Agent getuigt: “72 uur voor overval Bende van Nijvel kregen we plots het bevel bewaking Delhaize Aalst te stoppen”

De Delhaize van Aalst mocht niet bewaakt worden. Niet door de rijkswacht en evenmin door de gerechtelijke politie. De rijkswacht kreeg, volgens advocaat Jef Vermassen, een half uur voor de overval te horen dat ze moesten verdwijnen. Maar ook de gerechtelijke politie werd na vijf weekends van observaties weggestuurd, drie dagen voordat de Bende zou toeslaan. Een onverklaarbare beslissing met grote gevolgen. “We hadden de Bende van Nijvel daar kunnen vatten, maar we mochten niet”, zegt een politieagent die deel uitmaakte van de patrouilles.

Het was de bloedigste overval ooit van de Bende van Nijvel. Acht doden vielen er bij de raid op de Delhaize in Aalst, op zaterdag 9 november 1985. En dat terwijl er die dag eigenlijk rijkswachters en politieagenten op de uitkijk hadden moeten staan. Een toenmalige politieman, officier van de gerechtelijke politie (GPP), vertelt nu voor het eerst hoe die bewakingsopdracht 72 uur voor de overval abrupt werd afgeblazen. Hij bevestigt daarmee het verhaal van advocaat Jef Vermassen.

“Na eerdere overvallen van de Bende van Nijvel was beslist om tijdens het weekend de Delhaize in Aalst te laten bewaken door gemengde patrouilles van de rijkswacht en de gerechtelijke politie van Aalst”, vertelt de politieman, die anoniem wil blijven. “Die patrouilles gingen van start vijf weken voor de overval. Dat was telkens perfect verlopen. Het zesde weekend was het voor het eerst aan mij en mijn collega.”

“In het begin van de week waren we al poolshoogte gaan nemen aan de supermarkt. We hadden een duidelijk plan. Eén rijkswachter – in burger, maar gewapend met een uzi – en één GPP-er – met 9mm-pistool – als mobiele ploeg. De twee anderen zouden postvatten op de parking. Op die manier hadden we een goed zicht op al wie toekwam.”

En toen gebeurde iets waar onze getuige tot op de dag van vandaag geen verklaring voor heeft. “De woensdag voor de overval kregen we plots een nieuw bevel. De observatie van Delhaize Aalst wordt met onmiddellijke ingang opgeheven, zo stond het op het papier van de briefing. Gedaan.”

“We vonden dat allemaal een heel vreemde beslissing”, zegt de ex-politieman. “De overvallen op de Delhaize-filialen in Overijse en Eigenbrakel, waarbij respectievelijk vijf en drie doden waren gevallen, dateerden van 27 september. Zij waren net de reden waarom de gemengde patrouilles in het leven waren geroepen.”

“Maar toen een collega bij onze hoofdcommissaris L. verhaal ging halen, kreeg hij het volgende te horen: Allez, kom. Wie gaat er nu een overval plegen in Aalst? Nu, dat was een brave mens, ik kan niet geloven dat hij wist wat zou gebeuren. Mogelijk heeft hij orders van hogerhand gekregen.”

Het vervolg van het verhaal kennen we: op 9 november sloeg de Bende wel degelijk toe in Aalst. “Ik zat die avond thuis voor televisie, toen plots het nieuws kwam van de overval. Ik pakte meteen mijn telefoon en belde de permanentie. Er waren doden gevallen op de parking van de Delhaize. Maar ik moest niet komen. Er was al genoeg volk op de been, klonk het.”

“Mijn gevoel toen? Ik was een vat frustratie. Kwaad op het commando, kwaad op het gerecht. Ik ben ervan overtuigd dat we toen en daar de Bende hadden kunnen vatten. Je kan ook zeggen dat we het verhaal dan misschien niet meer hadden kunnen navertellen. Maar als jonge flik denk je daar op dat moment niet aan.”

“Waarom ze de bewaking zo abrupt hebben afgeblazen? Ik heb nog steeds geen idee, maar ik zou het na al die jaren echt graag weten. Ik hoop dat het nieuwe onderzoek tot iets leidt, dat straks eindelijk duidelijk wordt of de rijkswacht er voor iets tussen zat.”

Nooit ondervraagd

De politieman is nooit ondervraagd over deze zaak. “Vele collega’s kennen dit verhaal en ik meende dat ook het gerecht op de hoogte was. Maar als ik Jef Vermassen nu hoor, is dat niet het geval. Hij spreekt van een recente getuigenis van een rijkswachter die zegt dat hij de bewaking een half uur voor de feiten moest stopzetten. Dat kan. Wij wisten het al drie dagen, maar misschien hebben ze het die rijkswachter pas op het laatst verteld.”

De politieman wil anoniem blijven. “Ik heb ander werk nu. Voor mij is dit verhaal ten einde. Dat wil niet zeggen dat ik niet beschikbaar ben voor de Bende-speurders. Als ze denken dat mijn getuigenis nuttig is, als ze denken dat dit een bouwsteen is om de waarheid te achterhalen, dan wil ik hen desgevraagd alles vertellen.”

Bron » Het Nieuwsblad

Adresboekje dan toch niet van ‘De Reus’

In een stacaravan van Christiaan B, mogelijk ‘De Reus’ van de Bende van Nijvel, is een boekje gevonden uit 1984 met adressen en telefoonnummers. De Morgen schreef vanmorgen dat het boekje toebehoorde aan Christiaan B, maar dat bleek niet uit te kloppen.

Een journalist van De Morgen vond afgelopen weekend een notaboekje in de verloederde stacaravan in Cerfontaine in Namen. Het boekje bevat adressen en telefoonnummers onder meer uit Affligem, Erembodegem en Herdersem.

Volgens Bende-overlever David Van de Steen verwijst op zijn minst een van de elf namen naar een extreemrechtse wapenfreak. De krant schreef dat het boekje eigendom was van Christiaan B, mogelijk ‘De Reus’ van de Bende van Nijvel.

De Luikse procureur-generaal Christian De Valkeneer reageerde verbaasd in de krant. ‘Ik heb navraag gedaan bij de speurders. Zij verzekeren mij dat ze de caravan echt grondig hebben doorzocht.’ Het boekje zou deze week in beslag genomen worden om verder te worden onderzocht.

Na onderzoek bleek echter dat het boekje niet van B. bleek te zijn, maar wel van de vorige eigenaar van de caravan.

Bron » De Standaard

Jef Vermassen zit samen met procureurs onderzoek Bende van Nijvel

Advocaat Jef Vermassen heeft maandagmiddag ‘een constructief gesprek’ gehad met de procureurs-generaal van Bergen en Luik over de recente ontwikkelingen in het onderzoek naar de Bende van Nijvel. Dat meldt RTL TVI.

Jef Vermassen, de advocaat van een van de slachtoffers van de Bende van Nijvel, betwijfelde de laatste weken of Christian De Valkeneer, de procureur-generaal van Luik, zijn werk wel goed deed. Vermassen beweerde onder meer dat De Valkeneer maar in het dossier moest kijken om te weten wie achter de Bende zit. En dat de Staatsveiligheid mee verantwoordelijk is.

De Valkeneer reageerde in een interview in De Standaard dat hij het jammer vond dat Vermassen niet naar hen gekomen is met zijn probleem. ‘Ik weet niet waar zijn wantrouwen tegenover mij vandaan komt. Ik heb hem nooit ontmoet. Maar hij blijft welkom in mijn bureau.’

Vermassen is duidelijk ingegaan op deze uitnodiging en heeft maandag zowel de procureur-generaal van Bergen als Luik gesproken. De advocaat drong er bij de procureurs op aan om een centraal contactadres te hebben, waar mensen terechtkunnen met tips over de Bende van Nijvel.

Bron » De Standaard

Onze man vond het adresboekje van de Reus in zijn caravan

Een met kogels doorzeefd blikje Kaiser-pils. Een cd-doosje. Een klein adresboekje uit 1984 met 11 namen en adressen. De politie doorzocht de stacaravan van Christian Bonkoffsky in Cerfontaine al wel, maar blijkbaar niet grondig genoeg. “U vond een adresboekje?”

De houdbaarheidsdatum op de ongeopende pot mayonaise in de koelkast is 19 juni 2004. Een setje toeristische folders uit de zomer van 2003 geeft aan dat dat de laatste moet zijn geweest die de veronderstelde reus van de Bende van Nijvel hier heeft doorgebracht.

“Hij had het daar vaak over, zijn ‘domein’ in Cerfontaine”, zegt een Aalsterse vriend. “Hij noemde het Les Sapins. Alsof we ons een soort kasteel moesten verbeelden. We zijn er één keer op bezoek geweest. Eén en al marginaliteit.”

Piepschuim

Na de onthullingen van de afgelopen weken verwacht je wit-blauwe politielinten, gerechtelijke zegels, een Bobcat of zo. Het hele domein in het bos van Revleumont, diep in de provincie Namen, moet net als de omliggende verkavelingen iets van een 10.000 vierkante meter beslaan. Als er één plek is waarvan je zou aannemen dat er mogelijk nog iets begraven zou kunnen liggen, is het hier. Toen minister van Justitie Koen Geens (CD&V) op 24 oktober in de Kamer toelichting gaf over het onderzoek rond Bonkoffsky, zei hij: “De caravan werd teruggevonden door de onderzoekers, maar er werd geen enkel bruikbaar spoor meer aangetroffen.”

Sporen van graafwerken zijn er niet. Het is ook best een stukje klauteren om de caravan te bereiken. De laatste bewoner had blijkbaar een dennenbos in gedachten. Overal zijn stronkjes geplant in plastic kokertjes, maar de boompjes staan te dicht tegen elkaar om echt te groeien.

Voor het minuscule tuinhuisje, ooit ingericht als benepen logeerkamer, ligt een leeg blikje Kaiser-pils met twee kogelgaten in. Het ziet er niet erg verroest uit en lijkt recenter dan 2004. Al denk je meteen: is dit niet eerder een zaak voor het gerechtelijk labo? Sinds de zomer van 2003 lijkt de stacaravan al eerder ongenode bezoekers te hebben gekend. Er is van alles naar buiten gegooid, een raampje is verbrijzeld, de deur staat open.

Binnenin de caravan blijkt een beest aan het vechten te zijn geweest met kussens en matrassen. Overal flarden piepschuim. Onder een deken komt een klein donkerblauw boekje te voorschijn. Een adresboekje uit 1984. Ook al staat er geen eigenaar op vermeld, wijst alles erop dat het het zijne was, de enige bewoner van deze caravan. Christiaan Bonkoffsky.

Extreemrechtse wapenfreak

De hoop op een vondst of een nieuw Bende-spoor ebt snel weer weg. Adressen en telefoonnummers, niet meer dan elf in totaal, in Affligem, Erembodegem en Herdersem. Een contact bij de NMBS en bij het Verbond van Belgische Ondernemingen. Meer staat er niet in.

Volgens Bende-overlever David Van de Steen, aan wie we de adressen laten zien, verwijst op zijn minst één van de elf naar een extreemrechtse wapenfreak uit Erembodegem.

We melden de vondst aan de Luikse procureur-generaal Christian De Valkeneer. Hij reageert verbaasd: “U vond een adresboekje? Uit 1984? Ik heb navraag gedaan bij de speurders. Zij verzekeren mij dat ze de caravan echt grondig hebben doorzocht.”

Het boekje, zo belooft de leider van het Bende-onderzoek, zal deze week in beslag worden genomen bij De Morgen en verder onderzocht.

Niemandsland

Een laatste check in de caravan. Een oud scheermes. Een cd-hoesje van VTM’s Tien om te zien uit 1994. Hondebrokkenverpakking. Een paar stapschoenen van het merk Power, maat 45. Drie oude damesfietsen, bedekt met bladeren.

Bonkoffsky verwierf het perceel langs de Avenue des Hêtres 41 in Cerfontaine op 27 december 2001. Hij betaalde 300.000 frank (7.500 euro), al was het volgens zijn ex zij die alles betaalde. Kort na de aankoop stak iemand de stacaravan in brand. In de bossen rond Cerfontaine is dat niet zo uitzonderlijk. Een vluchtige zoekopdracht in digitale krantenarchieven laat zien dat betwistingen in deze regio geregeld worden beslecht met jerrycan en aansteker.

Bonkoffsky verving de ruïne van zijn vorige caravan door deze, een model uit 1972. Hij had het plan om ooit een stedenbouwkundige vergunning aan te vragen en hier na zijn pensioen een teruggetrokken leven te komen leiden, maar zag daarvan af.

Na zijn dood in 2015 verwierp zijn broer de erfenis omdat zijn schulden de mogelijke waarde van het perceel overtroffen. Volgens de aankoopakte is er geen vergunning om iets te bouwen op de grond. De grond is daarom nu zo’n beetje van niemand, tot er een vereffenaar in actie schiet.

Bron » De Morgen

Agent getuigt: “72 uur voor overval Bende van Nijvel kregen we plots het bevel bewaking Delhaize Aalst te stoppen”

De Delhaize van Aalst mocht niet bewaakt worden. Niet door de rijkswacht en evenmin door de gerechtelijke politie. De rijkswacht kreeg, volgens advocaat Jef Vermassen, een half uur voor de overval te horen dat ze moesten verdwijnen. Maar ook de gerechtelijke politie werd na vijf weekends van observaties weggestuurd, drie dagen voordat de Bende zou toeslaan. Een onverklaarbare beslissing met grote gevolgen. “We hadden de Bende van Nijvel daar kunnen vatten, maar we mochten niet”, zegt een politieagent die deel uitmaakte van de patrouilles.

Het was de bloedigste overval ooit van de Bende van Nijvel. Acht doden vielen er bij de raid op de Delhaize in Aalst, op zaterdag 9 november 1985. En dat terwijl er die dag eigenlijk rijkswachters en politieagenten op de uitkijk hadden moeten staan. Een toenmalige politieman, officier van de gerechtelijke politie (GPP), vertelt nu voor het eerst hoe die bewakingsopdracht 72 uur voor de overval abrupt werd afgeblazen. Hij bevestigt daarmee het verhaal van advocaat Jef Vermassen.

“Na eerdere overvallen van de Bende van Nijvel was beslist om tijdens het weekend de Delhaize in Aalst te laten bewaken door gemengde patrouilles van de rijkswacht en de gerechtelijke politie van Aalst”, vertelt de politieman, die anoniem wil blijven. “Die patrouilles gingen van start vijf weken voor de overval. Dat was telkens perfect verlopen. Het zesde weekend was het voor het eerst aan mij en mijn collega.”

“In het begin van de week waren we al poolshoogte gaan nemen aan de supermarkt. We hadden een duidelijk plan. Eén rijkswachter – in burger, maar gewapend met een uzi – en één GPP-er – met 9mm-pistool – als mobiele ploeg. De twee anderen zouden postvatten op de parking. Op die manier hadden we een goed zicht op al wie toekwam.”

En toen gebeurde iets waar onze getuige tot op de dag van vandaag geen verklaring voor heeft. “De woensdag voor de overval kregen we plots een nieuw bevel. De observatie van Delhaize Aalst wordt met onmiddellijke ingang opgeheven, zo stond het op het papier van de briefing. Gedaan.”

“We vonden dat allemaal een heel vreemde beslissing”, zegt de ex-politieman. “De overvallen op de Delhaize-filialen in Overijse en Eigenbrakel, waarbij respectievelijk vijf en drie doden waren gevallen, dateerden van 27 september. Zij waren net de reden waarom de gemengde patrouilles in het leven waren geroepen.”

“Maar toen een collega bij onze hoofdcommissaris L. verhaal ging halen, kreeg hij het volgende te horen: Allez, kom. Wie gaat er nu een overval plegen in Aalst? Nu, dat was een brave mens, ik kan niet geloven dat hij wist wat zou gebeuren. Mogelijk heeft hij orders van hogerhand gekregen.”

Het vervolg van het verhaal kennen we: op 9 november sloeg de Bende wel degelijk toe in Aalst. “Ik zat die avond thuis voor televisie, toen plots het nieuws kwam van de overval. Ik pakte meteen mijn telefoon en belde de permanentie. Er waren doden gevallen op de parking van de Delhaize. Maar ik moest niet komen. Er was al genoeg volk op de been, klonk het.”

“Mijn gevoel toen? Ik was een vat frustratie. Kwaad op het commando, kwaad op het gerecht. Ik ben ervan overtuigd dat we toen en daar de Bende hadden kunnen vatten. Je kan ook zeggen dat we het verhaal dan misschien niet meer hadden kunnen navertellen. Maar als jonge flik denk je daar op dat moment niet aan.”

“Waarom ze de bewaking zo abrupt hebben afgeblazen? Ik heb nog steeds geen idee, maar ik zou het na al die jaren echt graag weten. Ik hoop dat het nieuwe onderzoek tot iets leidt, dat straks eindelijk duidelijk wordt of de rijkswacht er voor iets tussen zat.”

Nooit ondervraagd

De politieman is nooit ondervraagd over deze zaak. “Vele collega’s kennen dit verhaal en ik meende dat ook het gerecht op de hoogte was. Maar als ik Jef Vermassen nu hoor, is dat niet het geval. Hij spreekt van een recente getuigenis van een rijkswachter die zegt dat hij de bewaking een half uur voor de feiten moest stopzetten. Dat kan. Wij wisten het al drie dagen, maar misschien hebben ze het die rijkswachter pas op het laatst verteld.”

De politieman wil anoniem blijven. “Ik heb ander werk nu. Voor mij is dit verhaal ten einde. Dat wil niet zeggen dat ik niet beschikbaar ben voor de Bende-speurders. Als ze denken dat mijn getuigenis nuttig is, als ze denken dat dit een bouwsteen is om de waarheid te achterhalen, dan wil ik hen desgevraagd alles vertellen.”

Bron » Het Laatste Nieuws