Categorie archieven: Bende van Nijvel

Rond elk Bende-slachtoffer was er ooit een theorie, ook rond de in 1985 vermoorde Ghislain Platane: ‘Zijn grote mond werd mijn vader fataal’

Geplaatst op door

Volgende week worden de nabestaanden van de slachtoffers van de Bende van Nijvel bij het parket verwacht, waar ze allicht te horen krijgen dat het onderzoek wordt afgerond. Ook Ghislain Platane werd op 27 september 1985 vermoord door de Bende. Hij was een nummer tussen 28 andere, tot zijn zoon vijftien jaar geleden aan een zoektocht begon.

Het eerste beeld dat Jan Rosseel van zijn biologische vader had was een foto uit een krant uit 1985. Een plas bloed op de gele tegelvloer van de Delhaize in het Waals-Brabantse Eigenbrakel. Naast het bloed ligt een deken, en daaronder een lichaam. “Ik heb mijn vader nooit gekend”, zegt hij. “Mijn ouders waren niet meer samen.”

De niet ouder dan 39 geworden Ghislain Platane was op 27 september 1985 het veertiende dodelijke slachtoffer van de Bende van Nijvel. Er zouden nog veertien doden volgen, zes diezelfde avond nog.

Belgische herfst

Nabestaanden die zich in de loop der jaren burgerlijke partij stelden worden vrijdag verwacht op een bijeenkomst met onderzoeksrechter Martine Michel. De verwachting is dat zij zal aankondigen dat ze haar eindrapport heeft ingediend bij het federaal parket. Na 42 jaar zou zo een einde komen aan het actieve speuren naar de bende.

Jan Rosseel werd niet uitgenodigd en maalt daar niet om. “Ik werd de voorbije jaren een paar keer benaderd door advocaten”, zegt hij. “Die stelden voor om me burgerlijke partij te stellen. Ik heb dat niet gedaan. Ik heb het er lastig mee om me te identificeren als slachtoffer of nabestaande. Ik ben me pas op later leeftijd in mijn verleden gaan verdiepen omdat ik wou weten waar mijn wortels lagen.”

De in Nederland wonende kunstfotograaf zegt als tiener altijd te hebben voorvoeld dat de afwezigheid van zijn vader op de een of andere manier verband moest houden met de Bende van Nijvel. Door de lange en pijnlijke stiltes aan tafel bij elk nieuwsbericht.

“Met mijn moeder kwam het niet ter sprake”, zegt hij. “Ik ben zo’n vijftien jaar geleden beginnen zoeken, en kwam uit bij de zus van mijn vader, in het Waalse Dour. Volgens haar was mijn vader iemand van twaalf stielen en dertien ongelukken. Hij deed graag houtbewerking. Bezig zijn met zijn handen.”

Jan Rosseel studeerde in 2013 af aan de Koninklijke Academie in Den Haag met een tentoonstelling en een boek, met de focus op het rommelig verlopen onderzoek. Hij is dan ook niet rouwig om de stopzetting. “Het is een amalgaam van al dan niet betrouwbare bronnen”, zegt hij. “De titel van mijn boek was niet voor niets Belgische herfst, een geconfabuleerde geschiedenis. Het werd een voedingsbodem voor allerlei complottheorieën.”

‘Toevallig’

De meeste slachtoffers van de bende vielen bij gewapende overvallen op grootwarenhuizen. Over een aantal onder hen is er al jaren discussie over hoe toevallig zij op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren.

Bij de overval op de Colruyt in Nijvel, 17 september 1983, werden zakenman Jacques Fourez (49) en zijn maîtresse Elise Dewit (49) vermoord. Zij was de secretaresse van de Brusselse schepen Fernand Lefere, in die tijd de rechterhand van oud-premier Paul Vanden Boeynants. In politierapporten werden zij destijds in verband gebracht met chantagepogingen van zakenlui. Idem voor slachtoffers Jacques Van Camp en bankier Léon Finné.

Pot mosterd

Ghislain Platane was tot zijn dood ambtenaar en kluste ’s avonds wel eens bij als ober in een Italiaans restaurant, pal tegenover de getroffen Delhaize. De drie daders parkeerden die avond hun Golf GTI voor het restaurant. Een van hen greep een jongen van 12 bij de haren en sleurde hem als gijzelaar mee het warenhuis binnen.

In 2016 postte iemand op een van de vele internetfora rond de bende: “De brave meneer Platane ging op verzoek van zijn baas een pot mosterd kopen bij Delhaize terwijl er nog vijf in de ijskast stonden.”

De restaurantuitbater, zo valt te lezen op een forum, zou eind jaren zeventig deel hebben uitgemaakt van de bande des sudistes, een groep Waals-Brabantse rijkeluiszoontjes die voor de kick op geweld uit waren. Bij die bende zat ook rallyrijder Alain Vincx. Kort voor zijn dood noemde de Nijvelse procureur Jean Deprêtre hem als een van de mensen van wie hij zeker was dat die actief waren geweest bij de bende.

Vincx kwam in beeld na de aanslag op de Colruyt in 1983. Tijdens een achtervolging door de politie haalde de chauffeur van de bende stuurbewegingen uit waar slechts een select aantal rallyrijders toe in staat mocht worden geacht. De Saab 900 turbo, waarmee die dollemansrit werd uitgevoerd, werd na de overval teruggevonden vlak bij het restaurant, en dus ook vlak bij de woning van Platane. Die ‘zou’ volgens de complottheorieën dan als vervelende getuige door zijn baas de dood zijn ingejaagd.

Van Vincx, die in 1987 overleed, werd eind 2020, het lichaam opgegraven voor een DNA-vergelijking. Het resultaat was negatief.

Jan Rosseel zegt geïntrigeerd te zijn door mensen die zomaar dingen posten over zijn vader: “Het lijken mij mensen te zijn met iets te veel tijd. Volgens wat ik meekreeg was mijn vader die avond niet aan het werk in het restaurant. Hij deed nog wat boodschappen en volgens wat een aanwezige hulpverlener vertelde stond bij hem thuis zijn tv nog aan. Wat ik verder nog hoorde, is dat hij aan de kassa stond en die dader zag met het gegijzelde kind. En iets riep als: ‘Lafaard.’ Mijn vader had een grote mond en wellicht is hem dat fataal geworden.”

Bron » De Morgen

Jef Vermassen over nakend einde onderzoek Bende Van Nijvel: “Dit is het grootste affront, maar Justitie heeft het zichzelf aangedaan”

Geplaatst op door

Topadvocaat Jef Vermassen stond vanaf het eerste uur nabestaanden van de Bende van Nijvel bij. Hij kan het niet begrijpen dat aan het onderzoek een eind lijkt te komen. “Als je ondervindt dat men precies niet gelukkig is met de tips die je aanbrengt, moet je argwanend worden”, klinkt zijn scherpe analyse.

Zowat vanaf de start van het megadossier rond de Bende van Nijvel, die 28 doden maakte, zit Jef Vermassen in de zaak als advocaat van slachtoffer David Van De Steen. De toen negenjarige Van De Steen was die bewuste 9 november 1985 met zijn ouders en zus Rebecca gaan winkelen in de Delhaize van Aalst, toen de Bende de parking opreed en zijn wapens richtte. Het zusje riep nog “Niet schieten, dat is mijn papa”, maar de beulen hadden geen oor naar het moedige kind. Zij en de ouders werden ter plekke geëxecuteerd. David kreeg een kogel in het been, maar overleefde.

“Al die jaren heb ik belangeloos geprobeerd om het onderzoek gaande te houden. Want al dat leed, al dat onbegrijpelijk onrecht, verdiende minstens een deftige uitleg”, stelt Vermassen, nu we weten dat het onderzoek straks mogelijk stopt zonder dat de daders gestraft zijn. “Ik heb een map van tien centimeter dik, met tientallen tips die ons ter ore kwamen en die we doorgezonden hebben naar het gerecht.”

Maar daar gebeurde schijnbaar nooit iets mee. “Ik stuurde eens een mail met een document door waarin belangrijke zaken stonden over het onderzoek, zaken die ik uit de eerste hand ontvangen had. Toen ik maanden later informeerde naar hoe het stond, was het antwoord nogal ontstellend: ‘We krijgen dat document niet open’. Het typeert hoezeer men blijkbaar niet geïnteresseerd was in een oplossing van dit ‘grootste misdrijf ooit in vredestijd.’”

Doorgeefluik

Uit wantrouwen klopten mensen met tips over de Bende na verloop van tijd eerder bij Vermassen aan dan bij gerecht en politie. De advocaat werd een soort doorgeefluik. “Een terminale man nodigde me ooit uit op zijn sterfbed. Hij had gouden informatie, over een hangar waar wagens gestald stonden die wellicht door de Bende gebruikt werden. De man vertelde me alles en enkele uren na ons gesprek is hij ook overleden. Ik bezorgde alles aan het gerecht. Maanden erna kreeg ik de volgende boodschap: ‘De informatie was niet nuttig.’ Het werd zowat het standaardantwoord van het gerecht voor alles wat we uit de eerste hand, soms van directe getuigen, vernamen en overgedragen hadden. Ze wilden de daders niet vinden.”

“Ik heb een heel klaar idee van wat er gebeurd is, wat er allemaal is fout gelopen en waarom. Maar ik kan dat niet open en bloot vertellen. Want ook uniek aan dit dossier is dat men precies steeds meer zin had om mensen die informatie aandroegen achterna te zitten dan de eigenlijke daders. Als je ondervindt dat gerecht en politie niet gelukkig zijn met de tips die je aanbrengt, moet je argwanend worden.”

Stille dood

Volgens de advocaat klopt veel niet in het hele dossier. “In mijn 52-jarige beroepsloopbaan heb ik het nooit meegemaakt dat een bende van drie of meer personen misdaden pleegt en ermee wegkomt. Er is altijd één die iets te veel zegt: op een zat moment, aan een medegevangene, uit wroeging. Altijd is dat zo, behalve in deze zaak, die veel meer leden telde. Heel raar vind ik dat.”

“Ontgoocheld? Dat kan je pas zijn door een beslissing die je niet verwacht. Ik verwachtte dat het zo zou lopen: het scenario van de stille dood. Ik ben wel verontwaardigd omdat ik besef dat sommigen jaren met de voeten van de slachtoffers gespeeld hebben. Sommigen, want ik moet wel zeggen dat velen ook hun uiterste best gedaan hebben om de waarheid boven te spitten. Maar er is wel sabotage gepleegd, dat heeft zelfs toenmalig justitieminister Koen Geens (CD&V) toegegeven.”

“Dat alles maakt mij diep ongelukkig. Deze zaak is het grootste affront ooit voor de Belgische justitie. Justitie heeft zich dit zelf aangedaan, door het knoeiwerk, onder meer door de onbegrijpelijke overheveling van het dossier naar Charleroi waar het jarenlang stillag.”

Moegestreden

Veel kansen ziet de toppleiter niet meer. “Eénmaal dacht ik dat het nog iets zou worden: toen het federaal parket de zaak overnam. Ik vertrouwde de mensen die zich toen over de zaak ontfermden. Maar dat ook die demarche tot écht niets geleid heeft, is nu wel duidelijk.”

“Misschien dat straks iemand op zijn sterfbed nog wroeging krijgt: een dader, of misschien een onderzoeker die meegewerkt heeft aan het niet laten uitkomen van deze misdaad. Het kan, maar ik acht de kans klein. Mensen die zo veel leed zo achteloos naast zich neerleggen en al die jaren maar doen alsof ze hard werken aan een doorbraak, zijn mensen met psychopathische kenmerken. Ik kan het niet anders zeggen. En zo’n types krijgen geen wroeging. Nooit.”

Vermassen zegt “moegestreden” te zijn in de zaak rond de Bende van Nijvel, maar hij koestert toch hoop. “Ik hoop stilletjes dat iemand, een mens van goede wil – een journalist, een vorser, een geïnteresseerde – het dossier straks tot zich neemt als het afgesloten is en zelf aan het speuren slaat. Ik kan die persoon alvast verzekeren dat zijn haren vaak te berge zullen rijzen van de sabotageacties en de manipulaties die hij zal lezen.”

“Maar hopelijk slaagt hij of zij wel in dat wat het gerechts- en politieapparaat al die jaren nagelaten heeft: een deftige uitleg geven aan de nabestaanden en ze troost bieden over die vreselijke feiten van toen. Dat hoop ik uit de grond van mijn hart”, aldus de advocaat.

Bron » Gazet van Antwerpen | Dirk Coosemans

Wat als dossier Bende van Nijvel wordt afgesloten, maar iemand toch op zijn sterfbed bekent? En wat is de afgelopen jaren nog gebeurd in de zaak?

Geplaatst op door

De slachtoffers vrezen dat het onderzoek naar de misdaden van de Bende van Nijvel straks na 38 jaar zal worden stilgelegd. Waarom gebeurt dat nu? Wat betekent dit? En ontlopen ‘de reus’, ‘de killer’ en ‘de oude man’ nu definitief hun straf?

Wat is er deze week precies gebeurd?

De slachtoffers van de Bende van Nijvel, en hun nabestaanden, hebben eerder deze week een uitnodiging gekregen van het parket voor een infomoment op vrijdag 28 juni. Daar zouden ze, zoals elk jaar, een stand van zaken krijgen over het onderzoek. Maar daarbij zat deze keer een tweede document, waaruit bleek dat onderzoeksrechter Martine Michel al op 11 april beslist heeft om het onderzoek mee te delen aan het federaal parket.

Wat betekent dit nu?

Zo’n beslissing betekent zoveel als dat de onderzoeksrechter oordeelt dat haar werk klaar is, en dat ze het onderzoek afsluit. Het federaal parket moet het hele dossier dan voor de raadkamer brengen.

In de praktijk kunnen dan een aantal zaken gebeuren: het federaal parket kan vragen om eventuele verdachten voor de rechter te brengen. Of ze vraagt om de verdachten buiten vervolging te stellen. Óf ze vraagt om de onderzoeksrechter van het dossier af te halen. In de praktijk zou dit laatste betekenen dat het hele onderzoek officieel wordt stilgelegd.

Er zijn geen aanwijzingen dat er al een concrete verdachte in beeld is bij Justitie.

Waarom valt uitgerekend nu deze beslissing?

Op zich is de timing opmerkelijk. De federale regering heeft eind maart nog een nieuwe wet door het parlement laten stemmen, waardoor de misdaden zoals die van de Bende van Nijvel nooit meer kunnen verjaren. Dat was een wet op vraag van het federaal parket, én op maat van dit dossier. De misdaden zouden anders in november 2025 verjaren. Het federaal parket wilde zo meer tijd kopen voor het onderzoek.

In dezelfde periode kreeg het federaal parket via een wetswijziging ook nog meer mogelijkheden om met een spijtoptant te werken. Én er kwam een nieuwe DNA-wet, die de onderzoekers extra opties gaf.

In de wandelgangen is te horen dat het federaal parket de vraag stelde toen ze op één concreet spoor werkte. Maar ook dat laatste spoor zou niet tot de oplossing van het raadsel geleid hebben.

Waarom moet het onderzoek eigenlijk per se afgesloten worden?

In principe zou de onderzoeksrechter het dossier “open” kunnen houden, in afwachting van een doorbraak. “Maar zo’n dossier is erg belastend”, zo klinkt het. Er moeten telkens opnieuw nieuwe processen-verbaal worden opgemaakt, en aan het dossier toegevoegd worden.

Bovendien zijn er nog een zestal speurders die voltijds op het onderzoek werken. Bij het afsluiten van het dossier, zou de onderbemande federale politie die elders kunnen inzetten.

Welk onderzoek is de afgelopen jaren nog gevoerd?

Het onderzoek naar de Bende van Nijvel was sinds februari 2018 in handen van het federaal parket. Daarbij werd vooral ingezet op technisch, wetenschappelijk onderzoek: de speurders concentreerden zich vanaf dan op de forensische sporen, op het DNA-materiaal en op de 19 vingerafdrukken in het dossier. Zesduizend potentiële verdachten werden opgeroepen, om een DNA-staal en vingerafdrukken af te staan. Dat zorgde finaal voor geen doorbraak.

In januari 2023 doorzocht het federaal parket nog het huis van oud-rijkswachter Robert Beijer in Thailand. Er was voordien zelfs een undercover-operatie op poten gezet, in de hoop dat hij loslippig zou worden. Ook dat leverde geen doorbraak op.

Betekent dit nu dat we nooit de daders zullen kennen?

Stel dat een Bendelid op zijn sterfbed bekent wat hij gedaan heeft? Of dat er een getuige naar voor komt, met de oplossing voor het raadsel? In dat geval kan het parket beslissen om het dossier te heropenen. Door de nieuwe wet zouden de misdaden immers nooit verjaren. Al maken weinig nabestaanden zich de illusie dat die doorbraak er nu nog komt.

Bron » Gazet van Antwerpen | Cedric Lagast

Triest historisch moment in de maak rond Bende van Nijvel? “De brief die we kregen, lijkt duidelijk”

Geplaatst op door

Na 38 jaar speuren is er een triest historisch moment in de maak. Het onderzoek naar de Bende van Nijvel, die 28 doden maakte begin jaren 80, wordt wellicht dra afgesloten zonder dat de daders gevonden of gestraft zijn. “De brief die we van het gerecht kregen, lijkt duidelijk. Het stopt eind juni”, klinkt het alvast bij de advocaten van de nabestaanden.

De aanslagen van de Bende van Nijvel tussen 1982 en 1985 maakten in totaal 28 doden, 40 gewonden en dat onder de ogen van honderden getuigen. Naast overvallen met zwaar geweld sloeg de bende in 1985 vooral toe in supermarkten. Ze overvielen de warenhuizen met snelle voertuigen, zoals een Golf GTI, schoten gericht met riotguns op mannen, vrouwen en kinderen en gingen steeds met een eerder kleine buit aan de haal. Na de meest dodelijke overval met acht doden op 9 november 1985 op de Delhaize in Aalst stopte het terreurgeweld plots.

Het onderzoek naar “de grootste onopgeloste misdaad van ons land” werd een ramp. Er waren sporen naar de rijkswacht, naar extreemrechts, naar zigeunerbendes en naar belangrijke personaliteiten, maar steeds zonder doorbraak. Het onderzoek verhuisde plots van Dendermonde naar Charleroi en het dossier groeide aan tot 3,5 miljoen pagina’s. Er werkten honderden speurders op de zaak, maar toch raakte niks opgelost. Veel nabestaanden vonden dat het onderzoek tegengewerkt werd. In 2018 nam het federaal parket de touwtjes in handen maar nu lijkt het echt allemaal op niks uit te lopen.

“Redelijk vaag”

“De nabestaanden hebben allemaal een brief van het parket gekregen, die is redelijk vaag. Het lijkt er inderdaad op dat de onderzoeksrechter het onderzoek wil stoppen. Op 28 juni worden we verwacht in Brussel en krijgen we uitleg”, zegt Johan Heymans, advocaat van nabestaanden van een slachtoffer van Aalst. “Er lijkt een historisch moment in de maak maar het is niks om blij over te worden”.

Advocaat Kristiaan Vandenbussche, die optreedt voor twaalf nabestaanden van de vermoorde warenhuisklant Georges De Smet uit Aalst, is er evenmin verheugd over. “Als ze nu stoppen, zonder dat ze de nabestaanden tenminste een piste kunnen aanreiken over wie achter deze moordpartijen zat, is dat een grote schande. Ik heb nog bijkomende onderzoeksdaden gevraagd naar belangrijke getuigen die vreemd genoeg nooit verhoord zijn, maar de onderzoeksrechter heeft onze vraag afgewezen, onbegrijpelijk”.

“Indien de onderzoeksrechter echt de zaak opgeeft, is dit een vrijgeleide voor de daders want er is geen dwangmiddel meer mogelijk tegen eventuele verdachten. Je kan ze niet meer aanhouden en zelfs niet meer ondervragen. Nu pas op, als zij het opgeven, gaan wij door en zullen we het zelf oplossen. We hebben door zelfstudie concrete gegevens en duidelijke sporen naar opdrachtgevers en uitvoerders verkregen”.

“Topguns”

Meester Peter Callebaut, die onder meer optreedt voor de familie van de vermoorde onderdirecteur van de Colruyt Halle, is nog scherper. “Het eindigt straks officieel maar het onderzoek was allang dood, onder meer door die onwettige verhuis naar Charleroi lag het jarenlang stil. Deze hele zaak is een blaam voor justitie, een diploma van onbekwaamheid, ook voor de ‘topguns’ van het federaal parket en evenzeer voor de politiek. Ze kunnen het niet oplossen of ze mogen niet. Het is één van de twee”.

Die laatste mening is ook die van David Van Den Steen, wiens ouders en zus voor zijn ogen werden doodgeschoten in Aalst. “Dit wringt enorm. Er is altijd een muur geweest tussen het gerecht en ons. Er waren magistraten die met veel moed aan het dossier begonnen en na enkele maanden keerden die helemaal en trokken die al wat we zeiden in twijfel, alsof het niet mocht uitkomen. Deze zaak heeft een groot deel van mijn leven en dat van mijn grootouders verwoest. Dat de daders nu wellicht onbestraft gaan blijven, is een slag in mijn gezicht. Het ergste is dat de politiek de zaak onlangs onverjaarbaar gemaakt heeft, waardoor we het dossier ook nooit zullen mogen inkijken. Het potje gaat toe.”

Het federaal parket is karig met commentaar over de plotse demarche en wil de nakende afsluiting van het dossier niet met zoveel woorden bevestigen. “Wij willen eerst de nabestaanden inlichten alvorens we de pers uitleg verschaffen. Die nabestaanden kunnen overigens steeds nog bijkomende onderzoeksdaden vragen als de zaak naar de raadkamer gestuurd wordt”, zegt de woordvoerder. Een datum voor die raadkamer, die het onderzoek officieel zou afronden, is voorlopig nog niet bepaald.

Bron » Gazet van Antwerpen | Dirk Coosemans

‘Over and out’ voor onderzoek Bende van Nijvel? “Dit is een zware blamage voor justitie en een kaakslag voor de slachtoffers”

Geplaatst op door

Wordt het dossier van de Bende van Nijvel na al die jaren gewoon geklasseerd? Het is de grote vrees van de nabestaanden. Ze ontvingen allemaal een brief van het gerecht en worden op 28 juni uitgenodigd in Brussel. Hun advocaten leiden hieruit af dat het onderzoek mogelijk na 38 jaar afgesloten wordt. “Het zal op die 28 juni geen goednieuwsshow zijn”, denkt ook misdaadjournalist Faroek Özgünes, die het dossier al jaren op de voet volgt. “Het parket zal niet aankondigen dat de Bende van Nijvel is opgerold. Eerder het omgekeerde zal waar zijn.” Özgünes noemt het hele onderzoek “een puinhoop”.

De aanslagen van de Bende van Nijvel tussen 1982 en 1985 maakten in totaal 28 doden en meer dan 40 gewonden, en dat onder de ogen van honderden getuigen. Naast overvallen met zwaar geweld sloeg de Bende in 1985 vooral toe in ­supermarkten. Na de meest ­dodelijke overval met acht doden op 9 november 1985 op de ­Delhaize in Aalst stopte het ­terreurgeweld plots.

Grootste onopgeloste misdaad van ons land

Het onderzoek naar “de grootste onopgeloste misdaad van ons land” werd een ramp. Er werkten honderden speurders op de zaak, maar toch raakte niks opgelost. De nabestaanden hebben nu allemaal een brief – die erg vaag is – van het parket ­gekregen. Hun advocaten denken dat de onderzoeksrechter het onderzoek wil stoppen. Ook andere advocaten laten zich kritisch uit en noemen het “een blaam” wanneer de onderzoeksrechter de zaak nu zou opgeven.

Misdaadjournalist Faroek Özgünes duidt bij VTM NIEUWS: “De onderzoeksrechter is klaar met haar onderzoek en heeft dat overgemaakt aan het federaal parket. Het is nu aan dat federaal parket om een vordering in te stellen, met andere woorden nagaan: wie gaat het parket vervolgen op basis van de elementen uit het onderzoek? Ik vrees alleen dat er niemand te vervolgen zal zijn en dat het hele onderzoek zal worden afgesloten.”

Özgünes legt uit dat de burgerlijke partijen nog bijkomend onderzoek kunnen vragen. “De onderzoeksrechter zal dan moeten antwoorden of dat al gebeurd is of niet. Maar eigenlijk is het een beetje ‘over and out’ voor het Bende-onderzoek. Dat is uiteraard een zware blamage voor justitie. Ze is er niet in geslaagd om sinds de jaren ‘80 deze zaak op te lossen. Het is ook een kaakslag voor de slachtoffers.”

“Absolute nul op alle vlakken”

Advocaat Peter Callebaut heeft in het dossier 17 slachtoffers vertegenwoordigd. “28 doden, meer dan 40 gekwetsten, vrouwen, zelfs kinderen doodgeschoten… Meer dan honderden getuigen. Er is geen enkel dossier waar zoveel mensen op gekeken hebben. En men vindt dat niet…?”, vraagt hij geërgerd bij VTM NIEUWS.

De advocaat noemt het dossier “al van in het begin verknoeid”. Zo is er volgens Callebaut op “een onhandige manier” op het dossier gereageerd, zowel vanuit justitie als vanuit de politiek. Er was ook een clash van magistraten. “Er zijn fouten gemaakt en men wil die fouten niet erkennen. Maar natuurlijk, 40 jaar na de feiten blijven die fouten bestaan. Het resultaat blijft ook bestaan: het is een absolute nul op alle vlakken.”

Manipulatie?

Sommige slachtoffers hebben het naast fouten ook over manipulatie van het dossier. “Ik ben geen fan van complottheorieën”, zegt Faroek Özgünes daarover. “Volgens mij is het onderzoek gewoon slecht gevoerd. Iedereen die bij het onderzoek betrokken is geweest, dacht de waarheid in pacht te hebben en de oplossing te kennen, met als gevolg dat het onderzoek in alle richtingen is gevoerd. Van een staatsgreep door extreemrechts, van een afpersing, tot het creëren van een angstterreur, Amerikaanse inmenging, … Het heeft allemaal niets opgeleverd.”

“En op een bepaald ogenblik was er, zoals advocaat Callebaut zegt, een rivaliteit, niet alleen tussen magistraten maar ook tussen politiemensen”, vervolgt hij. “Op het einde werden zelfs de leden van de Delta-cel in Dendermonde – die bijvoorbeeld een deel van de buit en de wapens van de bende gevonden hebben in de kom van Ronquières – verdacht van betrokkenheid. Zó ver is het zelfs gegaan.” De conclusie is duidelijk voor de misdaadjournalist. “Eigenlijk is dit hele onderzoek een puinhoop. En er viel eerlijk gezegd ook niets meer te redden.”

“Er zijn gewoon geen concrete bewijzen”

Hoe groot is de kans dat er toch nog nieuwe elementen opduiken? “Ik denk dat die kans onbestaande is”, aldus nog Özgünes. “De laatste grote onderzoeksdaad was DNA-onderzoek, een vergelijking tussen een bloedspoor dat aangetroffen is op een kogelvrije vest met alle mensen die ooit genoemd zijn in het Bende-dossier. Daar zijn zelfs lijken voor opgegraven. Dat heeft allemaal niets opgeleverd.”

Er was ook nog een huiszoeking bij Robert Beijer in Thailand, maar ook dat heeft niets opgeleverd. “En het federaal parket heeft zelfs een undercoveroperatie opgezet in Luxemburg, waarbij een aantal mensen zogezegd voor een tv-productie zouden geïnterviewd worden. Ook dat leverde helemaal niks op. Het punt is: er zijn gewoon geen concrete bewijzen die bepaalde mensen kunnen linken aan bepaalde feiten. En als je dat niet hebt, kan je met zo’n dossier onmogelijk naar assisen gaan.”

Bron » Het Laatste Nieuws