Opinie: We zijn geen burgers meer, maar allen potentiële criminelen of terroristen

Een groot deel van de strafrechtpolitiek in ons land verloopt via een vast stramien. Er gaat iets fout dat de publieke opinie beroert: een gevangene gaat lopen, een fraudezaak verjaart of een drugsdealer gaat ’ten onrechte’ vrijuit. Het volk reageert verontwaardigd en de media spreken schande. Om daaraan tegemoet te komen, kondigt de minister een aantal wijzigingen aan die als wind door het parlement worden gejaagd: nieuwe strafbepalingen, langere verjaringstermijnen, afschaffen van procedurewetten en ga zo maar door.

Meestal wordt eraan toegevoegd dat deze wijzigingen alvast worden doorgevoerd in afwachting van een latere grondige herziening van het hele wetboek van strafvordering, dat immers verouderd is en dat door alle voorlopige wijzigingen met haken en ogen aan elkaar hangt.

Dit vast stramien is thans gewijzigd. Op 15 januari 2015 heeft de politie na een goede samenwerking met de inlichtingendiensten een zeer geslaagde interventie gedaan, waarbij een schijnbaar zeer gevaarlijke terreurcel werd opgerold, vooraleer ze haar verderfelijke plannen ten uitvoer kon brengen.

Applaus voor de politie, het federaal parket en de staatsveiligheid. Een mens kan zich niet meer herinneren wanneer dat nog eens is gebeurd. Wat doet nu de regering? Niets anders dan voorheen: één dag later twaalf nieuwe maatregelen aankondigen. Nieuwe misdrijven invoeren, onderzoeksmethoden en informatie-uitwisseling uitbreiden, het sanctie-arsenaal verruimen.

Er is voortaan slechts één zekerheid. Goed nieuws of slecht nieuws: de wet wordt in hetzelfde tempo, zonder veel nadenken, aangepast. En dat het zonder nadenken is, is ontegensprekelijk een feit. Hoe doordacht zijn maatregelen die komen naar aanleiding van feiten die zich minder dan 24 uren eerder hebben voorgedaan?

Is er die nacht geen enkele minister geweest die de vraag stelde of het wel nodig was alles holderdebolder te willen wijzigen, net nadat gebleken was dat de bestaande diensten goed werk leveren?

Hoe ontstaat het idee om het leger in te zetten, net nadat zonder het leger succes werd bereikt in de strijd tegen de terreur? En we lijken het nog allemaal te slikken ook. Hoe anders zou het zijn mochten we op het WK Argentinië geklopt hebben en Marc Wilmots de volgende ochtend aan de verzamelde pers meedeelde dat hij twaalf nieuwe maatregelen nam om zijn spelsysteem te wijzigen.

De twaalf maatregelen die ons worden voorgehouden, zijn dermate vaag geformuleerd dat een kritische juridische analyse ervan nog voorbarig is. Niettemin rijzen ook nu al ernstige vragen. Wordt het afnemen van de nationaliteit nu een nieuwe straf die ons allemaal kan te beurt vallen? Of is dat een straf die slechts op enkelen van toepassing is? Is het de bedoeling bepaalde mensen en zo ook bepaalde problemen uit te gommen? Dat is een straf die tot de negentiende eeuw in onze contreien bestond: de burgerlijke dood. Volgens onze Grondwet kan die niet opnieuw worden ingevoerd.

Ook de maatregel die in een uitbreiding van de afluistermogelijkheden beoogt, roept vragen op. Er is vandaag geen enkel ernstig misdrijf waarvoor geen tapmaatregel kan worden bevolen. Of is het de bedoeling dat de ernst van het misdrijf er niet meer toe doet en het voortaan mogelijk moet zijn om voor ieder misdrijf telefoons af te luisteren of mails te lezen? Kan iemand mij dan uitleggen wat dat dan nog met de bestrijding van het terrorisme te maken heeft?

In ieder geval is de marsrichting duidelijk. Of de wet nu gewijzigd wordt naar aanleiding van een falen van het systeem of juist niet, het resultaat van de nieuwe wetgeving is steeds hetzelfde. Vrijheden worden ingeperkt en het repressie- arsenaal wordt uitgebreid: nieuwe misdrijven, meer en zwaardere straffen, minder bescherming van de persoonlijke levenssfeer.

We hebben de invoering van de sharia niet nodig om stapsgewijs al onze vrijheden te zien verdwijnen. We zijn dan ook geen burgers meer, maar we zijn allen potentiële criminelen of terroristen. En we ondergaan gelaten het veiligheidstheater.

Zo staan we nu rustig een uur buiten in de kou te wachten vooraleer we het Brusselse gerechtsgebouw binnen kunnen. Het theater zal wel overwaaien zeker. Wetten daarentegen zijn nogal blijvend van aard. En de vrijheden die erdoor worden opgeheven, komen dan ook niet snel terug.

Bron » De Morgen | Joris Van Cauter

Inlichtingendiensten vragen meer middelen

De twee Belgische inlichtingendiensten, de Staatsveiligheid en de militaire inlichtingendienst (ADIV, Algemene Dienst Inlichting en Veiligheid), vragen meer middelen voor hun algemene werking en voor de strijd tegen dreigingen zoals het radicalisme en de cybercriminialiteit in het bijzonder. Dat hebben de bazen van beide diensten vanochtend gezegd in de Kamercommissie Defensie.

Dit jaar werkt de ADIV in “overlevingsmodus”, zei luitenant-generaal Eddy Testelmans, de baas van het ADIV. De militaire inlichtingendienst zal haar taken nog kunnen uitvoeren, maar niets meer. De door de regering opgelegde besparingen “kunnen geen jaren blijven duren” zonder dat de capaciteit van de ADIV zou dalen.

Nu al kan er geen enkele investering voor de modernisering gebeuren. En de 24 specialisten die nodig zijn voor de strijd tegen de cybercriminaliteit kunnen voorlopig niet aangeworven worden. Bovendien gaat twintig procent van de specialisten van de ADIV binnen de vijf jaar met pensioen.

Jaak Raes, het hoofd van de Staatsveiligheid, schetste een gelijkaardig beeld van zijn dienst. “De besparingen betekenen een zware prijs voor een kleine verdedigingsdienst”, zei Raes. Door de beslissing van de vorige regering, op 1 september, kan de staatsveiligheid voorlopig niemand aanwerven. Raes hoopt de komende drie jaar 120 nieuwe mensen te kunnen recruteren voor zijn dienst.

Bron » De Morgen

Staatsveiligheid zet bodyguards in als spion

De Belgische Staatsveiligheid krijgt 23 extra analisten. Opvallend is dat het niet om extra aanwervingen gaat. De agenten die nu voor de dienst persoonsbescherming werken, worden gerecycleerd en omgeschoold tot analist. Tot groot ongenoegen van de vakbonden, berichten De Standaard en Het Nieuwsblad.

De dag na de verijdelde aanslag in Verviers kondigde de regering-Michel twaalf maatregelen tegen terreur aan. Eén daarvan was de “versterking van de analysecapaciteit van de Staatsveiligheid”.

De Standaard vernam dat er voor de capaciteit van de analyse 23 personen bij komen. Maar dat zijn geen extra aanwervingen. Die 23 werken vandaag al voor de Staatsveiligheid, meer bepaald bij de afdeling “close protection”. Die afdeling persoonsbescherming bij de Staatsveiligheid wordt nu opgedoekt. De federale politie gaat die taak en een deel van het personeel overnemen.

Volgens de vakbond Sypol, die ook bij de Staatsveiligheid is vertegenwoordigd, is die “recyclage” onlogisch. “Sommige van de inspecteurs doen dat werk al vijftien jaar. Behalve tijdens hun stage hebben ze nooit iets anders gedaan dan bescherming. Het is ondoenbaar om hen dan zomaar in te schakelen bij de analisten”, zegt vakbondsvrouw Anne-Marie Vansichen.

Bron » De Morgen

Belg betaalt slechts 4,5 euro voor Staatsveiligheid

Dat berekende het VRT-programma De Zevende Dag in hun rubriek ‘Factcheck’. Ze checkten of de uitspraak van N-VA-voorzitter Bart De Wever correct was. Afgelopen week zei hij namelijk dat de Senaat meer geld krijgt dan Staatsveiligheid.

“Wij pleiten om meer middelen te geven aan veiligheidsdiensten”, tweette N-VA. Volgens de partij is het budget van de Senaat groter dan dat van de Staatsveiligheid. ‘De Zevende Dag’ dook in het cijfermateriaal en kwam tot het besluit dat de uitspraak klopte.

Nederland op kop

Opvallend was ook dat onze buurlanden allemaal meer investeren in hun veiligheidsdiensten met Nederland op kop. Onze noorderburen betalen zo’n 11,80 euro per inwoner aan de Staatsveiligheid.

“Staatsveiligheid doet het elk jaar slechter”

Dit jaar krijgt de Senaat een dotatie van 55 miljoen euro en de Staatsveiligheid moet het stellen met 41,8 miljoen euro. Dat is 13 miljoen minder dan de Senaat -die nota bene slechts acht keer per jaar samenkomt. Na de zesde staatshervorming zetelen er nog maar 60 senatoren, waarvan er tien een vergoeding krijgen. De personeelskosten zijn weliswaar enorm ingeperkt, maar de dotatie blijft boven die van Staatsveiligheid uitsteken.

“Staatsveiligheid doet het elk jaar slechter dan de Senaat”, concludeert Tim Pauwels. N-VA kamerlid Zuhal Demir opperde op Twitter al om de “Senaatstent” te sluiten. Jaak Raes, topman bij Staatsveiligheid, ijverde afgelopen week alvast voor meer middelen.

Bron » De Morgen

Staatsveiligheid: “Wij zijn geen cowboys. Wij luisteren niet half België af”

De topman van de Staatsveiligheid Jaak Raes pareert vandaag in De Standaard de kritiek dat zijn dienst privacybekommernissen aan zijn laars lapt. “Een commissie van drie magistraten oordeelt vooraf of het gebruik (van afluistertechnieken, red.) gerechtvaardigd is. Wij zijn geen cowboys. Wij luisteren niet half België af”, klinkt het.

“We beschikken sinds 2010 over enkele technieken die de wet op de Bijzondere Inlichtingsmethoden (BIM) ons heeft gegeven (onder meer computers hacken, telefoons aftappen, brieven openmaken, afluisterapparatuur of camera’s installeren in privé-woningen, red.). Zonder die technieken kunnen we onmogelijk werken”, aldus Raes.

Maar de Staatsveiligheid mag zich niet zomaar op die technieken beroepen zegt Raes:”We moeten iedere vraag om die technieken te gebruiken, voorleggen aan een commissie van drie magistraten. Die oordeelt vooraf of het gebruik gerechtvaardigd is.”

In het dossier-Verviers gebruikten de verdachten veel verschillende telefoons en nummers. Ze spraken ook in codetaal. De Staatsveiligheid heeft dan van die BIM-technieken gebruikgemaakt.

Verder in het interview geeft Raes ook aan dat er nood is aan een Belgische islam met in ons land gevormde imams en moskeeën die autonoom functioneren van buitenlandse staatsinterventie. Dat zou volgens de topman van de Staatsveiligheid radicalisering kunnen tegengaan.

Bron » De Morgen