Slachtoffers van de Bende van Nijvel krijgen extra financiële hulp via Slachtofferfonds

Geplaatst op 4 december 2018 door

Dinsdag werd in de Kamercommissie Justitie een wetsontwerp goedgekeurd dat voorziet in een extra financiële tegemoetkoming aan slachtoffers van zogenaamde ‘cold cases’. “Ik hoop dat dit voor de slachtoffers van de Bende van Nijvel toch een klein verschil kan maken”, zegt parlementslid Sarah Smeyers (N-VA).

Doordat de slachtoffers van ‘cold cases’, zoals de Bende van Nijvel, geconfronteerd worden met een lopend gerechtelijk onderzoek, blijven de kosten voor hen natuurlijk oplopen. “Deze slachtoffers zullen recht krijgen op uitzonderlijke hulp van het zogenaamde ‘Slachtofferfonds’, omwille van de uitzonderlijke schade die zij lijden door het langdurig in het ongewisse blijven omtrent de identiteit en de motieven van de dader(s)”, zegt kamerlid en schepen Sarah Smeyers (N-VA).

Smeyers is tevreden dat de noodkreet van de slachtoffers van de Bende van Nijvel wordt aanhoord. “Het moet verschrikkelijk zijn om al zovele jaren met al die onbeantwoorde vragen te blijven zitten. Extra financiële hulp lijkt mij dan ook het minste wat we kunnen doen om bijvoorbeeld bij te dragen aan advocatenkosten of de kosten van psychologische bijstand. Ik hoop dat dit ontwerp voor de slachtoffers van de Bende van Nijvel toch een klein verschil kan maken. Dat ze voelen dat ze er niet helemaal alleen voor staan”, zegt ze.

Bron » Het Laatste Nieuws

Extra financiële hulp voor slachtoffers in “cold cases”

Geplaatst op 17 juni 2018 door

De slachtoffers van zogenoemde cold cases zullen binnenkort recht hebben op extra financiële hulp. De ministerraad heeft daarover een wetsontwerp van minister van Justitie Koen Geens goedgekeurd. Cold cases zijn gerechtelijke onderzoeken die vaak jarenlang duren, maar waarin de daders niet gekend zijn, zoals bijvoorbeeld het onderzoek naar de Bende Van Nijvel.

De slachtoffers in “cold cases” zullen zich voortaan kunnen wenden tot de Commissie voor financiële hulp aan slachtoffers om tussen te komen in hun bijkomende kosten. Want in dergelijke dossiers zien ze zich vaak genoodzaakt om na al die jaren stappen te blijven ondernemen in het kader van het onderzoek. En dat betekent veelal bijkomende kosten, bijvoorbeeld omdat ze daarvoor een advocaat moeten inschakelen.

Vandaag kunnen de slachtoffers zich al tot de Commissie voor financiële hulp aan slachtoffers richten van zodra een beslissing tot seponering of van buitenvervolgingstelling is genomen, of een jaar na de indiening van een klacht of van een burgerlijke partijstelling en voor zover de daders onbekend blijven. Het wetsontwerp van Justitieminister Koen Geens (CD&V) laat dit nu ook toe wanneer het strafdossier niet kan worden afgesloten.

De Commissie kan maximaal 125.000 euro toekennen als uitzonderlijke hulp per opzettelijke gewelddaad. Voorwaarde is dat er meer dan tien jaar verstreken is sinds de feiten. Er geldt een overgangsperiode van drie jaar om slachtoffers van cold cases, waarin de Commissie meer dan tien jaar geleden een beslissing geveld heeft, toe te laten hun uitzonderlijke schade voor te leggen aan de Commissie.

Bron » VRT Nieuws

Meer geld voor slachtoffers als dader niet gevat wordt

Geplaatst op 12 januari 2018 door

Justitieminister Koen Geens (CD&V) werkt aan een wetsontwerp om slachtoffers extra financiële steun te geven als het gerechtelijk onderzoek lang aansleept. “Want ze moeten hun advocaat langer betalen, en je mag ook de mentale impact niet onderschatten.”

Wie in België slachtoffer wordt van geweld, kan een beroep doen op financiële steun van de Commissie voor Slachtofferhulp. “De slachtoffers moeten zich daartoe eerst burgerlijke partij stellen”, klinkt het bij Justitie. “Als de dader bekend is, kan de steun bekomen worden nadat de dader veroordeeld wordt, en als blijkt dat hij de schadevergoeding niet kan betalen.”

Maar ook als de dader niet meteen gevonden wordt, kunnen slachtoffers al na één jaar hulp krijgen. Maximaal 125.000 euro, voor medische kosten, procedurekosten, morele schade of invaliditeit. In het geval van ‘cold cases’ kunnen gerechtelijke onderzoeken lang aanslepen. Advocatenkosten lopen op, en ook moreel en mentaal is dat zwaar. Geens onderzoekt nu of in een nieuwe schadepost kan worden voorzien, die bestaat uit “het langdurig in het ongewisse blijven omtrent de identiteit en de motieven van de dader(s)”.

“Het dossier van de Bende van Nijvel is een voorbeeld bij uitstek”, zegt Geens. Slachtoffers van de Bende die nog geen hulp aanvroegen, kunnen dat nog steeds doen. Mensen die vroeger wel al steun kregen, zouden in de toekomst nog extra hulp kunnen vragen.

Bron » Gazet van Antwerpen

Slachtoffer Bende van Nijvel: ‘Elke keer dat ik verhoord werd, was ik niet gerust’

Geplaatst op 29 oktober 2017 door

De Bende van Nijvel domineerde de voorbije week het nieuws. Een van de slachtoffers van die criminelen getuigde zondag in De Zevende Dag. ‘Ze hadden me al in een lijkzak gestoken.’

Linda Van Huffelen en haar echtgenoot Jos Broeders werden op 10 september 1983 het slachtoffer van de Bende. Ze waren conciërge van textielbedrijf Wittock-Van Landeghem in Temse. Daar lagen in een kluis gesofisticeerde kogelwerende vesten. Slechts een handvol mensen waren daarvan op de hoogte. Toch wisten de criminelen dat ze die vesten daar konden vinden.

’s Nachts drongen de overvallers de woning van Linda, toen 25 jaar, en haar echtgenoot binnen, terwijl hun twee jonge kinderen boven lagen te slapen. Linda zelf werd er van wakker, maar toen was het al te laat. ‘Ik zag mijn man bloedend op de grond van de slaapkamer liggen’, getuigde de vrouw 20 jaar geleden al. ‘Een van de gangsters is toen naar mij toe gekomen en schoot richting mijn gezicht. Maar de kogel ketste af op mijn hand. Daarna hebben ze mijn man nog eens afgemaakt met een kogel in de kop.’

Lijkzak

Toen de hulpdiensten ter plaatse kwamen, dachten ze dat Linda net als haar echtgenoot dood was. ‘Ze hadden me al in een lijkzak gestoken’, zegt ze in De Zevende Dag. ‘Maar ambulanciers zijn altijd met twee, en de andere had nog iets zien bewegen. Dan hebben ze me weer uit de lijkzak gehaald.’

Linda lag daarna twee maanden in een coma. ‘En ik ben nog altijd voor 80 procent invalide.’ Zo kan Linda haar volledige linkerhand niet meer gebruiken. Dat is helemaal verlamd. ‘Ik heb er nog altijd last van. Het is nog altijd hetzelfde. De pijn begint als het kouder wordt.’

Genadeschot

De vrouw herinnert zich niet veel meer van die noodlottige avond. ‘Ik weet dat ze zijn binnengevallen en dat ze mijn man hebben neergeschoten. Mijn man tegen de kelderdeur terwijl ze hem het genadeschot geven, dat is een beeld dat blijft.’

Dat de Bende weer volop in het nieuws is door de recente onthullingen, valt Linda zwaar. ‘Zo’n week rakelt alles weer op. Want vergeten doe ik mijn man nooit. Ik ken hem al van mijn 12 jaar.’

Dat zegt ook Peter Callebaut, de advocaat van Linda Van Huffelen, die ook advocaat is van andere slachtoffers van de Bende van Nijvel. ‘Ook anderen hebben me de voorbije week gecontacteerd. De meesten willen zich angstvallig weghouden. De oude wonden gaan hiermee weer open.’ Op dat vlak zijn de slachtoffers dus niet blij met de ontwikkelingen van de voorbije week. ‘Maar anderzijds willen ze natuurlijk wel weten wie, wat, waar en hoe. Maar uit het verleden weten we al dat die onthullingen altijd weer vrij snel uitdoven, en ik vrees dat dat ook nu weer het geval gaat zijn.’

De voorbije week werd ook steeds explicieter ingezoomd naar een mogelijke link tussen de Bende van Nijvel en de rijkswacht. Volgens Linda Van Huffelen is zoiets alleszins niet onmogelijk. ‘Op het moment niet, maar achteraf geloofde ik het wel, als je de dingen erover hoorde op televisie. Ik ga ook eerlijk zijn: ik vertrouwde hen niet, geen enkele politie’, zegt Linda. ‘Elke keer dat ik verhoord werd, was ik niet gerust. Ergens hoop ik nog wel dat het uitkomt. Dan zou ik er misschien ook minder aan denken. Ik denk er nog elke dag aan.’

Schadevergoeding?

Linda kreeg meer dan 25 jaar geleden wel een vergoeding als slachtoffer. ‘Maar dat was peanuts’, zegt Callebaut nog. ‘Ik heb alleen mijn weduwepensioen, dat is eigenlijk weinig. Ik ben 80 procent invalide. Met twee vingers moet ik het doen, dat gaat niet. Ik hoop toch om nog iets te krijgen, een schadevergoeding’, vult Van Huffelen nog aan.

Bron » De Standaard

Slachtoffers Bende van Nijvel ontvangen 2,1 miljoen

Geplaatst op 15 oktober 2012 door

De nabestaanden en slachtoffers van de Bende van Nijvel hebben in totaal 2.156.474 euro uitgekeerd gekregen. Dat geld komt uit het fonds voor hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden. Het dossier voor financiële hulp aan de Bendeslachtoffers is nu afgerond.

Het fonds keert geen schadevergoedingen uit, maar geeft enkel financiele hulp aan slachtoffers of nabestaanden van slachtoffers van gewelddaden waarvan de dader onbekend of onbemiddeld is. Het laatste dossier van slachtoffers van de Bende van Nijvel, die in de eerste helft van de jaren tachtig verantwoordelijk was voor 28 doden en 25 zwaargewonden,is in 2010 afgesloten. De laatste bedragen zijn recentelijk uitbetaald.

Om uit te maken of feiten in de aanvragen effectief door de Bende werden gepleegd, baseerde het fonds zich op de resultaten van de parlementaire onderzoekscommissie. In totaal werden 99 dossiers behandeld, zowel van nabestaanden van dodelijke slachtoffers als van gewonden. In totaal is ruim 2,1 miljoen euro uitgekeerd. Slachtoffers die gewonden voor dood werden achter gelaten doorde Bende, zoals David Van de Steen (36) uit Aalst, kregen het maximum bedrag van 62.000euro.

Van de Steen was negen jaar toen hij in de Delhaize van Aalst oog in oog stond met de Bende. Nadat ze eerst op het parkeerterrein zijn ouders en zusje hadden doodgeschoten, werd de jongen van dichtbij onder vuur genomen. Als bij wonder overleefde hij de aanslag, maar hij is intussen wel invalide verklaard.

Het fonds betaalde in de afgelopen acht jaar al 82,9 miljoen euro uit. Vorig jaar werden 1300 dossiers behandeld, goed voor 8,8 miljoen euro. Onder meer de slachtoffers van Hans Van Themsche kregen vorig jaar een uitkering.

Bron » Gazet van Antwerpen

62.500 euro voor doodgeschoten kind

Geplaatst op 4 maart 2002 door

“De meeste nabestaanden of slachtoffers van de Bende van Nijvel zijn tevreden over de slachtoffervergoeding die ze van de staat krijgen”, zegt advocaat Peter Callebaut. “Maar we zijn niet tevreden over het gevoerde onderzoek. Dat zit vol procedurefouten. We gaan het dossier uitzuiveren, desnoods gaan we tot in Cassatie.” De laatste nabestaanden en Bende-slachtoffers aan Vlaamse kant hebben eindelijk een vergoeding gekregen. In totaal werden 61 dossiers ingediend en betaalde Justitie anderhalf miljoen euro (60 miljoen frank) uit. De vergoedingen variëren van 1.859 euro tot 62.500 euro.

“Natuurlijk is 62.500 euro maar een magere troost als je kind of je man wordt doodgeschoten. Maar ik vind het billijke vergoedingen”, zegt Peter Callebaut, advocaat van vijftien slachtoffers en nabestaanden. “Een aantal mensen heeft de maximumvergoeding gekregen. Eén van hen is voor 80 procent invalide verklaard en heeft maanden in een coma gelegen. Zij krijgt twee keer 62.500 euro. Eén keer als slachtoffer, één keer omdat haar man is doodgeschoten.”

Er zijn ook mensen die het met 1.859 euro moeten stellen. “Maar dat zijn kleinkinderen die 3 of 5 jaar waren toen hun grootvader werd vermoord. Het gerecht kent zeker geen hogere schadevergoedingen toe. Na een verkeersongeval met dodelijke afloop krijg je als kleinkind evenveel. Twaalf van de vijftien mensen die ik als advocaat vertegenwoordig, zijn tevreden.” Slachtoffers van opzettelijke gewelddaden hebben sinds 1985 recht op financiële hulp van de overheid. Als de dader niet gevonden wordt, of als de dader veroordeeld is tot het betalen van een schadevergoeding, maar onvermogend blijkt te zijn. De wet telde voor alle slachtoffers van ná augustus 1985.

Maar de meeste aanslagen van de Bende van Nijvel dateren van daarvoor. Alleen de slachtoffers van de overval in Aalst konden een beroep doen op het Fonds voor hulp aan slachtoffers. “Dat hebben we tijdens de Tweede Bendecommissie aangeklaagd”, zei Callebaut. “Daarom is de wet in juni 1998 uitgebreid. Er werd aan toegevoegd dat de slachtoffers van gewelddaden die zich voordeden vóór augustus 1985, maar gelinkt zijn aan feiten van ná augustus 1985, toch een beroep kunnen doen op het Fonds.” Jaarlijks doen zo’n 700 mensen een beroep op het Fonds. “Het is een goede regeling, maar veel advocaten weten niet dat hun cliënt er recht op heeft”, zegt Callebaut.

De advocaat vindt dat de commissie die de aanvragen onderzoekt, vrij behoorlijk werkt. “Dat het tot 2002 heeft geduurd is normaal.” Slachtoffers kunnen pas een aanvraag indienen als er een definitieve uitspraak is, of als de dader een jaar na de burgerlijke partijstelling nog altijd niet bekend is. De slachtoffers hebben hun vordering dus pas in 1999 kunnen indienen. Dan volgt er een onderzoek door de commissie: of je wel slachtoffer bent, welke feiten precies zijn gebeurd en wat je financiële draagkracht is? “Men gaat na of je het geld nodig hebt. Aan iemand als Bill Gates gaat men geen 62.500 euro uitbetalen”, zegt Callebaut.

Callebaut is dus tevreden over de vergoedingen, maar ontevreden over het verloop van het onderzoek naar de Bende van Nijvel. Dat dreigde tot voor kort binnen twee jaar te verjaren. Minister van Justitie Marc Verwilghen bereidt een wetswijziging voor om de verjaringstermijnen voor alle misdrijven die voor assisen komen te verlengen. Nu is de termijn tien jaar, verlengbaar met nog eens tien jaar. Na de wetswijziging wordt het twee keer vijftien jaar. Toch is dat voor Callebaut geen troost.

“Het onderzoek leidt toch tot niets. De zaak is verknoeid toen men het overhevelde van Dendermonde naar Charleroi. En als in het kader van de spijtoptanten toch iemand zou praten, zitten er zoveel procedurefouten in het onderzoek dat men de zaak nooit voor een assisenhof zal brengen.” Daarom wil Callebaut dat het dossier eerst wordt uitgezuiverd. “Daar zijn we nu mee bezig, tegen de zin van het gerecht want die geeft niet graag zijn fouten toe. We hebben beroep aangetekend tegen de buiten vervolging stellen van Philippe De Staerke, de enige verdachte in het Bende-dossier. En desnoods gaan we tot in Cassatie.’

Bron » De Standaard

‘Soepelheid’ voor nabestaanden Bende-slachtoffers

Geplaatst op 19 december 1998 door

De slachtoffers van de aanslagen van de Bende van Nijvel klagen over de stroeve bureaucratische molen die ze door moeten bij het aanvragen van een vergoeding. Minister van Justitie, Tony Van Parys (CVP), dringt aan op meer soepelheid bij de behandeling van de dossiers. Dat zei hij in de kamercommissie Justitie op een vraag van CVP-kamerlid Luc Willems.

Begin juni van dit jaar werd de wet over fiscale en andere bepalingen gewijzigd, wat de vergoeding van slachtoffers van opzettelijke gewelddaden betreft. Gevolg van de wetswijziging is dat nu ook feiten die zich voordeden voor augustus ’85 vergoed kunnen worden. De regeling wou vooral tegemoetkomen aan de verzuchtingen van de slachtoffers van de bloederige overvallen van de Bende van Nijvel.

In februari ’97 werden voorts de procedure en de werking aangepast van de Commissie voor Hulp aan Slachtoffers van Opzettelijke Gewelddaden. Daar kunnen belanghebbenden inlichtingen krijgen over de stand van zaken in hun dossier. Het secretariaat van de commissie werd fors uitgebreid.

CVP-er Luc Willems wil dat het secretariaat meer begrip opbrengt voor de problemen die slachtoffers ondervinden bij het opvragen van oude belastingaangiften of andere gegevens. De slachtoffers klagen over stroeve contacten met de administratie en de bureaucratische molen. Justitieminister Van Parys beloofde bij het secretariaat te zullen aandringen om de dossiers van de slachtoffers met meer soepelheid te behandelen. Eerst wil hij wel over concretere gegevens beschikken.

Bron » De Morgen

“Commissie voor hulp aan slachtoffers maakt er een overdreven, formalistische procedureslag van”

Geplaatst op 15 december 1998 door

De achterblijvende familieleden van de slachtoffers van de Bende-aanslagen uit het begin van de jaren tachtig zullen gemiddeld nog twee jaar moeten wachten op een schadevergoeding. Oorzaak is de administratieve romslomp bij het Slachtofferfonds. Het leek eindelijk allemaal geregeld, in juni 1998, toen in het parlement een wetswijziging werd goedgekeurd omtrent de toegang tot het fonds voor de nabestaanden van slachtoffers opzettelijke gewelddaden.

Tot zes maanden geleden konden enkel de nabestaanden van slachtoffers van nà het jaar 1985 aanspraak maken op een schadevergoeding. Wie een familielid had dat was neergeschoten voor die datum, had pech. Dat was het geval voor de nabestaanden van de doden die vielen tijdens de eerste golf van aanslagen van de Bende Van Nijvel, in het begin van de jaren tachtig, toen ze onder meer in de Colruyt in Halle en de Delhaize van Aalst en Nijvel een bloedbad aanrichtte. Precies voor hen werd in juni 1998 de wet gewijzigd, waardoor ook zij recht kregen op een schadevergoeding.

“We dachten: nu zal alles vlug geregeld zijn,” zegt advocaat Peter Callebaut, raadsman van enkele families van Bende-slachtoffers. Hij diende enkele maanden geleden de verzoekschriften in bij de Commissie voor hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden. “Wat bleek? Die commissie maakt er een overdreven, formalistische procedureslag van”, zegt Callebaut.

“Om hun dossier te stofferen moeten de slachtoffers nu gaan graven naar vijftien jaar oude documenten, die ze soms niet eens meer hebben. Facturen van medische kosten, gerechtskosten, verplaatsingskosten… van de onbenulligste details moeten ze een papier hebben. We dachten dat men soepel zou zijn voor de schrijnendste gevallen. Sommigen zijn voor het leven gehandicapt. Als ze verkeersslachtoffer waren geweest, dan hadden ze al lang een schadevergoeding gekregen. De commissie zegt nu dat elk dossier nog anderhalf tot twee jaar in beslag zal nemen.”

Linda Van Nuffel verloor op 10 september 1983 haar echtgenoot tijdens een bloedige aanval op het bedrijf Wittock-Van Landeghem. Linda zelf raakte zwaar gewond en is sindsdien voor tachtig procent invalide. Ze kan de touwtjes maar moeilijk aan elkaar knopen. Vijftien jaar later heeft ze nog steeds geen frank schadevergoeding gekregen.

“Toen die wetswijziging erdoor kwam, kreeg ik weer wat hoop. Maar toen begon het: de ene aanvraag na de andere van die commissie. Kunt u een belastingaangifte van 1983 sturen? Kan u op medisch onderzoek gaan om te zien hoe het vandaag met u gesteld is? Dat duurt nu al maanden. Mijn oudste dochtertje was op de nacht van de aanslag tweeëneenhalf jaar oud. Vandaag gaat ze naar de universiteit. Het begint toch wel erg lang te duren.”

CVP-parlementslid Luc Willems legde gisteren in de kamercommissie Justitie het probleem voor aan minister van justitie Tony Van Parys (CVP). “Sommige nabestaanden zijn de wanhoop nabij”, aldus Willems. “Het lijkt mij tamelijk absurd dat ze zelf moeten gaan graven naar al die oude informatie waarover de overheid zelf al beschikt.” Minister Van Parys beloofde dat er speciaal zou worden toegezien op snelle afhandeling van de dossiers. De schadevergoedingen aan de nabestaanden van latere Bende-aanslagen (na 1985) zijn inmiddels (gedeeltelijk) uitbetaald, aldus de minister. Zij kregen gemiddeld bedragen uitbetaald tussen de 200.000 frank en 2 miljoen.

Bron » De Morgen | 15 december 1998

Bende van Nijvel

De Belgische jaren van lood.

Tagarchief: Schadevergoeding