagebouwd. De mensen van de filmploeg waren verbaasd dat ik de overval per se wilde zien. Zelfs mijn vrouw Nathalie was een beetje bang hoe ik erop zou reageren.”

“Maar niks is zo erg als de beelden die ik al dertig jaar in mijn hoofd heb zitten. Mensen zonder hoofd of met een groot gat in hun buik, een man met een half weggeschoten gezicht, bloed dat tegen de muren spat en plassen maakt op de vloer… Dat is de film waarmee ik ga slapen en waarmee ik opsta, en ik denk dat ik hem tot in de laatste minuut van mijn leven zal blijven zien. De overval in de film is nog altijd een gekuiste versie van hoe het er echt aan toeging. Maar de gruwel die ik gezien heb, kan je niet zomaar kopiëren, of de mensen gaan ziek buiten.”

Geweten schoppen

“Er is één moment geweest dat ik ingehaald werd door het verleden. Toen er werd geilmd in de woonwijk waar ik ben opgegroeid, toen mijn ouders en mijn zus nog leefden. Ik sta op het pleintje van mijn kindertijd en kijk naar ons huis, waar de bovenste ramen open staan en Zita Wauters, die mijn zus Rebecca speelt, zich in de badkamer staat te schminken. Een jeugdig tienermeisje dat staat te dansen en gek te doen voor de spiegel. Een paar seconden zie ik mijn zus en zit ik helemaal terug in het verleden. Het is een herinnering die opnieuw realiteit wordt, en die ik wil vasthouden.”

Veel mensen denken dat de nieuwe verwikkelingen in de zaak een probleem geven voor de film, maar Conincx denkt daar anders over. “Ik denk dat niet, integendeel. Het is juist goed, want nu krijgen we weer heel even de indruk dat het onderzoek opnieuw ernstig wordt genomen. De vraag is hoelang het zal duren. Er hoeft maar één afaire-Bart De Pauw te passeren en alle aandacht gaat alweer een totaal andere richting uit.”

Bron » Het Laatste Nieuws