De 54-jarige restaurantuitbater die eergisteren is aangehouden voor de moord op Denis Debouvrie (74), alias de koning van de Brusselse Beenhouwersstraat, ontkent zijn betrokkenheid.

Denis Debouvrie werd op 10 september vorig jaar vermoord teruggevonden in het bureau van zijn appartement in de Kleine Beenhouwersstraat. Dat ligt boven een van de vele restaurants die hij in de toeristische wijk bezat.

Volgens de speurders werd de man de keel overgesneden door Tarek L., de uitbater van een ander restaurant dat tegenover de plaats ligt waar de moord is gebeurd. De speurders denken te kunnen aantonen dat de verdachte op de plaats van de moord aanwezig was. Bovendien zou Tarek L. al een hele tijd met Debouvrie in onmin hebben geleefd door financiële problemen.

Bron » De Standaard

Een restauranthouder is aangehouden voor de moord op Denis Debouvrie (74), de ‘koning van de Beenhouwersstraat’. De rechercheurs vonden op de plaats waar Denis Debouvrie vermoord werd sporen van een mogelijke dader. De analyse wees in de richting van de exploitant van een restaurant dat in de Kleine Beenhouwersstraat pal tegenover het appartement van Debouvrie ligt.

Tarek L. (54) behoorde tot de mensen die bij Debouvrie financieel zwaar in het krijt stonden. Hij zou ook zelfs al een tijdje geweigerd hebben om zijn huishuur te betalen. Dinsdag werden het restaurant van Tarek L. en zijn woning in Sint-Jans-Molenbeek doorzocht. ’s Avonds werd de man onderschept. Gisteren is hij voor de onderzoeksrechter gebracht, die hem heeft laten aanhouden voor moord.

Denis Debouvrie werd op 10 september vorig jaar door de politie dood teruggevonden in zijn appartement boven een van zijn restaurants, La Vieille Ville in de Kleine Beenhouwersstraat, het toeristische hart van Brussel. De politie werd gealarmeerd door een vriend van Debouvrie, Alaya Chekili, tegen wie een onderzoek liep voor financiële fraude. Chekili belde de politie omdat hij al dagen geen teken van leven had gekregen.

Het lichaam van Debouvrie lag in zijn bureau achter een kast. Iemand had hem de keel overgesneden. De dader was wellicht iemand die het slachtoffer kende, want nergens waren sporen van inbraak.

De speurders hadden twee scenario’s in gedachten. Ze dachten dat Debouvrie, die een notoire homoseksueel was, misschien het slachtoffer was geworden van een liefdesvete. Daags voor de ontdekking van zijn dood was Debouvrie gefilmd voor de ingang van een Brussels hotel. Had hij daar zijn moordenaar leren kennen?

Het andere spoor was gebaseerd op de alombekende torenhoge huurprijzen die Debouvrie aan zijn restaurantuitbaters aanrekende. Mogelijk had de zware huurlast een van de exploitanten door het lint doen gaan. Die laatste hypothese bleek uiteindelijk de juiste.

Bron » De Standaard

Wie was ‘de machtigste man van de Beenhouwersstraat’? Een timide zeventiger die dagelijks langs de restaurants van de ‘Rue des Bouchers’ schreed. Dat was Denis Debouvrie, die woensdag vermoord is teruggevonden. Maar in de restaurants zal hij vooral herinnerd worden als de huizeneigenaar die gezinnen koelbloedig op straat zette en de buurt bewust heeft laten verloederen.

‘De duivel, hij is waarlijk de duivel. Hij is met een mes vermoord, maar hij verdient een veel ergere dood, ze zouden hem hier in het midden van de straat moeten ophangen.’ Nejib El Jharbi is niet te houden wanneer het over de vermoorde peetvader van de Rue des Bouchers gaat. In het begin antwoordt hij kalm, maar de ober geraakt zo buiten zijn zinnen dat collega’s van andere restaurants nieuwsgierig naar het terras van La Belle Epoque komen kijken.

‘Ik werk hier nu als ober’, zegt hij enigszins gekalmeerd. ‘Maar ik heb een eigen restaurant gehad, tot Denis Debouvrie en zijn copain Alaya Chekili mij op straat hebben gezet. Ze hadden me vervalste documenten laten ondertekenen, waardoor ik mijn eigendom aan hen heb moeten overlaten. Ik was in één klap alles kwijt, ik stond op het OCMW, die man heeft me alles afgenomen.’

El Jharbi is geen uitzondering. Uit de reacties van obers en restaurateurs blijkt dat Debouvrie zowel zaakvoerders als huurders onder druk zette. Voor de huurders van zijn ongeveer vijftien restaurants had hij een vast stramien. Hij verhuurde de zaken aan goede voorwaarden, maar sloeg na een tijdje de huurprijs zo op dat de zaakvoerders niet anders konden dan stoppen. Of hij zei gedurende enkele maanden dat ze geen huur hoefden te betalen, om ze daarna uit het pand te zetten vanwege achterstallige huur.

Hoe het heel precies allemaal gebeurde, weten de meesten niet. Maar ze hebben wel met eigen ogen gezien hoe de peetvader ooit zonder verpinken een jong gezin op straat zette. De hele Beenhouwersstraat huilde met de kinderen mee, terwijl Debouvrie het huis door een deurwaarder liet verzegelen.

Ze kenden allemaal de reputatie van de peetvader, die ze op gewone dagen als een beminnelijke, zwijgzame man voorbij zagen wandelen. ‘Hij liep met zijn hoofd voorovergebogen. Ik zou hem zelfs timide noemen’, is te horen. Een heel charmante man ook, die vriendelijk en beleefd was. Maar de hardvochtigheid van zijn daden was minstens even legendarisch. Ook zijn vreemde gewoontes waren bekend, zoals na sluitingsuur een pan of ander keukengerief uit één van zijn restaurants pikken – hij was eigenaar, en dus mocht hij dat, vond hij.

In tegenstelling tot ‘echte’ maffiosi blijkt deze peetvader in zijn buurt maar weinig populair geweest te zijn. ‘Het probleem was dat monsieur Denis altijd maar heeft genomen, zonder iets terug te geven’, zegt een ober. De verrijking van Debouvrie ging gepaard met een verrottingsstrategie voor de buurt. Alle restaurants van Debouvrie liggen in de Korte Beenhouwersstraat en de Predikherenstraat, en een deel daarvan staat gewoon leeg. Op het einde van de Predikherenstraat is er een echte stadskanker ontstaan. Dat hij ‘Jeanneke Pis’, de vrouwelijke variant van het Manneke, in de Beenhouwersstraat heeft gelanceerd, is de pleister op een houten been.

Over zijn bedoelingen met deze leegstand zijn de analyses verdeeld. Pure speculatie volgens de enen. Volgens anderen had Debouvrie gewoon geld genoeg, en interesseerde het hem verder niet. Nog anderen menen dat die handelszaken sowieso alleen maar dienst deden om drugsgeld wit te wassen, en volstonden daarvoor de overige restaurants.

Ook over de basis van zijn imperium heerst verwarring. In een van de restaurants wordt een heel simpele verklaring gegeven: in de jaren tachtig was Denis Debouvrie, die homo was, de minnaar van een minister. Een meer plausibele verklaring is dat hij de restaurants van zijn vader heeft overgenomen en verder uitgebreid. De bakermat is La Vieille Ville, het restaurant waar Debouvrie junior vermoord is.

De seksuele voorkeur van de peetvader heeft zijn populariteit trouwens geen goed gedaan. Zijn homoseksualiteit op zich stoorde niet. Wel trok hij met verdacht jonge jongens op, bij voorkeur van Noord-Afrikaanse afkomst. Volgens buren waren het ook vaak illegalen, die hij na korte tijd liet zitten.

‘Hij heeft niet alleen onder zijn huurders veel vijanden gemaakt. We hebben hier regelmatig ex-minnaars zien voorbijkomen die bedreigingen riepen in de richting van zijn appartement.’

Tranen vloeien dus zeker niet door de Rue des Bouchers. Alleen in restaurant Aux Arcades is er verdriet. Hoewel het restaurant dicht is, staat de deur open. In het schemerdonker zit de rechterhand van de overleden peetvader, Alaya Chekili (56). Hij is eigenaar van dit en een viertal andere restaurants in de Beenhouwersstraat zelf, en zit met enkele mensen aan tafel.

Hij heeft Debouvrie als laatste levend gezien, maar commentaar op de moord kan hij niet geven. ‘Ik kan niks zeggen, ik ben te veel overmand door verdriet’, aldus de Tunesische Belg.

Bron » De Standaard

Het Brusselse parket wenst niet te reageren op de berichtgeving in de krant De Morgen als zou Denis-Adrien Debouvrie een gecodeerde informant van de Brusselse politie zijn. De 74-jarige Debouvrie werd woensdag vermoord aangetroffen in zijn bureau in de Korte Beenhouwersstraat.

“We kunnen dat bericht niet bevestigen of ontkennen”, zegt parketwoordvoerder Jean-Marc Meilleur. Volgens De Morgen tipte Debouvrie de Brusselse politie over zware misdaadzaken en stond er sinds anderhalve maand een prijs op zijn hoofd.

Het Brusselse parket wenst daar geen commentaar over te geven. “Ik heb daarover geen informatie en zelfs als ik die zou hebben, zou ik ze niet vrijgeven”, zegt woordvoerder Meilleur. “Het is een vaste politiek om op dat soort vragen niet in te gaan.”

Bron » De Standaard

Voor de speurders staat het vast dat Debouvrie, de vermoorde ‘peetvader van de Beenhouwersstraat’, zijn moordenaar heeft binnengelaten. Het metalen hek achter de toegangsdeur tot zijn appartement was immers op slot toen de agenten ter plekke kwamen.

De onderzoekers weten ook dat Debouvrie dinsdagavond nog in leven was. Hij staat immers op de beelden van een bewakingscamera in de nabijgelegen Schildknaapstraat. Op dat ogenblik droeg hij ook de sjaal die hij nog om had toen hij woensdagnamiddag dood in zijn appartement werd ontdekt. Het lijkt dus waarschijnlijk dat de Debouvrie in de nacht van dinsdag op woensdag is vermoord.

Denis Debouvrie werd met twee messteken in de keel gedood (DS 11 september). Zijn rechterhand Alayah Chekili sloeg woensdagmiddag alarm omdat hij Denis Debouvrie maandagavond voor het laatst had gezien en sindsdien geen teken van leven meer van hem had gekregen.

Hij waarschuwde een politiepatrouille, die het slachtoffer dood aantrof achter een kast in zijn bureau. Hij lag op zijn buik, de armen naar voren gestrekt. Maar het feit dat zowel het hek achter de deur naar zijn bureau als de verbindingsdeur naar zijn appartement op slot waren, overtuigt de speurders dat Denis Debouvrie zijn moordenaar(s) zelf heeft binnengelaten.

Bron » De Standaard