Wilfried Martens: “Spitaels was grote persoonlijkheid”

Voormalig premier Wilfried Martens zag Guy Spitaels als politiek generatiegenoot evolueren van “een socialist du possible” tot “iemand die op communautair vlak heel sterk radicaliseerde”. “Een grote persoonlijkheid”, blikt Martens terug.

Ook voormalig SP-kopstuk Willy Claes spreekt lovende woorden over Spitaels. Martens leerde Guy Spitaels heel goed kennen toen de Waalse socialist als vicepremier toetrad tot de eerste regering van Martens in 1979. Samen realiseerden ze de staatshervorming van 1980. “Hij was toen een gematigd man, een socialist du possible, ook op het communautaire vlak.”

Toen de socialisten in 1981 het hervormingsplan van Martens verwierpen, koos Spitaels voor het partijvoorzitterschap van de PS en ging hij harde oppositie voeren tegen de besparingsmaatregelen die Martens samen met de liberalen uittekende.

Ook op communautair vlak raakte Spitaels steeds verder van Martens verwijderd. Hij radicaliseerde en omarmde het Waalse regionalisme. Toen de socialisten in 1987 in de regering terugkeerden, bleef hij als voorzitter een harde houding aannemen in communautaire dossiers.

“Er moet ergens een déclic geweest zijn. Op communautair vlak is hij sterk geradicaliseerd. In het laatste interview dat ik van hem las toonde hij zich zeer pessimistisch over de communautaire verhoudingen. Hij zei dat hij niet meer zou investeren in België, een mening die ik niet deel.”

Ondanks politieke meningsverschillen was Martens vorig jaar nog aanwezig op het feest naar aanleiding van de 80ste verjaardag van Spitaels in Aat. “Hij was toen nog in volle vorm. Het verwondert me dat ik nu lees dat hij wellicht aan een tumor is overleden.”

“Guy Spitaels was een grote persoonlijkheid, zowel academisch als politiek. Op politiek vlak heeft hij zijn stempel gedrukt op de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw. Voor wie hem niet goede kende, kwam hij over als een sfinx, maar wie hem wel kende, kon goed met hem samenwerken”. Dat verklaarde toenmalig SP-kopstuk Willy Claes, die net als Spitaels partijvoorzitter, minister van staat en vicepremier in een aantal regeringen-Martens was.

Claes wees op de rol van Spitaels bij de ontwikkeling van de PS, die hij tot boven de 40 procent van de stemmen wist te tillen. Maar hij speelde ook een belangrijke rol in het communautaire debat, waarin hij zich hard en resoluut opstelde, maar ook een grote zin voor een evenwichtig compromis aan de dag legde.

Beide politici stonden ook terecht in de Agusta-affaire, waardoor ze gedwongen werden ontslag te nemen: Claes als secretaris-generaal van de Navo, Spitaels als Waals minister-president. “Ik begrijp nog altijd niet waarom Guy Spitaels en ik op de beklaagdenbank moesten plaatsnemen.

Spitaels heeft als gevolg van de zaak volledig gebroken met de nationale politiek. Hij wilde niet meer praten over de periode voor Agusta, maar concentreerde zich volledig op zijn carrière van academicus. Hij schreef een aantal boeken over de internationale politiek, waarbij hij zich kritisch uitliet over de VS”, aldus nog Willy Claes.

Bron » De Standaard

PS-kopstuk Guy Spitaels is overleden

Oud-PS-kopstuk Guy Spitaels is op 80-jarige leeftijd overleden. Hij kreeg de bijnaam “Dieu” omdat hij veel invloed had in zijn partij. Dat bleef ook zo, totdat hij veroordeeld werd in de smeergeldaffaire rond Agusta-Dassault. Spitaels is overleden aan de gevolgen van een hersentumor.

Spitaels begint zijn politieke carrière begin jaren 60. Hij wordt lid van de PS naar aanleiding van de stakingen in Groot-Brittannië, maar echt politiek actief is hij pas in de jaren 70 wanneer hij gaat werken op verschillende PS-kabinetten.

In ’74 wordt hij senator, drie jaar later is hij verkozen tot burgemeester van Ath, zijn geboortestad. Hij wordt dan ook minister van Arbeid in de regering Tindemans II en later in de regering Vanden Boeynants II. In de eerste 4 regeringen van Wilfried Martens is hij ook vicepremier.

Na de val van Martens IV wordt hij voorzitter van de Parti Socialiste nadat de PS in de oppositie is beland (foto onder als voorzitter tijdens een partijcongres). In 1983 krijgt hij de eretitel “minister van staat”. Vier jaar later kan hij zijn partij met een verkiezingsoverwinning weer in de regering Martens VII loodsen.

Met Spitaels aan het roer haalt de PS dan 40 procent van de stemmen. Dat maakt hem “incontournable” binnen zijn partij en levert hem de bijnaam “Dieu” op. Een bijnaam die hij tot in de jaren 90 krijgt toegedicht. In 1992 stopt hij als partijvoorzitter en wordt hij minister-president van de Waalse regering. Een functie die hij niet lang zal uitoefenen.

Een goed jaar later breekt de smeergeldaffaire Agusta-Dassault uit, een gerechtelijk onderzoek naar corruptie bij de aankoop van gevechtvliegtuigen van het Italiaanse bedrijf Agusta door het leger in 1988. In het kader van dat onderzoek vraagt het parket van Luik om de onschendbaarheid van Spitaels gedeeltelijk op te heffen zodat zijn rol in de affaire onderzocht kan worden.

Niet lang daarna neemt Spitaels ontslag als minister-president, maar een jaar later wordt hij toch weer dat parlement ingestuurd wanneer hij verkozen wordt tot voorzitter van het parlement door de leden van het Waalse parlement.

Zijn ster is dan al tanende door de verdachtmakingen in de zaak-Agusta-Dassault. Onder druk van de beschuldigingen in de smeergeldaffaire treedt hij in 1997 af als parlementsvoorzitter en burgemeester van Ath. Een jaar later heffen de parlementen van de Franse Gemeenschap en het Waalse Gewest zijn onschendbaarheid op.

Spitaels houdt vol dat hij zich niet schuldig heeft gemaakt aan corruptie, maar het Hof van Cassatie veroordeelt hem toch tot 2 jaar voorwaardelijke celstraf voor passieve corruptie. Hij mag 5 jaar lang geen publieke functie meer uitoefenen en moet een boete betalen. Ook SP’er Willy Claes en PS’er Guy Coëme worden veroordeeld voor passieve corruptie.

Guy Spitaels heeft zijn voorliefde voor Wallonië nooit onder stoelen of banken gestoken. Hij was ook liever minister-president van het Waalse Gewest dan minister in de federale regering. In Vlaanderen staat hij al snel bekend om zijn uitspraak: “Le lion flamand rugit, mais il n’a pas de dents” – “De Vlaamse leeuw brult, maar hij heeft geen tanden”.

De socialistische familie verliest met Guy Spitaels een derde voormalig kopstuk op korte tijd. Onlangs zijn ook ex-minister Michel Daerden (PS) en Etienne Mangé (SP -SP.A) gestorven.

Bron » VRT Nieuws

Voormalig SP-penningmeester Etienne Mangé overleden

Etienne Mangé, de voormalige penningmeester van de SP, is overleden. Dat bevestigt zijn boezemvriend Freddy Willockx. Mangé raakte bekend toen hij in opspraak kwam in de Agusta- en Dassaultaffaire. De voormalige SP’er overleed in de Filipijnse hoofdstad Manilla.

Freddy Willockx, een boezemvriend van Mangé, bevestigde zondagavond het nieuws. “Ik heb het overlijden van Etienne vernomen via zijn zoon. We kenden elkaar al van in 1963. We zaten toen in dezelfde klas in het atheneum in Gent. Nadien zijn we samen naar de universiteit gegaan. Ik heb hem trouwens overtuigd tot het socialisme, want Etienne was eigenlijk een overtuigde liberaal.”

Willockx loodste Mangé binnen op zijn kabinet toen hij in de jaren ’80 minister was. “Nadien heeft Louis Tobback hem weggehaald om de studiedienst van de partij te leiden. Vanuit de studiedienst had hij veel invloed op de vernieuwing van de partij.” Nadien werd Mangé penningmeester van de SP. “Dan knapte hij onder meer het vuile werk op om geld binnen te halen om de krant De Morgen draaiende te houden”, zegt Willockx.

In die periode raakte Mangé ook betrokken bij het Agusta-schandaal. Dat Italiaans bedrijf bouwde helikopters en betaalde smeergeld aan SP en PS in ruil voor het mogen leveren van helikopters aan het Belgische leger. Mangé werd in december 1998 tot een jaar cel met uitstel veroordeeld voor zijn aandeel in de affaire. “Jammer genoeg ging Etienne in die zaak uit de bocht”, zegt Willockx daarover.

De laatste jaren hield Etienne Mangé zich bezig met het bouwen van luchthavens in het buitenland, onder meer in Manilla op de Filipijnen. Daar is hij ook overleden. “Het was trouwens al jaren geleden dat ik Etienne nog gezien heb. Maar ik bewaar hele mooie herinneringen aan hem.”

Bron » De Standaard

Geld voor onderzoek naar moord communistenleider

Federaal minister van Wetenschapsbeleid Paul Magnette (PS) trekt geld uit voor onderzoek naar de moord op de Belgische communistenleider Julien Lahaut. Het gaat om 210.000 euro. De moord op Lahaut vond plaats in augustus 1950, nauwelijks een week nadat de voorzitter van de ‘Komunistische Partij’ voor een oververhit moment had gezorgd tijdens de eedaflegging van koning Boudewijn. Hij, of een van zijn medestanders, riep toen ‘Vive la république’ in het halfrond.

Bron » De Tijd

Ministerraad legt strengere straffen op voor terrorisme

Terrorisme wordt in de toekomst strenger bestraft. Niet alleen terroristische daden zelf, maar ook de poging tot het plegen van terreurdaden, het rekruteren en aanzetten van personen met dat doel, het voorbereiden van een terroristische daad, het geven én volgen van opleidingen om aanslagen te plegen zullen voortaan bestraft kunnen worden. De ministerraad heeft zich daarvoor vandaag achter de omzetting van een Europese kaderrichtlijn geschaard.

“De regering geeft een duidelijk signaal: er is geen plaats in onze samenleving voor vijanden van de democratie”, lichtte premier Elio Di Rupo na afloop van de ministerraad de beslissing toe. “De regering blijft inzetten op meer veiligheid en op de strijd tegen de straffeloosheid.”

Concreet zal het aanzetten tot het plegen van een terreurdaad en de rekrutering van mensen daarvoor kunnen worden bestraft met een celstraf van vijf tot tien jaar en een boete van 100 tot 5.000 euro. Volgens minister van Justitie Annemie Turtelboom (Open Vld) zou de beslissing van toepassing kunnen zijn op groeperingen als Sharia4Belgium, als die zou aanzetten tot het plegen van terreurdaden.

Bron » De Morgen