Tag archieven: Michel Nihoul

Nihoul daagt Verwilghen voor burgerlijke rechtbank

Geplaatst op door

Michel Nihoul, die ooit beschouwd werd als de spin in het web van de zaak-Dutroux, vraagt op 19 november voor de burgerlijke rechtbank van Brugge 250.000 euro schadevergoeding van Marc Verwilghen. Nihoul verwijt Verwilghen uitspraken die de huidige minister van Economie over hem deed in zijn boek Achter de schermen van de zaak-Dutroux.

Marc Verwilghen, toen kamerlid, werd in 1997 gebombardeerd tot voorzitter van de commissie-Dutroux die de tekortkomingen van de politie en de magistratuur in het onderzoek naar de bende-Dutroux moest bloot leggen.

Vlak na de besluiten publiceerde Verwilghen een boek dat hij liet schrijven door de toenmalige Humo-journalisten Danny Ilegems en Raf Sauviller. In het boek zegt Verwilghen onder meer: “Nihoul is zonder de minste twijfel een oplichter maar hij is ook iemand die zich heeft beziggehouden met zowat alles waar geld aan te verdienen was: autohandel, drugshandel, mensenhandel, kinderhandel… Als het maar opbracht.”

In die tijd waren velen ervan overtuigd dat Marc Dutroux kinderen roofde op bestelling van Michel Nihoul die de kinderen dan ter beschikking gesteld zou hebben van ‘hooggeplaatsten’. Elders in het boek zegt Verwilghen: “We voelden tijdens onze onderzoeken naar Dutroux en Nihoul dat er meer aan de hand was geweest dan louter incompetentie en domheid. We zagen dat er dingen niet klopten. Je moest blind en doof zijn om dat niet te merken.” Daarmee suggereerde Verwilghen dat gerecht en politie Dutroux de hand boven het hoofd hadden gehouden.

Het gerechtelijk onderzoek heeft Marc Verwilghen echter ongelijk gegeven. Er werd geen spoor van bescherming gevonden. Michel Nihoul, een geboren oplichter, werd in juni 2004 voor het hof van assisen van Aarlen vrijgesproken voor de betrokkenheid bij de ontvoering van kinderen. Hij werd wel veroordeeld tot vijf jaar cel voor drugshandel. Ondertussen is hij al een tijdlang weer op vrije voeten.

Nihoul daagt Verwilghen voor de rechter voor zijn uitspraken. “Verwilghen heeft me zonder bewijzen zwart gemaakt en beschuldigd van feiten waar ik niets mee te maken had”, zegt Nihoul. “Na Verwilghen ga ik ook nog een aantal journalisten vervolgen en Regina Louf, alias getuige X1, die ook onzin heeft verteld.”

Bron » Het Nieuwsblad

Nihoul wil namen noemen die ‘gecensureerd’ zijn

Geplaatst op door

“Wie wil er namen?”, zo vraagt Michel Nihoul op zijn website www.michelnihoul.be. Nihoul is ontgoocheld dat uitgever Luc Pire een deel van de namen gecensureerd heeft die onthuld werden in het boek “Moi, Michel Nihoul” van de auteurs Georges Huercano en Catherine Lorsignol. Daarom stelt hij aan de internetgebruikers voor om de “verwijderde” namen te onthullen op zijn website.

“Heeft het Belgische publiek het recht om die namen te kennen? Het publiek moet daar zelf over beslissen. Als het publiek mij dat vraagt, zal ik de namen geven. Ofwel op mijn website, ofwel in het boek dat ik weldra zal publiceren”, deelt Michel Nihoul mee. Michel Nihoul wil dat zijn boek een werk wordt “zonder taboes”.

Hij zal het hebben over discrete ontmoetingen, maar ook over gerechtelijke beschermingen. Hij zal namen noemen van sportmensen, magistraten, politici en dergelijke. “Ik zoek een uitgever die me toelaat om alles te zeggen. Als dat geen Belg is, zal het een Fransman zijn”, aldus Nihoul. Bij uitgeverij Luc Pire staat men achter de beslissing om het eerste werk te censureren.

“De namen zijn eruit gehaald in overleg met de auteur, die niet Michel Nihoul is. Ik vind het beneden alle peil dat men namen noemt en dat men het privéleven van meerderjarige personen onthult als die daar geen zin in hebben. In hun privéleven doen ze wat ze willen, zolang dat privé blijft”, beklemtoont Luc Pire.

Over het tweede boek van Michel Nihoul, zegt Luc Pire: “Ik zal het eerst lezen, daarna zal ik beslissen. Ik zal handelen op dezelfde manier als met alle auteurs die hun werk willen uitgeven”.

Op 22 juni 2004 werd Michel Nihoul veroordeeld door het hof van assisen van Aarlen. Hij werd schuldig bevonden aan het leiderschap van een bende misdadigers die zich bezig hield met handel in drugs, wagens, identiteitspapieren en mensenhandel. Hij werd vrijgesproken voor de feiten in verband met de ontvoeringen van kinderen. Hij kwam voorwaardelijk vrij op 28 april 2006.

Bron » Gazet van Antwerpen

Onderzoek naar klacht Nihoul tegen ‘SOS Sahel’

Geplaatst op door

De Brusselse raadkamer onderzoekt op 5 april de klacht die Michel Nihoul indiende tegen Georges Frisque, Emile Robijn en diens echtgenote in het kader van het dossier ‘SOS Sahel’. Nihoul werd in december 1996 veroordeeld tot een gevangenisstraf van drie jaar voor oplichting, ongedekte cheque, schriftvervalsing, het gebruik van valse stukken en bankroet.

De voorzitter van de vereniging ‘SOS Sahel’, Emile Robijn, verweet Nihoul geld te hebben verduisterd. Nihoul beschuldigt op zijn beurt Robijn, diens echtgenote en Frisque ervan geld te hebben verduisterd. Volgens hem maakte geen van hen ooit officieel en wettelijk deel uit van ‘SOS Sahel’.

Nihoul vermeldt ook dat er statuten gewijzigd werden zonder vergadering, dat er valse documenten werden opgesteld om fondsen te bekomen en dat gelden verduisterd werden om een villa, een luxueuze garage en een hotel te bouwen in Burkina Faso, waaruit alleen Robijn winst haalt.

Het lijkt erop dat de drie gedagvaarde personen weigeren voor de raadkamer te verschijnen. Ze willen naar de correctionele rechtbank doorverwezen worden om hun onschuld in een openbaar debat kenbaar te maken. Nihoul, die verdedigd zal worden door meesters Clément de Cléty en Dumont, liet weten dat hij op de zitting aanwezig zal zijn als burgerlijke partij.

Bron » De Morgen

Nihoul komt terug op zaak-Dutroux in boek

Geplaatst op door

Michel Nihoul, die in 2004 in het proces-Dutroux veroordeeld werd tot een gevangenisstraf van vijf jaar en momenteel voorwaardelijk vrij is, komt in een boek terug op het acht jaar durende onderzoek en zijn veroordeling.

De auteurs, RTBF-journalisten Georges Huercano-Hidalgo en Catherine Lorsignol, stelden het werk vandaag voor. Het boek is opgebouwd uit vragen van de journalisten waarop de 65-jarige Nihoul antwoordt. Ook voegden de journalisten commentaar en elementen uit het dossier toe die de verklaringen van Nihoul bevestigen of tegenspreken.

“Het boek is opgesteld zoals een onderzoek: het verenigt mijn woorden met de verificaties van de journalisten. Ik stem er voor 80 à 85 procent mee in. Over bepaalde punten zijn we het niet eens en daarvoor geef ik hen vier op tien”, zei Nihoul.oor de auteurs is het werk vooral bedoeld om te antwoorden op “de grote vragen die de mensen zich blijkbaar blijven stellen over deze moeilijke, fascinerende persoon, die wit noch zwart is”.

Nihoul kondigde ook aan dat er over twee maanden een werk van zijn hand over de zaak uitkomt. Daarin doet hij “revelaties” en noemt hij ook “de namen die gecensureerd werden door de uitgever” in het vandaag voorgestelde boek. De man wil overigens een klacht indienen wegens laster en eerroof tegen voormalig minister van Justitie Marc Verwilghen, de Belgische staat, de “anonieme getuige” Régina Louf en wellicht ook tegen journalisten, zo bevestigde Frédéric Clément de Cléty, de advocaat van Nihoul.

De man zal ook vertegenwoordigd worden door meester Liekendael, het nichtje van de voormalige procureur-generaal bij het Hof van Cassatie, Eliane Liekendael. Nihoul werd op 22 juni 2004 veroordeeld door het assisenhof van Aarlen. Op 28 april 2005 werd hij voorwaardelijk vrijgelaten. “Moi, Michel Nihoul” is uitgegeven bij Editions Luc Pire en kost 18 euro.

Bron » De Morgen

Michel Nihoul speelt zichzelf in ‘Dossier noir’

Geplaatst op door

Michel Nihoul speelt zijn eigen rol in de wedersamenstelling die zondagavond getoond werden in Dossier noir, een uitzending van de RTBF. Hij geeft er bovendien de indruk dat hij niet altijd door de publieke opinie erkend werd als onschuldige in de zaak van de ontvoering van kinderen, ondanks zijn vrijspraak voor deze feiten. “Ik denk eerlijk dat de dag dat ik sterf, er nog mensen zullen zeggen dat ik vertrokken ben met mijn geheim,” aldus Nihoul. “Het is een eeuwige veroordeling om zo te leven want er zijn altijd mensen die kwaad spreken of twijfelen”.

De uitzending, gemaakt met de medewerking van Michel Nihoul, reconstrueert zijn leven, hoofdzakelijk sinds 1996 (het jaar van zijn arrestatie), en zijn vrijlating uit de gevangenis in 2006. Beelden uit het archief werden afgewisseld met interviews van Nihoul en de hoofdrolspelers van de zaak, zoals zijn advocaat, de Procureur des Konings Michel Bourlet, en de wedersamenstelling van de feiten. Hiervoor werkte men met Michel Nihoul zelf en acteurs gelijkend op Marc Dutroux, Michelle Martin en Michel Lelièvre.

De uitzending opent met beelden van Nihoul die zijn appartement versiert voor zijn eerste Kerstmis na zijn vrijlating. Hij komt ook terug op zijn ontmoetingen met Marc Dutroux en Michel Lelièvre. “In de gevangenis keek ik vaak naar de spiegel en dacht ik dat als ze me zotte avonden met kinderen voorstelden, ik misschien Julie, Melissa, An en Eefje had kunnen redden.”

Bron » VRT Nieuws