Tag archieven: Bende Haemers

Slachtoffers bende-Haemers spreken

Geplaatst op door

Voor het eerst in bijna een kwarteeuw getuigen nabestaanden van slachtoffers van de bende rond topgangster Patrick Haemers over hun verlies en hun verdriet. De bende vermoordde in de jaren tachtig minstens zes mensen, vooral bij overvallen op geldtransporten.

Het zijn stemmen uit een andere tijd, toen slachtoffers in België nauwelijks rechten hadden en zich slechts hadden te schikken in het lot. “We hebben ons geen burgerlijke partij gesteld”, zegt Kristien Croes, zus van de op 31 januari 1989 opgeblazen GMIC-geldkoerier Ronny Croes (22).

“We zijn niet naar het proces gegaan. De directeur van de GMIC in Zeebrugge kwam je het nieuws brengen en dat was het. Daarna is er niemand meer gekomen. Slachtofferhulp, advocaten, psychologen: dat was er in die tijd allemaal niet. Wilden wij weten hoe Ronny was gestorven, dan kochten wij de krant.”

De gesprekken, vandaag in DM Magazine, kwamen tot stand met het oog op de zesdelige docureeks ‘De Bende Haemers’, vanaf volgende week op VIER. De serie, met 8 mm-beelden uit de collectie van Haemers’ weduwe Denise Tyack, laat de nabestaanden zonder uitzondering totaal onverschillig. Geen enkele voelt ook maar de minste aandrang om te kijken.

“Ik heb vroeger Denise Tyack op tv gezien”, zegt Guy Vindevogel, broer van de in 1986 door Patrick Haemers met een pistoolschot in het gezicht vermoorde Securitas-agent Georges Vindevogel (24). “Tyack zei dat voor bewakingsagenten een gewapende overval tot ‘de risico’s van het vak’ behoort, dat ze daarvoor hebben gekozen.”

Rancune lijkt de meeste nabestaanden van Haemers’ slachtoffer vreemd te zijn. De meeste bendeleden kwamen enkele jaren geleden al vervroegd vrij, ook medebendeleider Philippe Lacroix. Geen enkele onder de nabestaanden lijkt zich daar echter druk over te maken. “Rancune brengt hem niet terug”, zegt Franky Croes, de tweelingbroer van Ronny Croes.

Philippe Lacroix is nu leraar geschiedenis in een middelbare school in Brussel. “Wat ik daarvan vind? Ik vind dat prachtig, dat in onze samenleving zoiets kan. Echt waar. Dat wij mensen een tweede kans kunnen geven. Dat wij niet per definitie allemaal zijn zoals de mensen aan het klooster in Malonne. Ik hoop ooit Philippe Lacroix eens te ontmoeten. Dat meen ik.”

Bron » De Morgen

Italiaanse ex-infiltrant bende Haemers gearresteerd

Geplaatst op door

In Roemenië is vorige week de voormalige geheim agent Elio Ciolini gearresteerd, zo bericht de krant Evenimentul Zilei. Hij werd internationaal opgespoord door de Italiaanse justitie voor financiële misdaden.

Men wil de man ook ondervragen over zijn vermeende betrokkenheid bij de bomaanslag op het spoorwegstation in Bologna, die op 2 augustus 1980 aan 85 mensen het leven kostte. De naam van Ciolini is verbonden met een hele reeks criminele mysteries uit de jaren tachtig, waaronder ook de bende rond gangster Patrick Haemers.

Ciolini, op 18 augustus 1946 geboren in Firenze, was volgens de Italiaanse media lidvan de legendarische P2-loge, die in de jaren zeventig en tachtig opdrachtgever zou zijn geweest voor terreuraanslagen die de publieke opinie nu eens bang moesten maken voor extremistisch links en dan weer extremistisch rechts. Ciolini trad jaren geleden al eens op als kroongetuige in het onderzoek naar de aanslag in Bologna, die volgens hem ook het werk zou zijn geweest van de P2-loge.

Die waren ook betrokken bij het schandaal rond de failliet gegane Banco Arnbrosiano, de bank van het Vaticaan, en de mogelijk in scène gezette zelfmoord van zijn directeur Roberto Calvi. Ciolini zou als geheim agent hebben gewerkt voor de CIA, de Mossad en ook de Franse geheime diensten. Hij infiltreerde criminele milieus en stuurde gerechtelijke onderzoeken in de war. “Ik heb mijzelf altijd beschouwd als een instrument in de strijd tegen het opkomende communisme”, zo zei hij in 1987 in een interview met het magazine L’Europeo.

Cioloni werd ook ooit in België gezocht. Hij verbleef in1985 een tijdlang in Brussel. Volgens krantenberichten uit die tijd was het onder zijn invloed dat de bende gewelddadiger werd. Hij trok op met Thierry Smars, een van de drie stichtende leden van de bende Haemers, die zou worden gedood bij een in scène gezette zelfmoord. Volgens de toenmalige speurders werd hij geëxecuteerd omdat de bende vreesde dat ze via deze Ciolini zou worden verraden.

Ciolini woonde de voorbije jaren in Zürich. Hij werd met vervalste documenten gearresteerd op de luchthaven van Otopeni. Een lokale rechtbank moet er oordelen over zijn door Italië gevraagde uitlevering.

Bron » De Morgen

Felle kritiek op radiospot van Humo over Haemers

Geplaatst op door

Het weekblad Humo publiceert deze week een interview met Denise Tyack, de weduwe van wijlen Patrick Haemers. Met zijn bende pleegde hij eind jaren tachtig tientallen gewapende overvallen en gijzelde hij oud-premier Paul Vanden Boeynants. In een Disney-reclamespot wordt het interview aangekondigd als een sprookje. “Er was eens een grote blonde reus die Hamertje heette, hij roofde dat het een lieve lust was en ontvoerde de vleeskoning.”

“Terwijl jullie P.H. verder verheerlijken, verbijt een slachtoffer van dienst misdrijven, bij de #ombudsman, zijn pijn”, zo sneerde Bart Weekers naar de Vlaamse media. Zijn verontwaardigde tweet kwam er na een blik op een krant waarin Denise Tyack als volgt geciteerd werd: “Hij kwam binnen aan mijn kraambed en had net een geldtransport overvallen.” “We staan er blijkbaar niet meer bij stil dat die prille vader meerdere moorden op zijn geweten heeft.”

‘Le grand blond’, of de grote blond reus zoals Humo hem noemt, is weer helemaal terug. De documentaire die VIER binnenkort uitzendt, doorspekt met homevideo’s en familieplaatjes, laat de menselijke kant van de glamourgangster zien. Een film, met Matthias Schoenaerts in de huid van Haemers, ligt in het verschiet. En dat doet pijn bij sommigen.

“De dag voor het versturen van die tweet had ik een erg lang gesprek achter de rug van een man die aanwezig was bij een postoverval door zijn bende”, zegt Weekers. “Die man zit al sinds 1985 aan de pillen om zijn depressie te behandelen. De sfeer die gecreëerd wordt is een klap in het gezicht van slachtoffers.”

Hij begrijpt de aantrekkingskracht van de glamourgangster wel, zegt media-ethicus Karl Verstrynge van de VUB. “Haemers leek wel een rockster, hij is een verpersoonlijking van de geromantiseerde misdaad. Toch vind ik dat Humo, in haar typische cynische stijl, hier een grens overschrijdt. Maar wat ik zo mogelijk nog erger vind: is de grens niet al zo ver verschoven dat niemand hier nog van opkijkt?”

De bende-Haemers vermoordde destijds minstens zes mensen. Van postbeambten Yves Lambiet (31) en Henriette Genet (24) bij een overval in Verviers in 1985 tot GMIC-agent Ronny Croes (22) op 29 januari 1989 in Groot-Bijgaarden.

De meeste nabestaanden van slachtoffers zijn Franstalig en de Humo-spot werd (nog) niet opgemerkt, net zo min als de zesdelige docureeks op VIER vanaf 18 september. Het idee alleen dat de moordenaar van zijn broer het voorwerp wordt van een tv-reeks doet alvast Guy Vindevogel steigeren. Zijn broer Georges was op 17 juli 1986 chauffeur van een geldtransport van Group 4 Securitas. Hij werd aan een filiaal van het Gemeentekrediet in Leerbeek van dichtbij geëxecuteerd door Haemers. “Wij proberen al jaren te vergeten”, zegt Vindevogel.

“Maar dat lukt niet. Ik heb vroeger Tyack al eens op tv gezien, na de arrestatie in Rio. Ze zei dat voor bewakingsagenten een gewapende overval tot ‘de risico’s van het vak’ behoort. Ik vind dat ongelofelijk dat zoiets zomaar kan worden gezegd, en dat iedereen dat cool vindt. Je oudere broer verliezen is niet cool.”

“Wij hebben er jaren over gedaan om het verlies te verwerken. Ik heb destijds lange tijd rondgelopen met het idee dat ik zelf gewapenderhand gerechtigheid zou moeten zoeken. Natuurlijk zijn dat alleen gedachten, maar ik wil er niet nog eens dag in dag uit mee te lopen vechten.”

Bron » De Morgen

“Ik vroeg me telkens af of hij levend terug zou keren”

Geplaatst op door

“Ik wist dat Patrick geldtransporten overviel en ik vroeg me elke keer opnieuw af of hij levend terug zou keren. Maar als ik de klok kon terugdraaien, dan deed ik alles opnieuw over”, zegt Denise Tyack, de weduwe Patrick Haemers, een van ’s lands meest beruchte gangsters ooit.

Denise Tyack, de weduwe van Patrick Haemers, vertelt in een interview aan weekblad Humo openhartig over haar leven aan de zijde van de gangster en zijn vrienden. Een hechte bende die wou leven als god in Frankrijk, maar daarvoor niet wou werken. Geweld schuwden ze niet: gebruik makend van machinegeweren en springstof pleegden ze meer dan 50 overvallen op vooral geldtransportwagens. Soms was dat een overval per week, want de bende verbraste soms 10.000 euro per maand. “Leven als opgejaagd wild, is duur”, zegt Denise Tyack.

“Al bij onze eerste ontmoeting had ik door dat Patrick een gevaarlijk leven leidde”, zegt Haemers’ vrouw. “Maar zijn betoverende blik, zijn grote en slanke gestalte, heel zijn houding zorgden ervoor dat de argwaan verdween. Ik was smoor op hem, hij op mij. Het gezonde verstand was zoek.”

Slachtoffers

Denise Tyack kreeg een maand na hun ontmoeting bevestigd dat het ‘werk’ van Patrick Haemers niet alledaags was. “Een postkantoor of een geldtransport overvallen beschouwde hij als zijn job. Gevaarlijk en ongewoon, dat wel. Maar niet meer dan een beroepsmilitair die op buitenlandse missie vertrekt om er de vijand te bestrijden. Ook hij komt misschien niet behouden terug naar huis.”

“Telkens Patrick naar een overval vertrok, vroeg ik mij af: komt hij levend terug? Want Thierry (Smars, nvdr.) was wel de chauffeur en Philippe (Lacroix, nvdr.) was er ook bij. Maar Patrick stapte altijd als eerste uit. Omdat hij indruk maakte met zijn grote gestalte. Je kan je afvragen of hij toen bang was. Misschien. Misschien ook niet omdat hij altijd wel een beetje zelfmoordneigingen heeft gehad. Dat hielp het angstgevoel zeker weg.”

Haemers zelf bleef er telkens weer rustig bij. Handelde hij onder invloed van drugs? Denise wil het woord cocaïne zelfs niet in de mond nemen. “Elke overval werd met zorg voorbereid. Met de chronometer in de hand. Een van die overvallen duurde nauwelijks 45 seconden. Er werd geen misstap geduld. Zoiets doe je niet onder invloed.”

“Patrick hield eraan proper werk af te leveren. Snel en doeltreffend optreden en vooral geen slachtoffers maken, dat was zijn handelsmerk. Dat bij een overval in Verviers twee doden vielen en later in Groot-Bijgaarden nog een, dat heeft hij nooit kunnen aanvaarden. Maar ook toen gold de ongeschreven code: je doet mee met de bende en klikken doe je niet. Toen een van de bendeleden nadien door het lint ging, was Patrick razend. Die kerel praatte iedereen aan de galg. Hij werd wandelen gestuurd.”

Vanden Boeynants

De ontvoering van ex-premier Paul Vanden Boeynants op 14 januari 1989 zou het sluitstuk worden van de carrière van Haemers. “Patrick wou 400 miljoen frank losgeld krijgen, maar VDB had zoveel geld niet. Het werd uiteindelijk 63 miljoen frank (meer dan 1,5 miljoen euro, nvdr.). Wij dachten dat het allemaal voorbij zou zijn en droomden van een rustig leven in Brazilië. Het is anders uitgedraaid.”

“Ja, we hebben voor de ogen van de journalisten nog geprobeerd om de Braziliaanse politie om te kopen. We hadden niets meer te verliezen. Patrick kreeg later levenslang. Ik wist dat hij dat niet zou overleven. Ik besefte dat ons leven samen een eindpunt had bereikt.”

Bron » Het Nieuwsblad |  Yves Barbieux

Patrick Haemers herleeft in documentaire ‘De bende van Haemers’

Geplaatst op door

De documentaire ‘De bende van Haemers’, binnenkort op Vier, toont Patrick Haemers zoals u de gangster nooit zag dankzij unieke huis-, tuin- en keukenfilmpjes.

Het is geen geheim: Patrick Haemers, een van de beruchtste gangsters van België die in 1993 een einde aan zijn leven maakte in de cel, was een playboy. Hij snoof zijn cocaïne graag op een vrouwenbeen en pleegde de ene gewelddadige hold-up na de andere om zijn dure levensstijl te bekostigen. Maar de nooit vertoonde beelden uit de zesdelige documentaire De bende van Haemers op Vier laten voor het eerst zien welk leven Patrick Haemers tussen twee overvallen door écht leidde.

Reportagemaker Peter Boeckx, de man die in 2004 de ophefmakende reportage Vlaamse choc maakte over het toenmalige Vlaams Blok, kreeg van Haemers’ weduwe Denise Tyack video’s in handen. Die zelfgedraaide filmpjes waren goed voor zes uur beeld en tonen de gangster tijdens het koken, op dure vakanties in Mauritius, terwijl hij in alle rust een boek leest of zichzelf filmt in de spiegel. Dat Patrick Haemers met geld gooide en als eerste de duurste kleine camera in huis haalde, blijkt nu een meevaller voor Boeckx: “Die beelden tonen dat Haemers en zijn bende nog altijd een gewoon gezinsleven hadden.”

Niet alleen de filmpjes over het privéleven zijn onthutsend, ook de uitspraken van Haemers’ weduwe Denise Tyack zijn op zijn zachtst gezegd opmerkelijk. Ze was zeer goed op de hoogte van de criminele wandel van haar man en stelde er zich geen vragen bij.

Zo vertelt ze dat Haemers en zijn kompanen Philippe Lacroix en Thierry Smars er ’s morgens vroeg op uittrokken om geldtransporten te verkennen: “Als hij dan terugkwam, was het heel relaxed. Als hij effectief op overval vertrok, nam ik een slaappil. De buitgemaakte bankbriefjes die elkaar in nummer opvolgden, moesten we verbranden. Dat deden we gewoon thuis in de open haard.”

Tyack vertelt ook dat ze amper een paar uur bevallen was van haar zoon Kevin toen Patrick haar kwam opzoeken aan het kraambed: “Hij kwam binnen en had net een geldtransport van De Post overvallen. Het was gelukt. We waren tevreden.”

Ook de zoon van Haemers, intussen een jaar of 26, komt aan het woord. Kevin was amper zeven toen zijn vader zich in zijn cel aan een radiator verhing. Hij probeert te begrijpen wat hem bezielde: “Hij zat in een vicieuze cirkel. Hij kon moeilijk zeggen: ik heb twee hold-ups gepleegd, ik stop ermee.”

Waarmee de zoon de daden van zijn vader niet goedpraat. Bij een overval op een geldtransport in Verviers gebruikte de bende zóveel springstof dat twee bedienden het leven lieten. Haemers kroop tussen de uiteengereten lichamen om de zakken met geld weg te halen. Daarover zegt zijn zoon in een gesprek met zijn moeder: “Toch vreselijk dat ze na die bom en die twee doden niet gestopt zijn.”

Kevin vertelt ook dat de zoon van een van de twee slachtoffers bij die overval hem heeft gecontacteerd via Facebook: “Dat heb ik geweigerd. Ik vond het wat luguber.”

Haemers kreeg mede door zijn looks en zijn vroege dood het aura van een Robin Hood, maar de docu verheerlijkt hem allerminst. Olivier Goris van Woestijnvis: “Er zitten best schokkende beelden in van de chaos die de bende telkens achterliet. Dat bloed tonen we om te laten zien hoe driest ze te werk gingen.”

Bron » De Standaard