Jaarlijkse archieven: 2012

Te weinig politie voor strijd tegen fraude

Geplaatst op door

Het college van procureurs-generaal vindt dat de politie te weinig capaciteit vrijmaakt voor onderzoeken naar corruptie, zware financiële fraude en witwaspraktijken. Dat schrijft het college in zijn jaarverslag.

“We zien dat criminelen zich omscholen van meer algemene criminaliteit naar witteboordencriminaliteit. Die vorm van criminaliteit is vaak gemakkelijker te realiseren, houdt minder risico’s in en levert veel grotere criminele winsten op.” Het citaat komt uit het jaarverslag 2010-2011 van het college van procureurs-generaal. Dat staat sinds gisteren op de website van het openbaar ministerie.

Volgens het college van procureurs-generaal scholen criminelen zich om omdat ze weten dat er veel kans is dat witteboordencriminaliteit nooit voor de rechter komt. Economische en financiële misdrijven zijn nochtans een prioriteit in het Nationaal Veiligheidsplan van de regering, zo stelt het college vast.

“Maar”, zo schrijven de procureurs-generaal, “de politiecapaciteit is onvoldoende en biedt niet de mogelijkheid om het strafrechtelijk beleid ter zake – met name voor corruptie, zware financiële fraude en witwaspraktijken – ook daadwerkelijk uit te voeren.”

Volgens het college gebeurt het geregeld dat nadat een geval van fraude wordt vastgesteld maanden moet worden gewacht vooraleer er voldoende politiemensen worden vrijgemaakt voor het onderzoek. “Het tekort aan politiecapaciteit maakt dat de onderzoeken langer duren, wat een slecht signaal is aan het criminele milieu.”

Het college wijt het falen van de fraude-onderzoeken niet alleen aan de politie. “De onderzoeken slepen te lang aan, maar ook de procedures na de afsluiting van het gerechtelijk onderzoek nemen doorgaans te veel tijd in beslag. Niet zelden komt het tot een overschrijding van de redelijke termijn of zelfs een verjaring van de strafvordering. De procedurele sancties die hieraan gekoppeld worden, zijn buitensporig in verhouding tot de ernst van de feiten.”

Het college maakt er een prioriteit van om voor het huidige gerechtelijk jaar de doorlooptijd van grote fraude-onderzoeken aanzienlijk te verminderen, om op die manier verjaring tegen te gaan.

Wat geldt voor de grote fraude-onderzoeken, geldt volgens de procureurs-generaal ook voor de corruptie-onderzoeken. Ook hier zorgt een te beperkte politiecapaciteit voor vertraging. Volgens het college moet ook de verhouding tussen de politie-investeringen in onderzoeken naar privé en publieke corruptie herbekeken worden.

De politie investeerde te veel mankracht in privé-omkoping, zoals de zaak-Ye, en te weinig in publieke corruptie. Het college bestaat uit de procureurs-generaal van de vijf hoven van beroep in België: Brussel, Gent, Antwerpen, Bergen en Luik.

Bron » De Standaard

Dutroux wil brief aan vader Lejeune verkopen aan hoogstbiedende

Geplaatst op door

Volgens het magazine Dag Allemaal wil Marc Dutroux een brief sturen naar Jean-Denis Lejeune, net zoals zijn ex-vrouw Michelle Martin, en wil hij zijn schrijfsels verkopen aan de hoogstbiedende media.

Marc Dutroux, die opgesloten zit in de gevangenis van Nijvel, beschikt tegenwoordig over een soort van ‘manager’. Het gaat om een persoon die anoniem wil blijven, maar naar eigen zeggen regelmatig een bezoek brengt aan Dutroux en al jarenlang met hem correspondeert. Hij fungeert ook als tussenpersoon met de pers, voor reacties of interviews moet je bij hem terecht, met een goedgevulde portefeuille.

Volgens Dag Allemaal bevestigt de zogenaamde manager dat Marc Dutroux klaar is om te reageren op de vrijlating van zijn ex-vrouw en om de pers in de gevangenis te woord te staan. Ook wil hij zijn brief aan Jean-Denis Lejeune publiek maken, maar dan wel tegen de hoogst mogelijke prijs.

Waarom wil Dutroux net nu met een brief naar buitenkomen, waarmee hij zijn kansen op vervroegde vrijlating volledig opblaast? Volgens zijn ‘manager’ heeft Dutroux gezegd dat hij nu wel kan praten omdat hij niemand meer hoeft te ‘beschermen’ sinds de vrijlating van Michelle Martin. Maar vooral zijn benarde financiële situatie zou hem aangezet hebben om de brief aan de hoogstbiedende te verkopen. Sinds zijn proces in 2003 kan Dutroux nog amper zijn eigen advocaat betalen.

Maar Dutroux wil meer dan geld alleen voor zijn brief. Zo vroeg hij aan Dag Allemaal om hem ook een kopie van een proces-verbaal uit zijn dossier te bezorgen. Het bewuste pv gaat over een verhoor van politicus Philippe Deleuze, die destijds in contact stond met Michel Nihoul. De vraag naar dit specifieke pv toont aan dat Dutroux nog altijd bezig is met zijn verdediging gebaseerd op één groot pedofilienetwerk dat onder hoge bescherming stond.

Jean-Denis Lejeune, de vader van slachtoffer Julie, heeft al laten weten niet op de hoogte te zijn van de plannen van Dutroux en tot hiertoe geen brief te hebben ontvangen.

Bron » Het Nieuwsblad

“Juridische geschiedenis België is opeenvolging van mislukkingen”

Geplaatst op door

Een hooggeplaatste politiecommissaris uit Frankrijk haalt in het voorwoord van een nieuw boek over de Bende van Nijvel snoeihard uit naar de politie en het gerechtelijk apparaat in ons land. “Sinds zo’n dertig jaar bestaat de juridische geschiedenis van België uit een opeenvolging van mislukkingen”, oordeelt commissaris Julien Sapori van Maubeuge.

In zijn voorwoord van het boek L’histoire vraie des tueurs fous du Brabant haalt Sapori hard uit naar “het ontstellende onvermogen van de ordediensten en justitie in België om hun taken naar behoren te vervullen”. Daarbij haalt hij naast de Bende van Nijvel onder meer ook de zaak-Dutroux erbij.

“De opheffing van de rijkswacht in 2001 vormt ontegensprekelijk een van de gevolgen van het gerechtelijk fiasco dat het onderzoek naar de Bende van Nijvel was”, vervolgt Sapori, commissaris van de Noord-Franse stad Maubeuge waar in 1982 de dolle rit van de doders begon. Dertig jaar na die feiten heeft het Belgische gerecht een nieuwe poging ondernomen om alsnog opheldering te krijgen in de hele zaak.

De auteurs van het boek zijn Michel Leurquin en Patricia Finné, dochter van één van de 28 slachtoffers die aan de Bende van Nijvel zijn toegeschreven. Ze reconstrueren de geschiedenis van de “onopgehelderde” en “onbestrafte” misdaden, “die bij iedereen een gevoel van onrecht opwekt”. “Een echt gerechtelijk Hiroshima”, besluiten ze.

Bron » De Morgen

EU-hoofdstad Brussel is ook spionagehoofdstad

Geplaatst op door

In de Europese hoofdstad Brussel vinden meer spionageactiviteiten plaats dan in vrijwel alle andere steden ter wereld. In de stad, die ook het NAVO-hoofdkwartier huisvest, zijn honderden buitenlandse inlichtingenfunctionarissen en agenten actief.

Dat vertelde het hoofd van de Belgische inlichtingen- en veiligheidsdienst VSSE, Alain Winants, aan de Europese nieuwssite EUObserver.

Volgens hem is de Russische en Chinese spionage, maar ook die van andere landen, op het niveau van de Koude Oorlog. Hij verwijst daarmee naar de tijd dat de Verenigde Staten en de toenmalige Sovjet-Unie wedijverden om de wereldheerschappij.

Bron » Dagblad van het Noorden

Robotfoto op basis van DNA stapje dichterbij

Geplaatst op door

Nederlandse onderzoekers hebben genen geïdentificeerd die de vorm van het gelaat beïnvloeden. Dat kan in de toekomst leiden tot robotfoto’s op basis van een DNA-staal. Zal een klein beetje DNA, gevonden op de plaats van een misdaad, ooit volstaan om een robotfoto van een verdachte te kunnen tekenen?

Er waren al genen bekend die van invloed zijn op de kleur van het haar, de ogen en de huid. En nu heeft een team van de Erasmus-universiteit in Rotterdam vijf genen gevonden die een invloed hebben op de vorm van het gelaat. Dat meldt New Scientist.

Een van de genen beïnvloedt de afstand tussen de ogen. Andere de lengte van de neus en de breedte van het gezicht tussen de jukbeenderen. Manfred Kayser, de leider van het onderzoek, geeft zelf toe dat we nog erg ver weg zijn van het DNA-robotportret. Maar hij noemt de ontdekking wel “een begin”.

De geïdentificeerde genen hebben slechts een klein effect op de vorm van het gelaat. Wellicht zijn er nog vele andere die eraan bijdragen, in een ingewikkeld samenspel. Kayser en zijn team hebben de gezichten van tienduizend Europeanen opgemeten, en gezocht naar relaties met het DNA van de proefpersonen. Een Amerikaans team publiceert binnenkort bijkomende resultaten.

Bron » De Standaard