Gerecht roept pers bijeen over dossier Bende van Nijvel: “Parket zal stopzetting onderzoek aankondigen”

Het federaal parket roept vrijdag om 10.30 uur in het kader van het onderzoek naar de Bende van Nijvel de pers bijeen in het Justitia-gebouw in het Brusselse Haren. Eerder schreven we al dat het federaal parket naar alle waarschijnlijkheid zal aankondigen dat het het onderzoek stopzet en zal vragen om het dossier te sluiten.

Momenteel werkt nog een tiental agenten voltijds aan het dossier rond de Bende van Nijvel, die in de jaren tachtig onder meer een reeks zeer bloedige aanvallen uitvoerde op supermarkten. Het gerechtelijk dossier loopt al meer dan 40 jaar.

De Bende van Nijvel pleegde tussen 1983 en 1985 verschillende brutale overvallen, vooral op warenhuizen, en maakte 28 dodelijke slachtoffers. Zo was er onder meer de overval van de gemaskerde gangsters op de Delhaize in Aalst waarbij acht doden vielen.

Na al die jaren heeft het onderzoek evenwel niets opgeleverd. In de loop van het onderzoek waren er arrestaties, volgde onderzoek met nieuwe technieken, werden nieuwe sporen gevolgd en dies meer. Maar er klonk ook meermaals kritiek op het onderzoek naar de daders en hun motieven. Binnen enkele dagen zou er nu een einde kunnen komen aan het onderzoek naar een van ‘s lands grootste misdaaddossiers.

Het gerechtelijk onderzoek naar de Bende zou normaal dertig jaar na de laatste overval verjaard zijn, maar door een wetswijziging destijds kregen de speurders tijd tot 2025, of 40 jaar na de laatste overval van 9 november 1985 in Aalst. Intussen was het onderzoek met een dossier van zeker 2 miljoen pagina’s in 2018 bij het federaal parket terechtgekomen, waarna het dossier van A tot Z herbekeken werd en er tal van nieuwe onderzoeksdaden volgden.

In de zomer van 2022 klonk het bij het federaal parket al eens dat zonder doorbraak toen in de komende maanden, het dossier ten einde zou lopen. Eind vorige maand schreven verschillende kranten dat de nabestaanden van slachtoffers een brief van het gerecht gekregen hebben en uitgenodigd werden op 28 juni in Brussel. Hun advocaten leidden hieruit af dat het onderzoek binnenkort mogelijk na 38 jaar afgesloten wordt, schreef Nieuwsblad.

De Kamer zette eind maart wel nog het licht op groen voor de afschaffing van de verjaringstermijn van ernstige moord- of roofmoordzaken. Concreet gaat het om misdaden die de bevolking “ernstige vrees hebben aangedaan” of “tot doel hadden de basisstructuren van het land te ontwrichten of te vernietigen”.

Bron » Gazet van Antwerpen

“Gerecht kondigt vrijdag aan dat onderzoek Bende van Nijvel stopgezet wordt”

Het federaal parket roept vrijdag om 11.30 uur in het kader van het onderzoek naar de Bende van Nijvel de pers bijeen in het Justitia-gebouw in het Brusselse Haren. Volgens bronnen dicht bij het dossier zou dan aangekondigd worden dat het het onderzoek stopgezet zal worden.

Momenteel werkt nog een tiental agenten voltijds aan de zaak. Het gerechtelijk dossier loopt al meer dan 40 jaar.

De Bende van Nijvel pleegde tussen 1983 en 1985 verschillende brutale overvallen, vooral op warenhuizen. Er vielen in totaal 28 dodelijke slachtoffers. Trieste uitschieter was de overval van de gemaskerde gangsters op de Delhaize in Aalst, met acht doden tot gevolg. Ondanks de inzet van nieuwe technieken en enkele arrestaties leverde het onderzoek nooit iets concreets op.

Wetswijziging

Het gerechtelijk onderzoek naar de Bende zou normaal dertig jaar na de laatste overval verjaard zijn, maar door een wetswijziging destijds kregen de speurders tot het jaar 2025 de tijd. Dat is 40 jaar na de laatste overval van 9 november 1985 in Aalst.

In 2018 kwam het dossier van zeker 2 miljoen pagina’s bij het federaal parket terecht. De zaak werd van A tot Z herbekeken, er volgden tal van nieuwe onderzoeksdaden. “Als er in de komende maanden geen doorbraak volgt, zal het dossier ten einde lopen”, klonk het in de zomer van 2022.

Brief aan nabestaanden

Eind vorige maand schreven verschillende kranten dat de nabestaanden van slachtoffers een brief van het gerecht gekregen hadden. Ze werden uitgenodigd om op 28 juni (nu vrijdag, nvdr.) in Brussel aanwezig te zijn. Hun advocaten leidden hieruit af dat het onderzoek mogelijk na 38 jaar afgesloten wordt.

De Kamer zette eind maart wel nog het licht op groen voor de afschaffing van de verjaringstermijn van ernstige moord- of roofmoordzaken. Concreet gaat het om misdaden die de bevolking “ernstige vrees hebben aangedaan” of “tot doel hadden de basisstructuren van het land te ontwrichten”.

Bron » Het Laatste Nieuws

Gerecht roept pers bijeen over dossier Bende van Nijvel: ‘Parket zal stopzetting onderzoek aankondigen’

Het federaal parket roept vrijdag om 11.30 uur in het kader van het onderzoek naar de Bende van Nijvel de pers bijeen in het Justitia-gebouw in het Brusselse Haren. Het Nieuwsblad meldde eerder al dat het federaal parket naar alle waarschijnlijkheid zal aankondigen dat het het onderzoek stopzet en zal vragen om het dossier te sluiten.

Momenteel werkt nog een tiental agenten voltijds aan het dossier rond de Bende van Nijvel, die in de jaren tachtig onder meer een reeks zeer bloedige aanvallen uitvoerde op supermarkten. Het gerechtelijk dossier loopt al meer dan 40 jaar.

Bron » Gazet van Antwerpen

Rond elk Bende-slachtoffer was er ooit een theorie, ook rond de in 1985 vermoorde Ghislain Platane: ‘Zijn grote mond werd mijn vader fataal’

Volgende week worden de nabestaanden van de slachtoffers van de Bende van Nijvel bij het parket verwacht, waar ze allicht te horen krijgen dat het onderzoek wordt afgerond. Ook Ghislain Platane werd op 27 september 1985 vermoord door de Bende. Hij was een nummer tussen 28 andere, tot zijn zoon vijftien jaar geleden aan een zoektocht begon.

Het eerste beeld dat Jan Rosseel van zijn biologische vader had was een foto uit een krant uit 1985. Een plas bloed op de gele tegelvloer van de Delhaize in het Waals-Brabantse Eigenbrakel. Naast het bloed ligt een deken, en daaronder een lichaam. “Ik heb mijn vader nooit gekend”, zegt hij. “Mijn ouders waren niet meer samen.”

De niet ouder dan 39 geworden Ghislain Platane was op 27 september 1985 het veertiende dodelijke slachtoffer van de Bende van Nijvel. Er zouden nog veertien doden volgen, zes diezelfde avond nog.

Belgische herfst

Nabestaanden die zich in de loop der jaren burgerlijke partij stelden worden vrijdag verwacht op een bijeenkomst met onderzoeksrechter Martine Michel. De verwachting is dat zij zal aankondigen dat ze haar eindrapport heeft ingediend bij het federaal parket. Na 42 jaar zou zo een einde komen aan het actieve speuren naar de bende.

Jan Rosseel werd niet uitgenodigd en maalt daar niet om. “Ik werd de voorbije jaren een paar keer benaderd door advocaten”, zegt hij. “Die stelden voor om me burgerlijke partij te stellen. Ik heb dat niet gedaan. Ik heb het er lastig mee om me te identificeren als slachtoffer of nabestaande. Ik ben me pas op later leeftijd in mijn verleden gaan verdiepen omdat ik wou weten waar mijn wortels lagen.”

De in Nederland wonende kunstfotograaf zegt als tiener altijd te hebben voorvoeld dat de afwezigheid van zijn vader op de een of andere manier verband moest houden met de Bende van Nijvel. Door de lange en pijnlijke stiltes aan tafel bij elk nieuwsbericht.

“Met mijn moeder kwam het niet ter sprake”, zegt hij. “Ik ben zo’n vijftien jaar geleden beginnen zoeken, en kwam uit bij de zus van mijn vader, in het Waalse Dour. Volgens haar was mijn vader iemand van twaalf stielen en dertien ongelukken. Hij deed graag houtbewerking. Bezig zijn met zijn handen.”

Jan Rosseel studeerde in 2013 af aan de Koninklijke Academie in Den Haag met een tentoonstelling en een boek, met de focus op het rommelig verlopen onderzoek. Hij is dan ook niet rouwig om de stopzetting. “Het is een amalgaam van al dan niet betrouwbare bronnen”, zegt hij. “De titel van mijn boek was niet voor niets Belgische herfst, een geconfabuleerde geschiedenis. Het werd een voedingsbodem voor allerlei complottheorieën.”

‘Toevallig’

De meeste slachtoffers van de bende vielen bij gewapende overvallen op grootwarenhuizen. Over een aantal onder hen is er al jaren discussie over hoe toevallig zij op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren.

Bij de overval op de Colruyt in Nijvel, 17 september 1983, werden zakenman Jacques Fourez (49) en zijn maîtresse Elise Dewit (49) vermoord. Zij was de secretaresse van de Brusselse schepen Fernand Lefere, in die tijd de rechterhand van oud-premier Paul Vanden Boeynants. In politierapporten werden zij destijds in verband gebracht met chantagepogingen van zakenlui. Idem voor slachtoffers Jacques Van Camp en bankier Léon Finné.

Pot mosterd

Ghislain Platane was tot zijn dood ambtenaar en kluste ’s avonds wel eens bij als ober in een Italiaans restaurant, pal tegenover de getroffen Delhaize. De drie daders parkeerden die avond hun Golf GTI voor het restaurant. Een van hen greep een jongen van 12 bij de haren en sleurde hem als gijzelaar mee het warenhuis binnen.

In 2016 postte iemand op een van de vele internetfora rond de bende: “De brave meneer Platane ging op verzoek van zijn baas een pot mosterd kopen bij Delhaize terwijl er nog vijf in de ijskast stonden.”

De restaurantuitbater, zo valt te lezen op een forum, zou eind jaren zeventig deel hebben uitgemaakt van de bande des sudistes, een groep Waals-Brabantse rijkeluiszoontjes die voor de kick op geweld uit waren. Bij die bende zat ook rallyrijder Alain Vincx. Kort voor zijn dood noemde de Nijvelse procureur Jean Deprêtre hem als een van de mensen van wie hij zeker was dat die actief waren geweest bij de bende.

Vincx kwam in beeld na de aanslag op de Colruyt in 1983. Tijdens een achtervolging door de politie haalde de chauffeur van de bende stuurbewegingen uit waar slechts een select aantal rallyrijders toe in staat mocht worden geacht. De Saab 900 turbo, waarmee die dollemansrit werd uitgevoerd, werd na de overval teruggevonden vlak bij het restaurant, en dus ook vlak bij de woning van Platane. Die ‘zou’ volgens de complottheorieën dan als vervelende getuige door zijn baas de dood zijn ingejaagd.

Van Vincx, die in 1987 overleed, werd eind 2020, het lichaam opgegraven voor een DNA-vergelijking. Het resultaat was negatief.

Jan Rosseel zegt geïntrigeerd te zijn door mensen die zomaar dingen posten over zijn vader: “Het lijken mij mensen te zijn met iets te veel tijd. Volgens wat ik meekreeg was mijn vader die avond niet aan het werk in het restaurant. Hij deed nog wat boodschappen en volgens wat een aanwezige hulpverlener vertelde stond bij hem thuis zijn tv nog aan. Wat ik verder nog hoorde, is dat hij aan de kassa stond en die dader zag met het gegijzelde kind. En iets riep als: ‘Lafaard.’ Mijn vader had een grote mond en wellicht is hem dat fataal geworden.”

Bron » De Morgen

Jef Vermassen over nakend einde onderzoek Bende Van Nijvel: “Dit is het grootste affront, maar Justitie heeft het zichzelf aangedaan”

Topadvocaat Jef Vermassen stond vanaf het eerste uur nabestaanden van de Bende van Nijvel bij. Hij kan het niet begrijpen dat aan het onderzoek een eind lijkt te komen. “Als je ondervindt dat men precies niet gelukkig is met de tips die je aanbrengt, moet je argwanend worden”, klinkt zijn scherpe analyse.

Zowat vanaf de start van het megadossier rond de Bende van Nijvel, die 28 doden maakte, zit Jef Vermassen in de zaak als advocaat van slachtoffer David Van De Steen. De toen negenjarige Van De Steen was die bewuste 9 november 1985 met zijn ouders en zus Rebecca gaan winkelen in de Delhaize van Aalst, toen de Bende de parking opreed en zijn wapens richtte. Het zusje riep nog “Niet schieten, dat is mijn papa”, maar de beulen hadden geen oor naar het moedige kind. Zij en de ouders werden ter plekke geëxecuteerd. David kreeg een kogel in het been, maar overleefde.

“Al die jaren heb ik belangeloos geprobeerd om het onderzoek gaande te houden. Want al dat leed, al dat onbegrijpelijk onrecht, verdiende minstens een deftige uitleg”, stelt Vermassen, nu we weten dat het onderzoek straks mogelijk stopt zonder dat de daders gestraft zijn. “Ik heb een map van tien centimeter dik, met tientallen tips die ons ter ore kwamen en die we doorgezonden hebben naar het gerecht.”

Maar daar gebeurde schijnbaar nooit iets mee. “Ik stuurde eens een mail met een document door waarin belangrijke zaken stonden over het onderzoek, zaken die ik uit de eerste hand ontvangen had. Toen ik maanden later informeerde naar hoe het stond, was het antwoord nogal ontstellend: ‘We krijgen dat document niet open’. Het typeert hoezeer men blijkbaar niet geïnteresseerd was in een oplossing van dit ‘grootste misdrijf ooit in vredestijd.’”

Doorgeefluik

Uit wantrouwen klopten mensen met tips over de Bende na verloop van tijd eerder bij Vermassen aan dan bij gerecht en politie. De advocaat werd een soort doorgeefluik. “Een terminale man nodigde me ooit uit op zijn sterfbed. Hij had gouden informatie, over een hangar waar wagens gestald stonden die wellicht door de Bende gebruikt werden. De man vertelde me alles en enkele uren na ons gesprek is hij ook overleden. Ik bezorgde alles aan het gerecht. Maanden erna kreeg ik de volgende boodschap: ‘De informatie was niet nuttig.’ Het werd zowat het standaardantwoord van het gerecht voor alles wat we uit de eerste hand, soms van directe getuigen, vernamen en overgedragen hadden. Ze wilden de daders niet vinden.”

“Ik heb een heel klaar idee van wat er gebeurd is, wat er allemaal is fout gelopen en waarom. Maar ik kan dat niet open en bloot vertellen. Want ook uniek aan dit dossier is dat men precies steeds meer zin had om mensen die informatie aandroegen achterna te zitten dan de eigenlijke daders. Als je ondervindt dat gerecht en politie niet gelukkig zijn met de tips die je aanbrengt, moet je argwanend worden.”

Stille dood

Volgens de advocaat klopt veel niet in het hele dossier. “In mijn 52-jarige beroepsloopbaan heb ik het nooit meegemaakt dat een bende van drie of meer personen misdaden pleegt en ermee wegkomt. Er is altijd één die iets te veel zegt: op een zat moment, aan een medegevangene, uit wroeging. Altijd is dat zo, behalve in deze zaak, die veel meer leden telde. Heel raar vind ik dat.”

“Ontgoocheld? Dat kan je pas zijn door een beslissing die je niet verwacht. Ik verwachtte dat het zo zou lopen: het scenario van de stille dood. Ik ben wel verontwaardigd omdat ik besef dat sommigen jaren met de voeten van de slachtoffers gespeeld hebben. Sommigen, want ik moet wel zeggen dat velen ook hun uiterste best gedaan hebben om de waarheid boven te spitten. Maar er is wel sabotage gepleegd, dat heeft zelfs toenmalig justitieminister Koen Geens (CD&V) toegegeven.”

“Dat alles maakt mij diep ongelukkig. Deze zaak is het grootste affront ooit voor de Belgische justitie. Justitie heeft zich dit zelf aangedaan, door het knoeiwerk, onder meer door de onbegrijpelijke overheveling van het dossier naar Charleroi waar het jarenlang stillag.”

Moegestreden

Veel kansen ziet de toppleiter niet meer. “Eénmaal dacht ik dat het nog iets zou worden: toen het federaal parket de zaak overnam. Ik vertrouwde de mensen die zich toen over de zaak ontfermden. Maar dat ook die demarche tot écht niets geleid heeft, is nu wel duidelijk.”

“Misschien dat straks iemand op zijn sterfbed nog wroeging krijgt: een dader, of misschien een onderzoeker die meegewerkt heeft aan het niet laten uitkomen van deze misdaad. Het kan, maar ik acht de kans klein. Mensen die zo veel leed zo achteloos naast zich neerleggen en al die jaren maar doen alsof ze hard werken aan een doorbraak, zijn mensen met psychopathische kenmerken. Ik kan het niet anders zeggen. En zo’n types krijgen geen wroeging. Nooit.”

Vermassen zegt “moegestreden” te zijn in de zaak rond de Bende van Nijvel, maar hij koestert toch hoop. “Ik hoop stilletjes dat iemand, een mens van goede wil – een journalist, een vorser, een geïnteresseerde – het dossier straks tot zich neemt als het afgesloten is en zelf aan het speuren slaat. Ik kan die persoon alvast verzekeren dat zijn haren vaak te berge zullen rijzen van de sabotageacties en de manipulaties die hij zal lezen.”

“Maar hopelijk slaagt hij of zij wel in dat wat het gerechts- en politieapparaat al die jaren nagelaten heeft: een deftige uitleg geven aan de nabestaanden en ze troost bieden over die vreselijke feiten van toen. Dat hoop ik uit de grond van mijn hart”, aldus de advocaat.

Bron » Gazet van Antwerpen | Dirk Coosemans