Zaak Nihoul-Verwilghen doorverwezen naar Brussel

De burgerlijke rechtbank in Brugge heeft de klacht van Michel Nihoul tegen voormalig voorzitter van de Dutroux-commissie Marc Verwilghen (Open Vld) verwezen naar de Brusselse burgerlijke rechtbank. Daar had Nihoul in 1999 al een gelijkaardige klacht ingediend wegens eerroof. De klacht werd later in Brugge herhaald omdat zowel Nihoul als Verwilghen naar dat arrondissement verhuisden.

Michel Nihoul eist 250.000 euro schadevergoeding van de politicus nadat hij door het hof van assisen werd vrijgesproken van een aantal beschuldigingen. Verwilghen had vooraf uitspraken gedaan die voor Nihoul als schadelijk overkwamen. Alle partijen waren akkoord om de zaak naar Brussel te verwijzen. De rechtbank in Brugge heeft hun akkoord vandaag in een vonnis bevestigd.

Bron » De Morgen

Nihoul eist 250.000 euro van Marc Verwilghen

Voor de burgerlijke rechtbank in Brugge hebben de partijen in het geschil tussen Michel Nihoul en Marc Verwilghen zich akkoord verklaard om hun zaak te pleiten voor de Brusselse burgerlijke rechtbank. Nihoul eist 250.000 euro schadevergoeding van Open Vld-politicus Marc Verwilghen. Aanleiding zijn uitspraken van Verwilghen over Nihoul in het kader van het Dutroux-dossier.

Nihoul spreekt van eerroof gezien hij door het Hof van Assisen is vrijgesproken voor een aantal tenlasteleggingen. Nihoul diende in 1999 al een identieke klacht neer voor de burgerlijke rechtbank in Brussel. “Toen woonde Marc Verwilghen daar nog”, lichtte Michel Nihoul vandaag toe. Alle partijen gingen nu akkoord dat de zaak in Brugge wordt stopgezet om in Brussel voort te gaan. De rechter zal op 6 oktober vonnissen. Het dossier in Brugge wordt dan gesloten.

Bron » De Morgen

“Eddy Merckx bezocht seksfeestjes in Brussel”

Michel Nihoul beschuldigt in zijn nieuw boek voormalig wielerkampioen Eddy Merckx ervan seksfeestjes – met louter volwassenen – te hebben bezocht in een bar in Etterbeek. Merckx ontkent het verhaal in alle toonaarden en gaat zijn advocaat op de zaak zetten.

Nihoul staaft zijn roddel over Merckx met een proces-verbaal waarin Dolores Bara, een van de uitbaters van de in 1975 geopende seksclub, enkele klanten vernoemt. Onder hen een vrederechter, verschillende rijkswachters, de zanger “Carlos” en Eddy Merckx. Volgens Dolores Bara kwam Merckx af en toe langs met vrienden.

De club heette aanvankelijk Les Atrébates, veranderde later van naam, ging dicht en heropende als taverne The Dolo. Nihoul leerde er zijn vriendin Marleen De Cokere kennen. In de nasleep van de zaak-Dutroux viel de naam van deze bar geregeld in de context van de wilde verhalen over prominenten en seksfeestjes, al dan niet met minderjarigen.

Van die verhalen schiet nauwelijks nog wat over. Volgens Nihoul ging het om doodgewone avondjes met partnerruil en af en toe een stevige, met drank overgoten orgie, onder meer in het eveneens roemruchte kasteel van Faulx-les-Tombes. Merckx beweert in Dag Allemaal dat hij nog nooit van Atrébates heeft gehoord, dat hij nooit aan een partouze-avond heeft meegedaan en dat Nihoul nu niet direct een geloofwaardige bron is. “Ik geef deze zaak aan mijn advocaat en dan zien we wel”, aldus nog Merckx.

Bron » Gazet van Antwerpen

Nihoul maait weer wild om zich heen

Michel Nihoul heeft een nieuw boek uit en om daarrond wat publiciteit te verwerven, slingert hij met namen. Nogal verrassend is die van Eddy Merckx. De voormalige wielerkampioen zou volgens Nihoul seksfeestjes hebben bezocht in Etterbeek. Merckx zelf noemt het onzin en vindt Nihoul een onbetrouwbare bron. “Ik geef deze zaak aan mijn advocaat en dan zien we wel”, zegt het wielermonument.

In het verleden deed Nihoul al boude uitspraken, maar deze keer staaft hij zijn roddel over Merckx met een proces-verbaal waarin Dolores Bara, een van de uitbaters van de in 1975 geopende seksclub, enkele klanten vernoemt. Onder hen een vrederechter, verschillende rijkswachters, de zanger ‘Carlos’ en Eddy Merckx. Volgens Dolores Bara kwam Merckx af en toe langs met vrienden.

De club heette aanvankelijk Les Atrébates, veranderde later van naam, ging dicht en heropende als taverne The Dolo. Nihoul leerde er zijn vriendin Marleen De Cokere kennen. In de nasleep van de zaak-Dutroux viel de naam van deze bar geregeld in de context van de wilde verhalen over prominenten en seksfeestjes, al dan niet met minderjarigen. Van die verhalen schiet nauwelijks nog wat over. Volgens Nihoul ging het om doodgewone avondjes met partnerruil en af en toe een stevige, met drank overgoten orgie, onder meer in het eveneens roemruchte kasteel van Faulx-les-Tombes.

Nog volgens Nihoul had Didier Genaer, schoonzoon en kabinetschef van wijlen burgemeester Léon Defosset van Etterbeek, deze locatie aangebracht bij de losbandige Brusselse vriendenclub. In Dag Allemaal reageert Eddy Merckx dat hij nooit van Les Atrébates heeft gehoord, dat hij nooit aan een partouzeavond (seksfeestavond) heeft meegedaan en dat Nihoul niet direct een geloofwaardige bron is. “Ik geef deze zaak aan mijn advocaat en dan zien we wel”, aldus nog Merckx.

Oud-minister Serge Kubla, burgemeester van Waterloo en fractieleider van de Franstalige liberalen in het Waalse parlement, ontkent niet dat hij in de jaren zeventig in de Etterbeekse club over de vloer kwam. Hij zegt dat dit fout was, dat hij nu een vrouw en kinderen heeft en niet aan het verleden wenst te worden herinnerd. Merckx heeft hij er nooit gezien.

De Brusselse advocaat Serge Moureaux, de oudere broer van PS-ondervoorzitter Philippe, moest volgens Nihoul de nationale politiek verlaten nadat hij een minderjarige had opgepikt op het Fontainasplein. Volgens Moureaux is dat een al oude, gemene leugen en wil Nihoul zich alleen maar wreken omdat hij in de commissie-Dutroux zat.

Michel Nihoul werd in het proces-Dutroux veroordeeld voor vijf jaar cel voor drugstrafiek en is voorwaardelijk vrij. Bij de voorstelling van zijn boek ‘Slaap zacht’ gisteren zei hij gerechtelijke stappen te willen ondernemen tegen een paar journalisten, advocaat Georges-Henri Beauthier en Regina Louf, die destijds als getuige X1 allerhande gruwelverhalen vertelde.

In zijn boek geeft Nihoul uitgebreid commentaar op de commissie-Verwilghen en de magistraten Jean-Marc Connerotte en Michel Bourlet. Hij betwist dat hij rekeningen vereffent of mensen zwart maakt, wel wil hij “bepaalde schoften verhinderen te volharden in hun gevaarlijke en ontoelaatbare houdingen”. Nihoul beschrijft ook zijn leven in de gevangenis en het assisenproces. Hij voegde er gisteren nog aan toe dat hij een vader en een grootvader is en dat je noch aan kinderen, noch aan niet-instemmende volwassen mag raken.

Bron » Gazet van Antwerpen

“Nieuw boek Michel Nihoul wordt bom”

Michel Nihoul is van plan gerechtelijke stappen te ondernemen tegen bepaalde journalisten en tegen advocaat Georges-Henri Beauthier. Dat liet de voormalige “publieke vijand nummer 1”, zoals Nihoul zichzelf noemt, vandaag weten bij de voorstelling van zijn boek “Slaap zacht!”. Nihoul stelde zijn boek vandaag voor in een brasserie rechtover het Brusselse justitiepaleis. In “Slaap zacht!” zet hij stap voor stap zijn visie op de zaak-Dutroux uiteen. De Franstalige versie van het boek kreeg de titel “Taisez-vous Nihoul!”.

Nihoul stond mee terecht op het proces-Dutroux en werd daar vrijgesproken voor de ontvoering van kinderen. Hij werd door het assisenhof van Aarlen op 22 juni 2004 wel veroordeeld tot vijf jaar cel voor bendevorming in het kader van drugstrafiek. Nadat hij een derde van zijn straf had uitgezeten, kwam Nihoul op 28 april 2005 voorwaardelijk vrij. Die vrijheid onder voorwaarden loopt op het einde van het jaar af.

Nihoul benadrukte meteen dat zijn boek niet gecensureerd werd door de uitgever. Er staan dan ook talrijke namen in en bepaalde mensen hebben al negatief gereageerd, aldus de auteur. De zakenman stelde evenwel dat hij geen rekeningen heeft willen vereffenen. “Het is niet mijn bedoeling te vernietigen en te doden, noch de mensen zwart te maken”, zei hij. In zijn boek rechtvaardigt Nihoul zijn volgende gerechtelijke stappen “om bepaalde schoften te verhinderen te volharden in hun gevaarlijke en ontoelaatbare houdingen”.

Hij herinnerde er ook aan dat de zaak “S.O.S. Sahel”, waarin hij een gevangenisstraf van drie jaar kreeg, weldra voor de Brusselse rechtbank komt en dat hij ditmaal burgerlijke partij zal zijn. Een hoofdstuk in het boek is gewijd aan de journalisten, in het bijzonder aan diegenen die hij “riooljournalisten” noemt en van wie hij de namen noemt. Michel Bouffioux wil hij zelfs via de rechtbank aanvallen.

Ook vermeldt Nihoul politici in zijn commentaar over de parlementaire onderzoekscommissie, die voorgezeten werd door Marc Verwilghen. Verder wijdt Nihoul aparte hoofdstukken aan onderzoeksrechter Jean-Marc Connerotte en procureur des konings Michel Bourlet. Ook de onderzoekers werden niet vergeten. Bij het vernoemen van de “getuigen X” besteedt de auteur veel aandacht aan Regina Louf, die hij eveneens voor de rechter wil dagen.

Nihoul beschrijft vervolgens zijn leven in de gevangenis en de manier waarop hij het assisenproces beleefde. Een groot deel van het boek gaat over ontmoetingsclubs, met veel uitleg over hun werking. “Ik ben noch een heilige, noch een duivel”, zei Nihoul op de persconferentie.

Hij voegde er nog aan toe dat hij een vader en een grootvader is en dat je noch aan kinderen, noch aan niet-instemmende volwassen mag raken. Ten slotte verklaarde Nihoul zich open voor elke dialoog, in het bijzonder via zijn website www.michelnihoul.be. “Slaap zacht! ” telt 201 bladzijden en is uitgegeven bij Sea-n publishing.

Bron » De Morgen