“Ontslagen speurder lekte geheimen Comité P.”

De correctionele rechtbank van Gent heeft vandaag het proces ingeleid tegen Walter Demoerloose, voormalig lid van de dienst Enquêtes van het Vast Comité P. en speurder in onder meer de zaak rond Freddy Horion. De 62-jarige speurder, die in maart 2008 ontslagen werd, wordt beschuldigd van het bekendmaken van geheimen ten nadele van het Comité P.

Demoerloose moet zich verantwoorden voor schending van het beroepsgeheim en een inbreuk op de wet tot regeling van het toezicht op politie- en inlichtingendiensten, die stelt dat de leden van de Vaste Comités, de griffiers, de leden van de Diensten Enquêtes en het administratief personeel verplicht zijn de geheimen te bewaren waarvan zij kennis krijgen tijdens het vervullen van hun opdracht. Het geheim blijft bestaan, zelfs wanneer zij hun functie hebben beëindigd, aldus de wet.

Commissaris-auditor Demoerloose werd op 17 maart 2008 afgezet als lid van de dienst Enquêtes van het Vast Comité P., nadat hij een mail naar de politievakbond VSOA had geschreven dat er een gerechtelijk onderzoek liep naar Gil Bourdoux, een van de leden van het Vast Comité. Na zijn ontslag zou Demoerloose details van onderzoeken waarin hij betrokken was, gelekt hebben aan de pers, onder meer over de zaak rond Freddy Horion.

De advocaat van Demoerloose, meester Piet Van Eeckhaut, vindt de zaak “een nutteloze vervolging van een grote politieman”. De verdediging zal de vrijspraak pleiten en kondigde aan mogelijk getuigen op te roepen. De correctionele rechtbank behandelt de zaak op 9 september.

Bron » De Morgen

Assisenzaken mogen nog slechts drie dagen duren

Er komen minder assisenzaken en ze zullen korter duren, nog slechts drie dagen als de beschuldigde bekent. De georganiseerde misdaad verdwijnt uit assisen. Dat staat in het voorstel van de regering om het hof van assisen te hervormen, berichten de Concentra-kranten woensdag. De meerderheid bereikte daarover dinsdagnamiddag een akkoord, op enkele kleine puntjes na.

Het akkoord wordt woensdag in de Senaat voorgesteld. Het is de bedoeling dat die er voor de grote vakantie over stemt. Het akkoord voorziet onder meer dat er in de toekomst geen hoger beroep komt tegen een assisenarrest, maar het Hof van Cassatie moet wel de motivering van de veroordeling/vrijspraak beoordelen.

Verder wordt de procedure ‘ontvet’: er komt een voorafgaande zitting van het hof zonder jury over de procedurekwesties en over de lijst met getuigen die worden gehoord. Het assisenhof wordt voor heel wat minder zaken bevoegd. Alle zaken die nu al kunnen worden doorverwezen naar de correctionele rechter, zullen automatisch naar die correctionele rechter gaan.

Bron » Knack

Topgangster Eric Lammers weer in België

Bij het grote publiek is de naam Eric Lammers niet zo bekend. In speurderskringen des te meer. “Het beest”, zo noemen ze de extreem-rechtse topgangster en meervoudig moordenaar. Sinds deze week zit hij weer in een Belgische cel. Het Fast-team had hem opgespoord in Servië, waar hij een nieuw leven wilde beginnen.

Oplichting, meervoudige moord, verkrachting, carjacking, wapendiefstal, heling, gewapende overvallen. Het strafblad van Eric Lammers (49) is intussen al een echt strafbundel geworden. Speurders en magistraten die ooit tegenover hem zaten, vrezen het ergste: “Laat hem morgen vrij en hij begint opnieuw.”

Twee jaar geleden sloeg Lammers, die op proef vrij was, op de vlucht omdat het gerecht hem voor de zoveelste keer op de hielen zat. Lammers leek van de aardbol verdwenen. In gerechtelijke kringen ging men er zelfs van uit dat hij het slachtoffer was geworden van een afrekening in het criminele milieu, met andere woorden, dat ze eindelijk verlost waren van de topcrimineel. Tot het Fast-team van de federale politie, gespecialiseerd in het speuren naar criminelen die naar het buitenland zijn gevlucht, hem op het spoor kwam in Servië. Dat gebeurde na een tip dat hij zich allicht ergens in ex-Joegoslavië schuil hield. Uiteindelijk bleek hij in Servië te wonen. De gangster probeerde er een nieuw leven op te bouwen onder een valse identiteit.

Lammers, een oud student aan de Brusselse Koninklijke Militaire School (KMS), was in de jaren 1980 actief lid van het extreemrechtse Front de la Jeunesse, een organisatie die later buiten de wet werd gesteld omdat het om een privé-militie ging.

Jaren later dook zijn naam ook op als lid van WNP (Westland New Post), de geheime neonazi-organisatie rond Paul Latinus, die geïnfiltreerd was in het leger en speciaal was opgericht om de Staatsveiligheid te destabiliseren.

Lammers bekende drie jaar geleden dat het WNP in 1981 op het punt stond om toenmalig PS-minister van Justitie Moureaux te vermoorden. Gelukkig voor hem, aldus Lammers, verloren de socialisten toen de verkiezingen en werd Moureaux vervangen door Jean Gol. “Anders was hij er aan geweest”, verklaarde hij aan de speurders. WNP werd ontbonden na de dood van Latinus. De leider pleegde officieel zelfmoord. Maar algemeen wordt aangenomen dat iemand hem daarbij heeft ’geholpen’.

Oefening in moord

Het eerste echte zware feit pleegde Lammers in 1982. In de Herdersleidstraat in Anderlecht werden de lichamen van Alfons Vandermeulen en zijn vriendin Francesca Arcoulin gevonden. Ze waren in het hoofd geschoten en hun keel was overgesneden.

Het koppel leidde nochtans een rustig, onopvallend leven. Onderzoek wees jaren later uit dat WNP achter de moorden zat. “Een motief was er niet. Het was een oefening. Mijnheer Vandermeulen speelde onbewust de rol van een KGB-agent die zo snel mogelijk moest worden geëlimineerd om te verhinderen dat hij staatsgeheimen zou ontdekken en doorsturen”, zegt een speurder die destijds bij het onderzoek betrokken was en die Lammers ook later nog verschillende keren arresteerde en verhoorde.

Het beest

“De bijnaam ’het beest’ is zeker niet overdreven. Lammers is een gevaar voor de maatschappij. Een gevaarlijke gangster zonder enige vorm van normbesef. Zelden in mijn carrière ben ik bang geweest van de mensen die ik moest ondervragen. Behalve van hem. Als hij werd verhoord, bleven zijn handboeien altijd aan. Meer zelfs, hij werd met een ketting vastgeklonken aan een ring in de vloer. Hij kon vriendelijk en charmant zijn, maar plots sloeg dat om en werd hij een moordmachine. Ik vergeleek hem altijd met een pitbull. Die kunnen ook lief en trouw zijn. Maar plots krijgen ze een klik in hun hoofd en bijten ze iemand dood. Totaal onbetrouwbaar. Ooit heeft hij tijdens een ondervraging gezegd dat hij speciaal zijn duimnagel liet groeien tot deze lang genoeg was om er een oog van een agent mee uit te duwen en zijn wapen te kunnen afnemen. Hij vertelde het al lachend. Maar wij geloofden echt dat hij daartoe in staat was. Lammers was gewoon tot alles in staat.”

Voor de moord op de ’KGB-agent en zijn vriendin’ verscheen hij voor assisen maar kwam bij gebrek aan bewijzen vrij. “We waren toen echt in shock omdat we er zeker van waren dat hij erbij was. Jaren later heeft hij dat trouwens zelf toegegeven.”

Bende van Nijvel

Intussen werd zijn naam ook almaar uitdrukkelijker genoemd in het dossier van de Bende van Nijvel.“Lammers had in ieder geval het juiste profiel: doden om te doden”, zegt een speurder. Zo werd tijdens een huiszoeking in zijn flat één van de zeven voor de rijkswacht bestemde kogelvrije vesten aangetroffen die de Bende van Nijvel in 1983 buit maakte in Temse. “Gekocht van een bekende”, was het antwoord van Lammers. Samen met enkele van zijn kompanen bij Westland New Post nam hij ook regelmatig deel aan schietoefeningen in het Bois de la Houssière, nabij het Hellend Vlak van Ronquières. Het bos werd enkele jaren geleden nog volledig afgegraven om sporen te zoeken van ’de killer’ van de Bende van Nijvel. Die werd volgens informanten van de politie bij de overval in Aalst neergeschoten en nog dezelfde avond begraven in het bos van Houssière.

Na de raid in Aalst (8 doden), werden in hetzelfde bos restanten van de buit teruggevonden en een uitgebrande Golf GTI die zeker bij die aanslag was gebruikt. Lammers gaf toe dat hij daar wel eens kwam wandelen. “Maar daar dient een bos toch voor…”

Hij was ook lange tijd lid van de Brusselse practical shooting-club die als ontmoetingsplaats voor de Bendeleden werd beschouwd. Al die puzzelstukjes samen maakten hem tot een van de hoofdverdachten in het dossier van de Bende van Nijvel die tussen 1982 en 1985 liefst 29 slachtoffers maakte. Toch werden nooit harde bewijzen tegen hem gevonden.

“Hij is inderdaad geen officiële verdachte meer in het dossier. Ook al duikt zijn naam nog geregeld op”, luidt het bij de cel Brabant- Wallon in Charleroi.

Diamantairs vermoord

In 1988 sloeg Lammers ongemeen hard toe in Antwerpen. Opnieuw zonder een greintje medelijden voor zijn slachtoffers. In de vroege namiddag van 13 april werden in een appartement aan de Antwerpse Rijfstraat twee diamantairs beroofd en om het leven gebracht. Ludo (47) en Patrick (26) Moons werden met een 7.65 mm pistool door het hoofd geschoten. Een collega kon zich in veiligheid brengen en zag het vanuit een andere kamer allemaal gebeuren.

“Ze moesten allebei op hun knieën gaan zitten en werden vastgebonden. Een van de daders (Lammers zo bleek achteraf) nam een mes en vertelde de twee diamantairs dat hij ze de keel ging oversnijden. Maar net op het moment dat hij het mes tegen de keel van Ludo Moons plaatste, bedacht hij zich en legde hij het mes weg. Ik dacht, oef. Maar hij haalde onmiddellijk een pistool uit zijn jas en schoot de twee van dichtbij in het hoofd”, verklaarde de getuige.

Lammers en twee medeplichtigen gingen aan de haal met een partij gezaagde diamanten en baar geld met een gezamenlijke waarde van ongeveer 85.000 euro.

Vier dagen later werd in een villa in Zoersel de 81-jarige Louis Jambé vermoord. Afgemaakt met een schot in het hoofd. Voor de onderzoekers stond het snel vast dat de moorden in Antwerpen en Zoersel door dezelfde bende werden gepleegd.

De verdachten werden later opgepakt in Eindhoven en uitgeleverd aan ons land. Lammers was verraden door een vriend die uit was op de 80.000 euro beloning die het gerecht had uitgeloofd voor wie de gouden tip kon geven die leidde naar de arrestatie van de moordenaars.

Het assisenhof veroordeelde hem in 1991 tot levenslang. Hij probeerde verschillende keren uit de gevangenis te ontsnappen. Op een dag werd zelfs springstof in zijn cel gevonden. In 2003 kwam hij vervroegd vrij, tot grote verontwaardiging van de speurders. Maar lang bleef hij ook nu weer niet op het goede pad. In 2007 werd hij in Hasselt veroordeeld voor een illegale trafiek in geneesmiddelen. Kort daarna kreeg hij nog eens anderhalf jaar omdat hij in 2004 een vriend had geholpen om een lijk te doen verdwijnen. Diezelfde vriend verklikte hem later.

Kinderporno

Kort na zijn zoveelste voorwaardelijke invrijheidstelling was er al een nieuwe klacht. Hij zou het achtjarig dochtertje van zijn ex-vriendin hebben misbruikt om de vrouw te treffen. Bij een huiszoeking in zijn flat werd een massa kinderporno gevonden. Om aan een nieuwe veroordeling te ontsnappen, vluchtte hij naar Servië.

Lammers moet hier nog een straf van anderhalf jaar uitzitten en riskeert er nog een celstraf bovenop voor kindermisbruik.

Bron » Gazet van Antwerpen

Onderzoek naar ex-leden CCC nog niet afgerond

Exact een jaar na zijn spectaculaire arrestatie op 5 juni 2008 is het terrorismeonderzoek tegen oud-CCC-kopstuk Bertrand Sassoye en drie andere verdachten nog steeds aan de gang. Dat heeft het persagentschap Belga van het federale parket vernomen. Volgens Lieve Pellens, woordvoerster van het federale parket, worden er nog verschillende onderzoeksdaden uitgevoerd en zal het nog een hele tijd duren voor de onderzoeksrechter het dossier kan afsluiten.

Bertrand Sassoye werd in de vroege ochtend van 5 juni 2008 van zijn bed gelicht door zwaargewapende agenten van de speciale interventie-eenheden van de federale politie. Samen met hem werden nog drie anderen opgepakt: RTBF-journaliste Wahoub Fayoumi, ex-gangster Constant Hormans en de Libanees Abdallah Ibrahim Abdallah. In de daaropvolgende uren en nacht hield onderzoeksrechter Berta Bernardo-Mendès hen alle vier aan op verdenking van deelname aan de activiteiten van een terroristische groepering, met name de Italiaanse Partito Comunista Politico-Militare (PCPM).

Vijftien leden van de PCPM waren in februari 2007 in Italië opgepakt omdat het Italiaanse gerecht vermoedde dat ze aanslagen voorbereidden tegen hooggeplaatste figuren. Bij een huiszoeking bij een van de verdachten in Italië stootten de speurders op pasfoto’s van Sassoye, Hormans, Fayoumi en Abdallah. Daarop waren post-its met het handschrift van Sassoye geplakt.

Op aangeven van de Italiaanse collega’s opende het federale parket daarop een onderzoek, dat op 5 juni 2008 leidde tot de arrestatie van de vier. Sassoye vloog ook in de cel omdat hij de voorwaarden van zijn vrijlating niet nageleefd zou hebben, net als zijn oud-kompaan en CCC-kopstuk Pierre Carette, die op dezelfde dag werd opgepakt. Een kleine twee weken later oordeelde de Brusselse strafuitvoeringsrechtbank dat Carette moest worden vrijgelaten.

De arrestatie van de vijf deed veel stof opwaaien. Vooral de extreemlinkse organisatie Secours Rouge, waartoe Sassoye, Hormans, Fayoumi en Abdallah behoorden, liet van zich horen. Zij organiseerde verschillende steunbetogingen voor het viertal. Ondertussen besliste de Brusselse raadkamer Fayoumi, Hormans en Abdallah vrij te laten, maar het federale parket ging tegen die beslissing in beroep. Op 25 juni liet ook de kamer van inbeschuldigingstelling het drietal vrij. Alleen Bertrand Sassoye bleef in de cel.

Nadat de Luikse strafuitvoeringsrechtbank beslist had dat Sassoye wel degelijk zijn vrijlatingsvoorwaarden had gerespecteerd, beslisten eerst de raadkamer en nadien onderzoeksrechter Bernardo-Mendès ook Sassoye vrij te laten. Sindsdien hebben de speurders niet stilgezeten. Er waren verscheidene rogatoire commissies naar onder meer Italië en Zwitserland.

“We zijn nog met verschillende zaken bezig”, zei Lieve Pellens. “Welke onderzoeksdaden dat precies zijn, kan ik niet zeggen, aangezien de vier verdachten vrij zijn. Het ziet er wel niet naar uit dat het onderzoek eerstdaags afgerond zal zijn.”

Schim uit loden jaren ‘80 uitgeleverd

Lammers kreeg in 1991 levenslang voor de moord op twee juweliers in Antwerpen en kwam in 2002 op proef vrij. Hij sloeg in 2007 op de vlucht toen het er naar uitzag dat hij naar de gevangenis moest terugkeren wegens het verdonkeremanen.

In de ochtend van 19 februari 1982 werden in een woning in de Herdersliedstraat in Anderlecht de gruwelijk toegetakelde lijken ontdekt van Alfons Vandermeulen en zijn vriendin Francesca Arcoulin. Beiden waren in het hoofd geschoten en daarna de keel overgesneden. Het gerecht stond voor een raadsel.

Het koppel leidde een rustig leventje en had geen vijanden.Onderzoek wees pas enkele jaren later uit dat ze als willekeurig gekozen proefkonijnen waren vermoord door leden van de fascistoïde groep Westland New Post (WNP). Die had de moord uitgevoerd bij wijze van oefening, waarbij de zich nergens van bewuste Vandermeulen de rol vervulde van een te elimineren KGB-spion.

Staatsveiligheid

Het onderzoek, in volle Koude Oorlog, werd bemoeilijkt doordat de Staatsveiligheid in het WNP was geïnfiltreerd. Een aantal jonge Franstalige extreem-rechtse fanatici zou door de Staatsveiligheid zelfs zijn getraind in dit soort technieken. Marcel Barbier en Eric Lammers, twee kopstukken van het WNP, moesten zich voor de dubbele moord verantwoorden voor het assisenhof. Barbier kreeg levenslang, Lammers werd vrijgesproken.

Hij ging niettemin het collectieve geheugen in als één van de wandelende mysteries uit de zogeheten ‘loden’ jaren: de vroege jaren tachtig, met de aanslagen van de Bende van Nijvel en de CCC, drugsschandalen bij de rijkswacht en getuigenissen over seksfuiven en chantage.In 1991 moest Lammers opnieuw voor het assisenhof verschijnen, deze keer in Luik. Hij stond er met vier kompanen terecht voor de dubbele roofmoord op diamantairs Patrick Moons en zijn zoon Ludo op 13 april 1988 in Antwerpen. Lammers had beiden van dichtbij geëxecuteerd met een kogel in het hoofd.

Tijdens het proces kwam aan het licht dat Lammers zich door zijn bendeleden graag la bête liet noemen of ‘het beest’. Hij werd veroordeeld tot levenslange dwangarbeid, en kwam in 2002 voorwaardelijk vrij. Hij ging aan de slag als bandenhandelaar, maar zijn verleden haalde hem al vrij snel weer in.

Met kerst 2004 snelde Lammers zijn vroegere celgenoot Georges Halluent ter hulp. Die had een conflict met ene Eric Campana beslecht met zeven messteken. Lammers hielp Halluent om het lijk te doen verdwijnen. Het leverde hem in 2007 een nieuwe veroordeling tot 16 maanden cel op.

Nieuw proces in Luik

Intussen was er een nieuwe aanklacht bij gekomen voor pedofilie. Eerder deze maand werd Lammers door de raadkamer in Luik doorverwezen naar de correctionele rechtbank. Volgens de aanklacht zou hij de achtjarige dochter van zijn ex-vriendin hebben verkracht en kinderporno hebben verhandeld.

Alles wees erop dat het proces zou doorgaan in afwezigheid van de beklaagde. Hij achtte zijn veroordeling in 2007 hoogst onrechtvaardig en was België ontvlucht. Maar dat was buiten het FAST-team van de federale politie gerekend. Deze afdeling speurt wereldwijd naar voortvluchtige Belgen.

Eric Lammers, zo blijkt nu, werd al op 3 juli 2008 gearresteerd in Servië. “Al die tijd is in alle discretie overleg gepleegd om hem vrij te krijgen”, zeggen gerechtelijke bronnen. “Vorige week is dat dan uiteindelijk gelukt.” Vorige week vrijdag landde de inmiddels 58-jarige Lammers op Belgische bodem. Diezelfde dag werd hij opgesloten in de gevangenis van Vorst.

Met Eric Lammers is meteen een stukje geheugen uit de vroege jaren tachtig terug. Hij was ooit nog portier in de Jonathan, de legendarische Brusselse privéclub die vorig jaar op YouTube weer onder de aandacht kwam door een filmpje over een partijtje confituurseks met toenmalig gevangenisdirecteur Jean Bultot.

Lammers stond kort voor zijn vlucht naar Servië onderzoeksjournalist Guy Bouten te woord, die hem in zijn boek ‘De Bende van Nijvel’ over de jaren in de Jonathan als volgt citeert: “Er gebeurden wel leuke dingen. Zoals die dag toen een stuk van het plafond boven de bar instortte en de inboedel van de chambre égyptienne naar beneden kwam samen met het been van rijkswachtgeneraal Deneve en de billen van een barmeid.”

Doelwit Philippe Moureaux

In het boek doet Lammers geen moeite om te ontkennen dat hij wel degelijk betrokken was bij de dubbele moord in Anderlecht: “Dat was een praktische oefening!” Hij was van mening dat het land in staat van oorlog verkeerde met de Russen en dat het WNP fungeerde als geheime knokploeg van het establishment.

In het boek beweert Lammers ook dat het WNP in 1981 op het punt stond om toenmalig PS-minister van Justitie Philippe Moureaux te vermoorden: “Gelukkig verloren de socialisten de verkiezingen en kwam de liberaal Jean Gol in zijn plaats, anders was hij ongetwijfeld vermoord geweest.”

Bron » De Morgen