Tagarchief: Marianne Capelle

De federale begrafenis van het Bende-onderzoek

Geplaatst op door

Er gaat geen dag voorbij zonder bericht in de media over de voortgang van het onderzoek van speciaal aanklager Mueller naar de Russische inmenging in de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Ook bij ons is er een onderzoek dat van hetzelfde allooi is.

Vorige week was er het bericht dat Robert Mueller zich nu ook richt op de pogingen van Jared Kushner, de schoonzoon van VS-president Trump, om buitenlandse financiering te verwerven voor zijn vastgoedbedrijf gedurende de presidentiële transitieperiode. Volgens CNN is dit de eerste aanwijzing dat het onderzoek verder reikt dan Kushners vermoedelijke Russische contacten. Dat je het onderzoek omzeggens ‘on line’ kan volgen heeft een duidelijke reden: wat is er van groter openbaar belang dan een mogelijke externe beïnvloeding van de presidentsverkiezingen?

Ook bij ons is er een onderzoek dat van hetzelfde allooi is: het bendeonderzoek en de nu gevolgde piste van de ‘destabilisatie van de Staat’ is voor iedere Belg van groter belang dan de mogelijke beïnvloeding van een buitenlandse presidentsverkiezing. Daarom ook is er, telkenmale er over het onderzoek wat naar buiten komt, grote mediabelangstelling voor. Dat was onlangs het geval met de revelaties over de mogelijke betrokkenheid van Christiaan Bonkoffsky die genoemd werd als de vermoedelijke reus van de bende van Nijvel.

Nieuws

Strafpleiter Jef Vermassen verklaarde dat hij een gouden tip had gekregen die de zaak kan ophelderen. De toenmalige advocaat van slachtoffer David Van de Steen had het in een studiogesprek met VTM Nieuws over ‘een verklaring van zeer doorslaggevende aard’ die werd afgelegd. Volgens de nieuwe advocaat, Walter Van Steenbrugge, leeft er de jongste maanden iets in verband met het dossier van de Bende van Nijvel. “Ik heb de jongste weken enorm veel bruikbare informatie gekregen. Er beginnen veel mensen te praten. Ook mensen die tot de rechterlijke orde behoren”, zei hij in het Canvas-programma De afspraak.

De Valkeneer

Procureur-generaal Christian De Valkeneer, belast met het onderzoek naar de Bende van Nijvel, gaf zelfs toe dat meerdere oud-rijkswachters melding maakten van “merkwaardige bevelen”, gegeven binnen de Aalsterse rijkswacht op de avond van de overval op de Aalsterse Delhaize in 1985. Daar vertrokken een half uur voor sluiting plots de twee rijkswachters die moesten instaan voor de bewaking. Enkele minuten later verscheen de GTI van de Bende van Nijvel op de parking en brak het geweld los. (De Morgen, 3 november, 2017).

Ook de minister van Justitie Koen Geens (CD&V) gaf in de Kamercommissie Justitie meer uitleg: er kwamen 800 tips binnen waarvan 470 bruikbaar zijn voor verder onderzoek en 120 tips werden al geëvalueerd. Er komt ook een nieuw onderzoeksplan en het speurdersteam wordt uitgebreid van 11 naar 30 onderzoekers.

De justitieminister wees ook op andere maatregelen: onderzoeksrechter Martine Michel blijft het onderzoek behouden, maar procureur-generaal De Valkeneer wordt er van ontlast. De cel die zich bezighoudt met het onderzoek wordt aangevuld met vijf extra speurders van de gerechtelijke federale politie, alsook vier speurders van het Comité P. Voorts zal er worden samengewerkt met het federaal parket, dat onder meer zal worden ingeschakeld als centraal aanspreekpunt voor de slachtoffers.

Vragen

Zo luidruchtig als het bendeonderzoek plots werd, zo stil is het nu opnieuw geworden: wat gebeurt er met de gouden tips? Wat hebben die intussen opgeleverd? Maar ook: Wie gaf opdracht om procureur-generaal de Valkeneer te vervangen door het Federaal parket? En waarom gebeurde dat? Wie kan de heer De Valkeneer, die zich persoonlijk had ingezet voor het bijna onleesbaar geworden dossier, dienstiger vervangen?

Voor de onderzoeksrechter Martine Michel gebeurde dat niet, want daarvoor is een beslissing van de raadkamer nodig en daarbij moet de reden van vervanging worden aangegeven. Een verhuis naar het federaal parket betekent ook een groter impact van de minister op het dossier: hij heeft immers een versterkt gezag over dat parket.

Maar ook de advocaten van verschillende burgerlijke partijen zijn plots minder mededeelzaam geworden: ook zij zwijgen nu in alle talen. Was er geen akkoord van de justitieminister om een extern expert te financieren?

Het kabinet van minister Justitie Koen Geens is formeel: “Op vraag van de twee procureurs-generaal (Luik en Bergen) werd het dossier gefederaliseerd”. De woordvoerster verwijst verder naar het verslag van de kamercommissie Justitie van 6 februari. Maar daarin wordt geen extra info gegeven, aangezien de federalisering pas die bewuste namiddag werd beslist.

Het parket-generaal kan ook niet verhelderen. “Het enige dat ik u kan zeggen is dat het dossier werd gefederaliseerd”, zegt woordvoerder Eric Van der Sijpt. “De andere vragen zal u aan de heer De Valkeneer zelf moeten stellen.” En mijnheer De Valkeneer: die reageert niet op telefoon en mail.

Een Kamerlid dat niet wil geciteerd worden antwoordde: “Kan zijn dat ze de eer aan zichzelf houden, de bevraging in de commissie leerde ons dat het vierkant draait in Charleroi en ook dat de manier waarop tips werden behandeld, niet de juiste manier was.”

Wat ook tussen de plooien viel na de bewuste Kamercommissie van 6 februari is het feit dat Geens aankondigde dat er ook nog ‘perifere zaken’ moeten onderzocht worden. Maar op vraag wat hij daarmee bedoelde, schaart de minister zich achter geheim van onderzoek.

Catch 22

Advocaat Joris Van Cauter vindt de federalisering een vreemde beslissing die hij niet goed begrijpt. “Een magistraat die tot op vandaag niet in de zaak zat, moet zich nu gans dat dossier eigen maken. Ofwel zullen er bij het federaal parket enkele mensen met de zaak bezig zijn, ofwel is dat de begrafenis van Marianne Capelle voor een paar jaar. Het komt erop neer dat je een magistraat uitschakelt met een hopeloos dossier.”

Van Cauter wijst erop dat het federaal parket ook nog eens de handen vol heeft met terreurzaken. Toch kan hij er begrip voor opbrengen dat er een nieuwe invalshoek voor het onderzoek moet komen. “We kunnen niet zeggen dat er de afgelopen jaren mooie successen geweest zijn. Maar het blijft een ‘catch 22’.

Extern

Het lijkt het lot van het bendeonderzoek te zijn dat telkenmale er wat over uitlekt dat onmiddellijk wordt opgevolgd door maatregelen die tot absolute stilte leiden. Dat is niet wat de commissie Franchimont die, ingevolge de vaststellingen van het eerste parlementair bendeonderzoek, de knelpunten in de strafprocedure trachtte weg te nemen voor ogen had. Ingevolge het voorstel van deze commissie werd aan zowel de procureur als aan de advocaat van de verdediging het recht gegeven om mededelingen over een lopend onderzoek te doen als het openbaar belang dat vereist.

Blijkbaar wordt deze opdracht enkel nagekomen wanneer er lekken zijn en wordt er enkel gebruik van gemaakt om de gemoederen te bedaren.

Anderzijds werd er reeds meermaal op gewezen wat de gevolgen zijn van de verlenging van de verjaring waarvoor een specifieke wet werd gemaakt. Zolang het gerechtelijk vooronderzoek loopt geldt ook het principe van de geheimhouding: een gerechtelijk onderzoek kan daarom ook de beste maatregel zijn om de waarheid geheim te houden.

Daartegenover staat dat je gezien de vele verlopen jaren er nog moeilijk van een “eerlijk proces” kan gesproken worden: voor zover de daders nog in leven zijn is de gerechtelijke behandeling ten gronde over dit onhandelbaar dossier zo goed als onmogelijk geworden.

Archieven

Historicus Emmanuel Gerard (KULeuven), mede-auteur van de opheldering van de moord op communistenleider Julien Lahaut, wil de archieven van de rijkswacht uitspitten om de Bende van Nijvel te ontmaskeren. “Als we honderd jaar wachten, wordt het een fait divers. Laten we dat vandaag opkuisen.”

“Historici zouden zich misschien met de zaak moeten bezighouden, in plaats van het gerecht. Het gerechtelijk onderzoek sleept al meer dan dertig jaar aan. Het gaat hier niet om een passionele moord waarbij het lijk verdwenen is, maar over tientallen misdaden, veel doden, getuigen, aanwijzingen, wapens en wagens, die allemaal tot niks hebben geleid.”

“Sommigen zeggen dat de tijd onze bondgenoot zal zijn, dat er misschien wel iemand zal bekennen op zijn sterfbed. Maar het is niet het werk van het gerecht om te zitten wachten op iemand die iets zegt.”

Zoals de professor het terecht opmerkt is het nu tijd voor de historici om net als in het Lahaut dossier een doorbraak te forceren.

“Het is bovendien niet zo dat we iemand die spreekt op zijn sterfbed zomaar moeten geloven. Er is veel klinkklare onzin verklaard in dit dossier. Wie bekent zonder bewijs, is dat maar een verklaring. Dan is het een hypothese waarmee het gerecht niet verder kan. Naar aanleiding van de moord op Lumumba hebben talloze psychopathische figuren beweerd dat ze geschoten hebben. Daar was niks van aan.” (De Standaard, 28 oktober 2017).

Zoals de professor het terecht opmerkt is het nu tijd voor de historici om net als in het Lahautdossier een doorbraak te forceren. Dat is in ieder geval heel wat dienstiger dan een nationale begrafenis door het federaal parket waarover niemand wil communiceren!

Bron » Apache | Walter De Smedt

‘Marianne zonder vrees’ jaagt op Bende van Nijvel

Geplaatst op door

Marianne Capelle krijgt de leiding in het onderzoek naar de Bende van Nijvel. Dat is zonder meer hoopgevend volgens wie al mocht kennismaken met de special force voor de speciale dossiers. “Zij is een krijger die niet loslaat.” Vraag dat maar aan de Aquino’s.

Of het op eigen initiatief was dat Marianne Capelle voortaan haar tanden zal zetten in de meest opzienbarende cold case in ons land, wilde niemand bij het federaal parket bevestigen of ontkennen. Feit is dat de Brusselse magistrate die het zal overnemen van haar Luikse collega Christian De Valkeneer wel zo’n verbazingwekkend track record heeft in lastige zaken dat de Bende van Nijvel er mooi in zal passen.

Ook advocaten die doorgaans hun enthousiasme wel in toom kunnen houden als ze tegenover Capelle komen te staan in de rechtbank, beschrijven haar oprecht als iemand die zich als een pitbull in een dossier kan vastbijten, technisch uiterst bekwaam is en van geen wijken weet in haar zoektocht naar de waarheid.

Dat zij nu de hoofdfiguur wordt die het onderzoek zal leiden, verbaast advocaat Joris Van Cauter – al vaak de verdediger van een cliënt die Capelle achter de tralies wilde draaien – allerminst. “Het is opvallend: als het federaal parket speciale dossiers heeft waarvan het op voorhand weten dat het vuurwerk kan en zal opleveren in de zaal, is het altijd zij die ermee wordt belast. Marianne Capelle is de special force voor de speciale dossiers. Ze is een krijger die niet loslaat. Dat ze nu haar tijd en energie moet steken in een, volgens mij, onoplosbaar dossier zal een hele opluchting zijn voor de drugscriminelen.” (lacht)

Een grapje, maar grote drugdossiers lijken wel een grote constante in haar carrière. Vooral in de rechtbank van Hasselt sleepte Capelle maandenlang lijvige dossiers aan tegen onder meer drugsbaron Adrianus Van Wesenbeeck, maar recenter nog de beruchte bende van de Aquino’s. Die probeerde met behulp van het kruim van de Belgische strafpleiters de beschuldiging van internationale cocaïnesmokkel à rato van 72 miljoen euro af te wimpelen door aan te klagen dat het parket zijn boekje te buiten was gegaan.

Voor wie beroepscriminelen van de bovenste plank in de beschuldigdenbank wil zien, bestaat soms de nood om wat creatiever uit de hoek te komen dan de doorsnee recherchetechnieken. Dat het federaal parket om de Aquino’s te snappen beroep deed op een Nederlandse burgerinfiltrant met een serieus strafblad was voor veel topadvocaten een brug te ver. Slag om slinger was er wel een advocaat die wegens ‘uitlokking’ een ‘bom onder het proces legde’. Maar echt ontploffen deden die nooit. Doorgaans werden de klachten niet eens ten gronde uitgeklaard, want dat liet het beroepsgeheim helaas niet toe. Met grote sérieux versloeg Capelle de pleiters op hun eigen terrein.

Doodsbedreigingen

“Ze doet haar job en ik heb nog nooit ervaren dat ze er een probleem mee heeft dat wij advocaten ook onze job doen”, zegt Van Cauter. “We maken het haar juridisch niet altijd even gemakkelijk. Daardoor gaat het soms erg hard in de rechtbank. Maar mevrouw Capelle kan daartegen. Ze is een harde tante die zich door niets of niemand laat doen om haar missie tot een goed einde te brengen: de verdachte in de bak steken.”

Niet elke advocaat beschouwt het gehakketak met de openbaar aanklager als een sportief gevecht van geven en nemen. Een van hen gooide onmiddellijk de hoorn op de haak. “Over valsspelers heb ik niets te zeggen.” Het moet zijn dat de nederlaag nog steeds pijn doet, want hoewel het er een tijdlang op leek dat het Openbaar Ministerie zich in de zaak van de Aquino’s had vergaloppeerd, kregen betrokkenen zware celstraffen. Met vaste stem geëist door Marianne Capelle trouwens, die nochtans tijdens het proces doodsbedreigingen had ontvangen uit het drugsmilieu maar daar niet aan toegaf en dan maar onder zware bewaking op een hotelkamer ging logeren.

“Ze heeft nooit laten uitschijnen dat ze zou stoppen omdat ze bang was”, zegt Jef Vermassen, ook actief in het proces van de Aquino’s. “Dat typeert haar: harde werker, doortastend en niets uit de weg gaan.”

Erehaag van Hell’s Angels

Nog een ‘mooi’ voorbeeld daarvan op een proces in Kortrijk in 2009, waar Capelle door een erehaag van maar liefst 200 zware jongens naar haar werk stapte. In de rechtbank stonden vier Hell’s Angels terecht die drie leden van de rivaliserende Outlaws zwaar hadden verwond tijdens een drive by-shooting in Aalbeke. Ze kregen vocale steun van hun makkers, maar evengoed een bolwassing van de openbaar aanklager. “Jullie schoten één van de slachtoffers zijn heup kapot, de andere joegen jullie een kogel door zijn been. En waarom? Omdat er één onnozele kras zat op een van jullie motoren. Het gaat om zware feiten waarvoor ik dan ook zware straffen zal vorderen.”

Een van de daders – een Fransman – had zeer tegen de gewoonte in bij de Hell’s Angels toch de omerta doorbroken en hoopte op een lichtere straf, maar dat was buiten ‘Marianne zonder vrees’ gerekend.

Ook op het proces van een dealende pizzabakker die banden bleek te hebben met de Italiaanse maffiaclan Ndrangheta schuwde ze de zware woorden niet. Net als bij het oprollen van een bende Somalische piraten. Wat haar niet altijd in dank werd afgenomen. “Om het dossier van de Bende van Nijvel te willen doen, moet je zot zijn”, zegt een politiebron. “Dat is mevrouw Capelle: zot! Maar ook zot van eigen glorie. Ze steekt te veel pluimen op haar hoed. Zo vindt ze dat zij de Aquino’s heeft opgerold. En dat zij de piratenkoning heeft opgepakt. Pardon, ze vergeet dat de politie haar op dat vlak misschien een klein beetje heel erg veel heeft geholpen.”

Hopelijk zal de politie ook dit keer een handje toesteken. “Zo’n lijvig dossier opeens in handen krijgen zonder jaren van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat studeren gaat niet”, zegt Jef Vermassen. “Maar gelukkig kan mevrouw Capelle bogen op een team van bekwame mensen. Als zij de taken verdeelt en haar politiemensen goed aanstuurt, zal dat dossier haar snel eigen zijn.” Met kans op slagen dus? “Als de onderzoeksrechter in Charleroi eruit gehaald wordt toch. Wie in 25 jaar tijd geen resultaat gehaald heeft, heeft zijn kans verkeken.”

Bron » De Morgen

Meer speurders, andere magistraten

Geplaatst op door

Christian De Valkeneer, de procureur-generaal van Luik, verdwijnt uit het onderzoek naar de Bende van Nijvel. De Valkeneer staat sinds 2013 aan het hoofd van het onderzoek. Voor de buitenwereld is hij ook al jaren het gezicht ervan, maar dat is nu voorbij.

Minister van Justitie Koen Geens (CD&V) zei gisteren in de commissie Justitie dat het onderzoek voortaan gecoördineerd wordt door het federaal parket. Het is voorlopig onduidelijk of De Valkeneer er nog een adviserende rol wil of krijgt. De onderzoeksrechter Martine Michel blijft vanuit Charleroi wel het onderzoek leiden. Zij werkt voortaan nauw samen met het federaal parket.

Bij het federaal parket komt het dossier in handen van de ­sectie zware georganiseerde criminaliteit. Het dossier zal beheerd worden door een team van magistraten, onder wie Marianne Cappelle. Zij werd bekend als de magistrate die het in de zaak-Aquino met succes opnam tegen een leger van topadvocaten.

­Cappelle bracht in het verleden nog een ­hele reeks dossiers van zware criminaliteit tot een goed einde. Ze staat bekend als een specialiste in het gebruik van speciale politietechnieken, zoals infiltratie. Ze heeft de reputatie dat ze een pitbull is die nooit opgeeft.

Achthonderd tips

Het onderzoek naar de Bende van Nijvel raakte in oktober vorig jaar in een stroomversnelling na de onthullingen over ex-rijkswachter Chris B. Die bekende op 14 mei 2015, vlak voor zijn dood, dat hij lid was geweest van de Bende van Nijvel. Meer details gaf hij niet. De ex-rijkswachter lijkt als twee druppels water op de beruchte robotfoto nummer 19 die de Reus van de Bende voorstelt.

B. maakte in de jaren 70 een paar jaar deel uit van de Groep Diane, het toenmalige elitekorps binnen de rijkswacht. Maar tot nader order zijn er geen aanwijzingen dat hij en zijn (ex)-collega’s met de Bende te maken hebben. Bovendien zijn er ook twijfels over de waarheidsgetrouwheid van robotfoto nr. 19 die tien jaar na de feiten onder hypnose werd gemaakt na de Bende-overval in Overijse.

Na de onthullingen over B. kregen politie en gerecht wel achthonderd nieuwe tips. Volgens de minister van Justitie bleken 470 daarvan ook echt interessant. Tot hiertoe werden 120 van de 470 bruikbare tips onderzocht. De overige 350 tips zullen in de komende maanden bekeken worden.

Dertig speurders

Ondertussen wordt het team dat het onderzoek doet naar de Bende mondjesmaat uitgebreid tot dertig speurders. Een aantal van de oudere speurders die al langer met het dossier bezig zijn, blijft op post.

Bovendien zal aan enkele gepensioneerde ex-speurders die vroeger aan het dossier werkten, gevraagd worden om hun expertise. De speurders beperken zich ook niet tot het onderzoeken van alleen maar de tips die binnenkomen.

In de volgende maanden wordt een criminele analyse van het dossier gemaakt. Maar ook andere onderzoeken waar een link zou kunnen bestaan met de Bende van Nijvel, worden onder de loep genomen, onder andere de zaak Bouhouche-Beijer.

Het is de tweede keer dat Geens extra mankracht inzet voor het onderzoek. In oktober vorig jaar werd het bestaande team van vijf politiemensen al versterkt met vijf extra speurders van de gerechtelijke federale politie. Daarnaast kwamen er ook vier speurders bij van het Comité P, dat toezicht houdt op de politiediensten.

Bron » De Standaard