Op het proces Cools bis voor het Luikse hof van assisen zijn vrijdagnamiddag Marcel Cools, de zoon van het slachtoffer, en enkele getuigen en bepaalde speurders gehoord. De jury luisterde onder meer naar de verklaringen van de speurders Philippe Lacheron en Philippe Bertrand. Zij voerden een onderzoek uit naar het vermogen van beschuldigde Domenico Castellino.
Uit die analyse blijkt dat Domenico Castellino geen enkel vermogensvoordeel kende na de moord op André Cools. Ook Maurice Demolin werd gehoord door het hof. Hij was destijds secretaris van de Luikse afdeling van de PS en schepen in Grâce-Hollogne. Demolin vertelde dat de moord zowel op gevoelsmatig als op politiek vlak een dieptepunt betekende in zijn leven. Hij had het ook over de conflicten die André Cools had met de andere leden van de PS.
“Hij had Van Der Biest volledig gesteund, zodat die minister kon worden. De grootste tegenstand ondervond André Cools binnen de partij en meer bepaald binnen de Luikse PS. Tijdens elke vergadering ontdekte men een of twee miljard schulden. André Cools was razend. Er waren confrontaties met Jean-Marie Happart en Jean-Maurice Dehousse. Er hing een vergiftigde sfeer.”
“Tegenstanders binnen de partij lichtten journalisten in om schade toe te brengen aan André Cools (…). Guy Mathot, Alain Van Der Biest, Jean-Maurice Dehousse en Jean-Marie Happart kwamen vaak samen en zij voelden een echte haat tegenover André. André had daarenboven gezegd dat zolang hij leefde, Guy Mathot nooit nog minister zou zijn”, zo getuigde Demolin. Ook Demolin stootte op verschillende problemen binnen zijn partij.
“Ik verdacht Van Der Biest er van meegewerkt te hebben aan die laffe moord. Na de verklaringen van Todarello was ik daar zeker van. Van Der Biest had begrepen dat ik het door had. Er is daarna verschillende keren bij mij ingebroken, er werd systematisch schade aangebracht aan mijn wagen en aan mijn huis. Ik ben ervan overtuigd dat hij met de anderen had afgesproken me politiek dood te maken”, aldus Demolin.
De man voegde er nog aan toe dat José Happart volgens hem een zeer slechte rol had gespeeld na de moord. Hij nam voortdurend een verdachte houding aan en verdedigde de beschuldigden die nu veroordeeld zijn. Alain Van Der Biest was de voornaamste aanstoker, maar er zijn medeschuldigen.” De zitting werd afgesloten met een aangrijpende getuigenis van Marcel Cools over de persoonlijkheid van zijn vader. “Wat gebeurd is op 18 juli 1991 was ongezien in ons land”, aldus Marcel Cools.
Bron » Gazet van Antwerpen