Cartierhorloges, de Bende van Nijvel en een vermist lijk: het verhaal achter de moord op geldkoerier Francis Zwarts, een cold case uit 1982

In 1982 is de jonge geldkoerier Francis Zwarts onderweg met een lading belangrijke diplomatieke documenten, goud, luxehorloges en diamanten. Maar hij wordt overvallen en verdwijnt spoorloos. 37 jaar later is zijn lichaam nog steeds niet teruggevonden. Een dader is er wel: Madani Bouhouche, een beruchte ex-rijkswachter die al jaar en dag in één adem genoemd wordt met de Bende van Nijvel. Wie is Francis Zwarts? En wat is er precies met hem gebeurd?

We schrijven 1982. Een jonge Francis Zwarts, amper 25, werkt als koerier/ veiligheidsagent bij Sabena op Zaventem. In de nacht van 25 op 26 oktober moet hij een belangrijke levering transporteren, afkomstig van vliegtuigen uit Moskou en Zürich. Belangrijk is een understatement, want bij de levering zitten belangrijke diplomatieke documenten, duizend stukken goud, 30 goudstaven en Cartierhorloges die versierd waren met diamanten. In totaal goed voor zo’n 80 miljoen Belgische frank (omgerekend zo’n 2 miljoen euro).

Zwarts moet de lading alleen afhalen en heeft gedurende de hele operatie contact met zijn diensthoofd. Maar in de tunnel onder de landingsbanen – de verbinding tussen het tarmac en de opslagplaatsen van Brucargo – loopt het mis. Het busje wordt onderschept, volgens getuigen door drie mannen die eruit zien als rijkswachters, en alle contact met Zwarts wordt verbroken.

Het busje wordt de volgende dag teruggevonden in Diegem, van Francis Zwarts ontbreekt sindsdien elk spoor. Speurders gaan ervan uit dat de geldkoerier doodgeschoten werd en dat zijn lichaam ergens gedumpt werd. Maar waar, dat is tot op de dag van vandaag een raadsel.

Een beruchte dader met een link naar de Bende van Nijvel

Wie er achter de overval en de moord zit, is lang niet duidelijk. Tot de namen van Madani Bouhouche en Robert Beijer opduiken, twee beruchte ex-rijkswachters. De twee zijn allesbehalve onbekenden voor het gerecht en worden al jaren gelinkt aan de Bende van Nijvel, al hebben ze dat zelf altijd ontkend.

Hoe kunnen Bouhouche en Beijer nu gelinkt worden aan de verdwijning van de jonge geldkoerier? Het zijn de Cartierhorloges die voor opheldering zorgen. Want in 1983 worden twee vrouwen (de echtgenotes van Bouhouche en die van Jean-François Buslik, een kompaan van Bouhouche) opgemerkt met zo’n unieke Cartierhorloge. Er bestaan foto’s van een nieuwjaarsetentje waarop de vrouw van Buslik haar horloge draagt – en experts van Cartier verklaren later dat het gaat om eenzelfde horloge die gestolen werd bij de overval. Beijer op zijn beurt zou Cartier-horloges hebben proberen te verpatsen.

Jaren na de verdwijning van Zwarts moeten Bouhouche, Beijer, en Buslik zich samen met twee anderen verantwoorden voor het Brabantse hof van assisen, een proces dat maar liefst 6 maanden duurt. Ze staan terecht voor drie moorden: die op Francis Zwarts, die op de Antwerps-Libanese ivoor- en diamanthandelaar Ali Suleïman Ahmed en die op ingenieur Juan Mendez.

Uiteindelijk wordt Madani Bouhouche in 1995 tot 20 jaar gevangenisstraf veroordeeld voor de diefstal en de moord op Zwarts en de moord op Ahmed. Beijer krijgt 14 jaar cel voor slagen en verwondingen aan die laatste. Hij wordt vrijgesproken voor de moord op Zwarts, maar wel veroordeeld voor heling van de Cartier-horloges. Buslik wordt eerst bij verstek veroordeeld tot de doodstraf voor zijn aandeel in de roofmoord op Zwarts. Hij duikt onder in Florida en wordt pas in 2000 uitgeleverd aan ons land. Tijdens een nieuw proces in 2001 wordt hij over de hele lijn vrijgesproken.

Bouhouche zelf zal niet meer kunnen vertellen wat er die nacht in 1982 precies gebeurd is, hij overleed in 2005. En toch graven de speurders de komende dagen opnieuw naar het lichaam van Zwarts, in de hoop de jaren oude cold case te kunnen afsluiten. Volgens informatie van RTBF zou het Beijer zijn die verklaard zou hebben waar Zwarts begraven ligt. Beijer woont en leeft al enkele jaren in Thailand.

Het is niet de eerste keer dat Beijer onthullingen aankondigt over de zaak – al doet hij dat pas sinds de zaak verjaarde en hij dus niet langer veroordeeld kan worden. Zo probeerde hij in 2007 met het gerecht te onderhandelen over informatie over Zwarts in ruil voor een nieuwe identiteit, maar hij ving bot. Enkele jaren later getuigde hij voor de camera’s dat hij betrokken was bij de moord en zou weten waar het lichaam lag.

Bron » VRT Nieuws

Doorbraak in 37-jaar oude cold case? Opgravingen in Brussel naar lichaam van geldkoerier die in 1982 verdween

In Brussel, aan de Van Praetbrug, gaan speurders de komende dagen op zoek naar het lichaam van Francis Zwarts, een geldkoerier die in 1982 spoorloos verdween. Madani Bouhouche, een ex-rijkswachter die vaak in één adem genoemd wordt met de Bende van Nijvel, werd veroordeeld voor de roofmoord.

Speurders hopen dat ze de begraafplaats van Francis Zwarts gevonden hebben, een jonge geldkoerier die in 1982 spoorloos verdween.

Volgens de speurders wijst alles erop dat Zwarts neergeschoten is en dat de overvallers zijn lichaam ergens gedumpt hebben. Maar waar, dat blijft tot op de dag van vandaag een raadsel. De komende dagen wordt er gezocht in Neder-Over-Heembeek.

De verdwijning – en moord – wordt gelinkt aan Madani Bouhouche, een ex-rijkswachter die vaak in één adem genoemd wordt met de Bende van Nijvel. In 1995 werd Bouhouche door het hof van assisen veroordeeld tot 20 jaar cel voor diefstal met moord. Robert Beijer, ook ex-rijkswachter en kompaan van Bouhouche, werd vrijgesproken voor de moord, maar wel veroordeeld voor heling van een van de horloges.

Volgens RTBF zou het Beijer zijn die de plaats heeft aangeduid waar Zwarts begraven zou liggen. Het is niet de eerste keer dat Beijer onthullingen aankondigt over de zaak. In 2007 probeerde hij met het gerecht te onderhandelen over informatie over Zwarts in ruil voor een nieuwe identiteit, maar hij ving bot. Enkele jaren later getuigde hij voor de camera’s dat hij betrokken was bij de moord en zou weten waar het lichaam lag, maar dat Bouhouche Zwarts had doodgeschoten.

Op dit moment woont Beijer in Thailand, Bouhouche stierf enkele jaren geleden.

Bron » VRT Nieuws

Wapenhandelaar Jacques Monsieur aan België overgeleverd

De beruchte wapenhandelaar Jacques Monsieur is donderdagavond aan België overgeleverd en na zijn aankomst in Brussel opgesloten in de gevangenis van Sint-Gillis. Dat melden verschillende media en het nieuws wordt in gerechtelijke kringen bevestigd.

Monsieur was in Portugal opgepakt op basis van het Europees aanhoudingsbevel dat België tegen hem had uitgevaardigd na zijn veroordeling door het Brusselse hof van beroep.

Monsieur is een van de grootste wapensmokkelaars die ons land kende. Hij werd in 2017 door de correctionele rechtbank veroordeeld voor wapenhandel. Monsieur werd ervan verdacht tussen 2006 en 2009 betrokken te zijn geweest bij de illegale levering van honderdduizenden (vol)automatische wapens, munitie, tanks, helikopter, vliegtuigen en ander militair materieel in conflictgebieden zoals Libië, Tsjaad, Pakistan en Iran. Jacques Monsieur kreeg toen drie jaar celstraf en een boete van 300.000 euro.

Tegen die uitspraak tekende hij beroep aan. Monsieur kreeg uiteindelijk vier jaar cel en een geldboete van 1,2 miljoen euro. In tegenstelling tot het vonnis van de correctionele rechtbank, werd hij in beroep wel veroordeeld voor lidmaatschap van een criminele bende.

Jacques Monsieur was voortvluchtig en leefde ondergedoken in Evora. Daar heeft een Portugees FAST-team hem vorige week woensdagavond gearresteerd, op vraag van het Belgische gerecht. Donderdag werd de man dan door het Belgische FAST-team naar Brussel overgebracht en meteen opgesloten in de gevangenis van Sint-Gillis.

Bron » De Standaard

Geef me uw DNA en ik zeg u hoe u eruit ziet: robotfoto op basis van DNA weldra geen fictie meer?

Kan forensisch onderzoek waarbij daders worden opgespoord er weldra helemaal anders gaan uitzien? Als het van professor Peter Claes van de KU Leuven afhangt, zijn we in elk geval wel al een flink stuk op weg. Claes ontwikkelt een techniek waarbij iemand kan worden geïdentificeerd aan de hand van een DNA-staal. Zo heeft hij al genen kunnen identificeren die de vorm van de neus bepalen, al geeft hij toe dat er nog veel meer genen te identificeren blijven.

Uit een DNA-staal kan je al vrij goed afleiden hoe iemand eruitziet. Dat biedt mogelijkheden om misdadigers te vinden die sporen hebben achtergelaten. “Ik vergelijk het met het spelletje “Wie is het?””, zegt Peter Claes in De wereld vandaag op Radio 1.

Een robotfoto op basis van DNA-materiaal blijft voorlopig toekomstmuziek. “Het effectief voorspellen van een gezicht op basis van DNA is zeer uitdagend en het lukt zeker vandaag nog niet”, aldus Claes. “Het zal ook in de toekomst een grote uitdaging blijven.”

Maar wat is vandaag géén sciencefiction meer? “Het meest vanzelfsprekende is geslacht en afkomst. Daarbuiten is vooral de neus zeer belangrijk. We hebben x-aantal genen geïdentificeerd die de vorm van de neus bepalen.”

Hoe moet het volgens Peter Claes verder? “Ons onderzoek is erop gericht meer vragen te kunnen stellen, meer genen te identificeren die het gelaat bepalen.” Het gaat dan bijvoorbeeld over genen die de vorm van de kin of van de oogkassen bepalen. “De technieken zijn er, maar het is traag. Het vergt heel wat datavergaring, -verwerking en analyse.” Volgens Claes slaagt men er nu al in 80 procent correcte identificaties uit te voeren, ten opzichte van 20 procent foutieve. “We zouden het naar 1 procent of minder moeten kunnen krijgen om het in de praktijk te kunnen gebruiken.”

Wat is het belang van dit alles voor forensisch onderzoek? Volgens Claes kan het nog niet dienen als sluitend bewijs, maar wel om een vastgelopen onderzoek een nieuw elan te geven. Hij noemt het onderzoek naar de Bende van Nijvel, waarbij DNA-materiaal naar Frankrijk is gestuurd om bijvoorbeeld de oogkleur of de haarkleur van de dader(s) te kunnen bepalen.

Maar er is nog een andere belangrijke toepassing. “Mensen uitsluiten van schuld kan wel”, zegt Peter Claes. We zijn er nog niet helemaal, maar er is hoop. “Het is nog niet voor morgen, maar misschien wel over 15 jaar.”

Bron » VRT Nieuws | Rik Arnoudt

Cv als een filmscenario: wapenhandelaar Jacques Monsieur is Belgiës grootste misdadiger ooit

Een cv als een filmscenario. De pas opgepakte Belg Jacques Monsieur, bijgenaamd ‘de vos’ en ‘de maarschalk’, is een van de grootste wapenhandelaars ter wereld. Zijn carrière leest als een overzicht van de belangrijkste na-oorlogse internationale conflicten. Iran-Contra, Congo, Joegoslavië, Libië: overal zijn sporen van monsieur Monsieur te vinden.

Jacques groeide op in Halle, als zoon van een notaris. “Een beruchte notaris in Lot. Schatrijk maar niet te vertrouwen”, verduidelijkt journalist Willy Van Damme, die in 2011 een boek schreef over de handel en wandel van de wapentrafikant. Het cliënteel van vader Monsieur – onder wie voormalig christen-democratisch premier Paul Vanden Boeynants – bestaat uit de Brusselse beau monde en onderwereld. Langs moederskant maakte het gezin aanspraak op een imponerend vastgoedimperium. Van Damme: “De helft van Lot was in handen van de familie Huysmans.” Na het overlijden van hun ouders erfden Jacques en zijn zus liefst 113 onroerende goederen.

Vandaag zit Monsieur in een Belgische cel. Het Belgische FAST-team kwam hem eerder deze week op het spoor, en kon hem woensdag inrekenen in het Portugese Evora. Monsieur zat daar ondergedoken na zijn veroordeling vorig jaar, waar hij vier jaar celstraf en een boete van 1,2 miljoen euro kreeg voor wapenlevering aan Libië, Tsjaad, Pakistan en Iran tussen 2006 en 2009. Op het boodschappenlijstje onder meer vijf gevechtshelikopters, twaalf tanks, zes C-130 transportvliegtuigen, honderdduizenden geweren en miljoenen kogels. En dat is maar een klein deel van zijn palmares.

Begin jaren 80 begint Monsieur te spioneren voor Polen. Enkele jaren later richt hij de blik zuidelijker, naar Iran, dat in de strijd met buurland Irak gebukt gaat onder een internationaal wapenembargo. De Amerikanen zetten een akkoord op het getouw waarbij Iran via Israël toch bewapend wordt. Monsieur deed dienst als tussenpersoon: hij zorgde voor de aanvoer van vliegtuigen, geblindeerde wagens en communicatiemateriaal.

“Maar geen wapens of munitie”, benadrukte hij in 2004 in een zeldzaam interview. Monsieur kiest er doorgaans voor om de stilte te bewaren. Dat maakt hem tot op zekere hoogte een ongrijpbaar figuur.

Franse inlichtingendienst

Wanneer hij zich in de jaren 90 in Frankrijk vestigt, brengt Monsieur naar eigen zeggen de Franse inlichtingendienst DST op de hoogte van zijn activiteiten. Die laten hem begaan, op voorwaarde dat hij zijn zaakjes buiten Frankrijk houdt. In ruil deelt hij met de DST informatie over Iran.

Niet veel later duikt zijn naam op in de Joegoslavische burgeroorlog. Na een persoonlijk onderhoud met de Kroatische premier Franjo Tudjman breidt Monsieur zijn diensten uit. Eerst levert hij materieel, wapens en munitie aan Kroatië, later ook aan Bosnië. Ondanks een door de VN ingesteld wapenembargo in de regio, en ondanks een blokkade die de VN in stand hield op de Adriatische Zee. Monsieur: “Zonder een zeker groen licht was het onmogelijk geweest om die materialen daar ter plaatse af te leveren.” De VN kneep met andere woorden een oogje dicht.

Volgende stop: Congo-Brazzaville, waar hij zegt aangesteld te zijn tot adviseur van president Pascal Lissouba. Wanneer een burgeroorlog losbreekt, zorgt Monsieur – via Iran – alweer voor het nodige militair materieel. De Franse oliemaatschappij Elf Aquitaine zou later in opspraak komen voor haar rol in het conflict.

Bescherming

Vanaf 2000 komt er een einde aan de successen. “De bescherming viel weg”, verklaart Van Damme. In ieder geval begint Monsieur op zichzelf te werken, en wacht hem een lange reeks processen. Eind 2001 wordt hij in Iran veroordeeld voor spionage. Hij moet tien jaar de cel in, maar weet dat met een cheque van 400.000 dollar in te korten tot twee jaar. “Niet de aangenaamste periode van mijn leven”, laat hij achteraf optekenen. Meteen na zijn celstraf is het alweer prijs. Hij wordt opgepakt in Turkije en uitgeleverd aan ons land, waar hij intussen bij verstek veroordeeld was voor onder andere illegale wapentrafiek, witwaspraktijken, oplichting.

In 2009 zetten ook de Amerikanen hem vast, nadat hij in Frankrijk een veroordeling tot vier jaar met uitstel oploopt. Volgens Van Damme lokt de antidrugsbrigade hem in Panama in de val. Monsieur wordt ontvoerd en in de VS voor de rechtbank gedaagd. Hij riskeert een celstraf van 65 jaar, maar verschaft de Amerikanen inlichtingen over het Iraanse kernwapenprogramma en komt in 2011 weer vrij. Tot hij in 2017 opnieuw vervolgd wordt in België. Bij een nieuwe veroordeling een jaar later neemt hij de benen. In Portugal stort hij zich op zijn tweede passie: het kweken van Lusitaniërs, Portugese raspaarden.

Voltijds spion

Monsieur heeft altijd volgehouden dat zijn activiteiten in illegale wapentrafiek een dekmantel waren voor zijn echte professionele bezigheid: voltijds spion. “Larie en apekool. Enkel voor de Mossad, de Israëlische inlichtingendiensten, heeft hij mogelijk nog gespioneerd”, weet Van Damme. De titel van zijn boek zegt eigenlijk alles: Belgiës grootste misdadiger ooit. “Hij is een genie. Maar bij zijn proces zei de parketprocureur me: ‘Eigenlijk is het heel merkwaardig dat die man al die jaren heeft overleefd.’”

Bron » De Morgen