Op stap in het Broekbos: is dit het échte bos van de Bende van Nijvel?

Geplaatst op 6 maart 2021 door

Als het over de Bende van Nijvel gaat, wordt vaak het “bois de la Houssière” in ‘s-Gravenbrakel vernoemd. Maar in de jaren 80 ging het er ook wild aan toe in het Broekbos tussen Maleizen (Overijse) en Rozieren (Waals-Brabant). Dat blijkt uit een handgeschreven brief van B.R. Hij woonde vlak bij het bos en linkt schoten, auto’s en figuren aan de Bende van Nijvel. Toch ondernam de politie nauwelijks actie. Zou het Broekbos nog geheimen bevatten? Of zou het Ingramgeweer dat sinds deze week wordt gezocht daar liggen?

In een brief die bij onze reporter Lennart Segers belandde schrijft een buurtbewoner van het Broekbos over bizarre activiteiten. B.R., de man van de brief, is een paar jaar geleden overleden. Zijn zoon vond de brief onlangs en bevestigt dat in de eerste helft van de jaren 80 ’s avonds in het bos werd geschoten. “Er reden ook jeeps op en af over de hellingen en er stonden auto’s verscholen.” Onze reporter gaat op stap met zoon Koen door het Broekbos vlakbij het meer van Genval-Overijse.

Koen vertelt honderduit en herontdekt het bos uit zijn jeugd. Hij toont waar vroeger een weg was, nu overwoekerd. In de jaren 80 kon je gewoon het bos inrijden. “Het bos werd zelfs onderhouden door een man uit Hoeilaart. Viel er een boom dan werd kettingzagen boven gehaald en alles ontruimd. Naast die weg heb ik een onnatuurlijke uitgegraven strook van 100 meter lang ontdekt met aan het begin en einde een hoge wal. Als kind had ik daar een kamp en speelde ik met een metaaldetector. Zo ontdekte ik honderden kogelhulzen. Het bleek om een oude schietstand te gaan uit de Tweede Wereldoorlog.” Navraag bij de heemkundige kring levert voorlopig geen nieuwe informatie op. Het zou om een schietstand van de Nazi’s gaan.

Koen vertelt verder en haalt midden in het bos de brief van zijn vader boven. Het doet hem iets het handschrift van zijn vader te zien. Het gaan om notities: “Ik stond op mijn terras met vrouw en kind en hoorde een kogel voorbij zoeven. Iemand hield me eens tegen toen ik aan het wandelen was met mijn hond, een man in een Opel Record diesel, hij stelde vreemde vragen. Toen ik op straat eens mannen in het zwart zag met wapens verzekerde de lokale politie me dat het om een oefening ging. Op de avond van de aanslag op de Delhaize merkte ik in het bos een donkerblauwe VW Golf met rode bies. Later zag ik een zandgestraalde wagen, een Porsche, staan zonder wielen en helemaal ontmanteld. In 1986 na de moord op wapenhandelaar Juans Mendez vielen alle activiteiten stil in het bos.” Zo gaat B.R. nog even door in zijn brief en hij hoopt “dat ze kunnen bijdragen tot het oplossen van het mysterie van de Bende van Nijvel.”

Mendez, Beijer en Haemers

Het is op zijn minst opvallend dat wapenhandelaar Juan -Tonio- Mendez amper op 500 meter van het Broekbos woonde. Gebruikte hij het bos om mensen -klanten- wapens te laten testen? Misschien wel het zeldzame Ingramgeweer waar het federaal parket nu op jaagt. Mendez had een Ingram, ook Bouhouche en Beijer. Mendez is in 1986 vermoord teruggevonden op de parking van de oprit Rosieres. Bouhouche en Beijer werden verdacht van de moord, maar zijn vrijgesproken. Daarna werd niet meer geschoten in het Broekbos. Koen vertelt nog iets over een ex-Bende verdachte: “Als kind zag ik hoe Patrick Haemers hier zijn hond uitliet. Dat zal ik nooit vergeten. Haemers liet zijn hond uit de auto en reed zelf ondertussen stilletjes voort met de auto naast zijn hond.”

Nog meer toeval

Veel verhalen en onderzoek naar de Bende van Nijvel zijn gestoeld op toevalligheden die dan met elkaar verbonden zijn. Ligt de oplossing voor de Bende van Nijvel in het Broekbos. Wie weet? De kans is klein. Maar er zijn wel bizarre toevalligheden. En misschien geraken die feiten en verhalen niet allemaal bij justitie. Het wapengekletter, de wagens en de activiteiten in het Broekbos. Het feit dat wapenhandelaar -en verzamelaar Mendez daar woonde. Waarom is die oude schietstand nooit ontdekt. Wie wist daarvan? Haemers liet aan het meer van Genval zijn hond uit. Als je binnendoor rijdt van Eigenbrakel naar Overijse duurt dat ongeveer een half uur en dan kom je voorbij Maleizen en de buurt van het Broekbos. Koen vertelt dat de politie één keer komen kijken is in het bos. “We hoorden graaflawaai en geschreeuw van iemand in nood uit het bos. De politie heeft toen niets gevonden.”

En wat zegt justitie nu? “We geven geen commentaar over een lopend onderzoek.” Mogelijk is dat hoopvol, al loopt dat onderzoek wel al 35 jaar.

Bron » VRT Nieuws

“Wie Bende van Nijvel onderzoekt, riskeert nog altijd zijn leven”

Geplaatst op 28 oktober 2017 door

De Bende van Nijvel domineert opnieuw de actualiteit, en dat brengt ook herinneringen naar boven bij Ben Zuidema (80). De privé-detective buigt zich al twee jaar over de verdwijning van Elke Wevers uit Maaseik, maar in de jaren 80 werkte hij ook nauw samen met de Groep Diane. Dat was de elite-eenheid van de Rijkswacht, waarvan minstens één lid ook actief was bij de bende. “Wie deze zaak onderzoekt, riskeert nog steeds zijn leven.”

Ben Zuidema, die aan het hoofd staat van recherchebureau Zuidema & Vullers, kennen we vandaag vooral als de man die het dossier van de vermiste Elke Wevers nieuw leven inblies. Maar in de jaren 70 en 80 werkte hij nauw samen met de Belgische speurders bij het toenmalige Bureau D’Information Criminelle, een soort van geheime politie die criminele netwerken moest oprollen. Zuidema was actief als undercover agent, met als doel zware gangsters te lokken en te klissen.

Kende je de leden van Groep Diane persoonlijk?

“Nee, dat was puur professioneel. Mijn taak bestond erin criminelen te lokken. Ik infiltreerde in netwerken, maakte afspraken met hen en regelde nepdeals. Op voorhand namen we met de geheime politie én Groep Diane door wanneer en hoe laat alles zou plaatsvinden. Hun taak was om de criminelen in de boeien te slaan, ik moest ze enkel tot bij hen lokken. Groep Diane bestond uit toprijkswachters, uitgerust met de beste wapens en voertuigen.”

Mogelijk werkte je dus onbewust samen met rijkswachters die bij de Bende van Nijvel actief waren?

“Dat zou kunnen, maar ik kan me geen specifieke personen voor de geest halen. Wanneer we in actie schoten, waren die mannen trouwens altijd gemaskerd. Maar ik heb de zaak rond de Bende van Nijvel doorheen de jaren wel nauwgezet opgevolgd.”

Was je effectief betrokken bij het onderzoek naar de bende?

“Laten we zeggen dat ik in die periode informatie had via zeer kostbare tipgevers – een informant uit Grimbergen. Die informatie heb ik ook overgemaakt aan de bevoegde diensten, maar binnen de kortste keren was er al gelekt dat die informatie van mij kwam. Het systeem was toen al rot. We ontdekten in die periode een lading van veertig wapens, afkomstig uit de wapenfabriek FN Herstal, maar met vervalste serienummers. Niet veel later werd de directeur van dat bedrijf, Juan Mendez, vermoord teruggevonden. Hij bleek later zélf gelinkt te zijn aan criminele oud-rijkswachters.”

Krijg je geen zin om heel dat mysterie mee op te lossen?

“Ik blijf er zo ver mogelijk vandaan. Eerlijk: ik vertrouw na al die jaren niemand meer. Alle speurders en onderzoeksrechters die momenteel met dat dossier bezig zijn, spelen met vuur. Hetzelfde geldt voor advocaat Jef Vermassen, die toch mee de bal aan het rollen bracht in de pers. Die man riskeert momenteel zijn leven, hoor. Er zijn te veel politieke belangen mee gemoeid, en dat tot op het hoogste niveau – volgens mij zelfs vanuit de diamantsector. De moordenaars van de Bende van Nijvel waren niet meer dan een stelletje psychopaten die er op kickten om mensen dood te schieten. Maar daar zat wel een politieke beweegreden achter. In de jaren tachtig kreeg ik al te horen dat ‘ze’ – de Rijkswacht – nu hadden wat ze wilden. Ze waren eindelijk oppermachtig.”

Moeten speurders sneller van dossiers gehaald worden als alles jarenlang potdicht zit?

“Niet per se. Maar er wordt in België nog altijd te weinig samengewerkt. Er is ook te weinig controle op elkaar. Je hebt hier één gerechtelijke politie, maar eigenlijk zou er wel een onderscheid moeten zijn binnen zo’n korps. Als je concurrentie hebt, sta je scherper. Maar dan wel concurrenten die toch samenwerken. Voor de zaak van de Bende van Nijvel moet er vooral extra mankracht ingezet worden.”

Is de gerechtelijke politie in België vandaag te zwak?

“Neem nu het dossier van Elke Wevers. Als ze daar van meet af aan veel scherper in geweest waren, zouden er nooit zoveel fouten gemaakt zijn. Er is zelfs nooit geopperd om een profiler (een professional die een profiel van een dader kan opstellen, red.) op de zaak te zetten. Na mijn bezoek aan onderzoeksrechter Raskin in Tongeren, waar ik hem héél wat nieuwe informatie gaf na eigen onderzoek, werd er nooit meer contact met mij gezocht. Niet door de lokale, noch door de gerechtelijke politie. In de jaren tachtig werkte ik in onnoemelijk veel dossiers samen met Belgische speurders. Dat gaat blijkbaar niet meer. Terwijl we toch één doel delen: het klissen van daders.”

Bron » Het Laatste Nieuws

Spilfiguur in grote misdaadonderzoeken

Geplaatst op 2 januari 2006 door

Met het overlijden van Madani Bouhouche verdwijnt een figuur die regelmatig opdook in enkele van de grootste misdaadonderzoeken van de jaren tachtig. De 53-jarige Bouhouche werd ook meerdere keren gelinkt aan de Bende van Nijvel.

De ex-BOB’er en zijn oud-collega Robert Beijer moesten zich in 1994 en 1995 voor het hof van assisen verantwoorden voor een lange reeks van misdaden en delicten, gepleegd tussen 1981 en 1989. Na een proces van vijf maanden bleven bepaalde feiten waarvan ze werden verdacht, echter onopgehelderd.

Zo ook de moord op Juan Mendez, ingenieur bij wapenfabrikant FN, op 7 januari 1986 op de invalsweg Rosières langs de autoweg Brussel-Namen. De jury oordeelde dat Bouhouche niet schuldig was aan die moord, hoewel de beschuldigde bekend had enkele maanden eerder wapens te hebben gestolen bij de man thuis. Het hof van assisen sprak Bouhouche ook vrij van twee aanslagen op rijkswacht-majoor Herman Vernaillen en op een voertuig van de BOB, beide gepleegd in oktober 1981.

Wel werd hij schuldig bevonden aan heling van gestolen wapens in 1982 bij het Speciaal Interventie Escadron van de rijkswacht. Ook werd hij veroordeeld voor het verhuren van een reeks garageboxen en flats waarin wapens werden teruggevonden. Dat onderzoek werd parallel gevoerd met de moorden in Brabant. Bouchouche werd beschouwd als de leider van een criminele bende maar het hof slaagde er niet in de identiteit van deze bende te achterhalen, de leden te identificeren of de eventuele opdrachtgevers te ontmaskeren.

De jury vond Bouhouche voorts schuldig aan diefstal, met als verzwarende omstandigheid poging tot moord, in het ‘dossier Zwarts’, genoemd naar Francis Zwarts, de bewakingssagent van Sabena die in 1982, net als de lading goud en waardepapieren die hij vervoerde, spoorloos verdween.

Bouhouche werd ook schuldig bevonden aan doodslag op de Libanese diamantair Ali Suleiman en poging tot doodslag op diens broer, Ali Saïd, op 2 september 1989 in Antwerpen. Bouhouche ondernam die avond samen met Beijer een ‘expeditie’ in Antwerpen, maar het precieze doel van die uitstap bleef onduidelijk.
Robert Beijer werd voor het hof van assisen veroordeeld tot 14 jaar cel. De twee medebeschuldigden, Christian Amory en René Chang, werden vrijgesproken.

Madani Bouhouche werd in het arrest van 13 februari 1995 veroordeeld tot twintig jaar dwangarbeid. Het hof van assisen hield hierbij rekening met het verstrijken van de redelijke termijn waarin elke beschuldigde berecht moet worden. Bouhouche werd in september 2000 voorwaardelijk vrijgelaten. Hij leefde sindsdien een teruggetrokken bestaan in de buurt van Foix in Frankrijk.

De ex-BOB’er overleed een tiental dagen geleden na een banaal ongeval met een vallende boom tijdens het houthakken. Hij werd 53 jaar oud. Door zijn gerechtelijk verleden werd hij lange tijd in verband gebracht met het dossier rond de Bende van Nijvel, maar ondanks heel wat onderzoeken werd zijn betrokkenheid bij de bloedige overvallen van de Bende nooit aangetoond.

Het gerecht van Charleroi bevestigde maandag dat er een rogatoire commissie naar Frankrijk werd gestuurd, niet omdat er nieuwe elementen zijn opgedoken over de betrokkenheid van Bouhouche in het Bendedossier, maar om deze onderzoekspiste voorgoed af te sluiten.

Bron » De Tijd

Ex-BOB’er Robert Beijer aangehouden in Bangkok

Geplaatst op 24 augustus 2001 door

De gewezen BOB’er Robert Beijer is vorige week aangehouden in Bangkok op vraag van de Belgische justitie. Volgens The Bangkok Post werd zijn uitlevering gevraagd op verdenking van moord, gewapende overval en illegale wapenhandel. Ex-BOB’er Beijer werd genoemd in een serie affaires van zwaar banditisme, onder meer de Bende van Nijvel.

Daarnaast komt zijn naam ook voor in de dossiers rond de moord op FN-wapenhandelaar Juan Mendez, de wapenroof bij het Speciaal Interventie Eskadron, de roofmoorden op de Antwerpse diamantair Suleiman Ahmad en Sabena-veiligheidsagent Francis Zwarts. Het is echter nog onduidelijk voor welke feiten België nu om de uitlevering van Beijer vraagt.

Bron » De standaard

Buslik uitgeleverd aan België

Geplaatst op 16 oktober 2000 door

Jean-François Buslik, een gewezen kompaan van ex-rijkswachter Madani Bouhouche, is uitgeleverd door het Amerikaanse gerecht en vrijdag opgesloten in de gevangenis van Vorst. Dat heeft woordvoerder Jacques De Lentdecker van het parket-generaal in Brussel bevestigd. Het Brabantse assisenhof veroordeelde de man in 1995 bij verstek tot de doodstraf voor de roofmoord op Francis Zwarts, een veiligheidsagent van Sabena.

Buslik werd in maart 1999 op vraag van het Belgische gerecht aangehouden in North Palm Beach, Florida. Hij heeft intussen verzet aangetekend tegen een beschikking van de Kamer van inbeschuldiging die zijn aanhouding beval. Buslik kan ook in verzet gaan tegen zijn veroordeling waardoor hij opnieuw voor het assisenhof moet verschijnen.

Buslik werd voor het eerst in 1982 aangehouden voor een mislukte bomaanslag op een wagen van de Brusselse BOB datzelfde jaar. Het gerecht ging er van uit dat de man de radiogestuurde afstandsbediening van het springtuig had vervaardigd. Men was hem op het spoor gekomen nadat in het onderzoek naar de aanslag op rijkswachtofficier Herman Vernaillen in Hekelgem eind 1981, in een gestolen auto een stuk tape gevonden waarvan een ander eind ook was gebruikt om de bom onder de rijkswachtwagen te bevestigen.

Buslik werd weer opgepakt in 1986 na de aanhouding van Madani Bouhouche voor de moord op ingenieur van FN Juan Mendez. Buslik werd opgepakt toen hij een terreinwagen ophaalde die door Bouhouche was gebruikt. Toen het gerecht in 1988 een aantal wapenvoorraden van Bouchouche op het spoor was gekomen – ontdekking die leidde tot het latere assisenproces – vluchtte Buslik naar Florida. Hij kreeg er de Amerikaanse nationaliteit en verdiende de kost als privé-piloot.