Jean de Barsy betrokken bij Luxemburgse fraude – Affaire-KB Lux komt plotsklaps om de hoek kijken

De Belgische oplichter Jean de Barsy, zoon van de vroegere voorzitter van de Bankcommissie Eugène de Barsy, heeft via het groothertogdom Luxemburg een fraudeschema opgezet ten nadele van de Duitse cosmeticagroep Douglas. De Duitse groep werd daarbij 650.000 Duitse mark, zo’n 13 miljoen frank, lichter gemaakt. De Barsy zelf slaagde erin te ontkomen aan gerechtelijke vervolging.

De zaak gaat van start in oktober 1996. Antonino Costa wordt op dat moment gecontacteerd door Jean de Barsy. Costa runt in het groothertogdom een kleine fiduciaire en de Barsy vraagt hem tussen te komen bij de oprichting van een Luxemburgse holding en twee dochtervennootschappen voor de Duitse groep Douglas. Einddoel is het oprichten van een franchisezaak in Oostende. In januari 1997 wordt het geld vanuit Duitsland effectief gestort in Luxemburg. Vanaf dat moment toont de Barsy zich niet meer, maar laat hij zich vertegenwoordigen door een Turk uit Brussel. Die laatste vraagt Costa het geld uit Duitsland door te storten op een rekening van de Barsy. Korte tijd later merkt Costa dat het geld gewoon verdwenen is en dat de Duitse groep Douglas is opgelicht. Wanneer de Turkse tussenpersoon opnieuw naar Luxemburg komt, wordt hij opgepakt door de Luxemburgse gerechtelijke politie. De Turk zegt dat hij effectief werkt in opdracht van Jean de Barsy maar dat hij verder niets van de zaak afweet. De Barsy zelf blijft buiten schot. Douglas dient in Luxemburg klacht in en stelt zich burgerlijke partij tegen Costa.

Vreemd

De hele zaak nam enkele dagen terug een bijkomende, vreemde wending. Momenteel loopt voor de Brusselse correctionele rechtbank een proces tegen Jean de Barsy waarbij de man wordt beticht van oplichting ten belope van verschillende tientallen miljoenen. De Barsy zelf heeft zich onvermogend verklaard. Op het proces wordt hij onder meer ‘gesteund’ door baron de Bonvoisin, die als getuige is opgeroepen.

Antonino Costa was naar Brussel afgezakt om er de zitting van de rechtbank bij te wonen. Maar op die zitting zelf werd hij opgepakt door de Brusselse gerechtelijke politie. Die wilden Costa ondervragen in verband met de KB Lux-zaak. Costa was tot 1994 boekhouder bij KB Lux. Hij trad ook op als getuige voor de Luxemburgse rechtbank in het proces waarbij een ex-werknemer van de KB Lux werd veroordeeld wegens diefstal van 40 miljoen Duitse mark ten nadele van de bank. Die zaak heeft mee geleid tot het losbarsten van de KB Lux-affaire in België. Costa kon na zijn onderhoud met de Brusselse gerechtelijke politie terug beschikken.

In het dossier-KB Lux zelf bevindt zich ook een belangrijk dossier dat betrekking heeft op de familie de Barsy. De Luxemburgse bank zou het familiaal vermogen beheren. Jean de Barsy zou daarbij een deel van dat geld voor zich opeisen.

De Barsy is alvast niet geneigd zich te vertonen op Luxemburgs grondgebied. In mei 1996 werd hij door een Luxemburgse rechtbank bij verstek veroordeeld tot 3 jaar gevangenisstraf en 250.000 frank boete wegens witwassen van gestolen aandelen. De Barsy had gepoogd aandelen, die gestolen waren van een 90-jarige Brusselse rentenier, bij een Luxemburgse bank te incasseren. De Barsy was daarbij vergezeld van Maurice Lammers, een gekend figuur in politiek extreem-rechtse hoek. Ook Lammers werd veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf.

Bron » De Morgen

Ereconsul Monin bevestigt rol Eyskens in affaire-Modulmed

Een opvallende passage uit het eindverslag van de ABOS-commissie gaat over de rol van Mark Eyskens in de affaire-Modulmed. Op basis van de verklaring van de inmiddels overleden Belgische ereconsul in Benin, Francis Monin, stelt de commissie vast dat Eyskens als minister van Economische Zaken destijds op zijn kabinet wel degelijk heeft onderhandeld over de levering van mobiele klinieken van Modulmed aan Benin.

Naast Eyskens waren op de vergadering aanwezig: voorzitter Stas de Richelle van Modulmed, tevens schoonbroer van Eyskens, en een vertegenwoordiger van Benin. Eyskens ontkende eerder een rol te hebben gespeeld in de affaire-Modulmed.Ondanks een rist negatieve adviezen over het project van Modulmed om mobiele klinieken aan Benin te verkopen, keurde de regering het dossier toch goed. Er kwam een lening van staat tot staat van 100 miljoen frank, gevolgd door 44 miljoen frank van het ABOS en een tweede lening van staat tot staat. Volgens het Hoog Comité van Toezicht heeft Modulmed druk uitgeoefend, zowel op het politieke milieu in België als op de intussen overleden Belgische ambassadeur in Lagos.

De gewezen ereconsul in Benin, Francis Monin, bevestigde een en ander. Monin getuigde voor de ABOS-commissie dat het dossier van Modulmed maar is ontgrendeld, nadat er begin 1983 een vergadering had plaatsgevonden op het kabinet van de toenmalige minister van Economische Zaken, Mark Eyskens, in aanwezigheid van Stas de Richelle, schoonbroer van Eyskens en voorzitter van Modulmed, en een vertegenwoordiger van Benin. Monin wees er ook op dat ‘Modulmed op veel sympathie kon rekenen bij de toenmalige minister van Buitenlandse Betrekkingen Leo Tindemans’.

Ondanks de ontkenning van Eyskens, vond de ABOS-commissie de getuigenis van Monin voldoende relevant om ze in haar eindverslag op te nemen. Dit gebeurde trouwens met instemming van de CVP-leden van de commissie, die er in een voetnoot weliswaar lieten aan toevoegen dat de verklaringen van de gewezen ereconsul moeten worden gerelativeerd. Hij was jarenlang pleitbezorger van een ander Belgisch bedrijf ter plaatse (Acec, nvdr.), dat een concurrent was van Modulmed voor leningen van staat tot staat.

Dat de commissie geloof hecht aan de verklaringen van Monin, komt mee omdat de gewezen ereconsul niet de enige was die op de lobby-kracht van Modulmed wees. Ex-staatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking en huidig burgemeester van Brussel De Donnéa bevestigde voor de commissie dat Modulmed een ‘goed geoliede lobbymachine’ was. Een gewezen diplomaat die verbonden was aan de ambassade in Lagos, verklaarde dat Modulmed ‘wel zeer goed geïntroduceerd moest zijn in de Brusselse politieke milieus’.

Bovendien achterhaalde het Hoog Comité van Toezicht dat de Belgische ambassadeur in Lagos een lening van een miljoen frank van Modulmed heeft gekregen, een lening die nooit is terugbetaald. Deze ambassadeur ondernam een demarche bij de president van Benin, toen die alle contracten met Modulmed wilde annuleren. Na deze demarche waren alle problemen van de baan.

Bron » De Tijd