Tag archieven: Rogatoire commissie

Bouhouche bleef in vizier Bende-speurders

Geplaatst op door

De speurders naar de Bende van Nijvel hebben het spoor van de ex-rijkswachters met extreem rechtse sympathieën, onder wie Madani Bouhouche, nooit afgesloten. Dat hebben de magistraten van het gerecht van Bergen en Charleroi gisteren gezegd naar aanleiding van de huiszoeking in de woning van de onlangs omgekomen Bouhouche.

De Bende van Nijvel zaaide begin jaren tachtig dood en vernieling met een reeks zware overvallen, onder meer op supermarkten. Daarbij vielen 28 doden. Enkele jaren later werden de ex-speurders van de toenmalige BOB Madani Bouhouche en zijn kompaan Robert Beijer met die feiten in verband gebracht, maar bewijzen werden nooit gevonden. De twee werden ongemoeid gelaten na een test met een leugendetector die in hun voordeel was uitgedraaid.

In 1995, na een lange voorhechtenis, kreeg Bouhouche twintig jaar celstraf voor de moord op een diamantair in 1989 en de verdwijning van een veiligheidsagent in 1982. In dezelfde assisenzaak werd Beijer tot 14 jaar cel veroordeeld. In 2000 kwam Bouhouche voorwaardelijk vrij en vestigde zich in Zuid-Frankrijk. Daar kwam hij eind november om bij het omhakken van een boom.

Daderprofiel

De magistraten benadrukten dat de huiszoeking bij Bouhouche in zijn woonplaats, Fougax-et-Barrineuf in de Franse Pyreneeën, niet uit de lucht gevallen kwam. Ze paste in de zoektocht naar het psychologische daderprofiel van de bendeleden en de plaatsen waar ze maandenlang hun voertuigen konden verbergen.

Naar aanleiding daarvan kwamen, naast anderen, Bouhouche en Beijer opnieuw in het vizier. De speurders waren op het rijksregister aan het natrekken wat met al die mensen gebeurd was, toen bleek dat de 53-jarige Bouhouche onlangs was overleden. ‘Was Bouhouche niet gestorven, dan hadden we hem vermoedelijk ooit opnieuw verhoord’, zei onderzoeksrechter Raynal.

Het spoor van de ex-rijkswachters met extreem rechtse sympathieën die met terreur het staatsbestel wilden destabiliseren, werd nooit afgesloten. Topgangster Bouhouche had extreem rechtse sympathieën en had een oude rekening te vereffenen met de rijkswacht, waar hij ooit deel van uitmaakte. Uit het dossier van de moord op FN-ingenieur Juan Mendez in 1986 bleek ook dat Bouhouche 1 miljoen oude Belgische frank besteedde aan de huur van garageboxen. Waarvoor werd nooit duidelijk.

Die elementen noopten het Belgische gerecht nog eens de woning van Bouhouche te doorzoeken na zijn dood. ‘Maar het is uiteraard niet de eerste keer dat bij hem een huiszoeking werd uitgevoerd. De eerste vond plaats in 1986’, zei procureur van Bergen Claude Michaux.

De speurders van de cel-Jumet beëindigen vermoedelijk vandaag hun werk in Frankrijk. Voorlopig hebben ze nog geen elementen gevonden die naar de Bende van Nijvel verwijzen.

Bron » De Tijd

Spilfiguur in grote misdaadonderzoeken

Geplaatst op door

Met het overlijden van Madani Bouhouche verdwijnt een figuur die regelmatig opdook in enkele van de grootste misdaadonderzoeken van de jaren tachtig. De 53-jarige Bouhouche werd ook meerdere keren gelinkt aan de Bende van Nijvel.

De ex-BOB’er en zijn oud-collega Robert Beijer moesten zich in 1994 en 1995 voor het hof van assisen verantwoorden voor een lange reeks van misdaden en delicten, gepleegd tussen 1981 en 1989. Na een proces van vijf maanden bleven bepaalde feiten waarvan ze werden verdacht, echter onopgehelderd.

Zo ook de moord op Juan Mendez, ingenieur bij wapenfabrikant FN, op 7 januari 1986 op de invalsweg Rosières langs de autoweg Brussel-Namen. De jury oordeelde dat Bouhouche niet schuldig was aan die moord, hoewel de beschuldigde bekend had enkele maanden eerder wapens te hebben gestolen bij de man thuis. Het hof van assisen sprak Bouhouche ook vrij van twee aanslagen op rijkswacht-majoor Herman Vernaillen en op een voertuig van de BOB, beide gepleegd in oktober 1981.

Wel werd hij schuldig bevonden aan heling van gestolen wapens in 1982 bij het Speciaal Interventie Escadron van de rijkswacht. Ook werd hij veroordeeld voor het verhuren van een reeks garageboxen en flats waarin wapens werden teruggevonden. Dat onderzoek werd parallel gevoerd met de moorden in Brabant. Bouchouche werd beschouwd als de leider van een criminele bende maar het hof slaagde er niet in de identiteit van deze bende te achterhalen, de leden te identificeren of de eventuele opdrachtgevers te ontmaskeren.

De jury vond Bouhouche voorts schuldig aan diefstal, met als verzwarende omstandigheid poging tot moord, in het ‘dossier Zwarts’, genoemd naar Francis Zwarts, de bewakingssagent van Sabena die in 1982, net als de lading goud en waardepapieren die hij vervoerde, spoorloos verdween.

Bouhouche werd ook schuldig bevonden aan doodslag op de Libanese diamantair Ali Suleiman en poging tot doodslag op diens broer, Ali Saïd, op 2 september 1989 in Antwerpen. Bouhouche ondernam die avond samen met Beijer een ‘expeditie’ in Antwerpen, maar het precieze doel van die uitstap bleef onduidelijk.
Robert Beijer werd voor het hof van assisen veroordeeld tot 14 jaar cel. De twee medebeschuldigden, Christian Amory en René Chang, werden vrijgesproken.

Madani Bouhouche werd in het arrest van 13 februari 1995 veroordeeld tot twintig jaar dwangarbeid. Het hof van assisen hield hierbij rekening met het verstrijken van de redelijke termijn waarin elke beschuldigde berecht moet worden. Bouhouche werd in september 2000 voorwaardelijk vrijgelaten. Hij leefde sindsdien een teruggetrokken bestaan in de buurt van Foix in Frankrijk.

De ex-BOB’er overleed een tiental dagen geleden na een banaal ongeval met een vallende boom tijdens het houthakken. Hij werd 53 jaar oud. Door zijn gerechtelijk verleden werd hij lange tijd in verband gebracht met het dossier rond de Bende van Nijvel, maar ondanks heel wat onderzoeken werd zijn betrokkenheid bij de bloedige overvallen van de Bende nooit aangetoond.

Het gerecht van Charleroi bevestigde maandag dat er een rogatoire commissie naar Frankrijk werd gestuurd, niet omdat er nieuwe elementen zijn opgedoken over de betrokkenheid van Bouhouche in het Bendedossier, maar om deze onderzoekspiste voorgoed af te sluiten.

Bron » De Tijd

Bende-speurders zoeken in Italië naar mogelijk motief voor moordpartijen in België

Geplaatst op door

In de jaren 80 moordde de Bende van Nijvel op blinde wijze in België. Ten minste 28 personen werden in die periode zonder enige aanwijsbare reden om het leven gebracht. De cel-Jumet, die het onderzoek naar de Bende van Nijvel leidt, heeft een speurdersploeg naar Italië gestuurd om na te gaan of er geen gelijkenissen zijn tussen Bende-moorden en een reeks aanslagen die in Italië in de jaren 70 en 80 aan tientallen mensen het leven heeft gekost. De Belgische speurders spreken in Italië met terrorisme-experts die het onderzoek naar deze aanslagen gevoerd hebben.

Vanaf de herfst van 1969 werden in Italië talrijke aanslagen gepleegd in Rome, Milaan, Catanzara, Brescia. In 1980 vond in het station van Bologna de meest ophefmakende aanslag plaats. Een exprestrein werd er opgeblazen en deze aanslag kostte het leven aan 85 personen. Het onderzoek in Italië wees naar wat men een ‘spanningsstrategie’ noemde. Men vermoedde dat achter de aanslagen politieke motieven schuilgingen.

Tijdens de diverse processen die in Italië gevoerd werden, kon het gerecht nooit echt duidelijkheid verschaffen over deze aanslagen. Tien jaar na de aanslag in Bologna sprak het Italiaanse gerecht de vier verdachten vrij die in eerste aanleg veroordeeld werden. Ook werden de officieren en Licio Gelli, grootmeester van de loge P2 die in eerste aanleg tien jaar kreeg voor laster, vrijgepleit. Toch wordt in Italië het politieke spoor nog steeds onderzocht.

Het Belgische gerecht wil nu bij de Italiaanse speurders en magistraten nagaan of er raakpunten zijn tussen de Italiaanse ‘spanningsstrategie’ en de Belgische Bende-aanslagen. Het gerecht wil zo nagaan of er geen politiek motief achter de Bende-moorden zat. Gisteren zaten onderzoeksrechter Jean-Pol Raynal, advocaat-generaal Claude Michaux, een speurder en een agent van de gemengde antiterrorismegroep in Venetië. De volgende dagen zullen zij ook magistraten en speurders in Milaan, Rome, Brescia en Bologna horen.

In het verlengde van de zoektocht naar een mogelijke politieke verklaring achter de Bende van Nijvel, wil het gerecht ook in de archieven van de voormalige Oost-Duitse geheime dienst Stasi gaan neuzen. Het Duitse gerecht heeft zich al akkoord verklaard om met de Belgische speurders samen te werken. Via de diplomatieke koffer heeft de cel-Jumet de Duitsers al een reeks vragen en namen doorgespeeld die eerst door het Duitse gerecht worden nagetrokken vooraleer het Belgische gerecht een speurdersploeg naar Berlijn zal sturen.

Laatste kans

In Jumet wordt tegelijkertijd alles in gereedheid gebracht voor het onderzoek van de laatste kans. Het gerecht wil alle troeven aan zijn kant zetten in de hoop om toch een doorbraak in het Bende-onderzoek te bewerkstelligen. De meeste speurders die aan de cel worden toegevoegd, zijn in Jumet aangekomen. Een kleine 40 rijkswachters zijn de voorbije weken in Jumet aangekomen, maar de 20 speurders van de gerechtelijke politie laten op zich wachten. Administratieve beslommeringen zouden de oorzaak voor deze vertraging zijn.

Toch zal niet gewacht worden tot de volledige versterking in Jumet is aangekomen om de nieuwe speurders aan het werk te zetten. Zo zal eerstdaags gestart worden met de scanning van het dossier. De cel-Jumet heeft onlangs de scanners, die moeten dienen om het Bende-dossier te scannen, in ontvangst genomen. De resultaten hiervan zullen door criminele analisten bestudeerd worden.

De speurders zullen tevens ingezet worden om de verschillende onderzoekshypotheses, die volgens de tweede Bende-commissie nog onvolledig onderzocht zijn, na te trekken; dit betekent de onderzoeken naar practical shooting clubs, het extreem rechtse milieu, en de activiteiten van de gewezen rijkswachters Madani Bouhouche en Robert Beijer.

Zij werden de voorbije jaren meermaals aan de Bende-aanslagen gekoppeld maar nooit vond het gerecht bewijzen dat zij ook daadwerkelijk iets met de Bende van Nijvel te maken hadden. Zelf ontkennen Beijer en Bouhouche, die door het Brabantse assisenhof respectievelijk tot 14 en 20 jaar cel veroordeeld werden voor hun aandeel in het doodschieten van de Antwerpse diamantair Ali Suleiman Ahmad en de roofmoord op veiligheidsagent Francis Zwarts, elke betrokkenheid bij de Bende van Nijvel.

Bron » De Tijd

Bende-speurders ongerust over blokkeringen

Geplaatst op door

De verstandhouding tussen het Belgische en Amerikaanse gerecht is al maanden niet optimaal. In juli 1997 maakte de Amerikaanse ambassadeur bij minister van Justitie Stefaan de Clerck zijn beklag over de wijze waarop een rogatoire commissie van de cel-Jumet, die het onderzoek naar de Bende van Nijvel voert, was verlopen. Sindsdien is het nooit meer tot een normale samenwerking gekomen.

‘De vaststelling dat de service vanuit de Verenigde Staten niet de best mogelijke is, is juist’, luidt het bij Justitie. De Bende-speurders zeggen ronduit dat de Amerikanen verscheidene van hun onderzoeken blokkeren.

De Bende-speurders hebben het raden naar de terughoudendheid van de Amerikanen, maar stellen vast dat drie onderzoeken door de houding van de Amerikanen geblokkeerd zijn. ‘Wij zijn ongerust over deze gang van zaken’, zeggen de speurders. ‘Wij vragen ons af of ons speurwerk als hinderlijk wordt ervaren door de Amerikanen.’

Tijdens het al ruim 13 jaar aanslepende onderzoek werd de rol van de Amerikaanse inlichtingendiensten evenals die van de landen uit het voormalige Oostblok meer dan eens in vraag gesteld. De hypothese dat sommige inlichtingendiensten meer zouden weten over de Bende-aanslagen die in de jaren 80 aan tenminste 28 personen het leven hebben gekost, is meermaals geopperd. Nooit vond het gerecht hier aanwijzingen van, net zomin als over een mogelijk aandeel van de inlichtingendiensten of van extreem-rechts in de Bende-aanslagen.

De terughoudendheid van het Amerikaanse gerecht treft meer onderzoeken dan het Bende-onderzoek. Onder meer het onderzoek van de Brusselse onderzoeksrechter Damien Vandermeersch naar Peter Schmitt en Aurore Martin, de Duivelse minnaars. Zij worden er door het Belgische gerecht van verdacht hun respectieve levensgezellen vermoord te hebben om de levensverzekeringspremies (meer dan 40 miljoen) te kunnen opstrijken. Het koppel werd in november 1997 aangehouden in Miami en rechter Vandermeersch wacht al maanden op het fiat van de Amerikanen om het koppel in Amerika te kunnen ondervragen.

In het onderzoek naar de Bende van Nijvel blokkeren de Amerikaanse autoriteiten volgens de Belgische speurders drie dossiers. Een eerste waarin het Amerikaanse gerecht dwarsligt, betreft de overheveling van de inhoud van de computer van ex-rijkswachter Martial Lekeu. Midden de jaren 80 en net voor de tweede reeks Bende-aanslagen week de rijkswachter uit naar de Verenigde Staten.

Het gerecht vermoedde dat Lekeu meer wist over de Bende van Nijvel. Hij werd zelfs meermaals aangewezen als een van de verdachten van de bloedige overvallen. Zelf ontkende hij een lid van de Bende van Nijvel geweest te zijn. In juni 1997 overleed Martial Lekeu en meteen trok de cel-Jumet naar Orlando om materiaal in beslag te nemen voor een DNA-analyse. Daaruit bleek dat Lekeu niet een van de Bende-doders was.

De speurders verhoorden ook verschillende personen die Lekeu in Orlando gekend hebben en leerden uit officiële documenten dat Lekeu als undercoveragent was opgetreden voor de Amerikaanse douanediensten. Eén getuige vertelde de speurders dat Martial Lekeu al zijn informatie in zijn computer had opgeslagen. Het FBI werd ingeschakeld om de computer in beslag te laten nemen, wat ook gebeurde. Maar sindsdien heeft het Belgische gerecht niets meer over de computer of de informatie die in de computer was opgeslagen, vernomen.

Het Belgische gerecht wil ook een lid van de Amerikaanse ambassade in Parijs verhoren, omdat die naar verluidt onthullingen over de Bende van Nijvel zou gekregen hebben. Het gerecht wil een rogatoire commissie naar Parijs sturen, maar de Amerikaanse ambassade in Parijs staat weigerachtig tegenover het verhoor. Daardoor kan de man niet verhoord worden.

Het derde dossier waar het Belgische gerecht tegenkanting van de Amerikaanse autoriteiten voelt, betreft Jean-François Buslik. Buslik, een vriend van gewezen rijkswachter Madani Bouhouche, is een Amerikaan die in de jaren 80 in België woonde en werkte. In het dossier Bouhouche-Beijer werd hij bij verstek veroordeeld tot de doodstraf. De Bende-speurders hebben de voorbije maanden tot vijfmaal toe aan Interpol Washington gevraagd het adres van Buslik in de Verenigde Staten te zoeken, omdat zij denken dat hij interessante informatie over de Bende van Nijvel kan hebben. Vijf vragen waarop nog geen antwoord kwam.

Bron » De Tijd