Maandelijks archief: juni 2024

Nabestaanden boos na stopzetten onderzoek Bende van Nijvel: “Mij maak je niet wijs dat ze na al die jaren niets gevonden hebben”

Geplaatst op door

Verschillende nabestaanden van slachtoffers van de Bende van Nijvel voelen zich in de steek gelaten nu het onderzoek officieel wordt afgesloten. Ze weigeren te geloven dat alles in het werk is gesteld om de daders te vinden. “Er zijn dingen doodgezwegen die het daglicht niet mochten zien”, zegt Ingrid Mulder, die haar zus verloor bij de aanslag op de Delhaize in Aalst op 9 november 1985. “Ik denk dat er ooit nog wel iets gaat komen”, zegt Christine Nijs, die haar broer en nichtje verloor bij diezelfde aanslag. “Maar daders zullen niet meer gestraft worden.”

“Het is een zware dag, zeer emotioneel”, vertelt Ingrid Mulder. “Ik dacht dat ik het een plek had gegeven, maar nu voel je toch dat je het maar voor een stukje begraven hebt. Het nieuws kwam niet onverwacht, maar je hoopt toch nog altijd dat er een doorbraak komt.”

“Dat ze dit zomaar durven zeggen”

Nu het onderzoek officieel wordt afgesloten, voelt Mulder dan ook vooral boosheid. “Dat ze zomaar durven zeggen: ‘We hebben niks gevonden, we sluiten de boel’. Je kan dus 28 mensen doden, mensen verminken en kinderen doden? Dat kan in België en we kunnen er niks aan doen.”

“Ik heb geen verstand van onderzoek voeren, maar als je met zo’n grote groep mensen en zoveel gespecialiseerden aan een zaak werkt, kan je je afvragen of ze hun job wel kunnen. Stel dat ze hun job wel goed hebben gedaan, en het niet naar buiten mag komen wat ze gevonden hebben, is dat natuurlijk ook voor hen frustrerend”, klinkt het. “Ik geloof wel dat er dingen zijn doodgezwegen. Mij kan je niet wijsmaken dat je na al die jaren niks vindt.”

Mulder voelt zich dan ook in de steek gelaten “door het land en door Justitie”. “Ze denken dat ze safe zijn met het stukje slachtofferhulp dat ze hebben gegeven, maar er komt veel meer bij kijken.”

“Vandaag begraven wij Vrouwe Justitia”

Ook bendeslachtoffer Irena Palsterman, die zelf de aanval op de Delhaize in Aalst meemaakte als kind en er haar 40-jarige vader Jan Palsterman verloor, noemt de stopzetting van het onderzoek “een schande”. “Vandaag begraven wij Vrouwe Justitia”, stelt zij in een reactie. Vlak voor vader Jan die noodlottige novemberdag werd neergeschoten op de parking van de Delhaize, had hij zijn kinderen, Irena en Diederik, al naar binnen gestuurd omdat hij nog moest tanken. Hij zou één van in totaal acht doden worden die dag.

Zijn dochter Irena herinnert zich haar vader als “de meest correcte man die er rondliep” en zal naar eigen zeggen blijven strijden voor zijn eerherstel. Ze wordt nog dagelijks geconfronteerd met de mentale littekens van de aanslag. “De ene dag gaat dat beter, de andere dag minder, zoals op de verjaardag van mijn papa of op Vaderdag”, reageert ze.

“Mijn moeder is onlangs overleden. Zij had een bendedossier van tien boxen van 64 liter… Dat was het leven van mijn moeder van 1985 tot 2018, toen ze ziek werd. Mijn moeder had geen speurder moeten zijn, zij had antwoorden moeten krijgen en psychologische ondersteuning om dit te kunnen verwerken, maar die heeft ze van niemand gekregen”, gaat Palsterman verder.

Net als andere Bendeslachtoffers voelt ze zich dan ook in de steek gelaten en zegt ze dat niet alle onderzoeken zijn verricht. “Twee hoofdverdachten leggen voor hun afwezigheid van 9 november volledig andere verklaringen af. Wie liegt? En wat is daarmee gedaan?”, vraagt ze zich af. “Ik heb al snel het bewustzijn gehad dat het hier gaat om staatsgeheimen.”

“Onderzoek al van in het begin foutgelopen”

Volgens Christine Nijs, die haar broer en nichtje verloor, is het onderzoek naar de Bende van Nijvel al van in het begin fout gelopen. Het feit dat de zaak niet meer kan verjaren, stemt haar wel nog een beetje hoopvol. “Ik denk dat er ooit nog wel iets gaat komen. Maar daders zullen niet meer gestraft worden”, zegt ze.

“We voelen ons niet goed bij dit nieuws”, reageert ook Nijs. “Ik voel woede opkomen en het onrecht is zodanig groot dat er zo weinig mogelijkheden zijn om iets te doen. We kunnen nu zelf nieuwe onderzoeksdaden aanbrengen, maar is dat wel aan ons?”

Volgens Nijs zijn er doorheen de jaren “te veel verschillende onderzoeken” geweest en hebben te veel verschillende teams aan de zaak gewerkt, waardoor de doorstroom van informatie niet altijd even vlot verliep. “Ook in het begin is veel informatie verloren gegaan en zijn te weinig onderzoeksdaden gesteld. Ik heb gezien welke onderzoeksdaden er bij mijn familie zijn verricht, die waren heel summier.”

“Mijn hele leven is kapot hierdoor”

“Ik, en vele slachtoffers, hebben nog steeds het gevoel dat het dossier werd beïnvloed en dat sommige dingen niet mochten uitkomen. Ik denk dat er ooit nog wel iets gaat komen, maar gevolgen zullen dan niet meer mogelijk zijn. Niemand zal hiervoor ooit worden gestraft.”

De zaak wordt gesloten, maar achterlaten kan Nijs dit alles niet. “Mijn heel leven is kapot hierdoor. Van al de slachtoffers en nabestaanden die ik ken, weet ik dat hun leven zwaar is beïnvloed door wat er is gebeurd. Dit is een zuur einde”, besluit ze.

“Ze zijn onbekwaam en corrupt”

David Van de Steen – destijds 9 jaar oud – verloor tijdens de aanslag op De Delhaize zijn beide ouders en zus. Zelf werd hij ook geraakt door hagelbollen uit één van de wapens van de bende. Hij is een bekend bendeslachtoffer en zijn leven staat onafgebroken in het teken van de zoektocht naar antwoorden.

Van de Steen besloot vrijdag om niet naar de persconferentie van het parket te gaan, hij stuurde zijn advocaat Jef Vermassen. “Waarom ik niet aanwezig was op de vergadering van het parket over het Bende-onderzoek? Ik weiger pertinent om als een klein kind te moeten aanhoren wat ik wel en niet mag geloven over hun onderzoek”, zegt hij aan onze redactie. “Op mijn 48 jaar hoeft niemand mij nog iets te vertellen hoe corrupt het er al 40 jaar aan toe gaat . Er worden tot op vandaag politieke en adellijke families beschermd. Wie zegt dat het anders is, kan aanschuiven bij het ‘federaal parket’. Ik kan en wil me niet meer laten de les spellen door een onbekwame en corrupte Justitie.”

Advocaat Kristiaan Vandenbussche, die verschillende burgerlijke partijen van de aanslag in Aalst vertegenwoordigt, noemt de beslissing om het onderzoek stop te zetten “een onaanvaardbare beslissing”. “Maar we moeten ze aanvaarden. Justitie is er niet in geslaagd de daders te vinden, daar heb ik geen woorden voor.”

Vandenbussche sneert ook naar de toenmalige rijkswacht, die meermaals genoemd is in het onderzoek. “Dit zijn de mensen die de slachtoffers moeten beschermen. Het was de rijkswacht die het onderzoek saboteerde en dat is het probleem.”

De Bende van Nijvel pleegde tussen 1982 en 1985 een reeks bloedige overvallen in ons land, vooral op supermarkten, waarbij maar liefst 28 dodelijke slachtoffers en meer dan 40 gewonden vielen. Honderden mensen waren getuige van de gruwel. Trieste uitschieter van het bendegeweld was de overval op de Delhaize van Aalst in november 1985 waarbij acht doden vielen. Na die dodelijkste overval stopte het ­terreurgeweld plots. Ondanks de inzet van nieuwe technieken en enkele arrestaties leverde het onderzoek naar de Bende nooit iets concreets op. Het gaat om de grootste onopgeloste misdaad van ons land.

Bron » Het Laatste Nieuws

Advocaat startte eigen onderzoek naar de Bende van Nijvel: “Het gerecht laat de slachtoffers in de steek, maar wij zullen de daders vinden”

Geplaatst op door

Advocaat Kristiaan Vandenbussche, die de nabestaanden van de in Aalst vermoorde Georges De Smet bijstaat, is niet te spreken over “de capitulatie van het Belgische gerecht” in de zaak van de Bende van Nijvel. Hijzelf weigert de moed én het onderzoek op te geven. “Sinds 2017 ben ik mijn eigen onderzoek gestart met heel concrete sporen naar opdrachtgevers en uitvoerders”, zegt hij.

Vandenbussche kwam in de zaak rond de Bende van Nijvel als advocaat van de familie van Georges De Smet, die in 1985 koelbloedig vermoord werd op de parking van de Delhaize in Aalst nadat hij door de overvallers als menselijk schild werd gebruikt. De advocaat dook vervolgens in het onderzoek nadat een oude cliënt van hem één en ander opbiechtte over zijn lidmaatschap van de extreemrechtse Westland New Post, de geheime organisatie die wel vaker aan de Bende van Nijvel gelinkt werd.

“Ze hebben hem gewoon geëxecuteerd”, aldus Vandenbussche. “Het onderzoek naar de daders deed toen wat het al jaren deed: slabakken. Nu het dossier afgesloten wordt, kan ik zeggen dat mijn cliënten zich ‘staatwezen’ voelen. De instellingen die hen destijds hadden moeten beschermen, hebben niet alleen gefaald, ze hebben ook op slinkse wijze het onderzoek gesaboteerd.”

“De instellingen die mijn cliënten destijds hadden moeten beschermen, hebben niet alleen gefaald. Ze hebben ook op slinkse wijze het onderzoek gesaboteerd”

Mooi dossier

En dus begon de advocaat, al jaren voor het fiasco nu, zijn eigen onderzoek. Mét resultaten, zegt hij zelf. “Ik denk dat we, want er werken meerdere mensen aan, een mooi dossier hebben waarin we zowel de opdrachtgevers, het ‘tussenkader’ als de uitvoerders in beeld aan het brengen zijn. We zijn nog niet helemaal rond, dus ik houd nog een slag om de arm en nog wat zaken voor mezelf, maar ik denk dat we er zullen geraken en dat we op een dag de oplossing van het mysterie zullen kunnen presenteren, met namen”.

De advocaat doorploegde ook zelf het miljoenen pagina’s tellende dossier. “Ik heb grote ogen getrokken, want in het dossier zitten heel goede sporen die toch niet onderzocht zijn.”

Eén van de sporen die de speurders naast zich neergelegd hebben en die de advocaat nu opduikelde is de verklaring van een vader uit het Aalsterse. “En daar wil ik wel al wat toelichting over geven. Die man had een zoontje en die als hobby had om alle auto’s die in de straat passeerden te noteren in een schriftje: merk en nummerplaat. Laat hij nu net die dag beige Mercedes en de antracietkleurige Golf zien passeren hebben waarmee later op de dag de overval gepleegd is. Van die Golf en van die Mercedes heeft hij de nummerplaat genoteerd”.

Drankenhandel

“De auto’s waren eerder op de dag, rond 17 uur, gepasseerd aan hoge snelheid. De nummerplaten waren nog niet vervangen door valse, wat ze later zouden doen. De nummerplaat van de Mercedes, een Nederlandse, is niet volledig – “Omdat hij ze te snel reden” – maar die van de Golf stond ingeschreven op naam van een drankenhandel in het Brusselse, het was een firma-auto eigenlijk. Die drankenhandel is ook genoemd in het dossier omdat ze valse facturen uitschreven op naam van Robert Becker, een zigeuner die een boevenbende had en meermaals in het dossier genoemd”.

“Ik heb het zoontje van toen gecontacteerd. De man is nu 49 jaar. Hij had dat schriftje nog steeds, met de nummerplaat netjes genoteerd. Hij is er ook van overtuigd dat hij toen iets belangrijks gezien heeft: ‘in de auto zaten ongemaskerde ruige individuen’, zegt hij me. Maar hij is nooit ondervraagd. De speurder die dat moest doen weigerde dat te doen ‘omdat het jongetje maar tien was’. Tja. Overigens die speurder is één van de twee politiemensen die later in opspraak gekomen is en die nu verdacht wordt van het saboteren van het onderzoek”.

Bijkomend onderzoek

“Maar ook het federale parket, dat zogezegd alle fouten uit het verleden zou rechttrekken en de daders zeker ging vinden nam niet de moeite om die belangrijke getuige te horen. De magistraat die op de zaak zat wimpelde me af: ‘Het was al donker. Die jongen kan dat niet gezien hebben.’ Maar dat is pertinent onwaar. Het was vijf uur in de namiddag toen de auto’s passeerden bij mijn getuige. Ik heb het opgezocht, de zon was toen nog niet onder. Mijn getuige verklaart dat ook. Het is gewoon onbegrijpelijk dat ze die man niet horen. Ze willen het niet oplossen. Ik eis nu bijkomend onderzoek en dat mijn getuige verhoord wordt zodat het onderzoek nog niet kan afgesloten worden. We zullen zien wat ze ermee doen”.

“Maar anderzijds, ik geef sowieso niet op. Ik ben nu die firma aan het doorspitten en hoop te weten te komen wie van de 170 toenmalige werknemers er op die dag op dat moment, uren voor de overval achter het stuur zat. Het zou ons meteen heel dicht brengen bij een oplossing van het mysterie. De overval op de Delhaize in Aalst maakte acht doden. Het was de laatste en de bloedigste van de Bende van Nijvel. Deze misdaden mogen gewoon niet onopgehelderd blijven.

Bron » Gazet van Antwerpen | Dirk Coosemans

Bende-overlever David Van de Steen haalt uit na stopzetting onderzoek: “Niemand hoeft mij nog te vertellen hoe corrupt het er al 40 jaar aan toe gaat”

Geplaatst op door

David Van de Steen, die als kind bij de overval van de Bende van Nijvel in Aalst werd neergeschoten en het als enige van zijn gezin overleefde, laat via sociale media weten waarom hij vandaag niet aanwezig was op een speciale bijeenkomst van het parket met de nabestaanden van de slachtoffers. Op Facebook spreekt hij van “een onbekwame en corrupte justitie”.

In het Justitia-gebouw in het Brusselse Haren kondigde federaal procureur Ann Franssen even voor de middag aan dat het onderzoek naar de Bende van Nijvel officieel wordt stopgezet. Na jaren onderzoek “zijn er geen nuttige onderzoeksdaden meer mogelijk”, klinkt het. Ook al komt de beslissing niet onverwacht, het blijft voor veel nabestaanden een bittere pil om te slikken.

Bende-overlever David Van de Steen was vrijdag bewust niet aanwezig op de bijeenkomst. “Ik weiger pertinent om als een klein kind te moeten aanhoren wat ik wel en niet mag geloven over hun onderzoek”, schrijft de 48-jarige man op Facebook. “Niemand hoeft mij nog iets te vertellen hoe corrupt het er al 40 jaar aan toe gaat.”

Van de Steen werd bij de Bende-overval in Aalst van dichtbij neergeschoten in de Delhaize van Aalst en voor dood achtergelaten. Zijn ouders Thérèse en Gilbert en zijn zus Rebecca overleefden het niet. “Er worden tot op vandaag politieke en adellijke families beschermd”, luidt het op zijn Facebookpagina, en wie het tegendeel beweert, “kan aanschuiven bij het federaal parket”. “Ik kan en wil me niet meer de les laten spellen door een onbekwame en corrupte justitie.”

Bron » Het Nieuwsblad

Nabestaanden aanslagen Bende van Nijvel reageren verslagen

Geplaatst op door

Na veertig jaar wordt het onderzoek naar de Bende van Nijvel stopgezet. De nabestaanden blijven met hun vragen zitten. “Wie het heeft gedaan, boeit me zelfs niet meer veel, maar waarom? Waarom hebben ze het gedaan?”

De slachtoffers van de Bende van Nijvel – overlevenden en nabestaanden ­– kregen vrijdagmorgen te horen dat het onderzoek wordt stopgezet. Die beslissing valt bijna veertig jaar na de laatste, meest bloedige aanslag van de Bende in Aalst, op 9 november 1985. In totaal kwamen 28 mensen om bij de aanslagen van de Bende.

“Eigenlijk zeggen ze: ‘Sorry, gasten, we hebben zoveel gedaan maar we kunnen geen 28 moorden oplossen’”, vertelt Ingrid Mulder, die haar zus verloor bij de overval in de Delhaize van Aalst. “Zelfs de vraag of het misschien meer was dan louter banditisme durven ze niet op te werpen.”

“Ik kan het niet loslaten zolang er geen gerechtigheid is”, aldus Mulder. “Mijn zus en kinderen hebben recht op de waarheid. Vandaag hoopte ik stilletjes dat de pers ongelijk had, en dat ze het onderzoek toch niet stil zouden zetten. Wie het heeft gedaan, boeit me zelfs niet zo veel meer, maar waarom? Waarom hebben ze het gedaan?”

“We moeten het doen met niets”

“Alleen de onverjaarbaarheid geeft me nog een beetje hoop”, vertelt Christine Nijs na afloop van de persconferentie. Haar broer en zijn dochtertje werden vermoord bij een overval in Aalst. “Ik was toen 24. De nacht waarop ze vermoord werden kan ik nog minuut per minuut navertellen. Ik ben naar hier gekomen met de hoop dat er nog iets zou uitkomen. Dat er toch iemand gestraft zou worden. Maar we zullen het moeten doen met niets. Daar ben ik kwaad over”, aldus Nijs.

“Mijn schoonzus zat erbij in de auto terwijl ze haar man en haar kind verloor”, vertelt Nijs nog. “Hoe ga je daarmee om? Antwoorden zouden helpen, maar die zijn er niet. We voelen ons vergeten.”

Manipulatie

Kristoff Palsterman was zestien toen hij zijn vader verloor bij de aanslag in Aalst. Hij is bitter. “Het begon al toen we de brief kregen dat we uitgenodigd werden vandaag. Een dag later stond al in de pers dat het was omdat het onderzoek zou afgesloten worden. Dat is een gebrek aan respect.”

“We hebben hier te horen gekregen dat alle pistes zijn onderzocht. Maar de juiste was er dan blijkbaar toch niet bij? We hebben niets nieuws gehoord. Ze wilden gewoon tonen dat ze gewerkt hebben. Als excuus omdat ze niets gevonden hebben. Dit dossier zit vol manipulatie.”

“De dood van onze vader heeft heel ons gezin uit mekaar getrokken. We kunnen dit niet zomaar vergeten en verder gaan met ons leven.”

David Van de Steen was negen toen de Bende van Nijvel zijn moeder, vader en zus vermoordde. Hij liet op Facebook weten dat hij niet aanwezig zou zijn op het persmoment. “Ik weiger om te moeten aanhoren wat ik wel en niet mag geloven over hun onderzoek.”

“Het gaat er corrupt aan toe”, vervolgt Van de Steen. “Op mijn 48 jaar hoeft niemand mij nog iets te vertellen over hoe corrupt het er precies aan toe gaat.”

Bron » De Standaard | Mark Eeckhaut, Yumi Demeyere

Ondanks 40 opgegraven lichamen en verhoren van voormalige agenten: de Bende van Nijvel blijft een mysterie

Geplaatst op door

Een undercoveroperatie op de eeuwige Bende-verdachte Robert Beijer. Veertig lichamen opgegraven voor DNA-onderzoek. Twee politieagenten opgepakt voor vermoedelijke manipulatie van het onderzoek. De speurders hebben de voorbije jaren alles uit de kast gehaald om de Bende van Nijvel te ontmaskeren. Maar tevergeefs.

Het federaal parket sluit het onderzoek naar de Bende van Nijvel af. Zes jaar lang – sinds februari 2018 – hebben speurders geprobeerd om toch nog een oplossing te vinden voor het grootste misdaadmysterie in de Belgische geschiedenis.

Dat het federaal parket in 2018 met het onderzoek belast werd, was te danken aan Chris Bonkoffsky. Die ex-rijkswachter, in de jaren 80 lid van de speciale eenheden toen die toen nog Groep Diane heetten, bekende op 14 mei 2015 op zijn sterfbed in Aalst aan zijn broer dat hij ‘de reus’ van de Bende van Nijvel was. Wat het ernst? Of de fantasie van een zwaar aan alcohol verslaafde stervende man?

Van in het begin waren er twijfels. Maar feit was: Bonkoffsky leek als twee druppels water op de beruchte robotfoto nummer 19 van de opsporingsaffiches van de Bende van Nijvel. Die foto stelt de beruchte ‘reus’ van de Bende voor.

De bekentenis van Bonkoffsky en het uitlekken ervan in 2017 in de pers, leidde tot een stroom van nieuwe getuigenissen. Het spoor naar Bonkofssky zou uiteindelijk dood lopen. Buiten zijn eigen bizarre bekentenis op zijn sterfbed, bleek geen enkel ander element hem te kunnen linken aan de bende.

Maar het Bendeonderzoek had door het spoor en de stroom getuigenissen die erop volgde wel een nieuw elan gekregen. Het onderzoek dat al jaren op een laag pitje stond, herleefde en kwam begin 2018 in handen van Marianne Cappelle, experte in zware criminaliteit van het federaal parket.

De toenmalige minister van Justitie Koen Geens (CD&V) toonde zich optimistisch. Hij liet zich zelfs verleiden tot de gewaagde uitspraak dat hij geloofde dat de daders geïdentificeerd zouden worden en het nog voor 2025 tot een proces zou kunnen komen. Toen ging men er nog van uit dat de zaak sowieso in 2025 zou verjaren.

Ondertussen is de wet aangepast en kunnen de misdaden van de Bende van Nijvel niet meer verjaren. Maar de hoop van Koen Geens dat de daders zich voor een rechtbank zouden moeten verantwoorden, is niet uitgekomen. En dat ondanks een nooit geziene inzet van mensen, middelen en nieuwe technieken.

Spijtoptanten en DNA

De wet op de spijtoptanten die van kracht werd in juli 2018 had een “gamechanger” kunnen zijn. Stilletjes leefde de hoop bij de nieuwe speurdersploeg dat iemand die meer wist over de misdaden van de Bende dankzij die wet zou beginnen praten in ruil voor strafvermindering. Maar die hoop bleek ijdel. Niemand klapte de voorbije zes jaar uit de biecht.

Het meest had de nieuwe speurdersploeg verwacht van de evolutie van de wetenschap, in de eerste plaats op het vlak van ballistiek en vingerafdrukken. De wapens die tijdens het onderzoek in beslag werden genomen, werden met de meest moderne ballistische technieken opnieuw onderzocht. Maar de speurders gebruikten ook de allernieuwste methodes voor DNA-opsporing. Ze slaagden erin om verschillende nieuwe DNA-sporen te identificeren. Vele jaren lang waren in het dossier slechts twee bruikbare DNA-sporen geweest: één werd gevonden op een kogelvrij vest dat in 1986 opgevist werd in Ronquières, een andere op een sigarettenpeuk die in 1983 aangetroffen werd in de taxi van de (allicht) door de Bende vermoorde taxichauffeur Constantin Angelou.

Maar wetenschappers slaagden erin een tiental andere DNA-sporen te isoleren op verschillende voorwerpen die tijdens het onderzoek in beslag waren genomen. Van de 1.200 namen die in het meer dan 2 miljoen pagina’s dikke dossier zaten, had het gerecht van meer dan de helft geen bruikbaar DNA. Daarom startte een grootschalige operatie waarbij sinds 2018 in totaal van 593 mensen DNA-stalen werden afgenomen. De verdachten kwamen zowel uit het milieu van het “klassieke” banditisme als uit kringen rond extreemrechts en de rijkswacht. Velen van hen waren ‘usual suspects’ uit het Bendedossier zoals (ex)-gangsters Philippe De Staercke en ook Leopold Van Esbroeck.

Het meest spectaculaire op het vlak van DNA-onderzoek was dat sinds 2018 meer dan 40 overleden mensen in alle discretie opgegraven werden om ook op hen DNA-onderzoek uit te voeren. Eén van de opgegraven personen was Alain V., een voormalig rallyrijder en stuntman die begraven ligt in Ophain (Waals Brabant). Hij kwam ooit tijdens de jaren 80 in beeld tijdens het onderzoek als vermoedelijke chauffeur van de bende. V. werd opgegraven eind 2020. In Marche-en-Famenne werd het lichaam opgegraven van de Fransman René N., een ex-huurling van wie de naam ooit genoemd werd in het kader van een wapentrafiek in de marge van de Bende.

En nog in 2021 werd Jacques H. opgegraven op het kerkhof van Elsene. De Brusselse postbode stierf in 1989 een natuurlijke dood. H. was een militant lid van Front de la Jeunesse, een extreemrechtse organisatie die indertijd vaak in één adem werd genoemd met de Bende van Nijvel. Maar uiteindelijk kon ook de wetenschap niet helpen bij het ontrafelen van het mysterie van de Bende van Nijvel.

Bouhouche en Bejer

De speurders gaven niet op. Ze beten zich ook opnieuw vast in het oude onderzoeksspoor dat (ex)-rijkswachters achter de overvallen zouden zitten. En ook in dat spoor spaarden ze kosten noch moeite. Ze zetten een heuse undercoveroperatie op tegen ex-rijkswachter Robert Beijer. Die is samen met zijn overleden ex-kompaan Madani Bouhouche, een eeuwige verdachte in de Bende-dossier.

De speurders zetten een eigen productiehuis op poten en stelden de nietsvermoedende Beijer voor om zijn boek “De Laatste Leugen” te verfilmen. “ Ze zijn me verschillende keren komen opzoeken in mijn huis in Pattaya (Thailand). Het was zo professioneel gedaan dat ik er met mijn ogen open ben in gelopen”, zei Robert Beijer er in april 2023 over aan De Standaard.

Ook ex-gangster Alain Moussa, die ondertussen overleden is, kreeg dezelfde filmmakers over de vloer. Maar uiteindelijk leerde ook de undercoveroperatie niet tot de opheldering van de Bende van Nijvel.

Manipulatie in Ronquières

Het meest omstreden deel van het nieuwe onderzoek speelde zich af in 2019 toen de nieuwe speurdersploeg twee ex-collega’s oppakten die in de jaren 80 ook aan het onderzoek hadden gewerkt. Philippe V. werkte in 1985 en 1986 veertien maanden lang voor de cel-Delta. Dat is de speurderscel die onder leiding van onderzoeksrechter Freddy Troch uit Dendermonde het onderzoek voerde naar de Bende-overval in Aalst van 9 november 1985.

Op aanwijzen van Philippe V. haalden duikers van het Geniekorps uit Burcht op 6 november 1986 enkele zakken uit het water in Ronquières. Vlak bij de zwaaikom van het kanaal Brussel-Charleroi. Het bleek een van de belangrijkste ontdekkingen ooit in het onderzoek naar de Bende van Nijvel. In de zakken zat een minibrandkast afkomstig van de overval op de Delhaize in Aalst (november 1985), een kogelvrij vest gestolen in Temse in 1983 en een rist wapens die gebruikt waren bij de overvallen van de Bende in 1982 en 1983. Het ultieme bewijs, zo leek het, dat er wel degelijk een link bestond tussen de eerste reeks aan de Bende toegeschreven overvallen uit 1982 en 1983, en de tweede reeks uit 1985. Bij de tweede reeks, die stopte in Aalst, vielen veruit de meeste doden.

V. heeft altijd volgehouden dat gedegen wetenschappelijk politiewerk aan de basis lag van die vondst in het water. In november 1985 – vlak na de overval op de Delhaize in Aalst – doken de speurders nochtans ook al eens op ongeveer dezelfde plaats nadat een frituuruitbater en een buurtbewoner hadden gezien dat er zaken in het kanaal werden gegooid. Maar toen leverde het duiken zo goed als niets op: een lege verpakking van munitie en de kolf van een geweer. Hadden de speurders in 1985 dan naast de zakken met wapens gekeken die ze in 1986 plots wel zagen? Nee, want wetenschappelijk onderzoek toonde aan dat er in 1985 nog niets in het water had gelegen en dat de zakken met wapens pas enkele dagen voor de vondst in november 1986 in het kanaal gedumpt konden zijn.

De nieuwe speurderscel vermoedde dat het geen toeval was dat V. in november 1986 weer was gaan duiken in het kanaal. En dat van een informant was te weten gekomen dat er recent wapens in het kanaal gegooid waren. Als die hypothese klopte, dan hadden V. en allicht ook zijn collega François A. daar al die jaren over gezwegen. De nieuwe speurdersploeg wilde weten waarom. En ze wilden ook weten wie dan wel de informant van V. geweest is. Want die zou het onderzoek dan uiteraard vooruit kunnen helpen. Zowel V. en A werden in januari opgepakt en even in de gevangenis gehouden. Maar allebei blijven ze tot op vandaag ontkennen dat er een informant bestaat. Ook dat spoor liep dus dood.

Het onderzoek wordt nu stopgezet bij gebrek aan sporen. Verjaren kan het dossier niet meer sinds de wijziging van de wet. Maar de kans om de zaak ooit nog op te lossen wordt kleiner met de dag. De protagonisten van het dossier worden ouder. Verdachten als Madani Bouhouche, Jean Bultot en Alain Moussa zijn overleden. De speurders die het dossier van naald tot draad kennen zijn ofwel overleden ofwel pensioengerechtigd.

Veel hoop om de zaak op te helderen, is er niet meer. Tenzij misschien ooit iemand op zijn sterfbed toch nog het echte verhaal vertelt.

Bron » De Standaard | Mark Eeckhaut