Yves Liégeois werkt aan draaiboek om meer moorden te ontdekken

Voormalig procureur-generaal Yves Liégeois werkt aan een draaiboek dat ervoor moet zorgen dat er meer verborgen moorden worden opgelost. Per jaar worden immers 100 tot 200 moorden niet ontdekt. “De politiek is dat aan de slachtoffers verschuldigd”, klinkt het bij Liégeois.

“Er zijn plaatsen in België waar je perfect een moord kunt plegen en dan moeten we tot het besluit komen dat we eigenlijk in een ontwikkelingsland terechtkomen”, vindt Liégeois.

In het draaiboek beschrijft topmagistraat Liégeois stap voor stap wat er volgens hem moet gebeuren tijdens een moordonderzoek. Bij twijfel moeten labo, moordbrigade en wetsdokter altijd ter plaatse komen.

“Als men het draaiboek volgt, vindt men bij elk onduidelijk overlijden wat de mogelijke oorzaak is die moet onderzocht worden. Dat zal tot gevolg hebben dat men niet zo gemakkelijk wegkomt met moord”, aldus Yves Liégeois.

Liégeois wil dat zijn draaiboek binnen enkele maanden een richtlijn wordt voor alle artsen, parketmagistraten, politieagenten en wetsdokters. “Er lopen op dit moment “Dutrouxs” en “Ronald Janssens” rond, daar moet je niet aan twijfelen. De strijd inzetten of niet lijkt mij een onmetelijke verantwoordelijkheid die de politiek op zich moet nemen”, stelt Liégeois. “We zijn dat verschuldigd aan alle slachtoffers en hun familie en vrienden.”

Bron » VRT Nieuws

“Elk jaar blijven tot 200 moorden onder de radar in België”

Het gerecht ontdekt elk jaar ongeveer 200 moorden in ons land, maar tussen de 100 en 200 andere moorden blijven onontdekt. Zij gaan de statistieken in als een natuurlijk overlijden, een ongeval of een zelfdoding. Dat zegt de VRT.

Het reportageprogramma Koppen trok op onderzoek uit naar het zogenaamde ‘dark number’ in de Belgische moordstatistieken. In Duitsland was bij een uitgebreid onderzoek al gebleken dat van 13.000 doden die geboekt stonden als ‘natuurlijk overlijden’, ‘ongeval’ of ‘zelfdoding’, er in werkelijkheid heel wat vermoord waren. Worden de cijfers naar België geëxtrapoleerd, dan gaat het volgens experts om elk jaar 100 tot 200 moorden die onder de radar verdwijnen.

Volgens voormalig Antwerps procureur en eerste advocaat-generaal bij het hof van beroep, Yves Liégeois, is dat cijfer een grote schande. “Op dit moment kunnen een Ronald Janssen of een Marc Dutroux ergens bezig zijn zonder dat we het ontdekken. Laten we toch nooit de slachtoffers vergeten. Aan hen, hun ouders, vrienden en aanverwanten zijn we het absoluut verschuldigd om alles te doen om dergelijke feiten tegen te houden.”

Liégeois werkt voor Justitie dan ook aan een draaiboek, dat het aantal onontdekte moorden naar beneden moet halen. Zo zou er bij elk verdacht overlijden een wetsdokter en een deskundige van het labo ter plaatse moeten komen, terwijl nu nog veel te vaak enkel de huisarts of de spoedarts het overlijden vaststelt. Maar die laatsten zijn niet opgeleid om een verdacht overlijden op te sporen.

Sommige regio’s, bijvoorbeeld Antwerpen, werken al op die manier, maar nog lang niet allemaal. Op termijn is het de bedoeling het draaiboek om te zetten in een richtlijn voor Justitie. Vraag is of de politiek bereid is extra geld in te zetten daarvoor.

Bron » De Morgen

Wetsvoorstel om aantal autopsies op te voeren in België

Het parlement gaat zich buigen over een wetsvoorstel van senatoren Jacques Brotchi en Christine Defraigne, dat het aantal onderzoeken van “ongewone” overlijdens wil optrekken. Dat schrijft Le Soir.

Momenteel wordt bij slechts 1 procent van de overlijdens in België een autopsie uitgevoerd. Volgens senator Brotchi kunnen jaarlijks 75 gevallen van verdachte overlijdens die niet onderzocht worden, het gevolg zijn van een misdaad en niet van een natuurlijke oorzaak.

Bron » De Morgen

Nog 10.467 strafzaken uit jaren negentig

Bij de parketten liggen nog 10.467 strafdossiers die in jaren ’90 zijn geopend, maar nog altijd niet zijn afgesloten. Liefst 1.383 dossiers – over allerhande misdrijven – dateren van voor 1996. Dat blijkt uit de cijfers van het college van procureurs-generaal over 2011.

Als we kijken naar de vijf grote rechtsgebieden dan scoort Luik het slechtst. Daar liggen nog 3.235 zaken uit de jaren ‘90. Gevolgd door Bergen (2.742), Antwerpen (2.231), Brussel (2.106) en Gent (153).Het college van procureurs-generaal zit verveeld met de kwestie. “We hebben alle parketten de opdracht gegeven dat op te kuisen”, zegt Anita Harrewyn, de procureur-generaal van Gent.

“Ze moeten nagaan wat er fout gelopen is. Is men de afsluiting van het dossiers vergeten in te tikken in de computer? Is er sprake van moordzaken waarvan de dader nooit bekend raakte? Zijn het dossiers die zijn samengevoegd met andere dossiers? Of zijn het zaken waarvoor de procedure aansleept?”

De stock met oude dossiers is niet te verwaarlozen. Het gaat bijna om één op de twintig zaken (4,26%) die nog hangende zijn bij de parketten. Het is algemeen bekend dat fraudezaken soms ellenlang aanslepen. Zoals het dossier over de belastingfraude bij textielgroep Beaulieu dat al in 1990 bij het parket van Brussel is geopend, en waarover het proces nog altijd niet is begonnen.

“Wij hebben hiervoor een werkgroep ‘oude zaken’ opgericht”, zegt de Antwerpse procureur des Konings, Herman Dams. “We zouden die dossiers met één muisklik uit onze databank kunnen halen, maar we willen ze naar waarheid afsluiten. Ik ga er van uit dat het vooral dossiers zijn die we zijn vergeten af te sluiten in de computer. Er zijn weinig dossiers die we bewust open houden, zoals de onopgeloste ontvoering van Kim en Ken.”

Minister van Justitie Annemie Turtelboom (Open VLD) belooft beterschap: “In 2011 duurden de onderzoeken van de parketten gemiddeld 15 maanden (455 dagen). Dat is 13 procent minder lang dan in 2005. Er zijn nu ook 17 procent minder hangende zaken dan in 2007. En de dossiers die ouder zijn dan vier jaar, zijn zelfs met 37 procent gedaald.”

Bron » De Tijd

Moordenaar van miljardair zal nooit worden gestraft

Het doek valt vandaag over een van de meest spraakmakende moordzaken in België. Jarenlang probeerde het gerecht te achterhalen wie op 17 november 1983 baron Paul Cams (45) thuis doodschoot. Wat een eenvoudige zaak leek, raakte nooit opgelost. Vandaag is de moord definitief verjaard.

“Op de avond van zijn dood was Paul erg depressief.” Dat vertelde zijn moeder Yvonne aan een journalist. Paul Cams – miljardair, ereconsul en een graag geziene gast in de hoogste kringen – was die dag teruggekeerd uit de Verenigde Staten, waar hij zijn dochter had opgezocht. Hij dineerde ‘savonds in zijn zwaarbeveiligde villa in Ganshoren met zijn vriendin Odile (43) en zijn moeder. Odile had konijn klaargemaakt.

Maar de baron was zichzelf niet. Het koppel kibbelde. “Plots riep Paul: Binnenkort zal er geen Cams meer zijn. Daarna liep hij naar de keuken. We zijn hem achterna gelopen. Paul stond te huilen in de keuken, maar hij stuurde ons weer weg.” Er kwam geen uitleg.

Na het vertrek van zijn moeder viel Cams in slaap voor de televisie. Odile keek boven in de slaapkamer naar een film. Om 22uur werd de slapende miljardair verrast door zijn moordenaar. Die schoot drie kogels achteraan in zijn hoofd, en dan drie kogels vooraan. Alsof het een ritueel was. Odile, die opgeschrikt door de schoten naar beneden rende, zag alleen nog de voordeur dichtklappen.

Paul Cams werd geboren in Hasselt en verhuisde als kleine jongen naar de hoofdstad, waar zijn ouders een slagerij openden. Als deur-tot-deurverkoper werd hij de eerste die in de jaren60 in Brussel haarlak verkocht. Het fortuin dat hij daarmee bijeengaarde, investeerde hij in een medisch laboratorium. Daarnaast bezat hij een schoonmaakbedrijf en het bekende restaurant Carlton.

In geen tijd drong de slagerszoon door tot de hoogste kringen. Zo was hij lid van het financieel comité van de Vlaamse liberale PVV en werd hij een persoonlijke vriend van kopstuk Willy De Clercq. Hij mat zich de titel van baron aan en werd in 1981 ereconsul van Senegal in België.

Na de moord kwam het hoofd van de Brusselse gerechtelijke politie persoonlijk naar de villa om het onderzoek in goede banen te leiden. Vriendin Odile was meteen de hoofdverdachte. Ze was als enige in huis en een van de weinigen die wisten dat Cams die dag vroeger dan verwacht zou thuiskomen. Ze bezat een wapen, ze volgde schietlessen. Na de moord belde ze niet meteen de hulpdiensten maar de huisdokter.

Haar verklaringen gaven de doorslag: Odile zei dat ze na het eerste schot naar beneden rende, naar het lichaam van Cams. Daar had ze 17 seconden voor nodig, zo bleek uit de reconstructie. Maar in die tijdspanne kon de dader onmogelijk de moord plegen, zes kogelhulzen oprapen in de duistere kamer én vluchten. Bij gebrek aan tastbaar bewijs moest de recherche Odile na een nacht in de cel vrijlaten. Kort daarna vertrok ze naar het Spaanse Marbella. Ze keerde nooit meer naar België terug.

De speurders ontdekten andere sporen toen ze Cams’ levenswandel uitplozen. Zo werd gangster Yvan Somville vlak voor de deur van Cams neergeschoten. De baron zou vaak in illegale casino’s hebben vertoefd, in bedenkelijk gezelschap. Tot op vandaag geloven sommigen dat er een verband is met de Bende van Nijvel. In de maanden voor zijn dood kreeg Cams anonieme doodsbedreigingen. Volgens sommigen werd Cams afgeperst.

In 1986, bijna drie jaar na de moord, stapte de trouwe rechterhand van Cams naar het gerecht. Daniël, zijn chauffeur en manusje-van-alles, wees Odile aan. Maar ook een radioloog die voor Cams werkte én een garagehouder die volgens intimi een van Cams’ beste vrienden was. Het motief was eenvoudig: geld. Maar ook voor deze denkrichting werden nooit bewijzen gevonden.

“Ik weet zeker dat mijn stiefmoeder Odile niets met de moord te maken heeft”, zo sprak zijn enige dochter Michèle vorig jaar nog. Ze heeft haar eigen idee over wie de moordenaar is. “Ik kan alleen hopen dat hij het leven of het lot heeft gekregen dat hij verdient.”

Het moordonderzoek werd in 2006 officieel stilgelegd. Alleen als iemand met een gouden tip zou afkomen, of als de moordenaar zelf plots zou bekennen, kon het onderzoek weer worden opgestart. Het Brusselse parket laat weten dat de moord vandaag, op 2juli 2012, officieel verjaard is. De moordenaar kan niet meer worden gestraft.

Bron » Het Nieuwsblad