Commissie 22/3 wil één grote Kruispuntbank Veiligheid

Naar analogie met de Kruispunt van de Sociale Zekerheid moet er een centrale Kruispuntbank Veiligheid komt, waarin álle gegevens van alle betrokken diensten zitten. Het is geen nieuwe databank, maar een koepelstructuur boven de bestaande databanken. Dat beveelt de commissie 22/3 aan in haar lijvige rapport, dat op dit moment voorgesteld wordt.

Al na de eerste hoorzittingen omtrent de veiligheidsarchitectuur, kwam het probleem van de informatiedeling bovendrijven. Er zijn meerdere databanken waarin gegevens die relevant zijn in terreuronderzoeken, verzameld worden. Zo is er de Algemene Nationale Gegevensbank (ANG) van de politie, de databank van het Ocad (Coördinatieorgaan voor de Dreigingsanalyse), lokale gegevensbanken, de mappen van de parketten, enzovoort. Die databanken zijn niet op elkaar afgestemd. Delen van gegevens is al moeilijk, kruisen van gegevens helemaal.

Een nieuwe ‘Kruispuntbank Veiligheid’, waar de gerechtigde veiligheidsdiensten op een veilige manier toegang tot hebben, moet dat euvel verhelpen. Dat is één van de meest tastbare conclusies van de commissie 22/3, de parlementaire onderzoekscommissie naar de terroristische aanslagen in Zaventem en Maalbeek. De commissie haalt de mosterd bij de Kruistpuntbank van de Sociale Zekerheid en het e-Health-platform.

Flagging Systeem

Opvallende nieuwigheid is het ‘flagging systeem’, dat het mogelijk maakt om te kijken welke dienst nieuwe informatie heeft toegevoegd of gewerkt heeft op een bepaald dossier. Dat moet een betere horizontale samenwerking tussen verschillende diensten mogelijk maken, en kadert ook in het idee van ‘gedeelde verantwoordelijkheid’ over informatie.

Commissielid Servais Verherstraeten (CD&V), die de aanbeveling op tafel legde, is tevreden. ‘We stelden een wildgroei aan gegevensbanken vast’, aldus Verherstraeten. ‘Op een gegeven moment telden we er liefst 127, waarvan 16 bij de federale politie. Maar zelfs binnen dezelfde dienst waren er databanken die niet op elkaar afgestemd waren. Er was onvoldoende cultuur om informatie te delen, dat moet veranderen.’

‘We richten geen nieuwe databank op’, preciseert hij. ‘Door het gebruik van de bestaande databanken komen we tot een snellere operationoalisatie en beperken we de kostprijs. Een gezamenlijke databank stimuleert bovendien het vertrouwen van alle betrokken diensten. Op deze manier zullen alle diensten toegang hebben tot dezelfde informatie en zullen gegevens effectief gekruist kunnen worden.’

Bedoeling is dat de informatie beschikbaar is ‘voor wie ze relevant is’, aldus nog Verherstraeten. ‘De Kruispuntbank moet op een efficiënte en veilige manier geconsulteerd kunnen worden, met respect voor de autonomie van de instanties en hun opdrachten.’ Om te bepalen wie en op welke manier toegang zal hebben tot de geïntegreerde Kruispuntbank, wordt een beheersplatform aangeduid.

‘We hebben de scalpel gehanteerd, en niet de hakbijl. Maar we zijn best wel streng geweest, hoor. Er ís veel te weinig informatie gedeeld, de informatie was teveel gecompartimenteerd en gefragmenteerd’, besluit de CD&V’er.

Informatieomslag

Rode draad doorheen het 500 pagina’s tellende rapport van de commissie 22/3 is een betere doorstroming van informatie. Twintig jaar na de onderzoekscommissie-Dutroux is de problematiek dus nog hetzelfde. Tot een nieuw, groots Octopusakkoord zal dit rapport niet leiden, het beoogt vooral een noodzakelijke brug te slaan tussen de bestaande diensten. Historisch is wel dat de meerderheid en de oppositie in consensus beslist hebben over honderden aanbevelingen.

Bron » De Standaard

Rechters veroordelen recordaantal Belgen

Een recordaantal van 180.993 mensen werd vorig jaar veroordeeld tot een celstraf, boete of werkstraf door de Belgische rechters. Dat zijn er tienduizend meer dan in het vorige recordjaar 2005, schrijven Het Nieuwsblad, De Standaard en Het Belang van Limburg op basis van cijfers van de Dienst voor Strafrechtelijk Beleid. Sommigen onder hen stapelden de veroordelingen op. Zo werd een man vorig jaar liefst 31 keer veroordeeld.

Volgens de woordvoerder van justitie is er nog verder onderzoek nodig naar de oorzaken van die forse stijging. Hij waarschuwt wel dat die zeker gedeeltelijk wordt verklaard door een veel efficiëntere doorstroming van informatie over nieuwe veroordelingen naar het strafregister en de databank van justitie. “Maar we zijn ervan overtuigd dat ook recente hervormingen en een vereenvoudiging van de procesvoering een rol hebben gespeeld”, klinkt het.

Stijging

Er is overal in het land een stijging, maar Brussel spant met een toename van het aantal veroordeelden van 38.500 naar 51.000 de kroon. De Brusselse rechtbankvoorzitter Luc Hennart schrijft dat toe aan de toename van het aantal magistraten, maar ziet ook een minder fraaie verklaring. “Justitie bereidt zich voor op een andere manier van werken, waarbij de rechtbanken meer autonomie krijgen. Het geld dat ze toebedeeld krijgen, zal afhangen van de cijfers. Hoe meer zaken, hoe meer geld.”

Terrorisme

Vorig jaar waren er onder meer 226 veroordelingen voor moord of doodslag, meer dan 5.700 voor slagen en verwondingen, ongeveer 500 voor aanranding van de eerbaarheid en bijna evenveel voor verkrachting. Sinds 2015 maken veroordelingen voor terrorisme bovendien opgang. Tot drie jaar geleden was het een misdrijf waarvoor amper veroordelingen te noteren waren, maar in 2015 waren dat er 109 en vorig jaar 77.

Een vijfde van de veroordeelden (bijna 37.000) was vorig jaar buitenlander. Dat is eveneens een record.

Bron » De Morgen

DNA-databank met genetisch materiaal van politiemensen moet valse sporen uitsluiten

De plenaire Kamer heeft gisteren een wetsvoorstel goedgekeurd voor de oprichting van een databank met genetisch materiaal van politiemensen, laboranten en al wie onbedoeld DNA-sporen kan achterlaten op een ‘crime scene’ en die zo zouden kunnen vervuilen. De databank moet helpen die sporen uit te sluiten.

Omdat een opsporingsonderzoek nu eenmaal een menselijke handeling is, valt het niet te vermijden dat alle soorten “intervenanten” in een onderzoek ongewild DNA-sporen kunnen achterlaten en zo een contaminatie kunnen veroorzaken met het gevonden spoor.

Databank

Om hun DNA te kunnen uitsluiten, richt het voorstel van N-VA en Open Vld binnen het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminologie (NICC) een databank op waarin de DNA-profielen van alle intervenanten worden bewaard.

Bron » De Morgen

Eén op de vijf Belgen in gegevensbank politie

De Algemene Nationale Gegevensbank (ANG) van de politie bevat de gegevens van 2.221.442 Belgen, terwijl dat zeven jaar geleden maar voor 1.506.046 mensen het geval was. Dat schrijft La Dernière Heure op basis van cijfers van de federale politie, verstrekt door minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA).

Op basis van opgestelde en opgeslagen processen-verbaal staat dus één op de vijf Belgen geregistreerd in de ANG. Tussen 2010 en 2017 is er sprake van een stijging met 47,5 procent van het aantal geregistreerde personen. Vooral tussen 2015 en 2016 was er een forse stijging met 129.490 registraties.

Dat komt deels doordat het strafwetboek is uitgebreid maar ook doordat het wettelijk arsenaal in de strijd tegen terrorisme is versterkt.

Bron » De Morgen

Kamer keurt oprichting DNA-databank vermiste personen goed

De plenaire Kamer heeft donderdag ingestemd met de oprichting van een nieuwe databank met DNA-profielen van vermiste personen. Dat moet helpen om oude verdwijningszaken alsnog op te lossen, benadrukt CD&V’er Raf Terwingen, die het wetsvoorstel heeft uitgewerkt.

De databank ‘Vermiste Personen’ werd in 2013 al theoretisch opgericht, maar intussen zijn de regels alweer ingehaald door de wetenschap, aldus Terwingen, die nu dus groen licht kreeg voor een reeks bijsturingen.

Zo verdwijnt de automatische vernietiging van ongeïdentificeerde DNA-profielen na dertig jaar. Iets wat uitdrukkelijk gevraagd werd door de Cel Vermiste Personen. De procureur des konings zou wel de bevoegdheid behouden om DNA-profielen al vroeger te laten wissen.

Daarnaast zullen ook minderjarigen binnenkort DNA kunnen laten afnemen in verdwijningszaken. Dat is belangrijk omdat een DNA-profiel van een vermiste tegenwoordig immers niet enkel opgebouwd kan worden op basis van diens ouders, maar bijvoorbeeld ook door een combinatie van de profielen van vrouw en kind. Net daarom zal voortaan trouwens ook DNA-materiaal van de partner van de vermiste kunnen worden afgenomen indien ze samen een kind hebben.

Naast deze databank staat trouwens nog een tweede DNA-databank op stapel, met genetisch materiaal van politiemensen, laboranten en al wie nog onbedoeld een ‘crime scene’ zou kunnen “vervuilen”. Dat moet helpen om de sporen die zijn achtergelaten sneller te kunnen uitsluiten. De tekst zal binnenkort in tweede lezing behandeld worden door de Kamercommissie Justitie, waarna ze eveneens naar de plenaire kan voor finaal groen licht.

Bron » Het Nieuwsblad