Bende-slachtoffer David Van de Steen: “Opnieuw stilstand in onderzoek”

Slachtoffer David Van De Steen stelt vast dat het onderzoek naar de Bende van Nijvel opnieuw in het slop zit. Dat verklaarde hij aan TV Oost. Nabestaanden hebben al maanden niets meer van het gerecht of de overheid vernomen.

Ook de financiële steun die justitieminister Koen Geens (CD&V) de nabestaanden in maart had toegezegd, is nog niet gerealiseerd. In april verklaarde Geens nog dat er binnen drie jaar een strafproces zou volgen. Hij maakte toen echter niet bekend wie er terecht zou staan.

Van De Steen verloor zijn beide ouders en zus bij de laatste Bende-overval op de Delhaize van Aalst op zaterdag 9 november 1985. In totaal vielen die avond acht doden. De toen 9-jarige David raakte zwaargewond en lag maanden in het ziekenhuis.

‘Niet schieten’, de verfilming van het gelijknamige boek van Van De Steen gaat volgende maand in première. De film van Stijn Coninx wordt op 4 oktober voor het eerst vertoond in de lokale bioscoop Cine-Aalst.

Coninx en hoofdrolspeler Jan Decleir zullen aanwezig zijn. Er zijn duizend plaatsen beschikbaar, waar nu al voor gereserveerd kan worden. De opbrengst van de filmavond gaat naar de Deaf Devils, de nationale voetbalploeg voor doven en slechthorenden.

Bron » Het Laatste Nieuws

Avant-première ‘Niet Schieten’ in Cine-Aalst

Op donderdag 4 oktober gaat ‘Niet Schieten’, de film van Stijn Coninx over de aanslag van de Bende van Nijvel, in Cine-Aalst in avant-première. Jan Decleir en andere sterren van het witte doek zullen aanwezig zijn.

De film vertelt het verhaal van David Van De Steen, die de aanslag in 1985 als kind overleefde. Zijn ouders en zus werden koelbloedig vermoord aan de Delhaize in Aalst. Van De Steen was er ook zelf bij toen de film gedraaid werd. “Het is echt hoe ik het in mijn hoofd had”, vertelt hij. “Verwacht geen actiefilm of een documentaire over alle mogelijke vluchtroutes van de daders. Het verhaal wordt verteld vanuit mijn perspectief en dat van mijn familie. Hoe mijn grootvader, grootmoeder en ik dit beleefd hebben, en hoe we ermee omgingen.”

Jan Decleir vertolkt de rol van Albert Van den Abiel, de grootvader van David. “Hij was 65 jaar toen hij opnieuw voor mij – ik was toen 9 jaar – moest zorgen”, aldus David. “Hij woonde tegenover de Delhaize en is die dag nog met een pistool in de hand naar de winkel gelopen. Ik heb dat pistool nog, en in de film zal Jan Decleir het wapen van mijn grootvader vasthouden. Ook zijn oude lederen aktetas, waar al zijn documenten over de Bende in zaten, doet mee in de film.”

Een documentaire is het niet, maar de daders van de aanslag zullen er wel exact uitzien zoals David ze beschreven heeft. “De enige actiescène – de overval – zal verteld worden vanuit mijn standpunt. De Reus zal eruitzien zoals ik hem in de ogen gekeken heb. Van kop tot teen, met alle kleine details. Mét pukkel.”

Zusje

David is enorm onder de indruk van de acteerprestaties. “Wanneer ik Jan Decleir zie spelen, dan zie ik mijn grootvader. De moeilijkste scène was niet de aanslag. Die heb ik al honderden keren in mijn hoofd afgespeeld – en in het echt was het nog veel erger dan wat er in de film getoond wordt. Toen Zita Wauters als mijn zusje door onze vroegere wijk liep, dan kwam mijn zus weer tot leven. Zo goed lijkt ze op haar. Dat was het moeilijkste moment.”

De avant-première op 4 oktober begint om 20 uur. Er zijn duizend plaatsen. Regisseur Stijn Coninx en enkele leden van de cast zullen present tekenen. Een kaartje kost 15 euro, de opbrengst gaat naar Deaf Devils, de dove en slechthorende Rode Duivels. Kaarten kan je bestellen via www.cine-aalst.be.

Bron » Het Laatste Nieuws

Van cameraschilden tot DNA-stalen : wanneer mag privacy wijken voor het algemeen belang?

Zouden we in België een moord oplossen op basis van 10.000 DNA-stalen, zoals Nederland dat met de moord op de 11-jarige Nicky Verstappen deed? “Daarvoor zijn onze privacywetten te streng”, zegt professor menselijke genetica Jean-Jacques Cassiman. Maar wat dan met het immense cameraschild dat de federale regering installeert?

Het verhaal van de moord op de 11-jarige Nicky Verstappen leest als een detectivethriller. Tweeëntwintig jaar na de moord op de Nederlandse jongen kon de politie de dader identificeren aan de hand van een DNA-staal.

Zestienduizend Nederlanders boden hun DNA-staal aan, de politie stuurde 1.500 brieven naar Nederlandse mannen van wie ze zeker wangslijmvlies wilden afnemen. Ongezien in Europa en onwaarschijnlijk in België, vertelde professor Menselijke Genetica Jean-Jacques Cassiman aan Het Laatste Nieuws.

“Duizenden personen laten screenen is hier ongezien omdat de Belgische DNA-wet heel beperkend is. Voor de wetgeving is er blijkbaar een te grote kans op de schending van de privacy.”

Willem Debeuckelaere, voorzitter van de Privacycommissie, nuanceert die uitspraak. Hij verwijst naar een zaak van een reeks verkrachtingen in de regio Mol in 2010 waarbij tientallen jongemannen gevraagd werd om wat wangslijmvlies. “Wat wel klopt, is dat zulke DNA-onderzoeken als laatste redmiddel gebruikt worden. De onderzoeksrechter moet kunnen argumenteren waarom zo’n grootschalig onderzoek wenselijk is.”

Een reden kan zijn dat een verkrachtings- of moordzaak verregaande gevolgen heeft bij de plaatselijke bevolking. Zo is het niet ondenkbaar dat er al snel schuldigen worden gezocht. Dat kan op zijn beurt een hele gemeenschap verscheuren. Kortom, in uitzonderlijke gevallen moet de individuele privacy wijken voor het algemeen belang.

3.000 ANPR-camera’s

Eerder deze week liet minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) optekenen dat de regering geen 1.000 maar 3.000 nummerplaatdetectiecamera’s wil plaatsen langs onze snel- en gewestwegen. De camera’s moeten de criminaliteit helpen terugdringen. Dat de individuele privacy van burgers daar niet per uitzondering, maar in de regel voor moet wijken, is in dit geval blijkbaar niet belangrijk.

Maar ook niet onbegrijpelijk, zegt privacy-expert Jos Dumortier (KU Leuven). “Nummerplaatgegevens zijn een stuk minder gevoelige informatie dan genetische gegevens. Je kan die twee dus niet vergelijken.”

Dat wil niet zeggen dat zo’n cameraschild geen bedreiging vormt voor onze privacy. De verleiding om slimme camera’s voor een steeds breder scala aan opdrachten in te zetten is groot. Zo verwijst Debeuckelaere naar de ANPR-camera’s (Automatic Numberplate Recognition) die in Antwerpen ingezet worden om de lage emissiezones te controleren.

“Op dit moment worden die gegevens gescheiden van elke politionele databank, maar het is wachten op de eerste moord of verkrachting waarbij de politie een beroep zal willen doen op die gegevens”, zegt de voorzitter van de Privacycomissie. De stap om die camera’s constant voor politieopdrachten in te zetten, is snel gezet.”

Gezichten herkennen

Bovendien staat de technologische evolutie niet stil. Na een kleine rondvraag van De Morgen bij ANPR-cameraproducenten en computervisie-experts blijkt dat beeldherkenningssoftware met de dag slimmer wordt.

Als een camera vandaag door een applicatie ondersteund wordt die nummerplaten herkent, is het niet ondenkbaar dat die camera met een andere applicatie ook dieren of mensen kan detecteren of herkennen. Zelfs gezichten herkennen zou tot de opties horen, al rijst daarvoor een ander probleem. De ANPR-camera’s zouden niet op de juiste hoogte en in de juiste hoek hangen om gezichten te kunnen herkennen.

Waarom maken we ons dan niet meer zorgen over dat cameraschild? Omdat privacy een vervelend beestje is, zeggen de privacy-experts. Zo is een DNA-staal enorm intrusief, terwijl we ondertussen heel gewoon zijn geraakt aan camera’s. Nochtans zouden camera’s die gezichten herkennen een bijna even grote inbreuk op de privacy zijn als een DNA-staal nemen. We hebben nu eenmaal maar een gezicht.

Extra beschermd

Zou dat dan zomaar kunnen, gezichtsherkenningssoftware gebruiken bij detectiecamera’s? “Je gezicht is biometrische data, en net zoals genetische data worden die gegevens extra beschermd door de nieuwe Europese privacywet (GDPR)”, zegt Magali Feys, advocaat bij kantoor AContrario.

Willen overheden dat soort gezichtsherkenning installeren, hebben ze een wettelijke basis nodig. Indien het ooit zover komt, kan iedere burger in principe naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens stappen wanneer de wettelijke basis niet zou stroken met de principes van de GPPR. “In principe gelden voor biometrische gegevens dezelfde principes als bij DNA, maar dat moet het Hof nog bevestigen in zijn rechtspraak.”

Bron » De Morgen

Na de mislukte overval door de opa-gangsters: “Ze dachten dat de cash nog voor het grijpen ligt”

Conform de erecode loste geen van de vier Brusselse opa-gangsters een woord tegenover de politie. Maar met een betrapping op heterdaad voor een ING-filiaal in Elsene en een verleden als dat van Djurica Djordjevic (64) en Koenraad Spitaels (62) lijkt niet veel uitleg nodig.

Het ontbeerde de opa-gangsters niet aan vertrouwen op een goede afloop. Net voor ze op woensdagochtend in de boeien werden geklonken, kreeg Koenraad Spitaels (61) een sms’je van Abderafid B.O., met zijn 54 jaar een van de twee benjamins van de bende: ‘Alles staat klaar, we hoeven ons enkel nog te bedienen.’

Het plan: bij het opengaan van de ING in de Kroonlaan in Elsene zou op straat een grijze elektriciteitskast worden opgeblazen zodat de hele wijk zonder stroom zou komen te zitten. Een truc die in de jaren 80 en 90 nog alle alarmsystemen kon lam leggen, maar ze anno 2018 alleen maar activeert. Nu deed dat er weinig toe. De Brusselse federale politie volgde de vier opa-gangsters al weken, en luisterde hun telefoons af.

Slag van ons leven

Een kwarteeuw geleden gold de Servische beroepsovervaller Djurica Djordjevic (64) als een van de cultfiguren van de Brusselse misdaadwereld. Het was bij hem dat de politie in 1993 na een wekenlange klopjacht Murat Kapllan terugvond. Die was met twee vroegere kopstukken van de bende rond Patrick Haemers uit de gevangenis van Sint-Gillis weggeraakt tijdens wat werd benoemd als de ontsnapping van de eeuw.

Djordjevic kwam in 2005 vrij nadat hij 22 jaar in Belgische gevangenissen had doorgebracht, vijf keer was ontsnapt en tussenin talloos veel overvallen op banken en geldtransporteurs had gepleegd. Djordjevic werd verondersteld te zijn uitgewezen aan Servië, maar in 2015 al bleek dat hij onder een valse naam in Molenbeek verbleef. Hij werd opnieuw het land uitgezet, en keerde onlangs nogmaals terug.

Onder het oog van de politie plande Djordjevic met Koenraad Spitaels (62) wat werd benoemd als “de slag van ons leven”. Spitaels maakte in de jaren 80 en 90 deel uit van de bende rond de inmiddels gepensioneerde Luikse gangster Marcel Habran. Hij kwam onlangs terug vrij na een veroordeling tot 20 jaar voor zijn aandeel in een overval op een geldtransport op de luchthaven van Findel in Luxemburg.

Tijdens observaties kwam even ook Constant Hormans (65) in beeld, een ander monument uit het Brusselse misdaadwezen. Spitaels ontmoette hem kort voor de geplande overval. Hormans, een overtuigd communist, is een ex-luitenant van Marcel Habran (84). Hij zou geen deel uitmaken van de bende.

Spanbandjes

“Deze mensen dachten dat er zoals vroeger nog cash voor het grijpen ligt in een bank”, zegt de advocaat van een van de in totaal vier verdachten. “Dat het volstond om een bediende te bedreigen met een wapen, en dat die de biljetten dan uit een lade kon halen. Van iets als een plofoverval hadden ze nog niet gehoord.”

Hun motief lijkt nogal helder: “Ze hadden het tegenwoordig lastig om rond te komen.” De vier verschijnen maandagochtend voor de Brusselse raadkamer.

Conform de regels van hun ambacht, weigerden ze te praten met de politie. Dat lijkt ook nergens voor nodig, de bij hun arrestaties in de gestolen bestelwagen aangetroffen spullen spreken voor zich: een vuurwapen, een granaat, kogelwerende vesten en een set spanbandjes. Kennelijk was het de bedoeling dat Abderafid B.O. de elektriciteitskast zou opblazen, waarna Djordjevic en Spitaels het ING-filiaal zouden binnengaan en de aanwezigen te gijzelen. Een vierde verdachte stond op de uitkijk. Djordjevic en Spitaels hadden politie-uniformen bij zich. Er was wellicht ook een idee over hoe daarmee weg te vluchten.

Voor de raadkamer zal deze ochtend worden geargumenteerd dat er finaal geen geweld is gebruikt. Dat klopt: de politie was er tijdig bij. Maar volgens de advocaten was het ook nooit de bedoeling: “Deze mensen gingen te werk volgens de oude stijl. Een geslaagde overval is er voor hen een waarbij geen geweld wordt gebruikt.”

Bron » De Morgen

‘Bompa-overvallers’ uit entourage van Haemers en Habran opgepakt in Elsene

In Elsene hebben de speciale eenheden van de federale politie gisteren vier mannen opgepakt die op het punt stonden een overval te plegen. Hun leeftijd varieerde tussen 52 en 64 jaar, ze waren ook allesbehalve onbekenden voor het gerecht. Drie van hen, Djurica Djordjevic (64), Koenraad Spitaels (61) en David Marloye (52) hebben elk al verschillende veroordelingen opgelopen voor gewapende en gewelddadige overvallen. Het parket geeft om 11 uur meer uitleg op een persbriefing.

“De federale gerechtelijke politie van Brussel wist een zorgvuldig geplande overval op een bankfiliaal in Elsene te verijdelen”, zegt Brussels parketwoordvoerder Denis Goeman. “De overvallers werden geklist net voor ze tot actie zouden overgaan. Enkele minuten later kwam de eerste werknemer toe op zijn werkplaats.”

“Tijdens hun arrestatie waren de twee oudste overvallers in het bezit van twee gestolen voertuigen, een vuurwapen, een granaat, een ontsteker voor springstoffen, munitie, kogelwerende vesten, politie-uniformen en spanstrips om eventuele slachtoffers te handboeien. Een derde verdachte werd gearresteerd in een hoogspanningscabine op de parking van de bank zelf. Hij was bezig om de elektriciteit in de onmiddellijke omgeving uit te schakelen. De vierde verdachte werd aan de overzijde van de bank in de boeien geslagen, hij stond op de uitkijk.”

Geen onbekenden

De vier mannen zijn allesbehalve onbekenden voor het gerecht. Djurica Djordjevic -alias Duckie- werd in de jaren ’80 al in verband gebracht met Patrick Haemers en werd decennialang beschouwd als een van de beruchtste overvallers van ons land. Hij zou onder meer het brein geweest zijn achter een overval op het postsorteercentrum van Charleroi X in 1989, ook al werd hij daar nooit voor veroordeeld.

Koenraad Spitaels maakte deel van de bende rond Marcel Habran, de peetvader van het Luikse criminele milieu. Samen met verschillende andere daders pleegde hij in 2000 een overval op een geldtransport op de luchthaven van Findel in Luxemburg. Het kwam toen tot een achtervolging en een schietpartij. De man werd daarvoor veroordeeld tot 20 jaar cel en kwam pas kort geleden vrij.

Ook David Marloye heeft een lang parcours van gewapende overvallen. De vierde man, Abderafid B.O. (54), is minder gekend.

Ze werden alle vier door de onderzoeksrechter onder aanhoudingsbevel geplaatst en in verdenking gesteld voor bendevorming en poging tot diefstal met geweld of bedreigingen. Volgende maandag zullen ze voor de raadkamer verschijnen.

Bron » Het Laatste Nieuws