Bende van Nijvel twee keer groter dan gedacht

De Bende van Nijvel voerde haar meest bloedige overval in Aalst uit met zes of zeven daders tegelijk. Dat is tweemaal meer dan tot voor kort werd aangenomen. Voor de speurders naar de Bende van Nijvel is de overval van 9 november 1985 op het Delhaizewarenhuis in Aalst (acht doden, vijftien gewonden) mogelijk de sleutel om het mysterie rond de Bende alsnog op te lossen. Om nieuwe reacties los te weken, trekken zij alle registers van hun onderzoek open. En er zijn erg concrete elementen.

Zo hebben verscheidene getuigenissen de onderzoekers ervan overtuigd dat de Bende niet met drie, maar met zes of zeven daders in Aalst toesloeg. De leden van het moordcommando waren verdeeld over twee wagens. De getuigen hebben die dag de beruchte VW Golf samen met een ouder model van Mercedes op de E40 Brussel-Kust naar Aalst zien rijden. De verschillende tijdstippen en plaatsen van deze getuigenissen kloppen perfect met de tijdlijn van de moordende overval.

“Het zou ook ondenkbaar zijn geweest dat de overvallers hun vluchtwagen onbeheerd op de parking achterlieten terwijl zij in de winkel een bloedbad aanrichtten”, klinkt het bij speurders. Dus moeten er meer daders zijn geweest. “Dat geldt ook voor andere overvallen.” Een van die getuigen is er onder hypnose nu zelfs in geslaagd om een nieuwe robotfoto van een van de daders te laten maken. Die foto werd nog niet vrijgegeven.

Het idee dat de Bende van Nijvel uit drie leden bestond was vooral gebaseerd op de verklaringen van ooggetuigen. De speurders blijven er wel bij dat de kern van de Bende uit een trio bestond: de Oude, de Reus, en Killer. De drie waren zowel betrokken bij de eerste vlaag van Bendefeiten in 1982-1983 als bij de tweede vlaag in 1985.

De meest bloeddorstige van de Bendeleden was niet de Reus, maar Killer, de man die 23 van de 28 dodelijke slachtoffers op zijn geweten zou hebben. Rond dat basisdrietal draaiden nog (tijdelijke) medeplichtigen. Minstens een, want de Reus verscheen pas op 7 oktober 1983 in het Bendeverhaal naar aanleiding van de overval op een Delhaize. Dat is behoorlijk laat in de geschiedenis van de Bende van Nijvel. Op dat ogenblik werden haar al elf zware feiten toegeschreven en negen doden.

Drie overvallers voor de vorige feiten plus de Reus als nieuwkomer, dat geeft alvast vier daders. Dankzij profiling – waarbij een profiel van daders wordt opgemaakt aan de hand van kenmerkende en/of terugkerende elementen in hun handelingen – is dat aantal gestegen naar zes of zeven personen. Dat aantal lijkt nu bevestigd. Maar de hamvraag blijft voorlopig onopgelost: wie zijn die daders? De Mercedes die ook in Aalst werd gebruikt, was voorzien van Franse of Nederlandse nummerplaten. Kreeg de Belgische Bende versterking van medeplichtigen uit het buitenland?

De speurders zijn er ook van overtuigd dat verscheidene leden van de Bende in het Bois de la Houssière, bij Nijvel, gewoond hebben. In dat bos werd immers enkele uren voor de overval in Aalst, temidden van cheques van de overvallen in Overijse en Eigenbrakel, ook een aankoopticket teruggevonden van een Mestdaghwarenhuis in ’s Gravenbrakel. Een ticket voor dagdagelijkse benodigdheden.

De verblijfplaats van de Bende ligt bijna zeker in de ‘comfortzone’ in dat bos. Die zone is ongeveer acht bij vijf kilometer groot. De Bende voelde zich er veilig genoeg om de omgekomen Killer te begraven, haar wapens in het kanaal te dumpen en een van haar VW Golf-auto’s in brand te steken. “Als wij weten waar ze woonden, zullen wij ook weten wie ze waren”, zeggen de speurders.

Bron » De Standaard

Politieman hoorde kogels boven zijn hoofd fluiten

Politieman Eddy Nevens (56) schoot net na de overval in Aalst tot driemaal toe op de wegvluchtende auto van de Bende-gangsters. “De avond van de overval was ik met een collega op patrouille. Aan het Keizersplein kregen we een voertuig in de gaten dat pal voor de Nationale Bank geparkeerd stond. In een periode van CCC-aanslagen was dat verdacht. Toen liep de oproep binnen voor de overval op de Delhaize.” Drie minuten later liep Eddy Nevens naar de ingang van de achterliggende parkeerplaats van de winkel.

“Ik hoorde het ene schot na het andere. De mensen renden in paniek weg. Op een goeie dertig meter van mij hield een gangster de wacht voor de uitrit van de parkeerplaats. Hij hield zijn riotgun in de aanslag. Een politiewagen kwam naast mij gereden. De gangster schoot meteen, eerst op de wagen. Ik schoot terug in de richting van de schutter. Hij richtte zijn wapen op mij en vuurde opnieuw. Ik hoorde de kogels boven mijn hoofd fluiten. Ik mag van geluk spreken dat ik niet geraakt werd. Dat had ik niet overleefd”, vertelt Nevens.

De gangster liep het parkeerterrein op. “Plots was het ijzig stil op de parking. Wij hoorden een auto met brullende motor vertrekken. Een collega was naast mij komen staan. Toen de VW Golf met openstaande kofferklep de Ninoofsesteenweg opdraaide, hebben wij allebei op de auto gevuurd, mijn collega éénmaal, ik driemaal. Vraag mij niet of ik iemand geraakt heb. Ik heb op het zwarte gat van de openstaande koffer van de Golf gericht. Ik heb geen enkele van de inzittenden gezien. Ik herinner mij wel dat wij niet meer door de gangsters onder vuur werden genomen.”

Samen met zijn collega zette hij nog de achtervolging in. Tot in Ninove, waar een politiepatrouille klaarstond bij een rond punt om de gangsters te onderscheppen. Tevergeefs. Nevens en zijn collega keerden onverrichter zake naar Aalst terug. “De gangster die op mij geschoten heeft, ging volledig in het zwart gekleed”, herinnert Nevens zich. “Hij droeg onder meer een halflange mantel en een kap. Maar vraag mij niet of hij groot of klein was of hoe hij er verder uitzag. Vraag mij zelfs niet of hij op een van de robotfoto’s leek. Dat kan ik u onmogelijk zeggen.”

Bron » De Standaard

De laatste 30 uren van de Bende van Nijvel

“Mijn moeder zei: ‘loop weg David!’. Dat was alles. Mijn vader heeft niks meer kunnen zeggen. Behalve de kreet van pijn die hij uitsloeg. En mijn zus zei nog: ‘Stop! Niet schieten! Dit is mijn vader!’ Dat is het laatste wat ik me nog herinner van hen.” David was 9 toen zijn ouders en zus op de parking van de Delhaize van Aalst werden neergekogeld door de Bende van Nijvel. Zij waren drie van de in totaal 28 slachtoffers die Bende maakte tussen 1982 en 1985. Op 9 november 1985 pleegde de Bende van Nijvel haar laatste overval, die op de Delhaize van Aalst.

Vijfentwintig jaar na de feiten doet de politie in Telefacts Crime opnieuw een oproep naar het publiek om het onderzoek kunnen vooruithelpen. Telefacts Crime brengt een reconstructie van de laatste 30 uur van de Bende van Nijvel. Die beginnen bij de voorbereiding van de overval in het bos van La Houssière in ’s Gravenbrakel en eindigen bij het in brand steken van de beruchte golf GTI waarmee de bendeleden zich verplaatsten.

Dat bos is de uitvalsbasis van de Bende en speelt een centrale rol. Eddy Vos, de commissaris die van het Bendeonderzoek zijn levenswerk maakte: ‘Het bos was een ‘comfortzone’, een zone waarbij de daders zich op hun gemak voelen en waar ze een voorsprong hebben op de politie omdat ze dat gebied door en door kennen.”

Het gerecht vermoedt dat de daders in de buurt van het Bos van La Houssière hebben verbleven. Eddy Vos: “Mensen hebben zonder het te beseffen de daders van dichtbij ontmoet. Die getuigen proberen we te bereiken. Een kleine aanwijzing van waar de Bendeleden in die 30 uren verbleven hebben, kan een doorbraak betekenen.”

In de uitzending wordt ook de overval op de Delhaize in Aalst gereconstrueerd, aan de hand van verschillende getuigen die de overval hebben overleefd. Velen onder hen vertellen voor het eerst hun verhaal.

Andy Brodeoux zag hoe de gangsters in de winkel zijn meter, met wie hij was gaan winkelen, voor zijn ogen doodschoten: “Het is nooit meer hetzelfde geworden. Het zorgeloze is verdwenen. Mijn jeugd is daar kapotgeschoten.”

Tal van getuigen hebben de daders gezien op de weg van het bos van La Houssière naar de Delhaize in Aalst en op hun weg terug. Aan de hand van een van die getuigenverklaringen is een nieuwe robotfoto gemaakt van één van de verdachten. Eddy Vos: “Het is een nieuw gezicht. Een man van ongeveer 30 à 35 jaar oud. We hopen dat hij ons nieuwe elementen opbrengt.”

Bron » VTM

Speurders reconstrueren overval Bende van Nijvel op Delhaize in Aalst

Speurders zijn maandagavond begonnen aan de grootscheepse reconstructie van de moorddadige overval van de Bende van Nijvel op de Delhaizevestiging in Aalst. Bijna klokslag 22 uur reed de donkere VW Golf van de Bende van Nijvel opnieuw het parkeerterrein van het Delhaizewarenhuis in Aalst op, zoals dat op 9 november 1985 is gebeurd.

Aan het stuur de Reus van de Bende, naast hem de Oude en achterin Killer, de man die 23 van de 28 slachtoffers van de Bende-aanslagen op zijn geweten heeft. Uitgebeeld door figuranten, die in het zwart gekleed gingen en hun wapens reeds bij zich hadden.

Vervolgens werd de aankomst van de familie Van de Steen gefilmd terwijl klanten doodgemoedereerd het warenhuis verlieten met overvolle winkelwagentjes. David en zijn zus huppelden opgewekt naar het warenhuis, maar lang zou dat niet duren. De overvallers van de Bende kwamen er aan en toen weerklonken de eerste knallen: alleen David ontsnapte aan de dodelijke kogelregen. Zijn ouders en zus waren op slag dood.

Bron » De Standaard

“De Reus keek ons aan, mikte en schoot”

Toen de Bende van Nijvel op 9 november 1985 acht mensen in en rondom het Delhaize-warenhuis van Aalst genadeloos vermoordde, lagen David Van de Steen en Jo Cami, toen 9 en 11, doodsbang achter een klapdeur. Gisteren werden in het Delhaize-warenhuis van Aalst voor het VTM-programma Telefacts Crime twee mannen met elkaar geconfronteerd. Als kind hadden ze in het warenhuis de dood in de ogen gekeken bij één van de meest bloedige overvallen die ons land ooit heeft gekend.

De Bende van Nijvel maakte begin de jaren tachtig 28 dodelijke slachtoffers in ons land, acht ervan in de Delhaize van Aalst. David en Jo zaten in 1985 op dezelfde school. Het noodlot bracht hen samen op de plaats van het drama. “Elke zaterdag kwam ik mijn moeder naar dit warenhuis. Niet om met haar te winkelen, wel om strips te lezen in de boekenafdeling. Plots brak in de winkel paniek los. David kwam door de achteringang de winkel binnen. Ga liggen, riep een man. David kwam naast mij achter de klapdeur liggen”, herinnert Jo Cami zich.

David Van de Steen was totaal overstuur. “Enkele seconden voordien had een groepje roepende en tierende kerels mijn ouders en mijn 14-jarige zus voor mijn ogen op de parking van de zaak doodgeschoten”, vertelt David.

“Ik zag slechts één uitweg: de winkel. Binnen kreeg ik Jo in de gaten. Ik ben naast hem gaan liggen. Ik zag hoe de bende in de winkel nog meer mensen neerschoot en de verantwoordelijke van de winkel gijzelde. Plots kwam de ‘Reus’ onze richting uit. Op nauwelijks een meter van ons bleef hij staan. Hij richtte zijn afgezaagde tweeloop op ons. Ik herinner me nog dat het wapen op een ruwe manier was afgezaagd. Dat viel mij op omdat we thuis een zaak hadden in mechanische onderdelen.”

“Ik weet nog dat de schutter iets geroepen heeft, niet in het Nederlands”, vervolgt Jo. “Nee, heb ik nog geroepen. Toen het schot weerklonk, heb ik mijn hoofd ingetrokken. Als bij wonder werd ik niet geraakt.” Maar naast hem had David Van de Steen de volle laag gekregen: “Ik werd zwaar gewond aan mijn heup en been. Bijna 25 jaar na datum en 33 operaties later heb ik dagelijks nog thuisverpleging nodig.”

“Ook emotioneel viel het niet mee. Als jongen van negen was ik in één klap alles kwijt, mijn ouders en mijn zus. Zoiets vergeet je nooit. Ik herinner me de Reus alsof hij gisteren nog voor me stond: 1,90 meter groot, met twee jassen over elkaar en daar bovenop nog een soort cape. Zijn mager en grauw gezicht was gedeeltelijk door een sjaal bedekt. Daarboven, op zijn wang, was een opvallende puist te zien.”

“We zijn door het oog van de naald gekropen. Elke dag van de voorbije 25 jaar is voor ons pure winst op de dood die wij voor ogen hebben gezien”, beseffen David en Jo. Gisteren moesten zij vertellen of de reconstructie van de bloedige overval zoals de speurders ze maken, overeenstemde met wat zij zich van de feiten herinneren. De speurders naar de Bende van Nijvel willen met hun reconstructie van wat zij de “laatste 36 uur van de Bende” noemen – want na Aalst stopten de overvallen – een ultieme poging doen om toch nog getuigen te vinden die kunnen helpen bij de ontmaskering van de Bende.

Bron » De Standaard