Tag archieven: Robert Beijer

Mogelijk doorbraak in zaak-Francis Zwarts: sloot gangster Robert Beijer een deal met het gerecht?

Geplaatst op door

Negen jaar geleden gaf oud-rijkswachter Robert Beijer in zijn boek al een aantal gps-coördinaten vrij. Deze week beginnen rondom het kanaal Brussel-Charleroi graafwerken naar het lichaam van de 37 jaar geleden vermoorde veiligheidsagent Francis Zwarts.

Zaventem, 26 oktober 1982. Door personeelstekort moet de jonge Sabena-veiligheidsagent Francis Zwarts in zijn eentje een diplomatiek koffertje ophalen van de Sabena-vlucht uit Moskou. En een vrachtje van de vlucht uit Zürich: 950 Krugerrand-goudstaven, 50 gouden Vreneli-munten, 20 lingot-goudstaven van 1 kilo, 12 wereldwijd unieke Cartier-horloges, 8,7 kilo losse goudstukken en een zak diamanten.

In de tunnel onder de landingsbaan in Steenokkerzeel ziet Zwarts een rij oranje-witte kegeltjes staan en daarachter een witte Ford Taunus met een oranje streep. Dat zijn in die jaren de kleuren van de rijkswacht, de huidige federale politie. Hij stopt, wordt overmeesterd. De daders rijden weg.

Madani Bouhouche

De daders, vermoedelijk vier, hadden zich niet alleen vermomd als rijkswachters. Een van hen was dat ook. Madani Bouhouche was speurder bij de drugssectie van de Brusselse BOB. Hij was met zijn collega Robert Beijer een eigen misdaadkartel begonnen. De rijkswachters beroofden op nieuwjaarsnacht 1981-1982 het wapenarsenaal van de groep-Diane, de speciale eenheden, en pleegden op 2 september 1989 een roofmoord op een diamanthandelaar in Antwerpen.

Bouhouche werd ontmaskerd toen een foto opdook van zijn vriendin met een van de 12 Cartier-horloges om haar pols. Hij werd in 1995 na een vijf maanden durend proces veroordeeld tot 20 jaar cel. Elvire Cochet-Zwarts, Francis’ moeder, miste er zo goed als niets van. Ze sprak Bouhouche bij elke verschijning voor de strafuitvoeringsrechtbank toe. “Eerst heb ik het vriendelijk gevraagd”, vertelde ze op 24 augustus 2000 in De Morgen. “Op zeker moment heb ik gesmeekt: ‘Mijnheer, waar hebben jullie het lichaam van mijn zoon verstopt?!’ Hij gaf geen krimp.”

Bouhouche kwam later dat jaar vrij, trok zich terug in de Franse Pyreneeën en kwam daar eind 2005 om het leven.

GPS-coördinaten

Nu, 37 jaar na de moord, plant het Brusselse parket graafwerken rondom het kanaal Brussel-Charleroi, in de hoop alsnog het lichaam te vinden. Woordvoerder Denis Goeman zei tegenover Radio 1 dat er “nieuwe informatie” is, en legde een verband met “de verjaring van de feiten”.

Volgens de RTBF is Beijer naar de justitie gestapt. Dat hoeft niet te verbazen. Beijer stelde justitie in 1996 en 2007 al een deal voor. Een opgeschoond strafregister en/of een nieuwe identiteit in ruil voor het lichaam van Francis Zwarts.

In 2010 schreef hij in zijn boek De laatste leugen dat Zwarts met twee kogels in het hoofd is gedood. “Zijn radio en zijn dienstpistool 7,65 mm. zouden in het kanaal zijn gegooid op het punt 50°52 70 N 4°22’50 81 O.” Het gaat om de Verbrande Brug in Grimbergen. Over wat er met het lichaam gebeurde, schreef Beijer dat het “op een diepte van amper vijftig centimeter werd begraven in de buurt van een verlaten fabriek langs het kanaal”. En, schreef hij nog: “Het betreft het punt … N en … O.”

Het lijkt er sterk op dat Beijer na 23 jaar tot iets als een akkoord is gekomen met de justitie over de ontbrekende getallencombinaties.

Valse identiteit

Beijer is zelf nooit veroordeeld voor de roofmoord in Steenokkerzeel, wel voor de heling van de buit. Hij nam ook deel aan de voorbereidingen. In zijn boek claimt hij dat het diplomatieke koffertje finaal bij hem terechtkwam.

Van de totale buit van de roofmoord op Zwarts, destijds geschat op 2 miljoen euro, is nooit iets teruggevonden. Eind 1989 vluchtte Beijer naar Azië. Hij kocht in Pattaya een domein naast het paleis van queen mother Sirikit Kitiyakon, de eerste echtgenote van koning Rama IX, langs de Soi 5 in Pattaya. Hij stichtte er een nieuw gezin met een Thaise.

Nadat Beijer in 1991 werd uitgeleverd aan België, keerde hij na zijn vrijlating in 1999 terug naar Pattaya. Zijn grondaankoop bleek door de explosieve groei van het (seks)toerisme in Pattaya een gouden belegging. Hij liet er drie enorme villa’s op zetten, telkens met luxueus binnenzwembad. In 2017 verkocht hij een van de drie villa’s en schepte hij er tegenover overige expats in Pattaya over op dat het hem 75 miljoen bath had opgeleverd, of 2,2 miljoen euro.

Beijer leefde er onder een valse identiteit, als de schatrijke Rus genaamd Alexy. Hij liet ook zijn zoon een Russische naam aannemen.

Bonkoffsky

Dat ging allemaal prima, tot eind 2017 bekend raakte dat oud-rijkswachter Christiaan Bonkoffsky op zijn sterfbed had bekend dat hij betrokken was bij de Bende van Nijvel. De broer van Bonkoffsky beweerde dat Beijer een van diens contacten was geweest. Plotseling gingen oude nieuwsverhalen en foto’s van Beijer viraal. Ook in Pattaya.

“Kinderen doodschieten, dat ligt hier nogal gevoelig”, zegt een Nederlandse zakenman in Pattaya. “Doordat hij zelf jarenlang duidelijk heeft gelogen over zijn vermogen, gaat men ervan uit dat Beijer zijn gronden en villa’s heeft gekocht met misdaadgeld. Niemand wil nu nog zaken met hem doen. Niemand begrijpt ook dat zo’n man hier gewoon vrij kan rondlopen.”

Mocht de zoektocht naar het lichaam van Francis Zwarts succesvol zijn, dan komt dat nieuws te laat voor Elvire Cochet-Zwarts. Zij overleed in de zomer van 2018 op 81-jarige leeftijd.

Bron » De Morgen | Douglas De Coninck

Cartierhorloges, de Bende van Nijvel en een vermist lijk: het verhaal achter de moord op geldkoerier Francis Zwarts, een cold case uit 1982

Geplaatst op door

In 1982 is de jonge geldkoerier Francis Zwarts onderweg met een lading belangrijke diplomatieke documenten, goud, luxehorloges en diamanten. Maar hij wordt overvallen en verdwijnt spoorloos. 37 jaar later is zijn lichaam nog steeds niet teruggevonden. Een dader is er wel: Madani Bouhouche, een beruchte ex-rijkswachter die al jaar en dag in één adem genoemd wordt met de Bende van Nijvel. Wie is Francis Zwarts? En wat is er precies met hem gebeurd?

We schrijven 1982. Een jonge Francis Zwarts, amper 25, werkt als koerier/ veiligheidsagent bij Sabena op Zaventem. In de nacht van 25 op 26 oktober moet hij een belangrijke levering transporteren, afkomstig van vliegtuigen uit Moskou en Zürich. Belangrijk is een understatement, want bij de levering zitten belangrijke diplomatieke documenten, duizend stukken goud, 30 goudstaven en Cartierhorloges die versierd waren met diamanten. In totaal goed voor zo’n 80 miljoen Belgische frank (omgerekend zo’n 2 miljoen euro).

Zwarts moet de lading alleen afhalen en heeft gedurende de hele operatie contact met zijn diensthoofd. Maar in de tunnel onder de landingsbanen – de verbinding tussen het tarmac en de opslagplaatsen van Brucargo – loopt het mis. Het busje wordt onderschept, volgens getuigen door drie mannen die eruit zien als rijkswachters, en alle contact met Zwarts wordt verbroken.

Het busje wordt de volgende dag teruggevonden in Diegem, van Francis Zwarts ontbreekt sindsdien elk spoor. Speurders gaan ervan uit dat de geldkoerier doodgeschoten werd en dat zijn lichaam ergens gedumpt werd. Maar waar, dat is tot op de dag van vandaag een raadsel.

Een beruchte dader met een link naar de Bende van Nijvel

Wie er achter de overval en de moord zit, is lang niet duidelijk. Tot de namen van Madani Bouhouche en Robert Beijer opduiken, twee beruchte ex-rijkswachters. De twee zijn allesbehalve onbekenden voor het gerecht en worden al jaren gelinkt aan de Bende van Nijvel, al hebben ze dat zelf altijd ontkend.

Hoe kunnen Bouhouche en Beijer nu gelinkt worden aan de verdwijning van de jonge geldkoerier? Het zijn de Cartierhorloges die voor opheldering zorgen. Want in 1983 worden twee vrouwen (de echtgenotes van Bouhouche en die van Jean-François Buslik, een kompaan van Bouhouche) opgemerkt met zo’n unieke Cartierhorloge. Er bestaan foto’s van een nieuwjaarsetentje waarop de vrouw van Buslik haar horloge draagt – en experts van Cartier verklaren later dat het gaat om eenzelfde horloge die gestolen werd bij de overval. Beijer op zijn beurt zou Cartier-horloges hebben proberen te verpatsen.

Jaren na de verdwijning van Zwarts moeten Bouhouche, Beijer, en Buslik zich samen met twee anderen verantwoorden voor het Brabantse hof van assisen, een proces dat maar liefst 6 maanden duurt. Ze staan terecht voor drie moorden: die op Francis Zwarts, die op de Antwerps-Libanese ivoor- en diamanthandelaar Ali Suleïman Ahmed en die op ingenieur Juan Mendez.

Uiteindelijk wordt Madani Bouhouche in 1995 tot 20 jaar gevangenisstraf veroordeeld voor de diefstal en de moord op Zwarts en de moord op Ahmed. Beijer krijgt 14 jaar cel voor slagen en verwondingen aan die laatste. Hij wordt vrijgesproken voor de moord op Zwarts, maar wel veroordeeld voor heling van de Cartier-horloges. Buslik wordt eerst bij verstek veroordeeld tot de doodstraf voor zijn aandeel in de roofmoord op Zwarts. Hij duikt onder in Florida en wordt pas in 2000 uitgeleverd aan ons land. Tijdens een nieuw proces in 2001 wordt hij over de hele lijn vrijgesproken.

Bouhouche zelf zal niet meer kunnen vertellen wat er die nacht in 1982 precies gebeurd is, hij overleed in 2005. En toch graven de speurders de komende dagen opnieuw naar het lichaam van Zwarts, in de hoop de jaren oude cold case te kunnen afsluiten. Volgens informatie van RTBF zou het Beijer zijn die verklaard zou hebben waar Zwarts begraven ligt. Beijer woont en leeft al enkele jaren in Thailand.

Het is niet de eerste keer dat Beijer onthullingen aankondigt over de zaak – al doet hij dat pas sinds de zaak verjaarde en hij dus niet langer veroordeeld kan worden. Zo probeerde hij in 2007 met het gerecht te onderhandelen over informatie over Zwarts in ruil voor een nieuwe identiteit, maar hij ving bot. Enkele jaren later getuigde hij voor de camera’s dat hij betrokken was bij de moord en zou weten waar het lichaam lag.

Bron » VRT Nieuws

Doorbraak in 37-jaar oude cold case? Opgravingen in Brussel naar lichaam van geldkoerier die in 1982 verdween

Geplaatst op door

In Brussel, aan de Van Praetbrug, gaan speurders de komende dagen op zoek naar het lichaam van Francis Zwarts, een geldkoerier die in 1982 spoorloos verdween. Madani Bouhouche, een ex-rijkswachter die vaak in één adem genoemd wordt met de Bende van Nijvel, werd veroordeeld voor de roofmoord.

Speurders hopen dat ze de begraafplaats van Francis Zwarts gevonden hebben, een jonge geldkoerier die in 1982 spoorloos verdween.

Volgens de speurders wijst alles erop dat Zwarts neergeschoten is en dat de overvallers zijn lichaam ergens gedumpt hebben. Maar waar, dat blijft tot op de dag van vandaag een raadsel. De komende dagen wordt er gezocht in Neder-Over-Heembeek.

De verdwijning – en moord – wordt gelinkt aan Madani Bouhouche, een ex-rijkswachter die vaak in één adem genoemd wordt met de Bende van Nijvel. In 1995 werd Bouhouche door het hof van assisen veroordeeld tot 20 jaar cel voor diefstal met moord. Robert Beijer, ook ex-rijkswachter en kompaan van Bouhouche, werd vrijgesproken voor de moord, maar wel veroordeeld voor heling van een van de horloges.

Volgens RTBF zou het Beijer zijn die de plaats heeft aangeduid waar Zwarts begraven zou liggen. Het is niet de eerste keer dat Beijer onthullingen aankondigt over de zaak. In 2007 probeerde hij met het gerecht te onderhandelen over informatie over Zwarts in ruil voor een nieuwe identiteit, maar hij ving bot. Enkele jaren later getuigde hij voor de camera’s dat hij betrokken was bij de moord en zou weten waar het lichaam lag, maar dat Bouhouche Zwarts had doodgeschoten.

Op dit moment woont Beijer in Thailand, Bouhouche stierf enkele jaren geleden.

Bron » VRT Nieuws

Ex-magistraat vreest sabotage in Bende-onderzoek

Geplaatst op door

Edwig Steppé, een voormalig magistraat bij het Brusselse parket, moest – naar eigen zeggen – van het parket-generaal in Brussel begin jaren 90 zijn onderzoek rond de rol van veiligheidsdiensten bij de golf van zware misdaden in de periode 1982-1985 stopzetten. Dat heeft hij in een brief aan de partijvoorzitters en het federale parket aangeklaagd.

Steppé –die in de jaren 90 onder andere verantwoordelijk was voor het onderzoek Bouhouche-Beijer – raakte overtuigd dat een zogenaamde ‘strategie van de spanning’ aan de basis lag van de aanslagen van de Bende van Nijvel en de CCC. De veiligheidsdiensten zouden, aldus Steppé, de linkse terreurgroep CCC een tijdlang oogluikend hebben laten begaan om zo een gevoel van onveiligheid te creëren. Volgens Steppé heeft een aantal eigenaardigheden gemaakt dat ex-rijkswachters Madani Bouhouche, Robert Beijer en Martial Lekeu nooit echt zijn aangepakt.

Te veel toeval om alleen maar toeval te zijn, besluit Steppé. Volgens hem moest de maatschappij met een vlaag van terreur rijp gemaakt worden om bestaande machtsorganen meer macht te geven. Maar zijn collega’s en oversten vonden dat hij spoken zag.

Het verhaal van Edwig Steppé is niet nieuw. Hij vertelde het de voorbije jaren al bij verschillende instanties. Bewijzen voor zijn ‘strategie van de spanning’ zijn nooit gevonden.

Bron » De Standaard

Voormalig magistraat zegt dat onderzoek naar Bende van Nijvel werd gesaboteerd: “De gekste toestanden deden zich voor”

Geplaatst op door

Een gewezen Brusselse magistraat beweert in een brief dat het onderzoek naar de Bende van Nijvel gesaboteerd is. De magistraat wou onderzoeksdaden laten verrichten die ook een link met de Bende van Nijvel konden aantonen. Maar daarin werd hij in de jaren 90 gehinderd.

In de brief (en bijgevoegde memorandums) wordt onder meer beweerd dat tijdens het assisenproces van voormalige rijkswachters Madani Bouhouche en Robert Beijer bewust vergeten werd een expertiseverslag te schrijven. Op die manier wordt het duidelijk dat “Bouchouche en Beijer deel uitmaakten van een criminele organisatie”, en de Bende-criminelen geen gewone criminelen zijn. “Er was een duidelijke bende die bestond uit minstens een organisatie of brein”, aldus nog de magistraat, die indertijd onderzoek deed naar terreurorganisatie CCC en de Bende van Nijvel.

De brief werd gericht aan de partijvoorzitters in ons land en ook de federale procureur kreeg een exemplaar. Erin wordt kritiek geuit op de manier waarop het onderzoek wordt gevoerd.

Integraal: De brief

Geachte heer federaal procureur

Bende van Nijvel

Ik hoop dat u mijn eerdere schrijvens goed ontvangen heeft.

In uw opsporingsprogramma kwam mijn oud collega Eric Van der Sypt uitvoerig aan bod. Hopelijk leidt dit tot resultaat.

Van der Sypt bevestigde dat Bonkoffsky nooit de reus was en legde uit? dat er na grondig onderzoek geen enkel materieel element hem linkte. Volgens David Van de Steen impliceert dit dat de piste “rotte elementen, georganiseerd?, binnen de rijkswacht” begraven is. Publiek werd ook gesteld dat Herman Vernaillen door federaal magistrate Capelle zou ontvangen zijn maar dat zij hem bevestigde dat het federaal parket niet bevoegd is voor zijn zaak (en de implicaties).

De ‘bewezen’ manipulatie betreffende de vondst in het kanaal van Ronquières houdt fundamenteel in dat het gerecht bewust “uitgedaagd” werd. In “Van Gils” bevestigde oud onderzoeksrechter Troch dat wat hij noemde “steeds dezelfde namen” naar voren kwamen. Vandaar zijn gewilde opening naar 5 andere dossiers. Het team van onderzoeksrechter Troch werd echter “ontspoord” door een dramatisch ingrijpen dat tot vertaling van het dossier leidde.

Indien Eric Van der Sypt bedoelde dat het actuele gerechtelijk onderzoek exclusief op grond van materiële sporen en mogelijke bekentenissen tot de waarheid wil doordringen en dat het overige verwerpelijke complottheorieën zijn, kan ikzelf dit alleen bevestigen inzake ‘loze’ complottheorieën. “Werkhypothesen” gebaseerd op feiten kunnen integendeel, zoals de ervaring leert, leiden tot het vinden van de gerechtelijke waarheid wanneer materiële sporen onvoldoende aanwezig zijn. In deze zin was de intentie tot ‘uitbreiding’ van oud onderzoeksrechter Troch goed te begrijpen alsook zijn fundamentele kritiek van heden op de “nieuwe” onderzoeksstrategie zoals door Eric Van der Sypt verwoord.

Dezelfde namen circuleren trouwens voor zover mij bekend in mijn démarche tot gerechtelijk onderzoek betreffende “de strategie der spanning” (CCC-bis, dossier onderzoeksrechter Vlogaert 464/94). Dit gerechtelijk onderzoek werd wederrechtelijk, zonder enig gevolg tot op heden, afgebroken en door de tweede parlementaire bende-onderzoekscommissie ‘verzwegen’.

Ook in de moordaanslagen van oktober 1981 op majoor Vernaillen en 3 BOB’ers is het bijzonder zinnig te onderzoeken of ook hier dezelfde namen op het niveau van de opdrachtgevers voorkomen. Thans is alleen op feitelijk niveau zekerheid wat de uitvoerders betreft.

In ditzelfde gerechtelijk onderzoek doen zich trouwens “de gekste toestanden” voor: BOB’ers in dienst plegen moordaanslagen op andere BOB’ers en de feitelijke leider van het drugsonderzoek “François”. BOB’er Bouhouche is zelf speurder en uitvoerder. Op grond van een gerechtelijke expertise waarvan copie in bijlage, worden zij vervolgd en vrijgesproken. De genaamde Buslik wordt bij verstek ter dood veroordeeld en aanvankelijk niet internationaal geseind … vervolgens vrijgesproken … .

Uw federaal parket is perfect bevoegd om na te gaan of er “achter” deze bijzonder merkwaardige “gang” in diverse gerechtelijke onderzoeken interessante elementen te vinden zijn die samen met andere elementen, bijvoorbeeld “het saboteren” van het gerechtelijk onderzoek naar “de strategie der spanning” in verband kunnen gebracht worden met de merkwaardige gang van het gerechtelijk onderzoek naar de bende van Nijvel.

In bijlage vindt u de copie van de gerechtelijke expertise Tombeur in de aanslag op majoor Vernaillen.

Met hoogachting

Bron » Het Nieuwsblad