Slachtoffer Bende van Nijvel schrijft na 25 jaar boek

Een 33-jarige man die in 1985 als negenjarige jongen levensgevaarlijk gewond raakte bij de overval van een Delhaizewinkel door de Bende van Nijvel in Aalst, schrijft na 25 jaar een boek. “Er zijn al zoveel boeken geschreven over het onderzoek, maar slachtoffers bleven in het anonieme”, zegt David Van de Steen. Op 9 november 1985 werd de man als negenjarig jongetje met zijn ouders en zus in het Delhaizefiliaal in Aalst neergeschoten.

Zijn ouders en zus overleefden de overval niet. David werd door “de Reus” met zware munitie in de heup geschoten en bleef levensgevaarlijk gewond achter. “Het boek begint over mijn leven voor de aanslag tot nu. Van een heel normaal kinderleven werd ik plots een wees en voor de rest van mijn leven draag ik de gevolgen. Ik heb 33 operaties achter de rug en moet de wonde nog elke week in Jette laten verzorgen.”

Het onderzoek is geen hoofdthema in het boek, maar de omkadering van slachtoffers wel. “Mijn grootvader verdiepte zich indertijd in de overval en kreeg daardoor ook weerstand, maar nu verloopt dat contact met de speurders heel vlot. In die tijd was er ook nergens psychologische bijstand of slachtofferhulp. We moesten het allemaal zelf uitzoeken. Tot op vandaag voel ik me door de overheid in de steek gelaten.” Op woensdag 6 oktober wordt “Niet schieten, dat is mijn papa” (uitgeverij Vrijdag), opgetekend door Annemie Bulthé van het weekblad Humo, voorgesteld in het stadhuis van Aalst.

Bron » De Morgen

Raadkamer buigt zich morgen over dossier Dutroux bis

De raadkamer van Neufchateau zal zich morgen buigen over het dossier Dutroux bis en over de vraag van de procureur des konings tot een buitenvervolgingstelling wegens onbekende daders. Dat heeft LeVif.be vandaag gemeld. Het dossier Dutroux bis werd geopend in de nasleep van het dossier Dutroux en omvatte feiten tegen eventuele verdachten die niet aan bod kwamen voor het hof van assisen van Aarlen (Marc Dutroux, Michel Lelièvre, Michelle Martin en Michel Nihoul).

Het dossier ’86 bis’ bevatte onder andere de analyse van duizenden haren die in de woningen van Marc Dutroux en elders waren gevonden. Geen van die analyses leidde tot de identificatie van een nieuwe verdachte. Onderzoeksrechter Jacques Langlois heeft zijn onderzoek nu afgesloten en de procureur des konings van Neufchateau, Vincent Cambier, vraagt volgens LeVif.be om de buitenvervolgingstelling wegens onbekende daders.

Bron » De Morgen

Verdediging van Habran gaat in Cassatie

De verdediging van Marcel Habran heeft vannamiddag bekendgemaakt dat ze van plan is in Cassatie te gaan tegen de veroordeling van Marcel Habran door het Brusselse hof van beroep, dat momenteel in Nijvel zetelt. De jury bevond hem schuldig aan de overval op een geldtransport op 12 januari 1998 in Borgworm en aan het leiderschap van een criminele organisatie.

Marcel Habran kreeg dezelfde straf als tijdens het eerste proces in Luik. “Dit tweede proces heeft geen antwoorden geboden. Marcel Habran begreep zijn veroordeling in Luik niet en had gehoopt dat er nu antwoorden zouden komen. Maar nu begrijpt hij het nog altijd niet. Cassatie instellen is dus de enige mogelijkheid”, zei Marc Uyttendaele, advocaat van Marcel Habran.

Volgens de advocaat is de veroordeling van Habran gebaseerd op de getuigenis van een “berouwvolle”, die gehoopt had daar financieel beter van te worden. Als de verdediging van Habran gelijk krijgt van het Hof van Cassatie, zal er een derde assisenproces tegen Marcel Habran volgen.

Thierry Dalem, die voor verschillende overvallen tot 25 jaar werd veroordeeld, wordt minder zwaar gestraft dan tijdens het eerste assisenproces, toen hij een gevangenisstraf van dertig jaar kreeg. Zijn advocaat Sven Mary stelde dat het nog te vroeg is om zich uit te spreken over een eventueel cassatieberoep.

Bron » De Morgen

Marcel Habran opnieuw veroordeeld tot 15 jaar cel

De Luikse gangster Marcel Habran is op zijn tweede assisenproces opnieuw veroordeeld tot een gevangenisstraf van 15 jaar. Hij moet zich ook 20 jaar ter beschikking houden van de regering. Op het eerste assisenproces tegen Marcel Habran en 11 anderen had Habran ook een gevangenisstraf van 15 jaar gekregen. Het proces moest echter worden overgedaan omdat de jury het arrest niet gemotiveerd had.

De assisenjury had bijna 6 uur nodig om de strafmaat te bepalen. De straffen zijn minder streng dan het Openbaar Ministerie had geëist. Voor Habran was dat 25 jaar. Habrans kompaan Thierry Dalem is nu veroordeeld tot 25 jaar cel, 5 jaar minder dan hij op het eerste proces kreeg. Het Openbaar Ministerie had 30 jaar geëist.

Een andere beschuldigde in de zaak, Pepe Rosato, krijgt nog een derde assisenproces, omdat er bij de motivering over zijn schuld opnieuw een fout is gemaakt. Er bestaat echter ook een mogelijkheid dat Habran nog een derde keer voor een assisenjury zal verschijnen. Zijn verdediging heeft aangekondigd dat ze opnieuw cassatieberoep zal aantekenen.

Bron » VRT Nieuws

Harry Van Oers geeft in boek kritiek op Belgisch strafbeleid

In zijn boek over de spectaculaire ontsnapping van Philippe Lacroix, Basri Bajrami en Kaplan Murat uit de gevangenis van Sint-Gillis, in 1993, geeft Harry Van Oers ook kritiek op de toestand van het Belgische gevangeniswezen.

Als ere-inspecteur-generaal van het gevangeniswezen spreekt Van Oers uit eigen ervaring. Hij heeft het moeilijk met de eis om meer repressie en pleit voor preventie en herstelgericht werken. Het kortermijndenken in de politiek krijgt ook een veeg uit de pan.

De ontsnapping van Lacroix, Bajrami en Murat vond plaats op 3 mei 1993 en haalde de internationale pers. Van Oers bood zichzelf aan als gijzelaar en reed met de drie gangsters de gevangenis uit. Een gevangenisbewaker lag daarbij op de motorkap en voorruit van de wagen als levend schild.

Een groot deel van het boek, “De dag van de grote ontsnapping”, is voorbehouden voor een gedetailleerde beschrijving van de ontsnapping, maar daarnaast geeft Van Oers ook zijn mening over het Belgische strafbeleid.

Hij gaat akkoord met de grotere aandacht die slachtoffers van misdrijven de laatste decennia gekregen hebben, maar pleit er ook voor om het aantal slachtoffers te beperken, door de misdaad terug te dringen. “Recidive is daarin een belangrijke factor”, klinkt het.

“Maar strengere en langere straffen leiden tot overbevolking, waardoor we de gedetineerden niet goed kunnen begeleiden, waardoor de kans op recidive net stijgt. Preventie en herstelgericht werken zijn de beste middelen om recidive terug te drijven.”

Bron » Belga