Tag archieven: Minister van Staat

PS-kopstuk Guy Spitaels is overleden

Geplaatst op door

Oud-PS-kopstuk Guy Spitaels is op 80-jarige leeftijd overleden. Hij kreeg de bijnaam “Dieu” omdat hij veel invloed had in zijn partij. Dat bleef ook zo, totdat hij veroordeeld werd in de smeergeldaffaire rond Agusta-Dassault. Spitaels is overleden aan de gevolgen van een hersentumor.

Spitaels begint zijn politieke carrière begin jaren 60. Hij wordt lid van de PS naar aanleiding van de stakingen in Groot-Brittannië, maar echt politiek actief is hij pas in de jaren 70 wanneer hij gaat werken op verschillende PS-kabinetten.

In ’74 wordt hij senator, drie jaar later is hij verkozen tot burgemeester van Ath, zijn geboortestad. Hij wordt dan ook minister van Arbeid in de regering Tindemans II en later in de regering Vanden Boeynants II. In de eerste 4 regeringen van Wilfried Martens is hij ook vicepremier.

Na de val van Martens IV wordt hij voorzitter van de Parti Socialiste nadat de PS in de oppositie is beland (foto onder als voorzitter tijdens een partijcongres). In 1983 krijgt hij de eretitel “minister van staat”. Vier jaar later kan hij zijn partij met een verkiezingsoverwinning weer in de regering Martens VII loodsen.

Met Spitaels aan het roer haalt de PS dan 40 procent van de stemmen. Dat maakt hem “incontournable” binnen zijn partij en levert hem de bijnaam “Dieu” op. Een bijnaam die hij tot in de jaren 90 krijgt toegedicht. In 1992 stopt hij als partijvoorzitter en wordt hij minister-president van de Waalse regering. Een functie die hij niet lang zal uitoefenen.

Een goed jaar later breekt de smeergeldaffaire Agusta-Dassault uit, een gerechtelijk onderzoek naar corruptie bij de aankoop van gevechtvliegtuigen van het Italiaanse bedrijf Agusta door het leger in 1988. In het kader van dat onderzoek vraagt het parket van Luik om de onschendbaarheid van Spitaels gedeeltelijk op te heffen zodat zijn rol in de affaire onderzocht kan worden.

Niet lang daarna neemt Spitaels ontslag als minister-president, maar een jaar later wordt hij toch weer dat parlement ingestuurd wanneer hij verkozen wordt tot voorzitter van het parlement door de leden van het Waalse parlement.

Zijn ster is dan al tanende door de verdachtmakingen in de zaak-Agusta-Dassault. Onder druk van de beschuldigingen in de smeergeldaffaire treedt hij in 1997 af als parlementsvoorzitter en burgemeester van Ath. Een jaar later heffen de parlementen van de Franse Gemeenschap en het Waalse Gewest zijn onschendbaarheid op.

Spitaels houdt vol dat hij zich niet schuldig heeft gemaakt aan corruptie, maar het Hof van Cassatie veroordeelt hem toch tot 2 jaar voorwaardelijke celstraf voor passieve corruptie. Hij mag 5 jaar lang geen publieke functie meer uitoefenen en moet een boete betalen. Ook SP’er Willy Claes en PS’er Guy Coëme worden veroordeeld voor passieve corruptie.

Guy Spitaels heeft zijn voorliefde voor Wallonië nooit onder stoelen of banken gestoken. Hij was ook liever minister-president van het Waalse Gewest dan minister in de federale regering. In Vlaanderen staat hij al snel bekend om zijn uitspraak: “Le lion flamand rugit, mais il n’a pas de dents” – “De Vlaamse leeuw brult, maar hij heeft geen tanden”.

De socialistische familie verliest met Guy Spitaels een derde voormalig kopstuk op korte tijd. Onlangs zijn ook ex-minister Michel Daerden (PS) en Etienne Mangé (SP -SP.A) gestorven.

Bron » VRT Nieuws

Voormalig minister Antoine Humblet overleden

Geplaatst op door

Antoine Humblet, de Naamse politicus die in de jaren zeventig in de regering zat voor de toenmalige PSC, is vrijdag op 88-jarige leeftijd overleden. De man was al enkele jaren ziek. Dat staat zaterdag in de krant L’Avenir.

Humblet werd geboren in 1922 in Serinchamps. Hij was zowel ondernemer, actief in de houtsector, en politicus. Van 1973 tot 1979 was hij achtereenvolgens staatssecretaris van Begroting en minister van Nationale Opvoeding, en van Landbouw en Middenstand. Hij maakte ook deel uit van de eerste Waalse regering.

Humblet was het grootste deel van zijn carrière lid van de christendemocratische partij PSC (nu cdH). Hoewel hij in 1984 uit de politiek was gestapt, sprak hij in 1999 zijn steun uit voor de MCC (Mouvement des Citoyens pour le Changement), die deel uitmaakt van de liberale MR. Humblet figureerde toen als tiende opvolger op de PRL-FDF-MCC-lijst voor de verkiezingen van het Europarlement.

Antoine Humblet was vader van negen kinderen. Zijn dochter Anne zit in de gemeenteraad van Namen.

Bron » Het Nieuwsblad

Minister van Staat Antoine Duquesne overleden

Geplaatst op door

Minister van Staat Antoine Duquesne (MR) is vanochtend op 69-jarige leeftijd overleden. Dat heeft zijn partij bekendgemaakt. Duquesne stond een tijdje aan het hoofd van de MR en was onder meer minister van Binnenlandse Zaken in de regering Verhofstadt I. In 2004 werd hij nog Europarlementslid, maar een herseninfarct twee jaar later maakte een einde aan zijn politieke carrière.

Antoine Duquesne werd op 3 februari 1941 geboren in Elsene, maar was een Ardennees in hart en nieren en woonde in Manhay. Hij was advocaat en behaalde een doctoraat in de rechten aan de universiteit van Luik. Zijn politieke carrière begon hij door te werken op verschillende kabinetten van liberale ministers, onder meer van vice-premier Jean Gol.

In 1987 trad hij uit de politieke anonimiteit. Hij werd benoemd tot nationale minister van het Franstalig onderwijs in de rooms-blauwe regering Martens VI. Duquesne zou die functie blijven uitoefenen tot 1988. De toenmalige PRL verdween daarop in de oppositie en ging even door een moeilijke periode.

Duquesne werd gecoöpteerd in de Senaat en werd in ’90 co-voorzitter van de partij, samen met Daniel Ducarme. De twee ducs, zoals men hen ging noemen, gaven in 1992 de fakkel door aan Jean Gol. Tussen 1991 en ’99 zetelde Duquesne in de Kamer, waar hij onder meer actief was in de commissie Justitie. Toen na de verkiezingen van 1999 een paars-groene coalitie gevormd werd, kwam Duquesne opnieuw in de federale regering terecht. Hij leidde het kabinet Binnenlandse Zaken.

Duquesne slaagde er met deze lastige portefeuille niet in om iedereen te overtuigen van zijn capaciteiten. Toch behaalde hij bij de parlementsverkiezingen van 18 mei 2003 nog altijd meer dan 57.300 voorkeurstemmen op de Senaatslijst.

Toch verdwijnt hij uit de regering: hij volgt van Daniel Ducarme op als voorzitter van de MR. Maar die functie zal hij slechts een jaar lang blijven uitoefenen. Na de Europese verkiezingen van 2004 verhuist Duquesne naar het Europees parlement. Zijn positie van partijvoorzitter wordt overgenomen door minister van Financiën Didier Reynders. Aan zijn politieke carrière komt in 2006 echter abrupt een einde, wanneer hij getroffen werd door een herseninfarct.

Bron » De Morgen

Ook Wathelet Senior minister van staat

Geplaatst op door

De koning heeft op voordracht van de premier drie nieuwe ministers van staat benoemd. Ditmaal gaat het om gewezen vicepremier Melchior Wathelet Sr. (cdH), oud-minister van Defensie André Flahaut (PS) en oud-staatssecretaris Karel Poma (Open Vld).

De benoemingen komen er amper een week nadat de vorst Frank Vandenbroucke, Jos Chabert en Armand De Decker op voordracht van premier Herman Van Rompuy tot minister van staat had benoemd.

Melchior Wathelet (60) was minister van Justitie en vicepremier in de laatste regering-Martens en de eerste regering-Dehaene. Van 1995 tot 2003 was hij rechter in het Europees Hof van Justitie in Luxemburg. Hij is de vader van de huidig staatssecretaris voor Begroting, die dezelfde naam draagt.

Wathelet werd in 1973 Kamerlid. In 1980 trad hij voor het eerst toe tot een regering als staatssecretaris voor het Waals gewest in de regering Martens IV, die het net geen jaar uithield. In de regering-Martens VIII werd hij minister van Justitie en vicepremier, wat hij bleef in de regering-Dehaene I.

Hij tekende in die hoedanigheid de vervroegde vrijlating van Marc Dutroux. In de ploeg Dehaene II verhuisde hij naar Defensie, tot hij in september 1995 de Belgische rechter bij het Europees Hof van Justitie. werd. Hij bleef in functie tot oktober 2003. Sindsdien is hij actief als advocaat, gespecialiseerd in Europese dossiers.

Bron » De Morgen