Nieuwe robotfoto en DNA-spoor geven Bende-slachtoffers hoop

“Er is een nieuw spoor in het onderzoek naar de misdaden van de Bende van Nijvel”. Dat is de boodschap die de Bende-speurders gisteren brachten op hun jaarlijkse bijeenkomst met de nabestaanden van de 28 slachtoffers die aan de Bende worden toegeschreven. De speurders hebben hun hoop vooral gesteld in een nieuwe robotfoto.

Na verspreiding van de jongste robotfoto een maand geleden is een nieuwe getuige opgedoken. Die man werd onder hypnose gehoord en zijn getuigenis heeft geleid tot het opmaken van een nieuwe robotfoto. De getuige meent belangrijke informatie te hebben over de aanslagen van september 1985 in Eigenbrakel en Overijse.”

Op 27 september 1985, dag van het dubbele bloedbad in de Delhaize-warenhuizen van Eigenbrakel en Overijse die aan acht mensen het leven gekost heeft, reed deze getuige tussen Eigenbrakel en Overijse achter de vermoedelijke auto die de daders gebruikten: een groene VW Golf. In de auto zaten drie mannen. Een van hen, de passagier op de achterbank, deed de getuige verwoed teken dat hij niet zo dicht tegen ze aan mocht rijden.

De getuige heeft de speurders een bijna fotografische beschrijving van het gezicht van de passagier kunnen geven. Bovendien heeft hij onder hypnose een deel van de nummerplaat van de wagen kunnen reconstrueren. Volgens de speurders maakt deze verdachte deel uit van de kern van de Bende van Nijvel. Die bestaat volgens de speurders uit twee of drie mannen rond een psychopathische seriemoordenaar.

“De robotfoto’s, de gegevens van de wapendeskundigen en de overeenkomsten in de manier van handelen van de Bende die door de profilers zijn geanalyseerd, hebben ons tot dit besluit gebracht”, klinkt het bij de speurder Eddy Vos. “Rond deze kern van drie draaiden waarschijnlijk nog een paar individuen, die echter niet aan alle Bende-feiten hebben deelgenomen. Het centrale personage, de seriemoordenaar, was er wel telkens bij, van in 1982 tot in 1985. Hij hanteerde dezelfde wapens en was omringd door twee of drie mindere brutale medeplichtigen. Een van die medeplichtigen heeft nu dank zij de nieuwe getuige een gezicht gekregen”.

De speurders stoten bij hun onderzoek ook op praktische en wettelijke problemen. Zij beschikken al een hele tijd over zeven sigarettenpeuken en een stuk verband waarop DNA-gegevens van een van de Bendemoordenaars is teruggevonden. “Wij hebben door vergelijkende analyse helaas niet kunnen vaststellen wiens DNA het is. We zouden echter dolgraag een gespecialiseerde techniek gebruiken die ons zou toelaten om ons aantal potentiële verdachten te verkleinen.”

Bron » De Standaard

Nieuw spoor in Bende van Nijvel

Zit er een gewelddadige seriemoordenaar achter de aanslagen van de Bende van Nijvel? Volgens Franse misdaadanalisten is het niet denkbeeldig, meldde La Libre Belgique gisteren. De twee Franse misdaadanalisten waren de voorbije dagen de gast van de Cel Waals Brabant in Charleroi die het gerechtelijke onderzoek naar de Bende van Nijvel met niet aflatende ijver voortzet, volgens sommigen tegen beter weten in. De aanslagen van de Bende vonden plaats tussen 1983 en 1985 en maakten 28 slachtoffers. Tot vandaag is er geen begin van bewijs gevonden tegen de daders van die bloedige aanslagen, twee parlementaire onderzoekscommissies ten spijt.

Ook de speurders van de Cel Waals Brabant ontbrak het de voorbije jaren niet aan creativiteit: ze lieten robotfoto’s maken op grond van verklaringen onder hypnose van slachtoffers, en gebruikten ook de gecontesteerde leugendetector. Het inschakelen van twee misdaadanalisten uit Frankrijk – een gespecialiseerd in de strijd tegen terrorisme en een die alles weet over seriemoordenaars – is de jongste demarche.

Hun bevindingen zijn nog niet bekend, maar La Libre meent te weten dat in een eerste evaluatie de analisten wijzen in de richting van een centrale figuur achter de Bende-aanslagen: een sterke persoonlijkheid, uitermate gewelddadig die betrokken is bij andere misdrijven. Die seriemoordenaar zou twee of drie medeplichtigen hebben gehad, die hij door bedreiging of verleiding onder zijn invloed hield. Het ministerie van Justitie heeft weet van de herlezing door de buitenlandse analisten, maar geeft verder geen commentaar op dit lopend gerechtelijk onderzoek.

Kamerlid Karel Van Hoorebeke (N-VA), oud-lid van de tweede Bendecommissie, zegt dat in het gerechtelijk onderzoek naar de Bende nooit eerder sprake is geweest van een seriemoordenaar als spilfiguur achter de aanslagen. “Het zou om een geheel nieuw onderzoeksspoor gaan. De rechter die met het onderzoek naar de Bende van Nijvel is belast, heeft er nooit melding van gemaakt.” Het onderzoek naar de Bende kan wel nog jaren aanslepen: het parlement verlengde recent de verjaringstermijn voor moorden.

Bron » De Standaard

Onderzoek Bende van Nijvel sleept zich naar roemloos einde

Voor de nabestaanden van de slachtoffers van de Bende van Nijvel is de pil bijzonder bitter. Zolang iemand officieel werd verdacht in het Bende-dossier hoopten zij dat de speurders bij die verdachte een aanknopingspunt zouden vinden om het raadsel alsnog op te lossen. Met de buitenvervolgingstelling van Philippe De Staerke door de raadkamer wordt die hoop vandaag definitief de grond ingeboord.

Was het de Bende om geld te doen, om politieke invloed of om pure afpersing op grote schaal? Zijn bepaalde denksporen niet onderzocht? Werd het onderzoek gedwarsboomd? Waren er hoge omes in het spel, die een nooit eerder geziene doofpotoperatie tot een goed einde hebben gebracht? Zijn de seksfuiven van de Roze Balletten verbonden met het bloedbad in de warenhuizen?

“Het is ongehoord dat daar na al die jaren nog niets over is uitgelekt”, beweert een getuige uit het milieu van het zwaar banditisme. “Doorgaans hoor je links of rechts wel een echo over de daders van overvallen. Van die Bende-toestanden wordt met geen woord gerept. Misschien wordt het wachten tot iemand op zijn sterfbed bekentenissen aflegt of na de verjaring eindelijk eens uit de biecht wordt geklapt.”

Het verloop van het onderzoek werd ongetwijfeld in grote mate beïnvloed door het eerste deel ervan, dat plaatsvond in Nijvel. Procureur des konings Jean Deprêtre hield onvoorwaardelijk vast aan zijn theorie van de prédateurs , de roofmoordenaars die uit waren op snel verdiend geld, dat ze meteen verpatsten en snel moesten aanvullen.

Het Nijvelse gerecht bracht in dat kader trots de Boraings van Michel Cocu en co. voor het assisenhof van Bergen. De trots verdween als sneeuw voor de zon toen op het proces bekend geraakte dat een voor het gerecht ongunstig ballistisch verslag in een lade was blijven liggen. De Borains werden vrijgesproken.

Alle hoop was nog gericht op de Delta-cel rond de Dendermondse onderzoeksrechter Freddy Troch. Hij voerde de druk op de bende rond Philippe De Staerke op omdat hij dacht uitvoerders van de Bende-opdrachten te hebben gevonden. Die zouden hem tot bij de opdrachtgevers kunnen leiden. Het heeft niet mogen zijn.

De toenmalige minister van Justitie, Melchior Wathelet, besloot dan heel het onderzoek te centraliseren in Charleroi. Daar werden twee teams van onderzoekers samengesteld. Een eerste team zou zich concentreren op het politieke denkspoor van de destabilisering van het land om een rechtser regime in het zadel te helpen, het tweede team zou het traditionele spoor van het grote banditisme bewandelen.

Kosten noch moeite werden gespaard. Rogatoire commissies werden naar alle uithoeken van de wereld gestuurd. Gelijkaardige fenomenen in het buitenland werden onder de loep genomen. Voor het eerst in België werd geëxperimenteerd met de leugendetector. Dat toestel hielp andere feiten oplossen, maar bracht geen opheldering in het Bende-onderzoek. Niet-officiële verdachten zoals de ex-rijkswachters Madani Bouhouche en Robert Beijer hebben er zelfs hun voorwaardelijke vrijheid aan te danken.

Er werd ook een beroep gedaan op hypnose om het geheugen van de getuigen en nabestaanden te polsen naar de beelden, die ze in 1985 hebben gezien. Het leidde tot twee reeksen van robotfoto’s, veel aanwijzingen, maar geen nieuwe verdachten.

Zoals het er nu naar uitziet zal de Bende van Nijvel nooit worden ontmaskerd. “Er zal mettertijd nog een permanentie blijven werken aan de laatste elementen. Tot de definitieve verjaring in november 2005”, klinkt het ietwat gelaten in Charleroi.

Bron » De Standaard