Tag archieven: Slachtoffers

Jules Knockaert stond 34 jaar geleden oog in oog met de Bende van Nijvel

Geplaatst op door

Nu het dossier van de Bende van Nijvel in een stroomversnelling zit, groeit de hoop bij slachtoffers dat de zaak toch nog opgehelderd geraakt. Ook voor Jules Knockaert die in maart 1983 zwaargewond raakte bij de overval op de Colruyt-winkel in Halle.

Op 3 maart 1983 pleegde de Bende van Nijvel een overval op de Colruyt in Halle. Jules Knockaert was op dat moment 41 jaar en werkte als verkoopsdirecteur voor Colruyt voor de regio Brussel. Hij had die avond tegen sluitingstijd net een afspraak met de winkelverantwoordelijke in de Colruyt-winkel aan de Edingensesteenweg in Halle toen twee gewapende overvallers het kantoor boven de winkel binnenstormden.

Slagen op hoofd

“Voor ik besefte wat er gebeurde, kreeg ik een paar slagen op m’n hoofd en lag ik op de grond. De overvallers namen winkelverantwoordelijke Walter Verstappen mee naar de plek waar de geldkoffer stond. Onder bedreiging van een vuurwapen moest hij de kluis openen. Een reistas werd snel met het geld gevuld en dan hebben ze hem door het hoofd geschoten”, vertelt Jules.

Zelf belandde hij met verwondingen aan het hoofd en een gebroken hand in het ziekenhuis. “Ik heb heel veel geluk gehad”, beseft hij.

Geen slachtofferhulp

Na 34 jaar blijft Jules met die overval in zijn hoofd zitten. Van slachtofferhulp was er toen amper sprake. Om afstand te nemen, nam hij een jaar na de overval ontslag bij Colruyt en begon een nieuw leven aan de kust. “Ik heb er nooit veel over gesproken, maar ben de zaak wel blijven volgen. Zolang die overval niet opgelost is, kan je de bladzijde niet omdraaien”, zegt hij.

“Ik heb wel altijd het gevoel gehad dat het om een doofpotoperatie ging. Ik had de indruk dat ze wisten waar ze moesten zoeken maar dat ze niet mochten. Ik betwijfel of de zaak nog helemaal zal uitgeklaard worden”, legt hij uit. “De ontmaskering van de reus is maar het topje van de ijsberg. De belangrijkste vraag is niet zozeer wie het gedaan heeft, maar wel wie de opdrachtgevers waren en wat hun beweegredenen waren. Ik kan niet geloven dat al die overvallen toeval waren. Ik hoop dat ze het nu bij het rechte eind hebben.”

Bron » Het Nieuwsblad

“Hoop dat de waarheid aan het licht komt”

Geplaatst op door

Jules Knockaert, intussen 75, stond 34 jaar geleden in de Colruyt van Halle oog in oog met gangsters die later de naam ‘Bende van Nijvel’ kregen. Zelf belandde hij een week in het ziekenhuis, terwijl zijn vriend Walter Verstappen koelbloedig werd afgemaakt. Hij probeerde na de overval een nieuw leven te beginnen aan de zee.

“De afgelopen jaren heb ik zo dikwijls over nieuwe pistes gehoord en gelezen, maar die draaiden nooit op veel uit”, vertelt Knockaert.

”Wat mij vooral interesseert is wie de opdrachtgevers waren. ‘De Reus’ waarvan nu sprake is, was misschien een uitvoerder. Maar zo waren er veel. Ik kan niet aannemen dat het alleenstaande feiten waren. Wat erachter zat is de grote vraag.” Net als bijna elke andere burger heeft hij altijd het gevoel gehad dat de zaak van bovenaf afgedekt wordt.

”Ik heb ook mijn twijfels over die C.B.”, klinkt het.

”Advocaat Vermassen komt op de proppen met zijn uitspraken, en dan plots komt die man van Aalst boven water. Nu pas, terwijl zijn foto wel al sinds 1999 in het dossier zou zitten. In ieder geval hoop ik wel dat ze het juist hebben. Ooit heb ik met Tony van Parys, voorzitter van de bendecommissie, gesproken. Ik zei hem dat hij weet waar ze moeten zoeken, maar dat ze niet mogen. Het enige antwoord dat ik kreeg was dat hij mij het parlement is ging laten zien.”

“Paul Vanden Boeynants was tijdens die jaren de sterke man. Hij werd ontvoerd door Patrick Haemers. Zijn bril en hoorapparaat was hij verloren tijdens de ontvoering, maar toch heeft hij daar alles perfect gezien en gehoord en als hij stierf was zijn hele archief per ongeluk in vlammen opgegaan. Haemers hebben ze gevonden in Brazilië, maar C.B. woont bij wijze van spreke naast de rijkswacht en vonden ze niet. Patrick was overigens nog zo vriendelijk voor de rest om zich op te hangen in zijn cel. Voor mij zijn het allemaal te veel toevalligheden.”

Overval Colruyt

Knockaert draagt die gewelddadige overval van 3 maart 1983 in Halle nog altijd met zich mee.

Drie mannen overvielen het filiaal, waarvan één persoon 1,85 meter groot zou zijn. “Ik was in die periode verkoopdirecteur voor de regio Brussel”, zegt Knockaert. “Ik was net naar de opening van een filiaal in Anderlecht geweest. Ik zat nog niet neer toen een grote man het kantoor binnenstormde. Ik kreeg klappen op mijn hoofd en hand met een soort biljartstok. Een andere bediende was onder het bureau gekropen.”

“Walter Verstappen moest mee naar een ander kantoor om de kluis te openen, onder bedreiging van een vuurwapen.” Een reistas werd gevuld met geld, waarna de dader de man door de nek schoot. Hij overleed later in het ziekenhuis. “Zelf lag ik een week in het ziekenhuis, met vijftien hechtingen, een hersenschudding en een gebroken hand, maar voor hetzelfde geld kon ik het niet meer navertellen”.

“Geen slachtofferhulp”

Het is een open wonde die vers in het geheugen blijft. “Slachtofferhulp bestond nog niet. Daardoor heb ik ook mijn ontslag gegeven en heb ik geprobeerd een nieuw leven te beginnen aan de zee, met vallen en opstaan. Zaken die ik vroeger belangrijk vond, waren van geen tel meer. Pas in ’97 heb ik er voor het eerst echt met iemand over gesproken. Ik ben het onderzoek wel blijven volgen en ging naar de jaarlijkse bijenkomsten, maar voor mij was dat verloren tijd en geld. Zo lang er geen antwoorden zijn, kan ik die bladzijde niet omdraaien. Ik ben niet de man die ik vroeger was, en een tweede keer carrière maken is mij ook niet gelukt.”

Bron » Het Laatste Nieuws

Slachtoffers Bende van Nijvel: “Wie de opdrachtgevers zijn, is veel belangrijker”

Geplaatst op door

Met de nieuwe ontwikkelingen in het dossier rond de Bende van Nijvel komen voor veel nabestaanden weer nare herinneringen naar boven. VRT NWS sprak met enkele van hen. “Ik heb de meeste interesse in het ‘waarom’. Wie de daders zijn, is minder belangrijk.”

Diederik Palsterman was 11 jaar toen hij samen met zijn vader Jan op zaterdagavond 9 november 1985 naar de Delhaize in Aalst ging: “We wilden eigenlijk al in de namiddag naar het warenhuis gaan, maar het was te gezellig thuis. Rond half acht zijn we dan toch vertrokken. Mijn vader is de parking opgereden en ging tanken, wij zijn binnengegaan. Daarna hebben we hem nooit meer gezien.”

“Meer interesse in de motieven”

Nathalie, de zus van Diederik, was die bewuste avond thuis. In een gesprek met Terzake benadrukt ze dat de mogelijke doorbraak in het dossier goed nieuws is, maar ze hoopt vooral dat er nu eindelijk ook gezocht wordt naar de opdrachtgevers achter de Bende van Nijvel. “De opdrachtgevers zijn veel belangrijker, de mensen die al 32 jaar het potje dichthouden en die er alles aan doen om de waarheid niet naar boven te laten komen. Dat is veel erger.”

Ook Jan Rosseel, die zijn vader verloor bij de aanslag op de Delhaize in Eigenbrakel, hoopt dat er ooit opheldering komt over de motieven en het groter geheel achter de Bende van Nijvel. Dat zei hij in De wereld vandaag op Radio 1: “Ik heb meer interesse in het “waarom”, de daders vind ik minder belangrijk. Maar je hebt natuurlijk wel de daders nodig om het kleed te ontrafelen.”

Na meer dan 30 jaar gerechtelijk onderzoek en vaak gebrekkige aandacht voor de slachtoffers heeft Nathalie Palsterman het geloof in het Belgische justitieapparaat verloren: “Je kan als minister van Justitie alles verwezenlijken, maar de funderingen zijn rot. Daarop kan je geen geloofwaardige justitie bouwen.”

Jan Rosseel heeft iets meer vertrouwen in het gerecht, al blijft ook hij kritisch voor het onderzoek: “Achteraf is het altijd makkelijk om te zeggen dat iets beter onderzocht moest worden. Maar er zijn toch enkele vreemde dingen gebeurd. Ik blijf sceptisch, het onderzoek komt misschien in een stroomversnelling, maar in het verleden is dat al vaak geëindigd op een sisser. We moeten voorzichtig zijn, misschien is er volgende week iets compleet anders.”

Bron » VRT Nieuws

David zag hoe de Bende van Nijvel zijn ouders en zusje executeerde. Hij geeft nu de hulp die hij zelf nooit kreeg

Geplaatst op door

David Van De Steen (41), die bij de aanslag van de Bende van Nijvel in Aalst zwaargewond raakte en zag hoe zijn ouders en zusje werden doodgeschoten, helpt nu als rouwtherapeut mensen bij de verwerking van het verlies van een geliefde. “In mijn tijd bestond zoiets jammer genoeg niet”, zegt de Aalstenaar. Zijn lijdensweg wordt de rode draad door de nieuwe film van Stijn Coninx over de Bende. De opnamens starten deze zomer.

David Van De Steen was amper 9 toen de Bende van Nijvel zijn familie doodschoot. “Ik raakte zelf ook zwaargewond en lag bijna een jaar in het ziekenhuis. Mijn grootouders hebben mij opgevoed. Heel lieve mensen die alles voor mij hebben gedaan. Maar ik heb nooit professionele hulp gekregen om over mijn trauma’s te praten. Slachtofferbegeleiding, in die tijd bestond dat niet.”

Zaterdag 9 november 1985, 19.37 uur. David Van De Steen, zijn ouders en zijn zus hadden net gewinkeld in de Delhaize van Aalst en stapten op de parking naar hun auto. David en zijn ma liepen eerst, pa en zus er vlak achter. Het was hun laatste moment samen.

“Niet schieten, dat is mijn papa!” riep zijn zus nog. “Een keiharde knal volgde, alsof er vuurwerk onder je neus ontploft. Mijn zus en mijn vader zakten in elkaar. De pijnkreet die uit mijn vaders mond ontsnapte, zal me mijn hele leven bijblijven. Dan de schrille, paniekerige stem van mijn moeder: Lopen, David! Maak dat je wegkomt! En dan weer een knal.”

David gehoorzaamde zijn moeder en vluchtte terug de winkel in waar hij zich verstopte aan de stripverhalen. Maar plots stond een van die gangsters voor hem. “Ik keek recht in de afgezaagde loop van zijn geweer. Hij grijnsde en schoot.”

Pas dagen later werd hij wakker in het ziekenhuis. De heupkop was weggeschoten. De slagader en de spieren in zijn been doormidden gesneden. In de muts die hij droeg, zaten twee kogelgaten, net onder de pompon. David had enorm veel geluk dat hij nog leefde. Hij lag bijna een jaar in het ziekenhuis en voelt vandaag nog altijd pijn. De daders zijn nooit gevonden.

Rouwtherapeut en ervaringsdeskundige

David Van De Steen is nu 41 jaar, getrouwd en zelf vader. Hij is invalide verklaard, maar werkt toch deeltijds. “Als rouwtherapeut. Ik heb vorig jaar mijn diploma gehaald. Ja, je mag me gerust ervaringsdeskundige noemen”, zegt hij.

“Wat ik nu doe, is iets wat ik nooit gekund heb. Met iemand praten over wat er is gebeurd en over hoe dat trauma te verwerken. Nu zijn er traumapsychologen, is er slachtofferhulp en noem maar op. Toen was er niets. Ik praat nu met mensen die een dierbare verloren hebben. Want praten is belangrijk. Het zal wel slijten, werd er toen tegen mij gezegd. Maar zoiets, dat slijt natuurlijk nooit. Tot op vandaag word ik er nog bijna dagelijks mee geconfronteerd, ook al is het 32 jaar geleden. Er zijn de pijnen die ik nog altijd voel, maar ook de herinneringen. Zeker nu de film op komst is.”

De Vlaamse regisseur Stijn Coninx begint in augustus immers met de opnamen van een film over de Bende-aanslag in Aalst. “Het wordt fictie met het levensverhaal van David dat als rode draad doorheen het verhaal loopt. Hoe hij de aanslag heeft beleefd, over zijn herstel, hoe hij opgroeide bij zijn grootouders die tegenover de Delhaize woonden waar het bloedbad is aangericht en over het onderzoek dat nog altijd loopt”, zegt regisseur Stijn Coninx.

Coninx heeft zich helemaal in het dossier verdiept. “Ik denk dat hij het intussen even goed kent als veel van de speurders “, zegt David.

Wie de rol van David zal spelen of van de reus, de overvaller die volgens getuigen opvallend groot was, wil Coninx nog niet zeggen. “Daar zijn we nog volop mee bezig”, klinkt het.

Volgens David Van De Steen zal Jan Decleir in de huid van zijn opa Albert Van de Steen kruipen. Die was getuige vanop de eerste rij en wist dat zijn kinderen en kleinkinderen in het warenhuis waren toen de eerste schoten weerklonken. Knallen die hij tot in zijn appartement op de Parklaan in Aalst hoorde. “Ik kan geen betere acteur dan hij verzinnen voor die rol. Jan Decleir, dat is gewoon mijn opa”, zegt David.

Bron » Het Nieuwsblad

Slachtoffers Bende van Nijvel herdacht in Aalst

Geplaatst op door

In Aalst is de aanslag van de Bende Van Nijvel op de Delhaize aan de Parklaan herdacht. Op 9 november 1985 maakte de Bende daar acht dodelijke slachtoffers.

De herdenking vond plaats op de begraafplaats van Aalst. Er werden bloemen neergelegd aan het monument. Burgemeester Christoph D’Haese sprak de aanwezigen toe. De plechtigheid werd ook bijgewoond door ereburgemeester Anny De Maght, nabestaanden van de slachtoffers en een delegatie van Delhaize.

Bron » TV Oost