Een overvloed aan gegevens en informatie belemmert de inlichtingendienst van het leger in zijn werk. De informatica loopt achterop, waardoor de dienst belangrijke gegevens dreigt mis te lopen. De militaire inlichtingendienst heeft dringend nood aan een meer professionele aanpak. Dat is de onderliggende boodschap van een audit die De Standaard kon inkijken. Het Vast Comité I, dat toezicht houdt op de inlichtingendiensten in ons land, voerde die doorlichting gedurende een half jaar uit.

De Algemene Dienst Inlichtingen en Veiligheid (ADIV), zoals de dienst officieel heet, staat onder meer in voor de veiligheid van Belgen in het buitenland en van Defensiepersoneel. Daarvoor baseert ze zich zoals elke veiligheidsdienst in de eerste plaats op de analyse van gegevens. Net daar knelt het schoentje: de ADIV heeft het moeilijk om de toevloed aan informatie te verwerken. Het Comité I pleit voor een meer doelgerichte aanpak.

Daarnaast moeten de afdelingen die de gegevens verzamelen en zij die ze analyseren beter samenwerken. De gebrekkige informatiedoorstroming is een probleem dat de inlichtingendienst al jaren meesleurt. Het Comité I geeft als oplossing een aparte informatiebeheerder en betere afspraken over onder meer de naamgeving van data. Sinds afgelopen september heeft de dienst een nieuw systeem om informatie aan te vragen, wat op termijn een verbetering kan betekenen.

De doorlichting hamert er ook op dat de ADIV, waar volgens de laatste gegevens 619 personen werken, voldoende mankracht moet inzetten voor de verwerking van gegevens. Dat zijn allemaal inspanningen op vlak van personeel. De werknemers blijven sterk afhankelijk van informatica en ook daar is er werk aan de winkel, vindt het Comité I.

De servers waarop de inlichtingendienst zijn bestanden bewaart, zijn op dit moment niet goed georganiseerd. Hetzelfde geldt voor de intranetpagina’s, waarlangs de dienst intern communiceert. De audit merkt ook op dat de verschillende databanken binnen de ADIV te weinig op elkaar zijn afgestemd. De zoekmachine om de gegevens te doorploegen, werkt bovendien ondermaats.

De conclusie over informatica is duidelijk: “De ICT-ondersteuning van de inlichtingendienst laat te wensen over. Doordat de gegevens niet op een behoorlijke wijze kunnen worden opgeslagen of doorzocht, bestaat het risico dat de ADIV relevante gegevens mist. Anderzijds kan het wel gebeuren dat de inlichtingendienst wel degelijk bepaalde relevante gegevens kan opvangen en opslaan, maar dat het personeel die niet snel genoeg terug kan vinden.” De doorlichting beveelt aan voldoende te investeren in ICT.

Op vlak van personeelsbeheer moet de ADIV ook een tandje bijsteken. Nieuwe medewerkers moeten meer duidelijkheid krijgen over wat van hen wordt verwacht en een betere vorming krijgen. Bij het personeel valt ook gemor te horen over het loon en de carrièremogelijkheden. Door de mix van militairen en burgers op de werkvloer ontstaat er een ongelijke behandeling. Tot slot moet de inlichtingendienst alerter zijn voor risico’s die de werking in het gedrang brengen. De ADIV is te afwachtend in zijn aanpak van problemen.

Bron » De Standaard

De oorzaak van de manke werking van de militaire inlichtingendienst ligt volgens enkele parlementaire controleurs bij één man: Michel Hellemans, de baas van deze dienst. Hij liep een tijd geleden al een klacht voor drankmisbruik en ongewenste intimiteiten op.

In het jaarverslag van het Comité I, dat de inlichtendiensten controleert, krijgt de militaire tegenhanger van de Staatsveiligheid er duchtig van langs. De ADIV (Algemene Dienst Inlichting en Veiligheid), zoals dit legerdepartement officieel heet, doet veel te weinig om de informatie die ze vergaart door te geven aan de andere inlichtingendiensten die dit land rijk is, zo oordeelt het Comité I.

Vijf jaar geleden kwam het gebrek aan informatiedoorstroming van de militaire inlichtingendienst al aan de oppervlakte. Het Comité I snapt dan ook niet waarom er nauwelijks werk gemaakt is van de aanbevelingen die het toen al neerschreef. Dat de dienst vierkant draait, wijten de leden van het parlementaire toezichtscomité aan de baas van de ADIV, vice-admiraal Michel Hellemans.

“Bij de militaire inlichtingendienst is er een probleem met de leiding, die in handen ligt van een niet-onbesproken figuur,” zegt N-VA’er Ben Weyts. Ook CD&V en sp.a schuiven de schuld voor de manke werking van de ADIV in de schoenen van Hellemans. “Wat mij het meest shockeert, is de interne weerstand tegen een betere informatiedoorstroming,” zegt CD&V’er Dirk Claes. “Omdat de ADIV slecht beheerd wordt, worden er vaak foute beslissingen genomen. Waarom grijpt de leiding van de dienst niet in? Hellemans moet eindelijk actie ondernemen.”

In 2004 kwam de vice-admiraal in opspraak nadat hij in een anonieme brief werd beschuldigd van drankmisbruik en ongewenste intimiteiten. In de brief werd Hellemans afgeschilderd als “een drankorgel die avances maakte bij zijn vrouwelijke medewerksters”. De zaak werd onderzocht door het Comité I, maar toenmalig defensieminister André Flahaut (PS) legde de klacht naast zich neer en Hellemans bleef op post.

“Zijn voorkeur voor drank en vrouwen benevelt nochtans zijn handelen. Letterlijk en figuurlijk”, oordeelt een parlementslid. Bij defensie doen ze de aantijgingen over het drankmisbruik van de vice-admiraal af als niet-gefundeerde geruchten die moeten dienen voor ‘persoonlijke afrekeningen’.

“Er lopen geen officiële klachten tegen de vice-admiraal,” beklemtoont Ingrid Baeck woordvoerder van Defensie. Noch de voogdijminister, noch de stafchef wilden gisteren reageren op de inhoud van het rapport van het Comité I. “Wij hebben het rapport nog niet gekregen”, besluit Baeck. “Wij kunnen geen commentaar geven op een tekst die we niet kennen.” Defensieminister Pieter De Crem (PS) zal vandaag antwoord geven op het rapport in het parlement.

Bron » De Morgen

De ‘staatsveiligheid van het leger’ functioneert zo slecht dat ze haar eigen werking ondergraaft. Dat zegt het Comité I, dat de inlichtingendienst controleert. Vooral de informatie stroomt niet goed door. Is het normaal dat verschillende afdelingen van een inlichtingendienst niets afweten van elkaar? Dat één afdeling bijvoorbeeld met een persoon aan het werken is, en dat de andere afdeling dat helemaal niet weet? Terwijl dat misschien noodzakelijke informatie is.

Het gebrek aan informatiedoorstroming kwam vijf jaar geleden al aan het licht bij de Algemene Dienst Inlichting en Veiligheid (ADIV), de militaire tegenhanger van de Staatsveiligheid. Het is de dienst die informatie verzamelt over mogelijke bedreigingen voor het Belgische leger en de militaire installaties. Vijf jaar later is die ‘lacune’ er nog steeds, blijkt uit het jaarverslag van het Comité I, dat de inlichtingendiensten controleert.

Dat verslag werd gisteren in het parlement voorgesteld. Het comité ‘betreurt’ dat er nauwelijks werk is gemaakt van de aanbevelingen die het vijf jaar geleden al heeft geformuleerd. In het jaarverslag schrijft het Comité I zelfs: “Deze situatie is van aard om de goede uitvoering van de opdrachten van het ADIV in het gedrang te brengen.” Een scherpe conclusie voor een controleorgaan dat gewoonlijk diplomatischer taalgebruik hanteert.

Het Comité I vermeldt in zijn jaarverslag, dat verder grotendeels over de Staatsveiligheid gaat, ook enkele ‘incidenten’ die zich binnen de ADIV hebben voorgedaan. Zo zijn er in 2007 op verschillende tijdstippen drie inbraken in een dienstvoertuig geweest. Ook heeft zich een dodelijk verkeersongeval voorgedaan. Bij die vier incidenten zijn telkens ‘persoonsgegevens verloren gegaan en/of geclassificeerde informatie gecompromitteerd geraakt’. Het Comité vraagt dat er in de dienstwagens een beveiliging komt, waardoor dergelijke gevoelige informatie bij inbraak niet in verkeerde handen kan komen.

Het probleem van de informatiedoorstroming wordt onderzocht in de audit van de ADIV, die eind vorig jaar al is opgestart. De andere onderwerpen van de audit zijn onder meer de ‘goede inzet van de middelen’ en het personeelsbeleid.’ In het najaar van 2011 moet de audit rond zijn. Bij Defensie wilde gisteren niemand reageren op de analyse van het Comité I. “We hebben de tekst van het jaarverslag nog niet ontvangen”, aldus woordvoerster Ingrid Baeck. “We kunnen niet reageren op een tekst die we niet kennen.”

Bron » De Standaard