Tag archieven: Philippe De Staerke

Onderzoek Bende van Nijvel richt zich opnieuw op ex-gangster na nieuwe informatie van getuige

Geplaatst op door

Was Philippe De Staerke dan toch lid van de Bende van Nijvel? En schuilt daarin ook het bewijs dat de gangsters door ­rijkswachters werden gerekruteerd? De Bendespeurders hopen dat nieuwe informatie over De Staerke en co. nog tot een doorbraak kan leiden.

Zeker nu blijkt dat een opmerkelijke getuigenis over de aanslag op de Delhaize van Aalst jarenlang geheim werd gehouden. Een getuigenis die destijds werd opgetekend door de ­ex-rijkswachter die zich onlangs van het leven beroofde. De getuigenis waarvan sprake lekte pas onlangs uit, terwijl ze al in 1989 werd opgetekend, en wel door Roger Romelaert: de oud-speurder van de cel Delta die zich onlangs van het leven beroofde.

De getuige, René D., was voor de politie iemand die af en toe met cheques sjoemelde. Op 9 november 1985 reed hij nietsvermoedend de parking op van de Delhaize in Aalst, toen leden van de Bende er het vuur openden op alles wat bewoog. René en zijn passagier raakten gewond. Maar René meende een van de gemaskerde schutters te herkennen aan zijn gitzwarte ogen en zijn manier van lopen. “Het was Philippe De Staerke”, verklaarde hij. Omdat René, zoals De Staerke, van zigeunerafkomst was, riep hij de man iets in typisch zigeunerdialect toe. Waarop de schutter opkeek, zich omdraaide en hem verder ongemoeid liet. “Dat kan geen toeval geweest zijn”, besloot René D.

Nieuwe garde, zelfde analyse?

Uit vrees voor zijn eigen leven liet René D. deze verklaringen pas vier jaar later door Roger Romelaert optekenen. Was het deze getuigenis die Romelaert dwars zat sinds de jongste ontwikkelingen in het Bende­onderzoek, sinds de geruchten over manipulatie en de aanhouding van twee van zijn ex-collega’s? Volgens zijn dochter liep hij van dan af in elk geval bezorgd rond, wat hem uiteindelijk tot wanhoop zou hebben gedreven.

De nieuwe Bendespeurders sluiten dat verband alvast niet uit. Ze lieten het lichaam van Romelaert onderzoeken, en voorlopig is daar niets verdachts uit gebleken. Maar de aandacht van de Bendespeurders voor de dood van Romelaert bewijst wel dat alles uit het onderzoek naar de bende De Staerke hen bijzonder in­teresseert.

Het werk van de cel Delta op De Staerke en zijn Bende van Baasrode heeft volgens hen de meest concrete elementen ­opgeleverd voor een verder ­onderzoek naar de Bende van Nijvel. Zij denken daarbij niet alleen aan de ophefmakende ontdekking in het kanaal nabij Ronquières van wapens en ander bewijsmateriaal tegen de Bende. Ook de gedetailleerde analyse door de cel Delta van banden tussen leden van de bende De Staerke en andere criminele groeperingen (o.a. de Bende Haemers), of linken naar mensen en groepen met uiterst rechtse sympathieën (de privémilitie Westland New Post, ex-gevangenisdirecteur Jean Bultot), interesseert de nieuwe Bendespeurders heel erg.

De cel Delta leidde daar destijds de hypothese uit af dat criminele bendes, zoals die van Philippe De Staerke, gerekruteerd en gemanipuleerd zouden zijn door ex-rijkswachters om overvallen te plegen en paniek te zaaien. Die ex-rijkswachters zouden daar in eerste instantie (1982-’83) wraak mee hebben willen nemen op de overheid die hen de laan uit had gestuurd. Bij de nieuwe golf van overvallen (1985) werd de ontstane paniek gerecupereerd door anderen, met politieke motieven. Zoals het indijken van “het oprukkende rode gevaar”, waarvan de ­Cellules Communistes Combattantes (CCC) een levend ­bewijs was.

Buiten vervolging

De huidige Bendespeurders lijken de redenering van de cel Delta grotendeels te volgen. Maar tot dusver hebben zij hun pijlen vooral gericht op gewezen tipgevers en oud-speurders van de cel Delta. Nu kijken ze weer naar Philippe De Staerke. Die blijft echter elke betrokkenheid ontkennen: hij heeft niets te maken met de Bende van Nijvel. En het moet gezegd: hij werd 30 jaar geleden in verdenking gesteld voor de overval in Aalst, maar in 2002 werd hij voor die overval ook officieel buiten vervolging gesteld.

Zelfde winkels, zelfde profiel: de Bende van Baasrode

Philippe De Staerke (61) prijkte in de jaren 1970, begin jaren 80 meestal ­bovenaan de lijst van verdachten als er ergens een gedurfde inbraak of een zware overval was gepleegd. Niet ten onrechte, want met zijn Bende van Baasrode schreef Philippe “Johnny” De Staerke tientallen zulke feiten op zijn palmares.

De vastberadenheid waarmee de groep te werk ging en het feit dat sommige leden ook af en toe “freelance” inbraken in winkels van ketens die ook door de Bende van Nijvel werden geviseerd, bracht De Staerke en co. automatisch onder de aandacht van Bendespeurders, zoals de cel Delta rond onderzoeksrechter Freddy Troch. Het profiel van sommige leden paste bovendien goed bij dat van de Bende. De Staerke had de reputatie tijdens een overval niets of niemand te ontzien. Léopold Van Esbroeck was een kleerkast van een kerel, Dominique Salesse een bijzonder handige chauffeur die dol was op de VW Golf GTI, de lievelingsauto van de Bende van Nijvel.

De Bende van Baasrode werd door Troch opgerold. Philippe De Staerke en de voornaamste leden van zijn bende kregen 20 jaar cel. Maar als lid van de bende van Baasrode, niet van die van Nijvel.

Bron » Het Nieuwsblad

En weer duikt zijn naam op in de speurtocht naar de Bende van Nijvel. Philippe De Staerke, de gangster die verraden werd door zijn ex

Geplaatst op door

Met de arrestatie van oud-speurders François A. (70) en Philippe V. (62) in het onderzoek naar de Bende van Nijvel, is nog maar eens de naam opgedoken van een oude bekende in het dossier: Philippe De Staerke (61). Hij is de enige die ooit in verdenking werd gesteld voor de Bende-overvallen. Dat hij ook effectief bij de brutale overvallen betrokken was, kon nooit worden bewezen. Maar wie is die De Staerke ook weer en waarom werd hij aan de Bende gelinkt?

Het nieuwe speurdersteam denkt dat François A. of zijn collega Philippe V., de twee ex-rijkswachters die nu in de cel zitten, in 1986 werden getipt door een lid van de misdaadbende rond de zigeunerfamilie De Staerke over de wapens die in het kanaal van Ronquières waren gedumpt.

François A. was voor zijn overplaatsing naar de BOB (Bewakings- en Opsporingsbrigade) van Halle in Brussel aan de slag, waar hij een collega was van eerder aan de Bende gelinkte oud-rijkswachters Madani Bouhouche en Robert Beijer. Zowel V. als A. kwamen ruim dertig jaar geleden beroepsmatig in contact met De Staerke en de Bende van Baasrode, die in de jaren 70 en 80 heel wat gewapende overvallen pleegden.

Het nieuwe speurdersteam wil nu zowel V. als A. ondervragen over de clan De Staerke, en over de vraag of die ooit informatie getipt hebben. Meer bepaald over de wapens die werden gevonden in het kanaal van Ronquières en die daar, zo bleek na wetenschappelijk onderzoek, maar kort voor de vondst waren gedumpt. De speurders verdenken de rijkswachters van manipulatie van het onderzoek.

Philippe – alias Johnny – De Staerke is de enige crimineel die ooit in de cel zat op verdenking van de overvallen van de Bende van Nijvel. Hij verklaarde ooit zelf aan medegedetineerden dat hij 28 moorden op zijn geweten had. Maar later trok hij die verklaring weer in en in het voorjaar van 2001 werd hij officieel buiten vervolging gesteld. Toch was zijn naam nooit helemaal weg te denken uit het omvangrijke dossier.

Verraden door ex-vriendin

De Staerke komt uit een zigeunerfamilie. Dat hij niet op het rechte pad zou blijven, stond in de sterren geschreven. Zijn vader, broers en zus zijn allemaal met het gerecht in aanraking gekomen. Maar Philippe is de bekendste, de meest beruchte ook. Al heeft hij altijd beweerd dat hij nooit iemand heeft neergeschoten bij de feiten die hij pleegde.

In een echt huis hebben ze nooit gewoond, de De Staerkes. Altijd in woonwagens. In de streek rond Brussel en in de regio’s Aalst en Dendermonde. Het is daar dat hij als twintiger de Bende van Baasrode oprichtte, gespecialiseerd in gewapende overvallen. Vooral op banken, postkantoren en warenhuizen. Het leverde hen genoeg geld op om nooit te hoeven werken.

Begin 1986 was hun rijk uit. Na een overval op een Delhaize in Lokeren werden ze ontmaskerd. Bendeleider ‘Johnny’ De Staerke werd in 1987 veroordeeld tot twintig jaar cel, maar na twaalf jaar kwam hij vrij.

Niet voor lang. Want voor het gerecht was De Staerke zo goed als zeker ‘de Reus’ van de Bende van Nijvel. Zijn toenmalige vriendin Yvette V. had tijdens zijn gevangenschap aan de speurders verklaard dat zij en Philippe enkele uren vóór de overval op de Delhaize in Aalst op verkenning waren geweest in en rond het warenhuis.

Maar er was meer. De Staerke kende de streek, was het gewoon om gewapende overvallen te plegen en kon met wapens omgaan. Na hun laatste overval, op de Delhaize van Lokeren, vluchtten ze weg met een gestolen BMW. Er was geknoeid met het elektronische contact. De cel-Delta van onderzoeksrechter Freddy Troch onderzocht de BMW en stelde vast dat de contacthendel de contactsleutel op exact dezelfde manier verving als bij de overvalwagens van de Bende van Nijvel. En net als bij de VW Golf die in het Bois de la Houssière, in Henegouwen, was teruggevonden na de Bende-overvallen, was de achterbank verwijderd om plaats te maken voor de schutter die vanuit de koffer eventuele achtervolgers onder vuur moest nemen. Typisch voor de Bende van Nijvel.

In de BMW werden ook sporen aangetroffen van Legiamunitie uit een riotgun, een uitzonderlijk wapen in die tijd. Gebruikt door, jawel, de Bende van Nijvel.

Om stoer te doen

Bij een huiszoeking in zijn woonwagen werden onder meer wapens en carnavalsmaskers gevonden, die bij enkele Bende-overvallen waren gebruikt. Maar De Staerke had voor alles een uitleg klaar. Alles werd gebruikt voor bank- en postovervallen met de Bende van Baasrode, zeker niet voor de overvallen van de Bende van Nijvel.

In maart 1991 schreef De Staerke een brief naar pers en gerecht: ik was lid van het moordcommando, zei hij daarin. Hij werd uit zijn cel gehaald voor een nieuw verhoor. “Dat was om stoer te doen”, verklaarde hij aan de onderzoeksrechter in Charleroi, die het dossier had overgenomen van collega Freddy Troch in Dendermonde.

De Staerke is, nadat hij in 2001 buiten vervolging werd gesteld in het dossier, uit handen van het gerecht gebleven. Hij werkt en heeft een vaste vriendin.

In een zeldzaam interview dat hij ons in 2001 gaf, zei De Staerke dat ze geen enkel bewijs tegen hem hadden en dat DNA-onderzoek hem volledig had vrijgepleit. Hij maakte zich toen ook kwaad en zei: “Ik ben geen lafaard die op kinderen schiet”, zoals bij de overvallen van de Bende van Nijvel.

Het is nog niet duidelijk of de speurders hem nu opnieuw zullen verhoren over zijn eventuele banden met de nu gearresteerde ex-rijkswachters.

Bron » Het Nieuwsblad

Getuige legt link tussen Bende van Nijvel en gangsterbende rond Philippe De Staerke

Geplaatst op door

Was de Reus van de Bende van Nijvel een Griek? Die mogelijkheid is ontstaan nu een nieuwe getuige voor het eerst het verband legt tussen een feit van de Bende van Nijvel uit 1983 en de Bende van Baasrode rond gangster Philippe De Staerke. De Bende van Baasrode telde drie Grieken in de rangen, onder wie de 1,94 meter grote Apostolos Papadopoulos.

Hij was nog een twintiger toen hij op 4 september 1983 foto’s nam aan het kruispunt De Ster in Sint-Niklaas voor zijn cursus fotografie. Plots stopte een auto met vier inzittenden. Eén man stapte uit, vertelde hem dat hij van de gerechtelijke politie van Charleroi was, duwde hem ­tegen een muur en rukte het filmrolletje uit zijn camera. “Hij nam mijn identiteitskaart en zei dreigend dat hij wist wie ik was. Ik moest me kalm houden.”

De Griekse connectie

Vandaag is de getuige ervan overtuigd dat hij destijds werd afgedreigd door gangsters die op verkenning waren voor de bloedige inbraak van de Bende van Nijvel in een weverij in Temse, een week later.

Wat de fotograaf zich van die confrontatie in Sint-Niklaas herinnert, verwijst volgens speurders haast automatisch naar de Bende van Baasrode, een groep inbrekers en overvallers rond gangster Philippe De ­Staerke. De getuige zelf legt de link met de Bende van Nijvel.

“De man die mij tegen een muur drukte en fouilleerde, leek als twee druppels ­water op een van de laatste robotfoto’s van de Bende van Nijvel”, zegt de getuige. Een robotfoto waarop speurders de naam van Dominique ­Salesse kleefden, uitstekend chauffeur en notoir lid van de Bende van Baasrode.

Namen kon de getuige niet geven, maar hij noteerde wel de nummerplaat, en hoorde de rijkswacht bij zijn aangifte zeggen dat “de nummerplaat toebehoort aan een lange Griekse naam uit Brussel”. Ook dat past bij het profiel van de Bende van Baasrode, want die telde zelfs drie Grieken in de rangen.

Apostolos Papadopoulos, uit Sint-Gillis, is de bekendste van het gezelschap. Hij was nauw bevriend met De Staerke. Zijn vastberadenheid, zijn 1,94 meter grote gestalte en het feit dat hij links mankte, maakten van hem een potentiële Reus. Toch voor de overvallen in Overijse en Eigenbrakel. Voor Aalst kwam hij niet in aanmerking. Serge le Grec zat toen immers in de cel voor een overval op een postwagen in Wilsele.

Zijn broer Sotirios Papadopoulos zat eveneens in de Bende van Baasrode. “Hij was een meeloper, hij had de moed niet om deel te nemen aan een overval”, verklaarde ooit Leon De Staerke, broer van de bendeleider. Sotirios huurde wel een appartement in de buurt van het Brusselse Zuidstation, waar de bende­leden hun overvallen voor­bereidden en geregeld ook de buit verdeelden.

Derde in de rij is Nicolas ­Karafilis. Ook hij was goed bevriend met Philippe De Staerke. Maar hij bracht zijn chef wel in moeilijkheden in het onderzoek naar de Bende van Nijvel. Zo verklaarde Kara­filis dat De Staerke hem ooit in de gevangenis had toe­vertrouwd: “Ik ben 28 en ik heb 28 lijken op mijn ge­weten.” Volgens sommige bronnen zou hij de plaats hebben getoond waar wapens en ander bewijsmateriaal van de Bende in het kanaal gedumpt werden.

Voor de speurders is het de eerste keer dat een getuigenis een mogelijke link legt tussen de bloedige inbraak in Temse (waarbij conciërge Jozef Broeders voor de ogen van zijn vrouw werd vermoord) en de Bende van Baasrode. Tot dusver hebben alle leden van die bende altijd ontkend dat zij betrokken waren bij de misdaden van de Bende van Nijvel. Die betrokkenheid is ook nooit bewezen. Of deze piste door de nieuwe Bende-speurders in overweging wordt genomen, werd ons bevestigd noch ontkend.

Bron » Het Nieuwsblad

Als Bonkoffsky de Reus van de Bende van Nijvel niet is, wie is dan wel de genadeloze killer? Dit zijn de mogelijke Reuzen

Geplaatst op door

Chris Bonkoffsky is dan toch niet de Reus van de Bende van Nijvel, zo zegt het parket formeel. Maar wie was het dan wel, de man van de beruchte ‘robotfoto 19’? Het beest dat bij het brute geweld voorop ging. De genadeloze killer die, met een grijns om de lippen, bij de overval op de Delhaize in Aalst de toen 9-jarige David Van de Steen wou afmaken. Een overzicht van de mogelijke ‘Reuzen’.

Knallende riotguns in het gezicht van weerloze klanten, kinderen als levend schild én als dode hoopjes: de overvallen op de Delhaize-winkels van Eigenbrakel, Overijse en Aalst behoren tot de brutaalste die de Bende van Nijvel ooit pleegde. Bij elk van die slachtpartijen was ‘de Reus’ betrokken.

De speurders gaan er vanuit dat de Bende in wisselende bezetting opereerde. In de loop der jaren konden ze verschillende daders onderscheiden. Er was sprake van een oudere man, van een kleine corpulente dader, van een bijzonder gewelddadige killer die schoot op alles wat bewoog. En, van de Reus. Een opvallend grote, struise overvaller.

De mythe van de ‘reus’ ontstaat op 5 oktober 1983. Op die dag stuurde de Brusselse onderzoeksrechter Guido Bellemans voor het eerst een opsporingsbericht de wereld in, op basis van getuigenissen van overlevenden in Beersel. Er staat: “Een van de daders meet ongeveer 1,90 meter.”

Enkel op zijn robotfoto (foto nummer 19) konden namen van mogelijke verdachten worden geplakt. Dit zijn ze:

Reus 1: Christiaan Bonkoffsky

Waarom wel? Volgens zijn broer bekende Christiaan Bonkoffsky op zijn sterfbed in 2015 dat hij bij de Reus van de Bende van Nijvel was. Bonkoffsky maakte tot begin de jaren ‘80 deel uit van de Groep Diane, de speciale eenheid van de Belgische rijkswacht. Hij leek ook sprekend op robotfoto 19 en volgens zijn ex-vrouw had hij zelfs een vissershoedje zoals de reus volgens getuigen droeg tijdens de overvallen. Bonkoffsky, uit Dendermonde afkomstig, vertelde zijn familie in Aalst ook dat ze niet meer in de Delhaize van Aalst mochten winkelen, alsof hij vooraf wist dat daar iets op til was.

Waarom niet? Harde bewijzen zijn er niet tegen Bonkoffsky en volgens het parket, dat het spoor grondig heeft onderzocht, is hij het niet.

Reus 2: Michel Libert

Waarom wel? Libert was lid van Westland New Post (WNP), de extreemrechtse organisatie die in 1983 al aan de Bende van Nijvel werd gelinkt. Hij werd in 2014 al eens uitvoerig op de rooster gelegd en 48 uur vastgehouden. Fysiek leek hij erg op robotfoto 19. Nu is hij opnieuw verhoord nadat een ex-militair hem heeft aangewezen als een van de kopstukken van de Bende.

Waarom niet? Libert ontkent alle aantijgingen met klem. “WNP wou in die jaren van Koude Oorlog een verzetsbeweging tegen een eventuele Sovjetinval voorbereiden. Wij waren bereid om te doden, maar alleen in oorlogssituaties, tegen de vijand. Niet om de bevolking te terroriseren”, zegt hij. Bij een vorig grondig onderzoek in 2014 werden geen bewijzen tegen hem gevonden. Hij dreigt er nu zelfs mee om iedereen die hem nog de Reus noemt, een proces aan te doen.

Reus 3: Philippe De Staerke

Waarom wel? In 1991 bekende De Staerke te hebben deelgenomen aan de Bende-overvallen. Hij was zeker geen kleine garnaal. Hij werd meermaals veroordeeld voor erg zware gewapende overvallen die hij in de jaren tachtig pleegde met de beruchte Bende van Baasrode. Bovendien kende De Staerke de regio waarin de Bende van Nijvel toesloeg goed. Zijn laarzen met hakken van 7 centimer konden van hem ook de Reus maken.

En er was de onomstootbare vaststelling dat hij enkele uren voor de overval in Aalst, op 9 november ‘85, op verkenning was geweest. Zijn toenmalige vriendin had dat verklaard. In de Delhaize in Aalst had hij hondenvoer gekocht. Na de overval zeulde De Staerke met een Samsonite-valies rond. Wat hij overigens toegaf. De speurders vonden de koffer terug. Ze troffen er kruitresten van pas afgevuurde wapens in aan en een patroon die overeenstemde met de ongebruikelijke munitie van de Bende. Bij een lid van de bende-De Staerke werd ook een mantel ontdekt die door een Aalsterse getuige formeel werd herkend als kledingstuk van een van de overvallers.

Waarom niet? Speurders hebben jarenlang hun tanden stukgebeten op het spoor De Staerke, maar hebben nooit harde bewijzen gevonden. Nadat hij zijn bekentenissen had ingetrokken werd hij in 2002 definitief buiten vervolging gesteld. Hij leidt nu een normaal leven en is niet meer met het gerecht in aanraking gekomen. Hij kreeg van de Staat 5.000 euro schadevergoeding.

Reus 4: Patrick Haemers

Waarom wel? Jarenlang is er gezegd dat de overvallers van de Bende van Nijvel carnavalsmaskers droegen. Maar alle rechtstreekse getuigen spreken dat tegen. Ze hadden een dikke laag ‘fond de teint’ op hun gezicht, een sjaal voor hun mond en ze droegen van die Zwarte Piet-pruiken. Toch herkende een overlevende van de aanslag in Aalst gangster Patrick Haemers formeel toen de sjaal die hij voor zijn gezicht droeg, afzakte. Haemers was een topgangster. En hij was groot, atletisch gebouwd en schuwde zeker geen zwaar geweld.

Waarom niet? Speurders hebben het spoor onderzocht, maar geen enkele link gevonden. Bovendien begon Haemers, die in 1993 zelfmoord pleegde in de gevangenis, na zijn arrestatie in 1989 in Brazilië plots honderduit te praten en bekende hij ongeveer alles wat hem werd aangewreven. Van de overvallen op geldtransport tot de ontvoering van Paul Vanden Boeynants. Hij vertelde er in detail over. Maar een ding bleef hij hardnekkig ontkennen: dat hij ook maar iets te maken had met de Bende van Nijvel.

Reus 5: Léopold Van Esbroek

Waarom wel? De criminele carrière van ‘Popolino’, zoals Leopold Van Esbroek in het milieu bekend was, oogt indrukwekkend. Op 30 juli 1987 werd hij veroordeeld tot twintig jaar cel en tien jaar terbeschikkingstelling van de regering omdat hij, als lid van de bende De Staerke, had meegedaan aan tientallen gewapende overvallen op banken, winkels en juweliers. Vanwege zijn imposante gestalte en zijn banden met De Staerke, werd hij genoemd als de Reus, want uit het onderzoek bleek dat er wellicht meer dan één Reus was.

Waarom niet? Van Esbroek heeft altijd zijn betrokkenheid ontkend, is nooit officieel in verdenking gesteld en de speurders hebben het spoor definitief verlaten.

Reus 6: Heinrich Toumaniantz

Waarom wel? Kort nadat de Bende op 9 november 1985 acht mensen vermoord had in de Delhaize in Aalst, verspreidde het Centraal Bureau voor Opsporingen van de rijkswacht ter attentie van alle politiediensten in ons land het opsporingsbericht 8181. Langs alle kanten komt er informatie over mogelijke verdachten. Acht namen werden, na een eerste grondig onderzoek, weerhouden als mogelijke Reus. Een daarvan is Heinrich Toumaniantz. Beroepsgangster en met zijn 1,92 heeft hij het juiste gestalte.

Waarom niet? Er zijn nooit harde bewijzen gevonden. Bovendien was hij toen de speurders hem wilden verhoren, van de aardbol verdwenen. Mogelijk leeft hij nog onder een andere identiteit in het buitenland. Als vrouw. Want Toumaniantz liep even graag als man dan als vrouw gekleed en wie hem kende sloot niet uit dat hij zich ooit zou laten opereren.

Reus 7: Daniël Blanchart

Waarom wel? “Het eerst resultaat in 27 jaar onderzoek”, kopten de kranten in 2009. Bij een schroothandelaar in Dour, in Henegouwen, werden menselijke resten gevonden. Alle terreinen rond de gebouwen werden op bevel van de Bende-speurders afgegraven door de civiele bescherming. Want, zo dacht men, de stoffelijke resten waren van de ‘Killer’ van de Bende die bij de aanslag in Aalst werd geraakt door een politiekogel.

En Daniël Blanckart, groot en gespierd, kon wel eens de Reus zijn. In zijn garage, die ver van de bewoonde wereld lag, kwamen wel eens louche types. Mogelijk werden daar de vluchtwagens omgebouwd. Een gangster lag bij de overvallen in de koffer om eventuele achtervolgers onder vuur te nemen. Het kofferdeksel kon vanbinnen uit worden geopend en gesloten. Die verbouwingen moesten het werk zijn van iemand met kennis van zaken.

Waarom niet? Blanchart kon niet verhoord worden want hij was nog voor de huiszoekingen gestorven aan kanker. Hij had een blanco strafblad en de beenderen die gevonden waren, zo bleek uit wetenschappelijk onderzoek, dateerden van lang voor de Bende-overvallen.

Reus 8: Apostolos Papadopoulos

Waarom wel? Deze Griekse topgangster maakte deel uit van de Bende van Baasrode. En was dus een partner in crime van Philippe De Staerke en Leopold Van Esbroeck. Apostolos -alias ‘stereo’- Papadopoulos was een reus van een vent met een stem die drie straten verder te horen was. “Als hij zijn diepe keelstem schraapte, dook iedereen onder de tafel”, zei een kennis. Van de Reus werd gezegd dat hij de stem had van een drillofficier bij het leger.

Waarom niet? Papadopoulos is al jaren van de radar verdwenen. Speurders vonden geen bewijzen tegen hem. Zijn naam is al jaren geschrapt van de verdachtenlijst.

Bron » Het Nieuwsblad

Dit wou stervende man nog kwijt aan Vermassen over Bende van Nijvel

Geplaatst op door

“Hij is in vrede gestorven. Zijn informatie kan belangrijk zijn voor het Bende-onderzoek”, aldus Jef Vermassen over zijn gesprek met een fruithandelaar uit Overijse. De man riep de topadvocaat vlak voor zijn dood bij zich omdat hij “iets” wist over de Bende van Nijvel. Gisteren spraken we de zoon van de overleden man.

De tipgever, ruim in de negentig, verbleef op een palliatieve afdeling in een Leuvens ziekenhuis toen hij vorige week met de hulp van het verplegend personeel de advocaat contacteerde met de vraag dringend langs te komen. Vermassen gaf gehoor. Het gesprek op het sterfbed duurde drie uur, de druiventeler overleed de dag nadien en is in de loop van de week ­begraven. De advocaat wou er niets meer over kwijt. “Behalve dat de man in vrede gestorven is. Ik heb het gesprek opgenomen en maakte het over aan het parket. Dit kan een belangrijk spoor zijn.”

“Het is inderdaad zo gegaan”, zegt de zoon van de druiven­teler, die ‘het geheim’ van zijn vader één keer wil ­vertellen op voorwaarde van anonimiteit.

“Toen de familie de firma in druivenexport in de jaren 70 afbouwde – nog voor papa’s pensioen – zette hij het verpakkingsatelier naast de serres te huur. Een van de huurders die we toen gehad hebben, was M., een Algerijn. Dan kwam de overval op de Delhaize van Overijse in september 1985, op amper een kilometer van de schuur vandaan. Er vielen vijf doden, zoals iedereen weet.”

Ongure types

“De maanden gingen voorbij. Tot plots de politie van Dendermonde aan de deur stond. Ze waren kort van stof en wilden alles weten over de schuur, de Algerijn en de overval. Papa en mama werden verhoord. We vreesden dat ze aangehouden zouden worden. Zo gespannen was dat gesprek.”

“Op een gegeven moment haalden de speurders foto’s ­boven. Van ongure types. Papa herkende enkele tronies die hij af en toe gezien heeft aan het atelier. Achteraf bleek het te gaan om ­enkele leden van de Bende De Staerke, die aan de Bende van Nijvel gelinkt werd.” Gangster De Staerke heeft bekend dat hij verkenningsopdrachten uitvoerde voor de échte Bende. Hij trok de bekentenissen later in en is er nooit voor ­veroordeeld.

“Maar er was meer. De Dendermondse speurders vermoedden dat, na de overal in Overijse, de bende hun auto verstopt heeft in het atelier. Wellicht zijn de overvallers van daaruit met een ­andere auto vertrokken. De ­auto van de overval bleef in het atelier. De Algerijn of iemand anders zou die dan gedemonteerd hebben en zo is die ­verdwenen.”

“De speurders van Dendermonde hechtten veel geloof aan de piste. Maar toen verhuisde het dossier naar Charleroi. Plots kregen we een agent over de vloer. Op vraag van Charleroi moest hij mijn vader vragen of hij nog wel helder van geest was. Alsof papa dat verhaal verzonnen had. Met handen en voeten moesten we uitleggen dat dat de theorie van de ‘vorige speurders’ was.”

Het is blijven knagen bij de druiventeler. “Papa was ervan overtuigd dat de mannen in Dendermonde bijna bij de ­oplossing stonden. Maar in Charleroi is de zaak verknald. Dat wou hij Vermassen vertellen. En zo is het geschied. ­Hopelijk leidt het tot de oplossing. Vader heeft alleszins ­altijd dat gevoel gehad.”

We vernamen gisteren dat de Algerijn meermaals verhoord is over de zaak. Maar hij heeft nooit bekend en het is nooit tot een doorbraak gekomen.

Bron » Het Nieuwsblad | Dirk Coosemans & Yves Barbieux