Tag archieven: Zaak Cools

Guy Mathot eist confrontatie met verdachten die hem beschuldigen

Geplaatst op door

Guy Mathot heeft een klacht ingediend tegen de nieuwe beschuldigingen dat hij een van de opdrachtgevers van de moord op André Cools zou zijn geweest. Ondertussen keert ook PS-voorzitter Busquin zich tegen het ‘amalgaam’ dat sommigen van de affaires zouden gemaakt hebben. Maar hij waakt er wel over geen nieuwe olie op het communautaire vuur te gieten.

Guy Mathot eist dat hij zo snel mogelijk wordt geconfronteerd met de personen die hem de moord op PS-boegbeeld André Cools in de schoenen schuiven. Volgens La Libre Belgique hebben Carlo Todarello, Richard Taxquet en Domenico Castellino aan de Luikse onderzoekers verklaringen over Mathots medeplichtigheid afgelegd.

Ook de anonieme getuige die de speurders recent definitief op het spoor zette van de moordenaars van Cools, zou Mathot hebben genoemd als mogelijk opdrachtgever. Mathot stelde woensdagmorgen ‘geschokt te zijn door de nieuwe aantijgingen’. Mathot werd ook in 1992 al genoemd als mogelijke betrokkene bij het complot tegen Cools.

Media

De onderzoeksrechters van de Cel Cools-Agusta hebben gisteren de media gegispt die eerder deze week de namen onthulden van de Tunesische huurmoordenaars.

‘Mochten een of beide verdachten, door toedoen van deze gratuite publicatie kunnen ontsnappen of het zwijgen worden opgelegd, dan zal het onderzoek onherstelbare en definitieve schade lijden’, zo stellen de onderzoekers in een mededeling. De RTBF was niet te spreken over de verwijten. ‘Bij de contacten tussen de RTBF en het parket van Luik is op geen enkel ogenblik gezegd dat bepaalde informatie niet gepubliceerd mocht worden,’ aldus administrateur-generaal Stalport.

Busquin

Gisteren werd ook met enige spanning uitgekeken naar de verklaring die voorzitter Busquin na afloop van het PS-partijbureau zou afleggen. Terwijl Busquin in New York verbleef voor een congres van de Socialistische Internationale had de Waalse minister-president Collignon fel uitgehaald naar het ‘amalgaam’ dat vooral de Vlaamse media van de zaken Dutroux en Cools zouden gemaakt hebben. Premier Dehaene werd dan weer verzocht stelling te nemen tegen het separatisme dat door zijn Vlaamse collega Van den Brande zou aangehangen worden.

Ook Busquin keerde zich gisteren tegen het ‘amalgaam’ maar hij vermeed zorgvuldig om in communautair vaarwater te komen. Kop van jut was een artikel in de Wall Street Journal waarin Paul Beliën, free lancejournalist en echtgenoot van Vlaams Blok-kamerlid Alexandra Colen, in nogal forse bewoordingen een beeld schetst van een ‘gecorrumpeerde Waalse politieke cultuur’. Busquin onderstreepte uitdrukkelijk dat hij daarmee niet de Vlaamse media viseerde.

Voor de rest hoopt het PS-bureau dat het gerecht zo snel mogelijk duidelijkheid schept in de moord op Cools, de kindermoorden en overvallen door de bende van Nijvel. En ook Busquin heeft vragen bij het functioneren van het gerecht.

Een ‘onderzoek naar het onderzoek’ moet hier meer duidelijkheid brengen. Maar sinds WO II is Justitie welgeteld 14 maanden door een PS’er beheerd, zo voegde hij er fijntjes aan toe.

Bron » De Tijd

‘Rol van gerecht in onderzoek naar moord op Cools moet onderzocht’

Geplaatst op door

Zowat alle politieke partijen stelden gisteren een onderzoek te willen naar de manier waarop het gerechtelijk onderzoek naar de moord op André Cools is gevoerd. Mogelijk wordt daartoe de bevoegdheid verruimd van de parlementaire commissie die het onderzoek naar de Bende van Nijvel moet controleren. Alain van der Biest werd gisteren opnieuw uitvoerig verhoord.

De arrestatie en de inbeschuldigingstelling van ex-minister Alain van der Biest en drie andere verdachten wegens moord op PS-boegbeeld André Cools, werd gisteren op zowat alle partijbureaus aangekaart. Vooral de aanwijzingen dat het gerecht van Luik – althans aan de PS gelieerde figuren zoals hoofdinspecteur Raymond Brose – het onderzoek naar de moordaanslag bewust hebben geblokkeerd, stuitten op zware kritiek.

De CVP beklemtoonde het belang van een onafhankelijke magistratuur die ‘voluit en ongestoord’ haar werk doet. Volgens de partij moet het gerechtelijk apparaat ook zijn verantwoordelijkheid nemen en ‘zichzelf uitzuiveren’. ‘Wie faalt moet eruit’, luidde het. De CVP is ook voorstander van een externe controle op het gerecht, door de minister van Justitie en/of het parlement. De SP voelde zich niet geroepen tot grote verklaringen. ‘Het gerecht moet zijn werk doen en de zaak moet tot op de bodem onderzocht worden’, was de droge commentaar.

Maar volgens juridisch expert Renaat Landuyt dringt een ‘onderzoek van het onderzoek’ zich op. Hij wil het Luikse parket nog een laatste kans geven om een interne controle uit te voeren, maar wees tegelijk op de wettelijke mogelijkheden die de minister nu reeds heeft om parketleden te straffen en desnoods af te zetten.

Volgens de SP’er moet ook overwogen worden om de Bendecommissie ‘bis’, die moet nagaan wat er is misgelopen in het onderzoek naar de Bende van Nijvel, ook bevoegd te maken voor de zaak-Cools en voor de affaire-Dutroux. PRL/FDF en Vlaams Blok eisten gisteren de oprichting van een nieuwe parlementaire onderzoekscommissie.

Agalev drong aan op de depolitisering van de bevorderingen in de magistratuur. En de Volksunie brak meteen een lans voor de federalisering van het departement justitie.

PS-voorzitter Philippe Busquin, die momenteel in New York verblijft voor een bijeenkomst van de Socialistische Internationale, hield zich gisteren op de vlakte. In een interview met de RTBF-radio stelde hij ‘een beetje verrast’ te zijn, maar beklemtoonde er steeds op aangedrongen te hebben dat de volledige klaarheid in dit dossier aan het licht zou komen.

Vandaag wordt minister van Justitie Stefaan de Clerck in de Kamer over de dossiers Cools en Dutroux geïnterpelleerd. De Clerck bracht maandag een bezoek aan de cel-Cools in Luik. Hij won inlichtingen in over de werking van de cel en besprak ook met procureur-generaal Anne Thily of bijkomende middelen nodig waren.

Over het eigenlijke onderzoek was er weinig nieuws. Het Luikse gerecht ondervroeg Van der Biest en twee andere verdachten opnieuw uitvoerig. Alle beschuldigden zijn nog steeds op secreet geplaatst. Woensdag beslist de raadkamer over hun verdere aanhouding.

Wellicht zal daarbij iets meer bekend geraken over de bewijslast die tegen hen werd verzameld. Gisteren kon nog vernomen worden dat een van de wapens, die op aanwijzen van de nieuwe getuige en verdachte Castellino uit de Ourthe werden opgevist, wel degelijk een pistool van hetzelfde kaliber is als datgene waarmee Cools werd vermoord.

Bron » De Tijd

Parti Socialiste opnieuw in dubieus daglicht

Geplaatst op door

Met de arrestatie van ex-minister Alain van der Biest krijgt de Parti Socialiste, opnieuw flinke klappen. Dat een politieke afrekening in de partij tot moord kan leiden en dat PS-figuren bij het Luikse gerecht het onderzoek naar de moord geblokkeerd lijken te hebben, betekent een nieuwe deuk in het imago van de partij dat al zo beschadigd werd door de Agusta- en Uniop-affaires.

De jongste maanden was eindelijk de rust enigszins teruggekeerd in de PS, na de storm die het Agusta-smeergeldschandaal door de partij deed razen (met onder meer het ontslag van de ‘drie Guy’s’: Spitaels, Mathot, en Coëme) en na de strenge straf voor ex-minister Coëme in het historische Uniop-proces. Maar met de arrestatie en de in beschuldigingstelling van Alain van der Biest komt de partij opnieuw in een dubieus daglicht te staan.

De PS blijkt een partij te zijn waar partijleden elkaar desnoods vermoorden, zoals een commentator gisteren schreef. Bovendien wijzen steeds meer elementen er ook op dat PS-figuren in het Luikse gerecht de ‘politieke piste’ in het onderzoek naar de moord op Cools bewust hebben geblokkeerd om Van der Biest en eventueel ook andere PS-prominenten af te schermen.

Waarom Alain van der Biest de opdracht zou gegeven hebben om de man te vermoorden aan wie hij zijn hele politieke carrière te danken had? De onderzoekers zien twee mogelijke verklaringen. Ofwel wist Cools te veel over de duistere praktijken van Van der Biest en/of zijn kabinetsmedewerkers Richard Taxquet en Pino di Mauro – alle drie zijn ze genoemd in het schandaal over gestolen aandelen dat in de marge van het onderzoek naar de moord op de PS-topman naar boven kwam. Ofwel wilde Van der Biest zich wreken op Cools, die van plan was hem van het politieke voorplan te laten verdwijnen omdat hij maffiose types in zijn kabinet had opgenomen.

Het is een algemeen gegeven dat de ergste politieke vijandschappen, die tussen mensen van eenzelfde partij zijn. Maar of een figuur als Van der Biest, die bekend stond als een zwakke, aan de drank verslaafd figuur, alleen met dat motief zo ver zou gaan om een moord te beramen, kan betwijfeld worden. In gerechtelijke kringen menen sommigen dan ook dat Van der Biest eerder zelf volledig gemanipuleerd is geworden door zijn maffiose omgeving. Verhalen als zou de ex-minister herhaaldelijk door zijn kabinetsmedewerkers in zijn bureau zijn opgesloten, zodat ze ongestoord hun gang konden gaan, voeden deze denkoefening.

Maar er is ook nog de andere, voor de PS veel nefastere hypothese, dat ook ander partijkopstukken bij de zaak betrokken zouden zijn. Spijtoptant Carlos Todarello noemde eerder als medeaanstichter al Guy Mathot, net als Van der Biest aanvankelijk een ‘wonderboy’ in de PS die later door Cools van zijn voetstuk werd gehaald. Ook PS-prominent Philippe Moureaux, een goede vriend van de vermoorde Luikenaar, liet deze naam al vallen.

En dan is er nog de hypothese dat Cools ten tijde van de aanslag een ‘coup’ voorbereidde tegen Guy Spitaels om opnieuw de opperste macht over de partij te krijgen. Als zou blijken dat Spitaels, die na de Agusta-affaire gerehabiliteerd werd en nu de Waalse regering voorzit, ook maar iets met de zaak-Cools te maken heeft, wordt de PS opnieuw tot in het hart getroffen. De gevolgen zullen dan tot op het federale regeringsniveau te voelen zijn. In PS-kringen wordt deze hypothese weggelachen. ‘Wie dat zegt, hallucineert. Waarom zou het de paus niet geweest zijn, Cools was tenslotte een vrijmetselaar?’, aldus een PS-parlementslid.

Van der Biest wordt momenteel door het Luikse gerecht zwaar onder druk gezet om te praten. Als hij besluit zijn boekje open te doen, kan dat in ieder geval erg onprettig worden voor de PS. ‘Ik ben een wandelend gevaar voor de partij, want ik heb veel te veel smerige zaakjes gezien’, zei hij ooit zelf.

Ondertussen lijkt het steeds meer vast te staan dat de moordenaar van André Cools de afgelopen vijf jaar niet opgespoord werd omdat PS-figuren in het Luikse gerecht bewust het spoor Taxquet-Van der Biest niet verder hebben willen onderzoeken. Raymond Brose, hoofd van de cel-Cools en van PS-signatuur, moest zondag zijn ontslag indienen omdat journalisten én onderzoekers zijn objectiviteit in twijfel trokken.

Zo wordt er gezegd dat Brose al in de eerste week na de moord op Cools een anonieme brief kreeg waarin Taxquet als mededader werd aangewezen. De brief kwam nooit bij de onderzoekers terecht maar wel bij Taxquet zelf, die onmiddellijk aan Van der Biest bescherming vroeg. Van der Biest zou daarop gesproken hebben met Léon Giet, tot voor kort procureur-generaal in Luik. Dat er precies nu een doorbraak in het dossier is, is volgens waarnemers vooral te danken aan de personeelswissel op het Luikse parket: de nieuwe procureur-generaal is in tegenstelling tot haar ger geen ‘Coolsiste’, maar behoort tot de lijn van José Happart, traditioneel tegenstander van de Cools-clan.

Net zoals in het dossier van de Bende van Nijvel en de zaak-Dutroux dringt zich ook in deze affaire een grondig onderzoek naar het gevoerde gerechtelijk onderzoek op.

Bron » De Tijd

Leon Giet verlaat justitie

Geplaatst op door

De Luikse procureur-generaal Leon Giet is sinds vrijdag officieel met pensioen. Donderdag om middernacht legde de omstreden magistraat zijn functie neer en keerde hij zijn kantoor in het voormalige prinsbisschoppelijk paleis definitief de rug toe. Giet trekt zich terug in het landelijke Sprimont, zijn geboortestreek die hij boven alles liefheeft.

Leon Giet is een van de meest omstreden topmagistraten die de Belgische magistratuur heeft gekend. Vooral de jongste jaren was zijn naam zelden uit het nieuws, al was het maar omwille van zijn zeer persoonlijke betrokkenheid bij de moord op wijlen minister van staat André Cools. Giet heeft nooit verborgen dat de in ’91 vermoorde Waalse toppoliticus zijn intieme vriend en beschermheer was.

Het was dezelfde André Cools die begin jaren tachtig een doorslaggevende rol speelde bij de benoeming van de toen jongste procureur-generaal. In juridische kringen wekte dit nogal wat voorbehoud, al was het maar omwille van de modale afkomst van Leon Giet die zijn verknochtheid aan de socialistische zaak nooit onder stoelen of banken heeft gestoken.

De moord op Cools in de vroege ochtend van 18 april 1991 was voor Leon Giet daarom dubbel tragisch. Hij verloor een vriend maar moest bovendien de voorbije jaren ondervinden dat het onderzoek naar de moordenaar(s) tot op heden uitsluitend gevolgen had voor de partij waaraan hij zijn professionele carrière – naar hij volmondig toegeeft – mede te danken had.

Meest donkere periode

Zelf kwam Giet evenmin ongeschonden uit deze naar zijn zeggen, meest donkere periode uit zijn loopbaan. Nog maar enkele weken geleden kreeg de topmagistraat een blaam van de eerste voorzitter van het Hof van Cassatie, omdat hij in juli 1991 geen gevolg had gegeven aan enkele anonieme brieven die hem ter hand waren gesteld door een journalist en die verband hielden met de moord op André Cools.

Al even ongewoon was de huiszoeking die Giet in juni 1995 moest verteren in het kader van een onderzoek naar perslekken in het kader van datzelfde onderzoek.

“Het stond klaarblijkelijk in de sterren geschreven dat mijn loopbaan niet zou eindigen zoals die van een gewone sterveling”, zo verklaarde de procureur-emeritus op een laatste babbel met de Luikse gerechtspers.

“De kwestie van de (perslekken werd intussen geseponeerd, maar ik geef toe dat de zaak me indertijd zwaar op de maag lag”.

“De blaam vanwege cassatie wens ik zo snel mogelijk te vergeten, maar ze heeft me de voorbije maand zeker niet verhinderd mijn werk naar behoren te doen”. De blaam verhindert hem evenmin om met nauwelijks verholen fierheid terug te blikken op een carrière die weinigen in dit land gegeven is.

Bescheiden

Leon Giet is afkomstig uit een bescheiden milieu en gaat er prat op dat hij de eerste onder hen was om een universitair diploma weg te kapen. Aanvankelijk leek hij in de wieg gelegd voor een loopbaan als juridisch adviseur in overheidsdienst.

In 1965 waagt hij de overstap naar de magistratuur en wordt hij benoemd tot rechter aan de Luikse rechtbank van eerste aanleg.

Veertien jaar later, amper vijftig jaar oud, wordt hij de jongste procureur-generaal van het land. Een ambt dat hij 17 jaar lang zou waarnemen. “Het was Cools himself die me op een ogenblik dat ik nog geen vaste plannen had, persoonlijk mededeelde dat hij aan mij dacht. Het valt me dan ook niet moeilijk toe te geven dat ‘gunstige omstandigheden’ mijn carrière hebben bepaald”, aldus de sinds vrijdag emeritus procureur-generaal.

Tijdens zijn voor een “PG” zeer lange loopbaan, kreeg Giet enkele van de meest dramatische dossiers voorgeschoteld uit de Belgische juridische annalen. Er was uiteraard de moord op André Cools en de daaruit volgende Agusta- Dassault- en andere Vander Biest-schandalen.

Wat verder in het verleden waren er de brandstichting en de bomaanslag in het Luikse gerechtsgebouw, de moord op Stafhouder Jacques Henry die in datzelfde gerechtsgebouw in volle correctionele zitting werd neergekogeld door een gangster.

De bloedige gijzeling in Tilff, de al even moorddadige raid van de onlangs berechte gangsters Bourgard en Muselle, de verdwijning van Julie en Melissa, zijn meer recente “geruchtmakende dossiers” uit de loopbaan van de topmagistraat.

Leon Giet herhaalde tijdens zijn ultieme ontmoeting met de Luikse gerechtsverslaggevers dat het stagneren van het onderzoek naar de moord op Cools hem uitermate zwaar weegt. “Ik betreur ten zeerste”, aldus Giet, “dat de moord een mysterie blijft, ondanks vijf jaar volgehouden onderzoek op alle fronten. Wellicht zal ooit dankzij een detail, een onvoorziene gebeurtenis, de waarheid aan het licht komen. Ach, al was er maar een enkel iemand die een beetje wou praten”.

Bron » Gazet van Antwerpen

Speciale kamercommissie gaat Bende-onderzoek doorlichten

Geplaatst op door

Er komt wellicht een speciale kamercommissie die het onderzoek naar de Bende van Nijvel gaat doorlichten. De partijen bereiden tegen het einde van de week een concreet voorstel ter zake voor. De kamercommissie voor Justitie voelde gisteren de procureur-generaal van Bergen, Georges Demanet, aan de tand over zijn weigering om de twee professoren die belast waren met ‘het onderzoek van het onderzoek naar de Bende’ toegang te verschaffen tot het volledige Bende-dossier.

De kamercommissie voor Justitie bekritiseerde gisteren tijdens een onderhoud met de vijf procureurs-generaal over het strafrechtelijk beleid, de weigerachtige houding van procureur-generaal Georges Demanet van Bergen om de door minister De Clerck aangestelde professoren Verstraeten en Fijnaut volledig inzage te geven in het Bende-dossier. Demanets optreden deed het ‘onderzoek van het onderzoek naar de Bende’ van de professoren mislukken.

De procureur-generaal verdedigde gisteren zijn optreden en stelde dat een volledig inzagerecht de scheiding van de machten en het geheim van het onderzoek in het gedrang zouden hebben gebracht. De documenten die niet werden vrijgegeven waren volgens Demanet interne stukken en politiedocumenten die niet relevant waren voor het onderzoek van de professoren, maar die wel vertrouwelijke informatie bevatten zoals de financiële toestand van de slachtoffers.

Demanet meende dat deze documenten niet door derden mocht worden ingekeken, zoniet hoefde het parket niet meer te rekenen op de medewerking van de politiediensten. De Bergense magistraat verklaarde wel voorstander te zijn van ‘doorzichtigheid in het dossier’. Tony van Parys (CVP) zei te moeten glimlachen met de ‘wil tot doorzichtigheid’ van Demanet en vroeg waarom de gerechtelijke macht zelf geen initiatief genomen had om het onderzoek naar de Bende door te lichten.

Op de vraag waarom het onderzoek naar de Bende naar Charleroi werd overgeheveld speelde Demanet de bal terug naar het parlement: één van de conclusies van de zogenaamde Bendecommissie was dat er teveel onderzoeksrechters met het dossier bezig waren. Bovendien besliste de Kamer van Inbeschuldigingstelling van Gent de onderzoeksrechter van Dendermonde van het onderzoek te ontlasten. ‘Wij waren geen vragende partij om het onderzoek te ontvangen, gezien de enorme belasting dat dit met zich mee zou brengen’, zo voegde hij eraan toe.

Renaat Landuyt (SP) stelde gisteren vast dat er geen andere mogelijkheid overblijft dan een parlementaire onderzoekscommissie op te richten die zelf het onderzoek naar de bende van Nijvel zal doorlichten. De grote partijen werken hierover tegen het einde van de week concrete voorstellen uit.

Cel-Cools

De procureur-generaal van Luik, Léon Giet, ontkende gisteren dat de ontmanteling wordt overwogen van de onderzoekscel die de moord op de PS-voorman André Cools tracht op te lossen.

De afgelopen dagen ging het gerucht dat de bevoegde magistraat in het Luikse Hof van Beroep deze stap overwoog omdat de onderzoekscel te weinig vorderingen boekte in vergelijking met de mensen en de middelen die ter beschikking werden gesteld.

Bron » De Tijd