Eén van de spilfiguren in het onderzoek naar de moord op het Brusselse meisje Christine Van Hees is ontsnapt uit de gevangenis. Pascal Lamarque was in de maanden voor de moord in 1984 de vaste pennenvriend van Van Hees. De ontsnapping volgt een week na de verschijning van het boek De X-dossiers. Daarin wordt een rapport van de staatsveiligheid geciteerd waaruit blijkt dat Lamarque destijds deel uitmaakte van een groep criminelen rond Michel Nihoul. Het Brusselse parket liet dit spoor vijftien jaar lang links liggen.
Pascal Lamarque is nu 35 jaar oud, maar heeft een strafregister dat ettelijke A4’tjes vergt. Tot woensdag zat hij in de gevangenis van Doornik een straf uit voor drugshandel, diefstal en geweldpleging. In theorie zou hij pas in augustus 2002 vrijkomen. Woensdag kon hij voor een tweede keer genieten van begeleid penitentiair verlof. In het kader van een aanvraag tot vervroegde vrijlating had hij om 11 uur een ontmoeting met een maatschappelijk werkster. Lamarque nam echter de benen. Pas om 13.30 uur werd alarm geslagen. Het Doornikse parket sprak gisteren over “een individu dat de autoriteiten zorgen baart”.
Vijftien jaar geleden was Lamarque, toen nog een tiener, een van de meest intrigerende figuren in het onderzoek naar de moord op Christine Van Hees. Dit 16-jarige meisje werd op 13 februari 1984 op gruwelijke wijze om het leven gebracht in een verlaten champignonkwekerij in Oudergem. Vrij snel bleek dat het slachtoffer er buiten het medeweten van haar ouders enkele bizarre kennissen op na hield. Eén van hen was Pascal Lamarque.
Destijds werden negen brieven van zijn hand teruggevonden in de slaapkamer van Christine Van Hees. Zij schreef hem minstens vier keer terug. De toon was erg vertrouwelijk. Van Hees had het over “gesprekken die ik beter niet opgevangen had” en over plannen om van huis weg te lopen. Lamarque was nooit een verdachte voor de moord, omdat hij toen in de gevangenis zat.
De moord in de oude kampernoeliekwekerij werd nooit opgehelderd. Eind 1996 kwam ze wel opnieuw in de belangstelling na de verklaringen die Regina Louf, getuige X1, aflegde bij het parket van Neufchâteau. Zij beschuldigde Michel Nihoul en enkele van zijn kennissen, onder wie ook Dutroux, van de moord. Volgens haar was Christine Van Hees verstrikt geraakt in een milieu van tienerprostitutie dat mee geleid werd door Nihoul. Ze noemde een reeks details die de speurders in eerste instantie deed besluiten dat zij zelf bij de moord aanwezig was.
Na een oorlog onder politiemensen en een controverse in de media besloot het Brusselse parket halfweg 1998 dat daar niets van aan was, en dat integendeel duidelijk was gebleken dat Van Hees nooit in contact had gestaan met Nihoul, Dutroux of hun entourage.
In het vorige week verschenen boek De X-dossiers wordt echter een rapport geciteerd dat administrateur-generaal Bart Van Lijsebeth van de staatsveiligheid op 24 maart 1997 verstuurde aan de met het X1-dossier belaste (nationale) magistraten. Daarin gaf hij een overzicht van het speurwerk dat zijn diensten onafhankelijk van Neufchâteau hadden verricht omtrent een sekte en een vzw rond Nihoul en zijn ex-levensgezellin Annie Bouty. Hij stelde een lijst op van de negen protagonisten van wat hij “de mouvance Bouty-Nihoul” noemde en vermeldde hun (veelal imponerende) strafregisters. Een van de negen was Pascal Lamarque.
Hoewel Van Lijsebeth met zijn rapport enkel assistentie hoopte te verlenen aan de met het X1-dossier belaste magistraten, heeft niemand onder hen het verband gelegd met de zaak-Van Hees.
In een reactie op het verschijnen van De X-dossiers verklaarde justitieminister Marc Verwilghen dat hij uitleg wil. Op zijn kabinet wordt gewerkt aan een lijst van vragen over de zogeheten ‘herlezingen’ van de verklaringen van X1. Dit onderzoeksdeel leidde tot de conclusie dat X1 alles verzon. Nu blijkt dat de herlezers onder meer tot hun bewijsvoering kwamen door de door X1 uitgesproken, en op video vastgelegde, woorden eigenhandig te wijzigen.
Verwilghen wil laten uitzoeken wat er exact is gebeurd. “Vooral ook omdat we nu vaststellen dat BOB’ers Patriek De Baets en Aimé Bille, die halfweg 1997 uit het onderzoek verwijderd werden, keer op keer worden vrijgesproken van alle betichtingen die tegen hen zijn geuit”, zei men gisteren op het kabinet-Verwilghen. “Blijkbaar hebben die mensen, in tegenstelling tot wat altijd is verteld, in het X1-dossier geen enkele fout begaan. En nu dit weer.”
Het is niet zeker of er een verband bestaat tussen de nieuwe gegevens en de plotselinge vrijheidsdrang van Lamarque. De man was wel op de hoogte van het verschijnen van De X-dossiers. Hij werd eind 1998 gecontacteerd door de auteurs en uitte toen zijn verbazing over het feit dat het Brusselse parket oordeelde dat Christine Van Hees Nihoul nooit had kunnen kennen. Lamarque was in Doornik niet echt een populaire gedetineerde. Onlangs liep hij een celstraf op voor het aftroeven van een cipier.
Bron » De Morgen