Tag archieven: Guy Bouten

Bende van Nijvel-journalist Guy Bouten zelf ondervraagd over nieuw boek: “Ik ben niet bang om namen te noemen”

Geplaatst op door

Journalist Guy Bouten is ondervraagd door de Bende-speurders uit Charleroi naar aanleiding van zijn nieuwe boek over de Bende van Nijvel. Daarin wijst Bouten naar Roger Beuckels als killer van de bende en geeft hij stukken weer uit de gevonden memoires van ex-rijkswachter Madani Bouhouche.

Net voor Guy Bouten het gerechtsgebouw in Brugge is binnengestapt voor zijn ondervraging, belde hij nog met Lennart Segers tijdens de middag op Radio 2 Vlaams-Brabant en Brussel. “Ze hebben me bij mijn vorige boeken ook al om uitleg gevraagd. Ik weet niet wat ze dit keer zullen vragen. Dit zijn bijna allemaal nieuwe speurders, ik ken ze niet. Maar ik wil hen gerust vertellen over mijn nieuwe boek.” De Bende van Nijvel pleegde verschillende dodelijke overvallen begin jaren 80. Vooral in Aalst, Overijse en Eigenbrakel vielen tientallen doden.

Guy Bouten heeft in het dorpje in de Pyreneeën waar ex-rijkswachter en ooit Bende-verdachte Madani Bouhouche is gestorven, geschriften van de man gevonden. Volgens Bouten zijn dit zijn memoires en het bewijs dat hij de overvallen mee organiseerde.

“Het was een groep van verschillende mannen die overal wapens verzamelden en verstopten. Al de namen staan in mijn boek, van Cocu tot Destaercke, de gezichten komen soms letterlijk overeen met de bekende robotfoto’s van de Bende van Nijvel. Een nieuwe naam is de Brugse huurling die vaak in Congo actief was Roger Beuckels, bijgenaamd “de Gitane, de zigeuner”. “Begin jaren 80 woonde Beuckels in Vlaams-Brabant en Brussel, hij leefde toen vaak erg marginaal in caravans in onder meer Neerijse, Hoeilaart en Dilbeek. ”

Wie er achter de Bende zit en hen de opdracht gaf is duidelijk voor Bouten: “Het is majoor Bougerol. De man leeft nog steeds en zou ook een dossier hebben bij een notaris waarin heel wat namen en wandaden van hooggeplaatste personen zitten. Hij zit in rolstoel en is oud, maar zou steeds een wapen bij de hand hebben. Hij organiseerde volgens mij de Bende van Nijvel met medeweten van de toenmalige baas van de Staatsveiligheid, Albert Raes. Zij werkten volgens mij in opdracht van de Amerikaanse CIA en de toenmalige Amerikaanse minster van Buitenlandse Zaken kolonel Haig.”

“Het ging duidelijk om terreur zaaien om de mensen bang te maken en de overheid, het leger en de politiediensten meer armslag te geven.” Blijft de vraag waarom niemand uit de biecht klapt. Bouten: “Slechts een paar mensen kennen het volledige plaatje. En wie niet kan zwijgen wordt vermoord. Daar zijn voorbeelden genoeg van. Zelf ben ik niet bang om namen te noemen, wie schrik heeft krijgt slaag en ik ben niet bang. Toch denk ik niet dat er nog een proces zal komen. Ik stop ook met schrijven, dit is mijn laatste boek over de Bende Van Nijvel. Hier staat alles in, al is het zonder juridische bewijzen.”

Bron » VRT Nieuws | Lennart Segers

Is deze Bruggeling de ‘killer’ van de Bende van Nijvel?

Geplaatst op door

“Bruggeling Roger Beuckels (1942-1991) was de beruchte killer van de Bende van Nijvel.” Na 15 jaar onderzoek is ex-VRT-journalist Guy Bouten er 100 procent zeker van. Hij onthult een en ander in zijn nieuwe boek Bouhouche, Beijer, Beuckels en de anderen, het vierde al dat hij aan de Bende van Nijvel wijdt. “Beuckels was een meedogenloze huurling, die er prat op ging meer doden op zijn geweten te hebben dan er op het kerkhof van Assebroek begraven liggen.”

Voor de jongere generatie: de Bende van Nijvel was een groep criminelen die in de eerste helft van de jaren ’80 een reeks moorden, misdaden, diefstallen en overvallen pleegde. De officiële balans: 28 doden. Zeker de bloedige overvallen op de Delhaize-supermarkten in Overijse, Eigenbrakel en vooral Aalst zitten in het collectieve geheugen. Ondanks een onderzoek van vele miljoenen pagina’s, dat nog altijd loopt, werden de daders nooit ontmaskerd.

Ex-VRT-journalist Guy Bouten meent de zaak nu rond te hebben. De geboren Limburger woont al 39 jaar in West-Vlaanderen, het langst in Wevelgem, nu sinds enkele jaren in Brugge. Hij spitte het dossier uit en reisde de wereld af om betrokkenen te spreken. Lang niet als eerste beweert hij dat de geheimen van de Bende niet mogen worden onthuld, omdat anders hooggeplaatsten in beeld komen. Bouten is wel de eerste die de al bekende puzzelstukjes in elkaar past en er nog enkele aan toevoegt, onder wie de Brugse killer. “Daarmee is de puzzel volledig. Ik kan er niets meer aan toevoegen”, is zijn krasse stelling.

Guy Bouten situeert de Bende-overvallen tegen de achtergrond van de Koude Oorlog. Onder de vleugels van de Staatsveiligheid was toen bij ons, net als in andere Europese landen, Gladio actief. Dat was een geheim, slapend netwerk van voornamelijk militairen en rijkswachters, dat actief zou worden bij een eventuele inval van de Sovjets in ons land.

Strategie van de spanning

Maar er ontstond daarnaast ook een parallel, geheim netwerk van mensen met een extreemrechtse achtergrond. Zij lagen aan de basis van de Bende van Nijvel. Hun criminele acties kaderden in een strategie van de spanning, bedoeld om mensen bang te maken en een roep naar sterke ordediensten te doen ontstaan. Mensen uit het leger, de rijkswacht en de Staatsveiligheid – onder leiding trouwens van de Bruggeling Albert Raes – zouden betrokken zijn geweest, net als de Amerikaanse inlichtingendienst CIA. Ex-rijkswachters Madani Bouhouche en Bob Beijer vormden de logistieke spil. Maar de uitvoerders kenden elkaar niet en waren niet altijd dezelfden. Maar, zegt Guy Bouten, een figuur die vaak terugkeerde en zich ontpopte tot de meest bloeddorstige, was Roger Beuckels.

“Hij werd in 1942 in Brugge geboren in een nogal raar gezin”, weet Bouten. “Zijn officiële vader is Edward Beuckels, zijn moeder Lisette Hilderson. Maar hij was een buitenechtelijk kind. Officieel telde het gezin alleen een dochter. De vader, een verzetsstrijder, werd in 1944 geëxecuteerd door een Vlaamse SS’er. Later zou Roger beweren dat zijn vader geen verzetsman, maar een Oostfronter was. Compleet het omgekeerde, maar dat paste in het extreemrechtse imago dat hij zich wou aanmeten.”

“Al op zijn 17de gaat Beuckels voor het Belgische leger werken, als technicus bij de NAVO in Aarlen. Hij krijgt er een contract van drie jaar, maar wordt na enkele maanden afgedankt wegens psychiatrische problemen. Maar wat vreemd is: hij wordt wel verder betaald. Waarom? Hij komt nog regelmatig terug naar Brugge en veroorzaakt er een dodelijk ongeval, waardoor hij veroordeeld wordt tot een zware boete en één jaar rijverbod. Om die boete te betalen, kan hij niet anders dan vanaf 1965 als huurling in Congo te gaan werken.”

“Vanuit Congo schrijft hij gruwelijke brieven”, vertelt Guy Bouten. “Het is daarin dat hij beweert meer doden op zijn geweten te hebben dan er begraven zijn op het kerkhof van Assebroek. Hij bevrijdt missionarissen, maar slacht rebellen af en kent geen medelijden. Hij stuurt zijn nicht een foto van de lijken en raadt haar aan om die met een vergrootglas te bekijken, om de kogelgaten te tellen en te zien hoe de darmen uit hun lijf steken. In die periode merk je bij Beuckels al een manier van zijn die ook de killer van de Bende typeert. Een racist en anticommunist, maar ook een marginaal en een tabak- en alcoholverslaafde.”

Valse sporen

“Beuckels was de killer, je merkt het aan alles. Zijn verleden, zijn manier van zijn, de plaatsen waar hij woonde. Juridisch heb ik geen zekerheid, historisch wel. Er is een treffende gelijkenis met drie robotfoto’s in het Bendedossier. Beuckels werd behandeld voor een zogenaamde wonde aan de hals, maar waarschijnlijk werd hij na de overval in Aalst in 1985 geraakt door de kogel van een politieman. Opvallend: Beuckels is ondervraagd, maar alle pv’s zijn verdwenen. Ook zijn gerechtelijk dossier is niet te vinden. In een televisiereconstructie in 2010 beweren de speurders dat de killer door die politiekogel in Aalst vermoedelijk om het leven kwam. Maar Beuckels stierf pas in 1991 aan longkanker. Zo zie je dat de speurders zelf valse sporen legden. De killer was dood, het verhaaltje kon eindigen.”

“En dat gebeurde allemaal uit staatsraison”, schampert de auteur. “Er mocht niets uitkomen, want dan kwam je bij hooggeplaatsten terecht: oud-premier Paul Vanden Boeynants, Justitieminister Jean Gol. Vanden Boeyants, dat was een drugs- en wapenhandelaar. Maar het dossier van de Bende van Nijvel is nooit samen gelegd met de dossiers van drugs- en wapenhandel. Gol van zijn kant oefende druk uit bij het gerecht om de moord op Juan Mendez in 1986 niet in verband te brengen met de Bende. Mendez was kaderlid bij wapenfabriek FN en een vriend van Bouhouche en Beijer. Bouhouche werd aangehouden op verdenking van de moord, maar nooit veroordeeld. Hadden ze toen die link wel gelegd, was de zaak wellicht rond.”

De Bende van Nijvel heeft volgens Guy Bouten veel meer dan 28 doden op haar geweten. “Naar schatting een 55-tal. Maar die werden niet met dezelfde wapens vermoord. Door de feiten met andere wapens niet mee te tellen, blijven de speurders in een kringetje lopen. Ik denk ook aan majoor Jean Bougerol, duidelijk de strateeg achter alles. Die had een privélijn waarmee hij belde met Bouhouche. Hij werd ondervraagd. Maar de ex-vrouw van Bougerol vertelde mij dat haar man, toen de ondervrager binnenkwam, handjeklap met hem deed. Toch niet de houding van een speurder tegenover zijn verdachte?”

“Mijn boek is een historische reconstructie. Ik heb geen dna, geen vingerafdrukken, geen bekentenissen. Juridisch zal hier niets mee gebeuren”, maakt Bouten zich geen illusies. “Maar de Bende van Nijvel wás een destabilisering van de staat, net op het moment dat de bevolking zich massaal verzette tegen het plaatsen van Amerikaanse kruisraketten in ons land. Een waarheidscommissie? Dat zal nooit gebeuren. Dat durven ze niet. Het beste wat ze kunnen doen, is zwijgen. En mij laten schrijven. Ik werd nooit bedreigd, heel raar. Maar ik ontmoette al die mensen wel hé. Behalve Bouhouche (overleden, hoewel de auteur dat in twijfel trekt, red.). Die had mij vermoord, daar ben ik zeker van. En Beuckels? Nee, ook hem had ik niet durven opzoeken.”

Bouhouche, Beijer, Beuckels en de anderen. De Bende van Nijvel, de CIA en de Staatsveiligheid van Guy Bouten is uitgegeven bij Kritak.
Krant van West-Vlaanderen donderdag 6 februari

Bron » KW

Auteur Guy Bouten: ‘Ik weet wie de killer van de Bende van Nijvel was’

Geplaatst op door

‘Guy Beuckels, dat is hem. Een Bruggeling. Een ex-huurling, hij werkte voor het geheime ondergrondse leger Gladio.’ Na 15 jaar research zet journalist Guy Bouten met een vierde boek over de Bende van Nijvel een punt achter zijn zoektocht. ‘Omdat ik de zaak rond heb.’

Hij ratelt meer dan hij spreekt. Namen, data, nummers van robotfoto’s. “Om dit te doen, moet je een beetje gek zijn”, zegt de in 2002 bij de VRT ontslagen Guy Bouten (74). “Maar ik ben dan ook een beetje gek. Ik ben in Pattaya geweest, in Palermo, in Asunción.. Onderzoeksrechter Martine Michel, die vanuit Charleroi het onderzoek leidt, vroeg me ooit om jonge speurders op te leiden. Het federaal parket heeft dat belet.”

De drie B’s

Het is al zijn vierde boek over de Bende van Nijvel. Het eerste verscheen in 2008 en droeg als ondertitel ‘Het Dossier. Het Complot. De Daders.’ Steeds volgt Bouten dezelfde lijn, die van de ‘strategie van de spanning’. Volgens die hypothese werd de Bende ingezet om de bevolking angst aan te jagen en vatbaar te maken voor een autoritair regime.

Toegegeven, Guy Bouten heeft altijd de neiging om de zaken iets affirmatiever neer te schrijven dan andere misdaadverslaggevers op grond van het aanwezige bewijsmateriaal zouden doen. Zijn manier van werken is die van de tv-reporter die hij was. Onaangekondigd aanbellen. Mensen stalken. Maar hij kreeg wel een aantal protagonisten uit het Bendedossier aan de praat die nooit eerder spraken. Mensen die het dossier na al die jaren toch nog blijven volgen, verslinden zijn boeken.

Zijn nieuwe worp heet Bouhouche, Beijer, Beuckels en de anderen. Madani Bouhouche en Robert Beijer waren tot begin jaren 80 politiemensen bij de Brusselse drugssectie van toenmalige rijkswacht. Na en vaak ook tijdens de diensturen waren het topcriminelen. Bijna meteen nadat de megadiefstal van wapens bij de speciale eenheden, de groep Diane, in 1981 juridisch was verjaard, meldde een van hen zich bij justitie: “Wij waren het.” Idem voor een ander crimineel enigma uit de vroege jaren ‘80: de moordpoging op majoor Herman Vernaillen, hun overste die hen uit de drugssectie had gezet.

De Bende van Nijvel doodde tussen 1982 en 1985 bij diverse moordpartijen 28 mensen. Volgens Bouten gebeurde dat als onderdeel van die strategie van spanning, een vanuit de CIA opgezette operatie die België in volle Koude Oorlog angstig moest maken.

Nu komt u met Roger Beuckels de killer van de Bende van Nijvel. Wat maakt u zo zeker?

Guy Bouten: “De man is aan longkanker overleden in 1991, hij was een Bruggeling. Hij is op zijn zeventiende in het leger gegaan, maar werd er uitgezet vanwege psychische problemen. Hij is naar Congo getrokken en werd huurling. Tegenover zijn familie pochte hij dat hij meer mensen had gedood dan er liggen op het kerkhof van Assebroek. De man had een obsessie voor geweld. In 1967 dook zijn naam op in een VN-rapport over het neerhalen van het vliegtuig van secretaris-generaal Dag Hammarskjöld. ater werkte hij in Brussel met majoor Jean Bougerol van het geheime leger SDRA8 of Gladio. Dat is het feitelijke brein achter de Bende van Nijvel. Beuckels was ook actief bij het Front de la Jeunesse.

“Ooit hebben profilers daderprofielen opgesteld van de diverse Bende-personages zoals die door overlevenden zijn gezien. Over die killer schreven ze dat hij psychisch gestoord moest zijn, marginaal en vatbaar voor verslavingen. Beuckels dronk enorm veel, was een kettingroker, Nog iets dat opvalt is de overkill. Mensen kregen niet één, maar zes of zeven kogels in hun hoofden. In heel wat Bende-feiten zie je dat mensen zijn gefolterd, zoals taxichauffeur Constantin Angelou.”

Dankzij een sigarettenpeuk in zijn asbak is er DNA. Kan het worden vergeleken?

“Nee, ook het lichaam van Beuckels is gecremeerd. Maar er zijn veel zaken die vragen oproepen. Weet je nog, dat koppel dat na de aanslag op de Delhaize in Aalst (9 november 1985, 8 doden, DDC) een Golf opmerkte in het Bois de la Houssière, met daarnaast een liggende man en twee die naast hem stonden? De aanname was dat een Aalsterse agent tijdens de achtervolging raak geschoten had. Wat blijkt nu? Beuckels liep in die periode een wonde aan zijn hals op. Een messteek, zogezegd. Ik denk eerder aan een schampschot. De foto van Beuckels matcht ook met de robotfoto’s 4, 10 en 14.”

In 2025 valt de deadline van de verjaring. Het federaal parket wil een allerlaatste keer proberen de forcing te voeren in het Bende-onderzoek. Verwacht u nog iets van het gerechtelijk onderzoek?

“Allang niet meer. De Staatsveiligheid was betrokken, rijkswachters, de toenmalige minister van Justitie Jean Gol, oud-premier Paul Vanden Boeynants. En wat zie je dan in 37 jaar onderzoek? Speurders die in de goede richting zoeken, belanden op een zijspoor. Zij die de foute richting inslaan maken carrière. De laatste grote opstoot in het onderzoek was de biecht van de Aalsterse rijkswachter Christiaan Bonkoffsky. Wat gebeurt er meteen daarna? Het onderzoek wordt ‘versterkt’ en de enige magistraat in dit land die nog iets van de Bende van Nijvel afwist, Christian De Valkeneer, werd van de zaak gehaald.“

Beijer: ‘Naam zegt mij niks’

Vanuit zijn woonplaats in Pattaya kondigt Robert Beijer per mail aan dat hij een klacht gaat indienen tegen Bouten. “De naam Beuckels zegt mij absoluut niks”, aldus Beijer. “Ik heb ook nooit over hem horen spreken.”

Bron » De Morgen | Douglas De Coninck

Over de Bende van Nijvel: ‘Er zijn zeker méér doden gevallen, maar met andere wapens’

Geplaatst op door

In zijn nieuwe boek Bouhouche, Beijer, Beuckels en de anderen onthult onderzoeksjournalist Guy Bouten de naam van de ‘killer’ van de Bende van Nijvel.

De Bruggeling Roger Beuckels was het ‘bloeddorstig monster’ van de Bende van Nijvel, die in de jaren tachtig een reeks bloedige overvallen pleegde op Delhaizewinkels. De hele groep stond onder de logistieke leiding van ex-rijkswachter Madani Bouhouche. Beiden zijn overleden en gecremeerd – al zijn er aanwijzingen dat Bouhouche wel nog in leven zou kunnen zijn.

Die krasse beweringen staan in het nieuwe boek van journalist Guy Bouten: Bouhouche, Beijer, Beuckels en de anderen – De Bende van Nijvel, de CIA en de Staatsveiligheid (Uitgeverij KRITAK).

Die ‘anderen’ zijn heel talrijk. Ruim 230 namen passeren de revue in het boek. Slachtoffers, speurders, magistraten, toppolitici, journalisten, hoge ambtenaren, figuren uit (buitenlandse) geheime diensten. En uiteraard een massa criminelen van allerlei allooi, van ordinaire sjoemelaars en dieven tot koele moordmachines. Opvallend is dat Bouten de hand kon leggen op een aantal teksten (‘memoires’) die Bouhouche schreef en tot vandaag nergens gepubliceerd werden. Bouhouche pende ze tijdens zijn proces voor het hof van assisen, waar hij terechtstond en werd veroordeeld voor de moorden op wapenhandelaar Juan Mendez, geldkoerier Francis Zwarts en een Libanese diamantair.

Guy Bouten: ‘Dit vierde boek is het resultaat van vijftien jaar intensief speurwerk. Ik heb zowat de wereld rondgereisd om mensen te spreken en documenten en bewijsstukken op te sporen. Een groot deel is een minutieuze reconstructie van de feiten. Nieuw is dat Bouhouche toegeeft dat hij deel uitmaakte van een ‘gestructureerde organisatie’ en dat hij werkte voor de Staatsveiligheid. De geheime dienst zelf heeft dat altijd ontkend, maar de bewijzen en aanwijzingen en getuigenissen zijn zo duidelijk dat het niet meer te ontkennen valt. Ik toon ook nog eens aan dat het hele Bende-onderzoek van bij de start gemanipuleerd is en vol bewust aangelegde dwaalsporen zat. Maar dat laatste is uiteraard niet nieuw.’

De naam Roger Beuckels is dat wel: volgens u was hij de meedogenloze killer – niet te verwarren met ‘de reus’ – van de bende.

Guy Bouten: Daar ben ik honderd procent zeker van. Alle elementen wijzen in zijn richting. Er is helaas geen DNA, want hij is gecremeerd begin jaren negentig. Maar er zijn verschillende getuigen, die ik niet altijd bij naam kan noemen. Een paar robotfoto’s lijken sprekend op hem, en die zijn gemaakt door mensen die de overvallers echt gezien hebben, zonder maskers of camouflage.

Als je zijn verleden uitpluist, zie je dat hij overal aanwezig is. Hij beantwoordt aan alle kenmerken. Hij heeft een doorgedreven militaire opleiding gehad en had de nodige connecties met Bouhouche. Hij had als huurling gevochten in Afrika. Hij voerde geheime opdrachten uit in Libië, Zuid-Afrika, Angola. Hij was alcoholicus en kettingroker en zat constant in geldnood. Hij is gestorven aan longkanker. Er zijn zeer veel aanwijzingen dat hij geheime opslagplaatsen leegmaakte toen men ze op het spoor dreigde te komen. Er zijn massa’s nieuwe elementen. Brieven die hij vanuit Congo schreef, zijn huiveringwekkend bloedig. Hij ging er prat op meer mensen te hebben gedood dan er op het kerkhof in Assebroek bij Brugge lagen. Hij had ook in de psychiatrie gezeten. Volgens mij was hij een psychopaat.

Hoe komt het dat de onderzoekers nooit op die naam zijn gestoten?

Bouten: Goede vraag. Ze hebben na zijn dood wel ooit mensen uit zijn entourage en familie ondervraagd omdat hij ook contacten had met de extreemrechtse organisatie WNP (Westland New Post), maar daar bestaan blijkbaar geen pv’s van. Ook zijn eigen zware gerechtelijk dossier is verdwenen.

Terug naar Madani Bouhouche. Hij was volgens u de logistieke spin in het web.

Bouten: Hij zorgde voor de logistiek en ex-rijkswachter Bob Beijer voor het personeel. Overigens blijkt uit zijn ‘memoires’ ook dat er nog andere moorden door de Bende zijn gepleegd, onder meer in Walibi, die nooit bij het Bendedossier zijn gevoegd. Er zijn zeker meer doden gevallen, maar met andere wapens, dan de 28 slachtoffers waar altijd naar wordt verwezen.

Bouhouche werkte voor de Staatsveiligheid?

Bouten: Ja, dat staat vast. Er zijn genoeg getuigenissen over contacten met de toenmalige baas Albert Raes en zijn infiltrant Christian Smets en nog enkele anderen. Ik som alles netjes op in het boek.

Hoe bent u aan de brieven van Bouhouche geraakt?

Bouten: Ik heb een paar keer rondgelopen in het gehucht in de Pyreneeën waar Bouhouche zich had teruggetrokken na zijn vrijlating. Ik kwam er na zijn dood, een zogenaamd ongeval met het omzagen van een boom. De Belgische speurders wisten niet eens dat hij dood was. Ik vond het manuscript in een postzak volgepropt met wapentijdschriften in de kelder van zijn buur.

U hebt ze niet overhandigd aan de speurders?

Bouten: Waarom zou ik? Ik heb genoeg met hen samen gewerkt en stukken gegeven. Onderzoeksrechter Martine Michel heeft me zelfs een paar keer gevraagd om haar speurders wat op te leiden in het onderzoek. Kunt u zich dat voorstellen? Maar dan heeft het federaal parket de zaak overgenomen. Uit die fragmenten komt Bouhouche naar voren als iemand die zich superieur voelt én die tegelijk ook vol zelfbeklag zit.

Bouten: Tuurlijk. Hij voelde zich verraden door de Staatsveiligheid.

Volgens u zou hij nog in leven kunnen zijn?

Bouten: Het lijk dat werd gevonden had een compleet onherkenbaar verminkt gezicht. Hij deed niets liever dan zich vermommen en hij zocht ook dubbelgangers. Wie zegt dat hij in de Pyreneeën niet een dubbelganger gezocht heeft en vermoord en verminkt? Het lijk is heel snel gecremeerd. Hij was een zeer gevaarlijk man. Vergeet niet dat hij ook Spaans spreekt. Voor hetzelfde geld leeft hij nog en woont hij ergens in Spanje.

Is het Bende-dossier nu opgelost?

Bouten: Juridisch zal het nooit meer opgelost raken, al was het maar omdat zo veel betrokkenen overleden of vermoord zijn in de voorbije decennia. Misschien kan dit dossier nu beter verjaren, want het heeft enorm veel gekost aan middelen en aan mensen die eigenlijk totaal niet meer ingewerkt kunnen raken.

Bron » Knack | Jan Lippens | www.knack.be/nieuws/

Opinie: De lijkenpikker van de Bende van Nijvel

Geplaatst op door

Claude, Alfons, Constantin, Walter, Jozef, Michel, Jacques, Elise, Freddy, Jean, Marie, Stephane, Léon, Rosa, Jean-Pierre, Luk, Ghislain, Roger, Bozidar, Marie-Jeanne, Marie-Thérèse, Dirk, Gilberte, Rebecca, Georges, Elsie, Jan… Dit zijn de voornamen van de mensen die midden jaren 1980 zijn vermoord door de schurken van de Bende van Nijvel. Jawel, 28 in totaal!

Mis, schrijft ‘onderzoeksjournalist’ Bouten in zijn nieuwste bundel gedrukte papier, zijn derde op rij over de Bende. De lijst is aanzienlijk langer, stelt hij. Ter aanvulling somt hij, net zoals in zijn vorige boeken, de namen op van figuren die in de jaren 1980 werden vermoord. Hoe groter de prooi, hoe groter de jager!

Dat lijstje van Bouten is bullshit! Net zoals zijn bewering dat hij haarfijn weet hoe het Grote Complot in elkaar steekt dat achter de Bende-overvallen schuil gaat. Zelfs Osama Bin Laden krijgt er een rolletje in. Overigens, waarom Bouten zoveel vraagtekens in zijn boek zet en zo zijn eigen geloofwaardigheid te grabbel gooit, is mij een raadsel. Ik ben begonnen het aantal ??? te tellen, maar ben ermee gestopt omdat ik er jandorie hoteldebotel van werd.

Nee, ook dit derde boek is kassa, kassa! Erger: lijkenpikkerij! In tegenstelling tot wat dit begrip doet vermoeden, is dat geen strafrechtelijk vergrijp. Maar Bouten zou zich beter toch eens laten nakijken in plaats iedereen, zichzelf inbegrepen, te bedriegen.

Om alle misverstanden te vermijden: ik heb zelf geen boek over de Bende van Nijvel op stapel staan. Weshalve de belangstellenden niet voor een verschrikkelijk hartverscheurende keuze staan welk boek ze moeten kopen. Bouten is overigens wel zo vriendelijk geweest enkele van mijn publicaties op te nemen in zijn literatuurlijst. Mijn recensie van zijn vorige over de ‘geriatrische club’ wordt niet vermeld. Het allerlaatste woord luidde: prullaria!

Bouten schrijft dat zijn speurtocht naar de Bende niet zonder risico was. Zo durfde hij geen babbel aan met Madani Bouhouche, waarvan hij toch schrijft dat die een sleutelrol heeft gespeeld. Terecht overigens, maar dan ga je toch naar hem toe. Die zou mij vermoorden, aldus zijn excuus. Wat een bange wezel, zeg.Ik heb Bouhouche persoonlijk urenlang gesproken. Je kunt het verslag ervan lezen in het vorig jaar verschenen artikel op Apache. Ik leef nog, Guy!

Ik heb zijn vorige boek (2011) nog eens ter hand genomen. Dàt was al een doorslagje van zijn eerste (2008). Eens vergelijken, want het gaat nu toch over een nieuwe publicatie. Nieuw? Niks daarvan. Bouten schudt gewoon even de volgorde van de hoofdstukken door elkaar. Het is zoals frietjes bakken. Die schudt je ook best even op vooraleer je ze serveert. Deed Bouten dit in 2011 met mayonaise van De Vos-Lemmens, dan voegt hij er nu ketchup van Heinz aan toe. Vandaar de overwegend rode kleur van de omslag.

Voor wie het een vage herinnering is: surft naar www.bendevannijvel.be. Daarop worden de feiten op een rij gezet. De stek bevat ook veel info over talloze andere merkwaardige gebeurtenissen in die zelfde jaren 1980, naar Italiaans voorbeeld de ‘loden jaren’ genoemd . Belangstellenden kunnen er bovendien hun woordje kwijt op het forum, eventueel onder pseudoniem.

Een trouwe deelnemer aan dit forum omschrijft de boeken van Bouten als ‘speculatieve sensatie’. Een andere heeft het over ‘recyclage van zijn voorgaande boeken die niet echt een meerwaarde hebben geleverd’. Een derde stelt dat er op het forum eigenlijk alleen wordt gediscussieerd over de ‘feiten’ die door Bouten zijn aangedragen. Alsof er geen andere informatiebronnen zijn. Zo publiceerde Hilde Geens najaar 2013 het oerdegelijke Beetgenomen. Zestien manieren om de Bende van Nijvel nooit te vinden (Manteau).

Want precies hier knelt het schoentje van Bouten zeer pijnlijk. ‘Merovinger’ die al jaren present is op het forum en zelfkritiek niet schuwt, schreef op 11 februari:

“Het staat natuurlijk iedereen vrij om dit boek van Guy Bouten te kopen maar mijn advies is dat je je zowel de nodige leestijd als de 25 € mag uitsparen. Ik heb het boek gedurende een dik kwartier zitten doorbladeren in de boekenwinkel en heb daarmee genoeg gezien. Het is allemaal opgewarmde kost en op de koop toe is de kost zelfs héél slecht opgewarmd! Tijdens het bladeren vielen mij nl. al direct een aantal serieuze kemels en fouten op in zijn relaas. Ik geef hieronder drie voorbeelden van zulke groteske fouten of manipulatie van de publieke opinie (ja want zo kan je het eigenlijk wel noemen).”

Ik citeer er maar eentje. Dit is belangrijker dan het lijkt en let op het slot. Merovinger: “Ergens in het boek heeft Bouten het over het gebruik van Golf GTI’s. Daarbij geeft Bouten aan dat een verpleegster op de Grote Markt van Aalst een Golf met gedoofde lichten heeft zien rijden net voor de overval van de Delhaize. In het verleden was er altijd al sprake geweest dat dit een Ford Taunus zou geweest zijn en nu schrijft Bouten plots dat het een Golf was. Kijk mensen allebei zijn fout. Wat staat er in dat PV? Wel dat de vrouw een lichtgrijze kleine auto heeft gezien. Niets meer! Géén automerk noch automodel noch nummerplaat! Het PV vind je hier terug.”

Merovinger: “Als dit zo is in dit boek dan kan men zich ook sterke vragen stellen bij alles wat Bouten tot nu heeft geschreven. Ik zou dus niet zomaar ‘voor waar’ aannemen wat hij schrijft. Alle teksten die hier op het forum staan waar de boeken van Guy Bouten als bronvermelding staan zijn dus met een zeer grove korrel zout te nemen (ook mijn bijdragen waar ik Bouten als bron heb vermeld). Sorry mensen, maar Guy Bouten is géén onderzoeksjournalist hoe graag hij dit zelf wel zou willen zijn. De enige verdienste die hij heeft is dat hij voor zijn eerste boek heel veel mensen die betrokken zijn bij het Bendedossier heeft ontmoet en heeft gesproken.” Met uitzondering van de hogergenoemde Bouhouche, de ‘spin in het web’.

Als er nog zand moet zijn, dan kan ik zelf ook nog talloze camions leveren. Maar Bouten heeft natuurlijk pech. Op vrijdag 2 februari jongstleden werd aan de ingang van een Delhaize in Antwerpen een 52-jarige vrouw door een onbekende belaagd met een bijtend product en moest dringend naar het ziekenhuis worden overgebracht.

Deze overval kon Bouten helaas niet meer vermelden in zijn boek. Wellicht bruikbaar voor zijn vierde lijkenpikkerij van de Bende van Nijvel, verantwoordelijk voor de dood van Jan en 27 anderen.

Bron » Jan Willems