Tag archieven: Opgravingen Bos van Houssière

“Reus van Bende van Nijvel zit in buitenlandse cel en kan binnen één jaar vrijkomen”

Geplaatst op door

“De vermoedelijke Reus van de Bende Van Nijvel zit momenteel een gevangenisstraf uit in het buitenland.” Die piste over ’s lands grootste onopgehelderde misdaad waarbij 28 slachtoffers vielen, werd twee jaar geleden al aan het gerecht gemeld door een hoge federaal ambtenaar gespecialiseerd in terrorisme. Het parket onderzocht één en ander maar dat leidde tot hiertoe niet tot een doorbraak. Advocaat Peter Callebaut, die verschillende nabestaanden van slachtoffers verdedigt, eist dat het parket dit nieuwe spoor grondiger onderzoekt. “Hij kan binnen één jaar al vrijkomen. Dat is angstwekkend.”

De nieuwste piste die stelt dat de “Reus van de Bende” in een buitenlandse cel zit, komt van een hoog federaal ambtenaar met specialisatie terrorisme die jaren geleden zelf op onderzoek trok. “De man is op de hoogte van veel terreurzaken”, zegt Peter Callebaut, advocaat van verschillende slachtoffers die kennis kreeg van deze aangifte. “Hij is zowat het levende staatsgeheugen als het over grote terreurdossiers gaat. Hij heeft er heel wat meegemaakt.”

In de cel voor terrorisme

De ambtenaar kwam tot opvallende bevindingen, die hij ook één na één checkte, en die hem toelieten om namen te plakken op meerdere vermoedelijke bendeleden. “Over de inhoud van de zaak kan ik vooralsnog niet al te veel kwijt. Namen kan ik op dit moment niet geven. Maar er staan inderdaad sensationele zaken in”, zegt Callebaut.

De Reus zou van buitenlandse komaf zijn. Hij zou van 1978 tot 2003 in België gewoond hebben en is ambtshalve afgevoerd in 2010. De man zit momenteel in het buitenland een gevangenisstraf uit van 12 jaar wegens ‘deelname aan een terroristisch netwerk’, een poging tot wapensmokkel om precies te zijn. De vermoedelijke Reus is nu 57 jaar oud, zo blijkt nog uit het dossier van de ambtenaar. Dat wil zeggen dat hij ten tijde van de overval in Aalst, in 1985, 23 jaar moet geweest zijn.

“Het meest angstwekkende in het dossier van de ambtenaar is dat die vermoedelijke Reus, een man van 1,90 meter groot, volgend jaar kan vrijkomen. Dan heeft hij zijn straf uitgezeten en is hij vrij om te gaan en staan waar hij wil”, zegt Callebaut. Van dat laatste zouden ook regeringskringen op de hoogte zijn, die het dossier met argusogen zouden volgen.

‘Begraven bij ouders’

In de aangifte van de ambtenaar staat ook waar de zogenaamde ‘Killer’ van de Bende, de schutter die de meeste slachtoffers maakte, mogelijk begraven werd. Daar zou hij nog steeds liggen, vermoedt de ambtenaar. Die Killer, geboren in 1962 en ook van buitenlandse afkomst, zou na de overval van Aalst in 1985 dodelijk getroffen zijn door politieman Eddy Nevens. Hij is wellicht omgekomen, want getuigen zagen later op de avond hoe twee mannen bij een lichaam stonden naast een Golf in het bos van Houssière, de plek waar de Bende vaker samenkwam. Volgens de aangifte van de ambtenaar is het lichaam van de Killer enkele kilometer verderop begraven in de tuin van het ouderlijke huis van één van de bendeleden in de gemeente Braine-le-Comte.

Spectaculaire onthullingen die enig onderzoek verdienen, vindt advocaat Peter Callebaut. “Ik begrijp niet dat er niet feller gewerkt wordt op dit nieuwe, pertinente spoor. Het dossier ligt al twee jaar bij het federaal parket zonder dat er veel mee gebeurd is, heb ik de indruk. Het parket ging de Bende van Nijvel oplossen maar ze geraken tot hiertoe niet verder dan het herkauwen van oude doodlopende sporen. De magistraten van het federaal parket, die de‘topguns’ van de Belgische magistratuur zijn, zijn bezig met het krediet dat ze hadden bij nabestaanden, te verspelen. Ik vraag dan ook opdat ze het dossier deftig ter hand zouden nemen. Er staan dingen in die kunnen kloppen en die behoorlijk eenvoudig te checken zijn.”

Twee magistraten op nieuwe spoor

Het federaal parket verdedigt zich en benadrukt dat ze de piste wel ter harte nemen. “We hebben die ambtenaar ontvangen op het parket”, zegt Eric van Duyse, woordvoerder van het federaal parket. “We hebben twee magistraten op dit nieuwe spoor gezet en ook de onderzoeksrechter heeft zich ermee beziggehouden. Verschillende verificaties zijn al gebeurd en het onderzoek naar ’s mans piste is op dit moment nog steeds niet afgesloten. Toch kunnen we al voorzichtig opperen dat de bewuste piste ons op dit moment niet de meest beloftevolle in het hele onderzoek lijkt. Meer kunnen we, gezien het geheim van het onderzoek, niet kwijt.”

Peter Callebaut is niet onder de indruk. “Ze hebben het dossier wel ter hand genomen? Goed. Ik zal de pv’s opvragen om te zien wat er precies onderzocht is. Dan zullen we zien.”

De verschillende pistes over de Bende

De Rijkswacht-theorie: Volgens deze piste had de rijkswacht schrik dat haar organisatie zou afgebouwd worden. Bepaalde rijkswachters pleegden de aanslagen om meer middelen en macht te bekomen. Rijkswachters Bouhouche en Beijer zouden daarin een rol gespeeld hebben. Rijkswachter Christiaan Bonkoffsky zou op zijn sterfbed beweerd hebben dat hij er ook er bij was.

Banditisme-theorie: Veel grote gangsters worden in de hoek van de Bende gezet, omdat ze ‘geld wilden afpersen van de warenhuizen’. De meest genoemde namen zijn Patrick Haemers en Philippe De Staercke, die dat steeds ontkend hebben.

Extreemrechtse theorie: Extreemrechts wou de macht grijpen door het land te destabiliseren. Westland New Post, een extreemrechtse organisatie uit die tijd, zou toen trainingskampen opgezet hebben om ‘Bendeleden’ te werven.

Roze Balletten-theorie: De roze balletten waren vermeende seksfeesten waar belangrijke mensen in dit land aan deelnamen. Zij zouden afgeperst zijn, zodat de misdaden van de Bende nooit zijn uitgekomen.

Bron » Het Nieuwsblad

Jef Vermassen: “Deel van Bende van Nijvel waarschijnlijk geliquideerd door andere criminelen”

Geplaatst op door

Advocaat Jef Vermassen twijfelt of de Bende van Nijvel nog ontmaskerd kan worden en zegt dat een aantal leden van het moordcommando waarschijnlijk zelf al geliquideerd werden door de onderwereld. De advocaat deed die opmerkelijke uitspraak maandagavond op de Nederlandse tv-zender RTL.

Volgens Vermassen beschikt hij sinds vorige week vrijdag over nieuwe informatie over het dossier, zo zei hij in RTL Late Night. “Men spreekt altijd over de reus, maar er waren verschillende reuzen. En een aantal daders is wellicht zelf geliquideerd door de onderwereld”, zegt Vermassen.

De strafpleiter was samen met David Van de Steen op de Nederlandse tv. Van de Steen overleefde de aanslag in Aalst en heeft er nu een tweede boek over geschreven: “Overlever van de Bende van Nijvel” en werkte ook mee aan de film “Niet schieten”, van Stijn Coninx die op 10 oktober in première gaat.

David Van de Steen was 9 jaar toen zijn ouders en zus werden vermoord in de Delhaize van Aalst. Zelf, zo vertelt hij, werd hij gered door een politieman die hem zwaargewond tussen de rekken vond. “Ik zag zou grauw als de doden. Maar ineens hoorde hij me toch kreunen. Ik heb hem jaren later pas teruggezien”, vertelt hij in het boek.

Meer dan dertig jaar later heeft hij de hoop dat de daders nog worden opgepakt opgegeven. Vorig jaar had hij weer hoop toen de naam van een overleden rijkswachter viel. Die had op zijn sterfbed zelf verklaard dat hij ooit deel uitmaakte van de bende. Maar de speurders hebben dat intussen ontkend.

Volgens Vermassen, die de zaak niet wil begraven, is het onderzoek geboycot door mensen die het voor het zeggen hebben in ons land. Volgens de strafpleiter ging alles goed tot wanneer het dossier uit Dendermonde werd weggehaald.

Genadeschot in bos

Vermassen gaat er ook van uit dat al meerdere daders waarschijnlijk zelf dood zijn. Geliquideerd. Hij heeft daarover nieuwe informatie ontvangen, vorige week vrijdag. Het gaat dan onder meer over “de killer’.

In 2004 zochten rechercheurs -zonder resultaat- naar het lichaam van ‘de killer’ in het bos van La Houssière in Henegouwen. Er doken toen wel twee kogels, twee kogelhulzen, een jas, een uurwerk en oude munten op. Maar geen stoffelijk overschot.

Het bos zou als uitvalsbasis gediend hebben voor de overvallen. Na de overval op de Delhaize in Aalst in 1985 zagen getuigen daar een VW Golf staan. In het licht van de koplampen zagen ze een man op de grond liggen. Aangenomen wordt dat hij geraakt werd door kogels die afgevuurd werden door de politie van Aalst. Zij namen na de overval daar de vluchtwagen onder vuur. Speurders vermoeden dat de andere bendeleden ‘de killer’ daar in het bos het genadeschot hebben gegeven en hem nadien begraven hebben in het bos. Maar een lichaam is nooit gevonden.

Bron » Het Nieuwsblad

“J’ai vu les tueurs du Brabant”

Geplaatst op door

Devant nous Philippe Clerbois. Le 9 novembre 1985, les tueurs du Brabant attaquent le Delhaize d’Alost, y laissent huit victimes tuées. C’est leur dernier raid, le plus sanglant, l’apothéose. D’Alost, les tueurs en VW Golf GTI filent plein sud vers le bois de La Houssière (Braine-le-Comte). Il est 20h20.

Vers minuit et quart, deux couples traversent ce bois à bord d’une Opel Kadett. L’obscurité dans la forêt est totale, la route étroite. Assis à l’arrière, Philippe Clerbois ignore que la VW Golf foncée que les quatre aperçoivent soudain dans la lueur des phares, immobilisée devant eux sur le bas-côté droit, est celle des tueurs impliqués depuis 1982 dans vingt-huit assassinats, dont huit, trois heures plus tôt.

Clerbois avait vingt-quatre ans. Aujourd’hui cinquante-deux. C’est son témoignage le plus précis que nous livrons. “Une initiative personnelle, dit-il hier. Pour pousser d’autres à parler. Car il y a des gens qui savent et se taisent.” Et Clerbois le sait mieux que quiconque, lui qui s’est tu pendant dix-neuf ans. Témoignage aussi de la dernière chance. Car dans moins de deux ans, l’enquête s’arrêtera pour cause de prescription.

“Ils étaient trois autour de la Golf, dont deux debout. C’était la seule voiture. Ses phares étaient éteints et l’intérieur pas éclairé. Au lieu dit de la Chapelle au Foya se trouve un Y. La voiture était garée au début de l’embranchement gauche, dirigée vers le Planoit et la sortie du bois. Avec nos phares, ils avaient forcément dû nous voir arriver. Le hayon arrière est ouvert ainsi que la portière conducteur. Nous ne roulions pas vite pour éviter les nids-de-poule. Ma réaction a tout de suite été de dire à la conductrice qui ralentissait: Non, ça pue, accélère.”

“Au Y, nous étions à 15 mètres. Un des hommes debout se trouvait devant la Golf à gauche de la route et faisait de grands signes de bras comme pour signaler leur présence. C’est celui que l’enquête a surnommé le Vieux. Ensuite, en partie caché par la portière ouverte, il y avait celui qu’on a appelé le Géant. Long, mince, élancé et grand, en effet. Il a les bras pendants et porte quelque chose qu’on ne voit pas. Une arme? Enfin derrière la voiture, à terre au pied du coffre dont le hayon je le répète est ouvert, il y a une masse. Mon ex-femme qui se trouvait à mes côtés est plus précise: un corps.”

On le sait, des portraits-robots ont largement été diffusés (affiches jaunes). Pour Clerbois qui est dessinateur industriel, ces portraits sont de qualité, fiables. Ils n’ont pourtant rien donné comme résultats. Les individus portaient des vestes de type militaire, des parkas smoke qui n’étaient pas, selon lui, kaki mais “noires”. Et des bonnets.

Philippe Clerbois ajoute cette précision qu’assis à l’arrière, il n’était pas dans la meilleure position. Bien moins en tout cas que la conductrice et son passager à l’avant. Mais tous deux ont refusé et, aux dernières nouvelles, refusent toujours de témoigner. Uniquement par peur, insiste Clerbois qui a encore croisé le couple il y a quelque temps.

Lui-même, Philippe Clerbois, s’est tu pendant dix-neuf ans avant d’accepter en 2004 de se soumettre pendant nonante minutes à un témoignage sous hypnose. Le procédé a tout fait ressortir, y compris des précisions qui sont connues des enquêteurs mais pas de Clerbois lui-même, les policiers ayant refusé de les lui communiquer. Pour Clerbois, il n’est pas trop tard. “Je fais cette démarche avec vous, pour pousser ceux et celles qui savent à témoigner à leur tour.”

Bron » La Dernière Heure

Nieuwe opgravingen en verhoren begin december in zaak-Bende van Nijvel

Geplaatst op door

Er zullen nieuwe verhoren plaatsvinden in het dossier van de Bende van Nijvel. Dat werd vandaag volgens de Franstalige televisiezender RTL-TVi bevestigd door rechter Martine Michel, die verder geen uitleg wenste te verschaffen. Begin december worden ook opgravingen uitgevoerd in het bos van la Houssière in ‘s-Gravenbrakel.

Deze nieuwe onderzoeksdaden, die plaatsvinden vijf jaar voordat de feiten verjaren, komen er na getuigenissen die verzameld werden na de uitzending van Affaires non classées op 3 juni, zo meldt de zender. Diezelfde dag werd ook een reconstructie van de feiten uitgezonden in het vtm-programma Telefacts Crime. De politie had aangegeven een driehonderdtal oproepen te hebben ontvangen na die bewuste uitzendingen, waarin ook een robotfoto verspreid werd.

Bron » De Morgen

Reportage : De bende van Nijvel

Geplaatst op door

Twintig jaar na de laatste raid van de Bende van Nijvel staat het onderzoek nog nergens. Maar de speurder Eddy Vos geeft de moed niet op. “Ooit vindt iemand een wapen of kogelvrij vest. Dan zijn we weer vertrokken.”

“Ik ben tien jaar geleden aan dit onderzoek begonnen met het idee dat de perfecte moord niet bestaat. Moordenaars maken altijd wel ergens een fout. De Bende van Nijvel heeft in drie jaar tijd 28 mensen vermoord en we hebben nog altijd niks. We hebben geen enkele dader en we kunnen geen enkele hypothese uitsluiten. Ik wil de mensen niks wijsmaken. Een succes is het niet geweest. Noem het gerust een fiasco.”

De politiecommissaris Eddy Vos (52) voert al tien jaar fulltime onderzoek naar de misdaden van de Bende van Nijvel. Het grootste deel van het jaar gebeurt dat in alle stilte. Maar één keer per jaar ontvangen de magistraten, hijzelf en zijn collega-speurders van de cel Waals-Brabant (CWB) de nabestaanden van de slachtoffers en de pers in de kantoren van de CWB in Jumet. En elk jaar lijken de pogingen van de speurders om toch maar iets te vinden wat kan leiden tot het begin van de oplossing van de grootste moordpartij uit de Belgische geschiedenis, wanhopiger en zinlozer.

“De Bende van Nijvel is een deel van mijn verleden”, zegt Vos. “In de Delhaize van Beersel deed ik vroeger als student vakantiewerk. De Delhaize van Ukkel ligt tegenover de rijkswachtpost waar ik vroeger werkte. In het restaurant Auberge du Chevalier in Beersel kwamen we vroeger geregeld met de klas. Het zijn allemaal plaatsen waar de Bende dood en vernieling heeft gezaaid. Tijdens die golf van overvallen patrouilleerden we wekenlang in burger in de warenhuizen in de streek. Ik heb uren met winkelkarretjes rondgelopen, klaar om in te grijpen voor het geval dat er iets zou gebeuren.”

“Ik wil alles doen om de zaak op te lossen en de mensen te pakken die dit op hun kerfstok hebben. We hebben al zoveel gezaaid. Ooit moeten we toch kunnen oogsten?” De laatste zet van de onderzoekers was het aanschrijven van Canadese profilers . Zij schetsten eerder al een beeld van de vermoedelijk drie vaste leden van de Bende. Nu moeten de Canadezen aan de hand van het Belgische dossier en een aantal wiskundige parameters aanduiden waar in België de Bende vandaan zou kunnen komen. Of een plaats aanwijzen die de Bendeleden gebruikten als uitvalsbasis.

De hele operatie kost 40.000 euro. “Het heeft misschien iets van een wanhoopspoging. Maar als ik niet geloofde dat het ergens naartoe kon leiden, dan kon ik er beter gewoon mee stoppen”, zegt Eddy Vos. “We zijn het aan de slachtoffers verplicht om alles te proberen.” Volgens de eerste resultaten van het ‘geometrisch onderzoek’ voelde de Bende zich vooral thuis ten zuiden van Brussel, van even onder Sint-Pieters-Leeuw tot het noorden van Waals-Brabant.

De cel Waals-Brabant (CBW), zoals het speurdersteam dat de Bendemisdaden onderzoekt officieel heet, werd in 1995 opgericht door de toenmalige minister van Justitie, Stefaan De Clerck. Hij besloot in 1995, in een ultieme poging om de waarheid over de Bende te achterhalen, in Jumet (Charleroi) honderd speurders op het onderzoek naar de Bende van Nijvel te zetten. Toen De Clerck die beslissing nam, was het bijna op de dag af tien jaar geleden dat de Bende in de Delhaize van Aalst acht mensen doodde – haar laatste en bloedigste aanslag.

Woensdag is het twintig jaar geleden dat die moordpartij in Aalst plaatsvond. In Jumet werken er van de honderd oorspronkelijke speurders nog zeven fulltime en twee parttime aan het onderzoek. Vos mag zich met recht en reden de laatste der mohikanen noemen.

Killer

“Het was zaterdagavond negen november, twintig voor acht. Om acht uur ging de winkel dicht”, zegt Vos. “Het lange weekend van elf november kwam eraan. In Aalst wordt op 11 november bovendien Sint-Maarten gevierd, een feest dat in die streek meer gevierd wordt dan Sinterklaas.”

De film van de feiten zit in het hoofd van Vos gegrift. “De laatste klanten hebben net hun karretjes volgeladen als een donkere Golf GTI het parkeerterrein opdraait. Een van de drie gemaskerde inzittenden, de man die wij ‘Killer’ noemen, blijft die eerste minuten op het parkeerterrein. Hij schiet er drie mensen dood in hun wagens, zomaar. Twee volwassenen en een kind. De twee anderen gaan naar binnen: ‘Reus’ en ‘Ouwe’, zoals de profilers hen noemen. Ze laten zich boven in de winkel de ‘babykoffer’ overhandigen, de koffer met het wisselgeld. Die koffer wordt later, samen met wapens, een kogelvrij vest en een lange mantel, gevonden in het kanaal Brussel-Charleroi, in Ronquières.”

“In de winkel worden vijf mensen in koelen bloede afgemaakt. Wij denken dat ‘Killer’, nadat hij op het parkeerterrein uitgeraasd was, vier van de vijf mensen heeft neergeschoten. Een kind ziet hoe een van de gangsters zijn tante neerknalt omdat ze in de weg ligt. Ze ligt op de grond en blokkeert zo de uitgang. Hij schiet haar als het ware uit de weg. Die moord is volgens ons door ‘Ouwe’ gepleegd. Daarna gaan de drie terug naar het parkeerterrein, waar hun Golf GTI staat.”

“Als ze wegrijden, blokkeert een combi van de lokale politie van Aalst hun de weg. De agenten duiken weg onder het vuur van de riotgun van de gangsters. Zodra de gangsters van het parkeerterrein af zijn, zetten de agenten de achtervolging in . Eén gangster schiet met de riotgun vanuit de geopende kofferdeur van de wagen. Eddy N., een schietinstructeur bij de politie van Aalst, schiet drie keer vanuit het zijraampje van de combi naar de Golf. Het is donker en N. schiet ‘op het gevoel’, maar hij heeft de indruk dat hij iemand heeft geraakt.”

“Het laatste concrete en geloofwaardige spoor van de overvallers vinden we in Leerbeek (Vlaams-Brabant). Daar heeft een getuige een paar kilometer achter een Golf GTI gereden die hem eerst bijna van de weg had gereden. De getuige zegt dat er maar twee mensen in de Golf zaten. Dan kan erop wijzen dat de derde geraakt was en plat in de koffer lag.”

Aalst was het trieste hoogtepunt van drie jaar blinde terreur. Bij de vorige dubbele overval van de Bende, de raids in Overijse en Eigenbrakel op 27 september, waren acht doden gevallen. Eerder waren doden gevallen in Waver, Bergen, Beersel, Temse, Nijvel, Ohain, Halle, andermaal Beersel en Anderlues. In totaal 28. Na Aalst was er niets meer. De Bende leek in rook opgegaan.

Hypotheses

Bij gebrek aan harde feiten en materiële elementen regende het de voorbije jaren hypotheses over de overval in Aalst en over de andere overvallen van de Bende. Van puur en simpel banditisme over roze balletten, een complot van de rijkswacht en een afpersing van Delhaize tot een strategie van de Amerikaanse geheime dienst CIA om in België een autoritair regime te installeren. Ook de onvermijdelijke Paul Vanden Boeynants werd genoemd.

Vos haalt de schouders op. “Het dossier is een miljoen pagina’s dik. Met nevendossiers en documentatie erbij mag je op twee miljoen pagina’s rekenen”, zegt hij. “Als u graag hoort dat de leden van de Bende van Nijvel allemaal Chinezen zijn, kan ik u daar in geen tijd aanwijzingen voor geven, met pv’s in de hand.”

“Het probleem is dat je in dit dossier, bij gebrek aan harde feiten, voor alle hypotheses aanwijzingen vindt en dat ze allemaal even plausibel zijn. Ik heb ook mijn idee, maar dat hou ik voor mij, want ik wil absoluut een open geest houden. Wat ik wel weet, is dat ik nergens in het dossier een spoor heb gevonden van welke doofpotoperatie ook. Er zijn fouten gebeurd, dat is zo, maar de onderzoekers van toen hadden ook niet de middelen die wij nu hebben. Van DNA-onderzoek was bijvoorbeeld nog geen sprake. Ik heb ook geen zin om me te verschuilen achter fouten uit het verleden om het falen van ons eigen onderzoek te verdoezelen.”

Liever dan uit te gaan van hypotheses screenden de speurders het dossier de voorbije jaren op harde feiten. Maar dat waren er bitter weinig. “We hebben nooit veel kaarten gehad om mee te spelen. Er is een DNA-spoor gevonden op zeven sigarettenpeukjes in de taxi van de vermoorde taxichauffeur Constantin Angelou. Hij werd in januari 1983 vermoord. Door de Bende, vermoeden wij. We hebben dat DNA vergeleken met dat van een aantal verdachten die ooit in het dossier genoemd zijn (onder anderen Johnny De Staerke, Madani Bouhouche en Robert Beijer, nvdr) . Zonder resultaat. Idealiter zouden we heel België moeten vragen om DNA af te staan. Maar dat is niet wettelijk en bovendien is het onbetaalbaar en praktisch onuitvoerbaar. Verder waren er de wapens die in het kanaal Brussel-Charleroi gevonden werden, in Ronquières, maar ook dat onderzoek heeft niets opgeleverd. Daar stopt het dan mee. En het is niet genoeg geweest om een oplossing te forceren.”

De CBW was de voorbije jaren een pionier in de toepassing van de nieuwste onderzoeksmethodes. “Robotfoto’s die gemaakt werden onder hypnose, de polygraaftest, dure DNA-onderzoeken. Het hele onderzoek werd met een speciale techniek gescand en op schijf gezet. Revolutionair voor België. Noem een techniek en we hebben die als eerste geprobeerd en uitgetest. Het mocht kosten wat het wilde, we hadden carte blanche. De CBW was een laboratorium dat de politiediensten veel heeft bijgeleerd voor andere onderzoeken. Alleen heeft het voor ons onderzoek niets concreets opgeleverd.”

Uiteindelijk schakelden de speurders Franse en Canadese ‘profilers’ in om de Bende in kaart te brengen. Amerikanen had ook gekund, maar dan moest het dossier eerst in het Engels worden vertaald, dus werden het Fransen en Canadezen. Profiling is een techniek die in Canada en de Verenigde Staten vooral gebruikt worden in de jacht op seriemoordenaars. “Zij hebben voor ons op basis van de feiten en honderden getuigenissen een profiel geschetst van de daders. Zij menen dat een van de daders een dominante psychopaat is die zij de ‘killer’ noemen. Hij is de man die de meeste doden – ze schatten 23 of 24 – heeft gemaakt. ‘Killer’ neemt altijd het parkeerterrein voor zijn rekening.”

“De andere vaste bendeleden worden omschreven als ‘Reus’ – de beruchte reus van de Bende – en ‘Ouwe’, een oudere man die ook altijd terugkomt in de getuigenissen. ‘Reus’, het bekendste lid van de Bende, lijkt alleen maar gewelddadig. Hij gaat wel wild tekeer met bijl en matrak, maar lijkt minder moordlustig dan zijn kompanen. Hij zou de man zijn die altijd de brandkast pakt. Schieten doet hij alleen op mensen die al zwaar gewond zijn geraakt – of zelfs al gedood zijn – door de kogels van zijn mededaders. ‘Ouwe’ is dan weer de man die als taak heeft in de supermarkt te blijven en de klanten in bedwang te houden.”

Volgens de theorie van de speurders is ‘Killer’ door agent N. geraakt bij de overval in Aalst. Getuigen zagen in de nacht van de overval in Aalst bij het Bois de la Houssière in ’s Gravenbrakel een donkere VW Golf, waar één lichaam naast lag. Twee mannen stonden er vlak naast. Dat is het bos waar de Bende al eerder vluchtwagens dumpte en waar ook cheques teruggevonden zijn van de overval in Overijse. Daar vlakbij werden de wapens van de Bende uit het water gehaald. Vertrouwd terrein voor de Bende dus.

Als de theorie van de speurders klopt, hebben ‘Reus’ en ‘Ouwe’ hun maat ‘Killer’ daar die avond in het bos begraven. Als, want de graafwerkzaamheden naar het lichaam van de ‘Killer’, eind september vorig jaar, leverden niets op. “Het is anders wel een plausibele theorie”, zegt Vos. “Maar of het waar is, weet ik ook niet. Het is ook maar een hypothese. Gestaafd op elementen uit het dossier, weliswaar, maar er zitten te veel onbekende elementen in. De waarheid kan evengoed iets helemaal anders zijn. Ikzelf geloof erin. Waarom zouden de overvallen er anders mee gestopt zijn na Aalst?”

Symbooldossier

Na twintig jaar tasten de speurders dus nog altijd in het duister over de grootste moordpartij uit de Belgische geschiedenis. Toch wil Eddy Vos niet horen van het stopzetten van het onderzoek. “Hoe gaan we dat uitleggen aan de nabestaanden van de slachtoffers? Je kunt een onderzoek naar 28 moorden niet stopzetten. Bovendien is dit het symbooldossier geworden van alles wat fout loopt bij justitie. Het wordt voortdurend gebruikt door mensen die willen bewijzen dat justitie rot is. Dat we er niet mee ophouden en dat we blijven zoeken, bewijst het tegendeel.”

Vos blijft hopen. “Daar zijn genoeg redenen voor. Misschien zit de waarheid wel ergens verborgen in dat dossier van één miljoen pagina’s dik en zien we ze gewoon niet. Elke dag komen nog tips binnen, ook uit het buitenland. Delhaize heeft een premie van 250.000 euro uitgeloofd voor elke tip die tot opheldering kan leiden. Misschien komt daar op termijn toch iets uit.”

“Er zijn nog altijd tientallen voorwerpen vermist die in de loop van ons onderzoek ter sprake zijn gekomen. Die voorwerpen moeten ergens zijn. Zo stal de Bende in Temse bij de zeilmakerij Wittock-Van Landeghem (10 september 1983) zeven kogelvrije vesten. Een ervan is teruggevonden in Ronquières. Waar zijn de zes andere? Bij een diefstal bij de wapenhandelaar Dekaise in Waver (30 september 1982) zijn vijftien wapens gestolen. Een ervan hebben we later in het kanaal in Ronquières teruggevonden, tussen stukken van andere wapens die de Bende gebruikte. Waar zijn de veertien andere wapens?”

“De cel Verdwijningen en het Disaster Victim Identification-team (DVI) dreggen de laatste maanden bijna systematisch de rivieren en kanalen van ons land. Vroeg of laat wordt iets naar boven gehaald wat ons kan interesseren. Vroeg of laat wordt een van die wapens gebruikt bij – ik zeg maar wat – een familiedrama. Ieder wapen dat in België gebruikt wordt bij een misdaad, controleren wij op links met de Bendewapens. Ooit moet dat iets opleveren. Of op een dag vindt iemand bij het opruimen van de zolder van een overleden opa een wapen of kogelvrij vest. Dan zijn we weer vertrokken. Dan moeten we er klaar voor zijn. Voor mezelf kan ik duidelijk zijn: ik weiger me neer te leggen bij het idee dat die misdaden nooit opgehelderd zullen worden.”

Bron » De Standaard