Vincent Martin: de pijnlijke val van een BV-psychiater

e bekende gerechtspsychiater Vincent Martin (48) staat in Dendermonde terecht wegens seksueel misbruik van zeven patiënten. “Machtsmisbruik door iemand die gezag uitoefende over de slachtoffers”, vinden de burgerlijke partijen. “Ze hebben niks tegen hun zin moeten doen”, zeggen Martin en zijn advocaat, Jef Vermassen, in koor. Maandag hoort Martin wat de rechter ervan vindt. Hij riskeert vijf jaar cel.

In lang vervlogen en veel betere tijden was de neuropsychiater Vincent Martin (48) uit Sint-Niklaas nog deskundige in het panel van het populair-wetenschappelijk programma Hoe?Zo!, met Bart Peeters. De voorbije jaren passeerde hij verschillende keren als expert-gerechtspsychiater in Terzake, Koppen, De Zevende Dag en Telefacts. Maar Martin was veel meer dan alleen een mediafiguur. Het was onder meer onder zijn deskundige leiding dat de veelbesproken robotfoto’s van de Bende van Nijvel gemaakt werden.

In samenwerking met de Bendespeurders liet hij getuigen van de overvallen onder hypnose verhoren. Op basis daarvan werden achteraf robotfoto’s geschetst. De neuropsychiater Martin was een grote aanhanger van hypnose. In 2003 bracht hij een man onder hypnose en liet hem daarna zonder verdoving opereren. Een wereldprimeur, noemde Martin het, ook al bleek dat achteraf niet echt te kloppen.

Het mediasucces lokte nieuwe patiënten naar de praktijk van dokter Martin. Vooral vrouwen. En ook al ontkende hij de feiten eerst, het ziet ernaar uit dat dokter Martin het bijzonder moeilijk had om de afstand dokter-patiënt te bewaren. De zeven vrouwen die de voorbije jaren een klacht indienden, vertelden onafhankelijk van elkaar en zonder dat ze elkaar echt kennen, een vergelijkbaar verhaal.

Hetzelfde patroon komt altijd terug, zo staat te lezen in het gerechtelijk dossier. “Eerst is er zeer geleidelijk knuffelen, dan massage en nog later kwam het zelfs tot seksuele handelingen met ejaculatie van de arts op het lichaam van de vrouwen.” Psychiaters beschrijven de zeven slachtoffers als verstandelijk goed begaafde, maar psychische kwetsbare vrouwen met een bewogen voorgeschiedenis, die bij Martin kwamen omdat ze leden aan een vroeger psychotrauma.

Sommigen waren in hun jeugd verkracht door vreemden, anderen waren slachtoffer van incest. En ook al werden sommige vrouwen tijdens de therapie ook echt verliefd op Martin, de psychiaters vonden dat zijn gedrag niet door de beugel kan. “Hij beseft heel goed dat hij misbruik heeft gemaakt van zijn functie en naam voor eigen affectieve en seksuele behoeften”, besluiten de psychiaters.

Ook voor zijn manier van werken hebben ze weinig lof. “De privé-praktijk liep uit tot zeer laat in de avond. Alle vrouwen die wij hebben onderzocht, kwamen op raadpleging na tien of elf uur ’s avonds. Zijn kabinet was wanordelijk, zoals wij hebben vastgesteld. Stukken dossier lagen door elkaar. Ook het onderzoek van de pc gaf een soortgelijk resultaat. De medische dossiers waren zeer summier en medisch gezien zwak. Kortom, een ordeloze, schijnbaar drukke praktijk, waarin vooral de laatste tijd in de eerste plaats aan seks werd gedacht. De patiënten keken naar hem op. De tv-optredens en de forensische praktijk gaven hem aanzien als een arts die ‘meer dan anderen’ kon. Een idee waar hij zich graag mee identificeerde en zich, in zijn narcistische gevoel, gevleid door voelde.”

Het verhaal van Anja (32) is bijzonder schrijnend. Zij kwam via het gerecht in aanraking met Vincent Martin. Het gerecht stelde hem aan als deskundige om haar onder hypnose te verhoren. Anja had aan de politie een verhaal verteld over seksueel misbruik in familiekring. Maar haar verhaal was in de loop der jaren aangedikt tot een verhaal met X1-allures, waarin zelfs kinderen waren geofferd tijden seksfeestjes. Martin moest waarheid van fictie proberen te scheiden. In plaats daarvan overtuigde hij de vrouw om bij hem in zijn privé-praktijk in therapie te komen.

Op 24 juli 2003 verklaarde Anja aan de speurders. “Ik vond dat de sessies relatief normaal verliepen tot het moment waarop hij zelf zijn kleren uitdeed. Ik denk dat het eind april of begin mei geweest moet zijn dat hij mij vroeg zijn rug te masseren”, getuigt Anja in het gerechtelijk dossier. “Daarna vroeg hij me hem oraal te bevredigen.” In de gsm van Anja vonden de speurders een hoop suggestieve sms’jes van Vincent Martin, waarvan hij er sommige ondertekende met ‘Vinnie de knuffel’. In één mail schrijft de psychiater: “Ik droom van ons beiden op dat exotische eiland, alleen op een wit strand met een warme heldere zee, palmbomen, kokosnoten.”

Cindy D. (38), een vrouw die in haar jeugd verkracht werd, is het eerste slachtoffer dat naar de politie stapt. “In het voorjaar van het jaar 2001 begon hij mij tijdens de consultaties te omhelzen. Dat beperkte zich tot omarmen en ik zocht daar niets verkeerd achter, omdat ik ook wel nood had aan een schouder om op uit te huilen. Na enkele weken begon hij mij te kussen. Eerst op mijn gezicht, later ook tongkussen. (…) Op het laatste wou hij orale seks met mij. Ik heb dat altijd geweigerd en het is dan ook niet gebeurd. Wel heeft hij mij een keer gevraagd om hem met de hand te bevredigen.”

Toen Vincent Martin op 24 juli 2003 ondervraagd werd over de eerste klacht, lachte hij het verhaal van Cindy weg. “Ik heb geen van mijn patiënten ooit misbruikt. Cindy lijdt aan een borderline persoonlijkheid. Die personen projecteren de schuld altijd buiten zichzelf, en vaak op personen van wie ze afhankelijk zijn geweest. Doordat ik steeds minder meeging in haar manipulatie, is het uiteindelijk tot een breuk gekomen en waren wij zeker geen vrienden meer. Patiënte was ooit het slachtoffer van een verkrachting en heeft daar een kind aan overgehouden. Ik heb haar zeker nooit seksueel benaderd.”

Een andere slachtoffer gaat nog verder. Zij, een vrouw van 28, beweert dat Martin haar aan haar vroegere zelfmoordplannen herinnerde toen ze ermee dreigde aan iedereen te vertellen wat Martin met haar deed. “Hij schreef me een sterk slaapmiddel voor en raadde me aan de motor van de auto te laten draaien in een gesloten garage”, zegt de vrouw. Dat deel van het verhaal ontkent Martin tot op vandaag hardnekkig.

Maar eind 2003 heeft hij zijn houding voor de rest helemaal veranderd. Voortaan zei hij dat hij van 1999 tot 2003 zelf zware emotionele problemen had gehad omdat het niet goed ging in zijn huwelijk. Uiteindelijk bevestigde Martin de verhalen van alle zeven slachtoffers. Hij bevestigde ook dat hij hen na elke consultatie met seksuele inslag 70 euro ereloon liet betalen.

“Maar uit e-mails blijkt dat enkele vrouwen zelf een seksuele relatie wilden met Vincent Martin”, zegt Jef Vermassen, de advocaat van Martin. Anderen gebruikten zelfs listen thuis om ’s avonds op consultatie te kunnen komen en seks te hebben met Martin.” Volgens de advocaat gebeurde niets zonder instemming van de patiënt zelf. Hij vraagt een straf met opschorting voor zijn cliënt.

Christine Mussche en Walter Van Steenbrugghe, de advocaten van twee slachtoffers, zien het anders. “Martin heeft gewoon misbruik gemaakt van zijn machtspositie. Hij moet veroordeeld worden.” Ook het Openbaar Ministerie is die mening toegedaan.

Nadat hij in verdenking gesteld werd, is Martin zelf in therapie gegaan. Tot aan de feiten was hij geneesheer-antropoloog in de gevangenis annex psychiatrische instelling van Merksplas. Daar werd hij ontslagen toen de feiten aan het licht kwamen. Daarna vond hij werk buiten België, in een forensisch instituut Rotterdam, maar ook daar werd hij ontslagen toen bekend raakte wat er in ons land gebeurd was. Van de eens zo geroemde reputatie van Vincent Martin is vandaag niet veel meer over.

Bron » De Standaard

Journalist vrijgesproken in zaak robotfoto’s Bende Van Nijvel

De Brusselse strafrechtbank heeft gerechtsjournalist Yves Barbieux van Het Nieuwsblad en een gewezen rijkswachter vrijgesproken van alle beschuldigingen in het dossier rond de vroegtijdige publicatie van robotfoto’s in het kader van het onderzoek naar de Bende van Nijvel. De rechter oordeelde dat de ex-rijkswachter werd misleid door zijn eigen gedrevenheid en dat de journalist in de uitoefening van zijn job “wellicht op een paar tenen had getrapt”.

Gerechtsjournalist Yves Barbieux publiceerde op zaterdag 17 oktober 1998 in Het Nieuwsblad nieuwe robotfoto’s in het kader van het onderzoek naar de Bende van Nijvel. Hij had kopie’s van de foto’s gekregen van een rijkswachter van de Cel Waals Brabant die het bendedossier onderzoekt. De tekeningen verschenen dezelfde dag ook in La Meuse-La Lanterne. Ze mochten echter pas twee dagen later voor het eerst aan het grote publiek getoond worden in het opsporingsprogramma Oproep 2020 op VTM.

De dag van de publicatie in de kranten werden huiszoekingen verricht en tal van persmensen verhoord. Enkele dagen later werd de rijkswachter die Barbieux de foto’s gaf, in verdenking gesteld van diefstal en schending van het beroepsgeheim, en Barbieux van heling. Voorzitter Morel sprak de gewezen rijkswachter vandaag vrij, oordelend dat het bedrieglijk opzet daarvoor ontbrak. Vervolgens werd journalist Yves Barbieux vrijgesproken van heling van gestolen stukken, gezien de foto’s volgens de rechtbank niet werden gestolen.

De rechter oordeelde ook dat er geen sprake was van schending van het beroepsgeheim door de ex-rijkswachter. “Er is niet aangetoond dat het onderzoek door de publicatie werd geschaad en bovendien blijkt dat zeer onduidelijk was wie wanneer over de publicatie van de foto’s zou beslissen.” De 43-jarige rijkswachter werd destijds geschorst en in 2000 ook ambtshalve met pensioen gestuurd. Die laatste beslissing vecht hij momenteel aan voor de Raad van State. Voor de publicatie in La Lanterne-La Meuse werd nooit iemand vervolgd.

Bron » De Standaard

Gerecht toont bewijsstukken Bende van Nijvel

De speurders die de misdaden van de Bende van Nijvel onderzoeken, doen een nieuwe oproep naar het grote publiek. Ze verspreiden foto’s van een aantal bewijsstukken die in de loop van het onderzoek in beslag werden genomen. Ze hopen daaruit nieuwe informatie over de daders te krijgen.

De Bende van Nijvel wordt verantwoordelijk geacht voor 28 doden tussen 1982 en 1985. De zeven resterende speurders van de Cel Waals Brabant die de misdaden van de Bende van Nijvel onderzoeken, hebben de hoop om de Bendedoders te ontmaskeren nog altijd niet opgegeven.

Vorig jaar vroegen ze aan twee Franse misdaadanalisten om een misdaadanalyse te maken van heel het Bendedossier. Bedoeling was om deze keer uit te gaan van concrete feiten uit het dossier en niet meer van hypotheses over wie de daders zouden kunnen zijn. “Die hypotheses – of het nu ging over een extreem-rechts complot of een samenzwering van de rijkswacht – hebben ons niets opgeleverd”, zegt Eddy Vos, één van de Bendespeurders. “Het kan nog altijd zijn dat ze kloppen, maar voor het onderzoek hebben ze niets opgeleverd.”

De conclusie die de Franse profilers trokken op basis van het dossier, was dat de Bende bestaan moest hebben uit drie of vier personen. Op drie van hen konden ze zelfs een naam plakken: Reus, Killer en Oude Man. Drie robotfoto’s van de vermoedelijke daders werden vorig najaar al verspreid.

“De verspreiding van de robotfoto’s heeft ons nuttige informatie opgeleverd, maar ze heeft niet geholpen om de daders te identificeren”, zegt Eddy Vos. Nu gaan de speurders foto’s van een aantal bewijsstukken vrijgeven die in de loop van het onderzoek in beslag werden genomen in de hoop toch nog de daders te vinden.

“We hebben gekozen voor veertien stukken die iets te vertellen hebben”, zegt Eddy Vos. Meest opvallende stukken zijn twee geweren die opgevist werden uit het kanaal in Ronquières en een lange jas zonder mouwen die de Killer zou gedragen hebben. Ook die jas werd in Ronquières teruggevonden. Daarnaast vragen de speurders ook nog informatie over een paar hoeden, een nummerplaat, vijf afstandsbedieningen van tv’s, een parkeerkaart en een aantal kogelladers.

De meeste nabestaanden van de Bendeslachtoffers hebben de hoop dat de daders van de misdrijven van de Bende van Nijvel ooit gevonden worden, al lang laten varen. De Cel Bende van Nijvel bestaat op dit moment nog uit zeven speurders. In 1997, op het hoogtepunt van haar bestaan, telde de Cel 93 personeelsleden. De foto’s van de bewijsstukken zijn, als alles volgens plan verloopt, vandaag al te vinden op de website van de Cel Bende van Nijvel.

Bron » De Standaard

Derde lid van Bende van Nijvel heeft een gezicht

Drie vaste bendeleden van de Bende van Nijvel hebben nu een gezicht. Nadat de speurders eerder al robotfoto’s van “De Reus” en van “De Seriemoordenaar” vrijgaven, staat nu ook het derde “vaste” bendelid op foto: de man die op wacht moest staan. Tenminste, als de speurders van de cel Jumet het met hun theorie bij het rechte eind hebben.

Een groep gespecialiseerde speurders neemt al sinds 1998 in Jumet (Charleroi) het onderzoek naar de onopgeloste misdaden van de Bende van Nijvel opnieuw onder de loep. De Bende van Nijvel wordt verdacht van een reeks overvallen waarbij 28 doden vielen.

De speurders kwamen een paar maanden geleden tot de conclusie dat de Bende meer dan waarschijnlijk bestond uit een vaste kern van drie, waaronder één rasechte seriemoordenaar en een “reus”, de man die de buit moest verzamelen. Die drie lieten zich volgens die theorie bij het plegen van hun overvallen omringen door telkens andere medeplichtigen.

De speurders baseerden zich voor hun theorie onder meer op het werk van Franse profilers , die een psychologisch portret van de daders schetsten, en van criminaliteitsanalisten. Ook de modus operandi en de gebruikte wapens wijzen volgens de speurders in die richting. De speurders haalden uit de robotfoto’s die getuigen de voorbije jaren onder hypnose schetsten, twee vaste bendeleden: de ‘Reus’ en de ‘Seriemoordenaar’.

Een derde foto komt er nu bij nadat een nieuwe getuige zich recent bij de cel-Jumet meldde. Hij werd onder hypnose gebracht en schetste de oudere man die hij meende te herkennen vlak voor de overval op de Delhaize van Overijse op 27 september 1985.

“De nieuwe getuige vertelde ons dat hij vlak voor die overval met zijn wagen achter een splinternieuwe groene VW-Golf had gereden”, zegt Bende-speurder Eddy Vos. “Een van de inzittenden, een man die niet gemaskerd was, deed zeer agressief teken dat onze getuige niet te dichtbij mocht komen. De getuige zag de auto stoppen aan de Delhaize van Overijse. Drie mensen stapten uit, trokken carnavalsmaskers over hun hoofd en gingen de Delhaize binnen. Onze getuige is verder gereden om een boodschap te doen. Toen hij een paar minuten later terugkeerde, kwamen de mannen terug buiten.”

De getuige vertelde zijn verhaal nooit eerder aan de politie, naar eigen zeggen omdat hij meende dat hij niets essentieels aan het onderzoek kon toevoegen. “Toen hij op de radio hoorde wat er gebeurd was, ging hij terug naar de Delhaize. Daar stonden zoveel politiemensen dat hij besloot terug te draaien.”

De speurders nemen de getuigenis van de man vandaag toch zeer ernstig. “Omdat ze perfect overeen komt met wat wij al wisten. Onder meer dat de overval van Overijse gepleegd werd met een gloednieuwe VW Golf, gestolen uit de opslagplaats van D’Ieteren in Erps-Kwerps. De overvallers overvielen die avond eerst de Delhaize van Eigenbrakel en dan die van Overijse. Wij denken dat die man het ontbrekende derde vaste Bendelid is. We zijn honderd procent zeker dat die drie in Overijse en Eigenbrakel waren. Negentig procent zeker waren ze ook in Aalst.”

De nieuwe robotfoto werd gisteravond gelanceerd op het VRT-programma Ooggetuige. Daar deden de speurders ook een oproep tot informatie over een liedje dat op zaterdag 9 november 1985 om 19u. aangevraagd werd op de Aalsterse vrije radio Mi Amigo. De bellers vroegen de radio om 19u15 stipt een carnavalskraker te spelen “van de Bende van Nijvel, voor de Bende van Hofstade”.

Een kwartier nadat het liedje gedraaid werd, overviel de Bende van Nijvel, vermomd met carnavalsmaskers, de Delhaize van Aalst. “Misschien is het toeval en hadden de aanvragers gewoon een bizar gevoel voor humor, maar misschien was het een teken aan de overvallers dat ze hun slag konden slaan”, zegt Eddy Vos. De speurder vragen ook inlichtingen over een wapenencyclopedie die ze vonden in de uitgebrande VW Golf die gebruikt werd bij een van de Bende-overvallen. 

Bron » De Standaard

 

Hit De Marlets startsein voor Bende van Nijvel?

Gerecht zoekt man die 16 jaar geleden carnavalsplaat aanvroeg op vrije radio

Zestien jaar na de bloedige aanslag op de Delhaize van Aalst zoeken de speurders de identiteit van een onbekende man die kort voor de feiten in naam van de Bende van Nijvel een carnavalsnummer aanvroeg bij een lokale vrije radio. Het gerecht houdt er ernstig rekening mee dat het hier om een walgelijk spelletje ging van de daders, die het startsein van de plaat als signaal gebruikten om tot actie over te gaan. Woensdag verspreidde het gerecht ook een nieuwe robotfoto van één van de daders.

Vroegere medewerkers van de inmiddels opgedoekte lokale vrije radio Mi Amigo in Hofstade bij Aalst, kregen op 9 november 1985 rond 19u een telefoontje in de studio. Een man die keurig Nederlands praatte vroeg het plaatje ‘We gaan te voet naar Scherpenheuvel’ van De Marlets aan. Hij deed dat in naam van de Bende van Nijvel. “Het nummer moest voor 19u15 worden gedraaid, anders was het te laat”, luidde het. Kort nadat het plaatje werd gedraaid, barstte enkele kilometers verder de hel los. Bij de bloedige overval op het Delhaize-warenhuis van Aalst werden acht mensen in koelen bloede gedood.

“Het kan toeval zijn. De man kan de plaat bij wijze van grap hebben aangevraagd. Maar we houden er ernstig rekening mee dat het een morbide manier was om het licht op groen te zetten voor de aanval. De maand november lijkt ons vrij vroeg voor carnavalsmuziek. Bovendien droegen de overvallers ook altijd carnavalsmasker”, zegt Bende-speurder Eddy Vos.

In het TV1-opsporingsprogramma Ooggetuige werd woensdagavond een oproep gedaan naar getuigen of naar de eventuele beller, mocht die zich herinneren dat hij toen voor de grap die bewuste plaat aanvroeg. “In dat geval zouden die piste kunnen sluiten”, aldus Vos. Tot hier toe is altijd aangenomen dat de Bende van Nijvel wellicht uit Franstaligen bestond. Als de speurders hier op een juist spoor zitten, betekent het dat de moordenaars Nederlandstalig of toch zeker tweetalig waren.

Robotfoto

Woensdag is ook een nieuwe, wellicht de laatste, robotfoto van één van de daders vrijgegeven. Het gaat om een man van om en bij de vijftig jaar die volgens onderzoeksrechter Lacroix zeker betrokken was bij de overvallen van Overijse en Eigenbrakel en wellicht ook bij de laatste in Aalst.

“De nieuwe foto werd getekend na een nieuwe getuigenis van een man die zich nooit bij het gerecht had gemeld. Hij reed op 27 september 1985 ’s avonds achter de VW Golf van de daders toen die van de overval in Eigenbrakel naar Overijse reden om daar opnieuw dood en vernieling te zaaien. We hebben nu drie foto’s van daders waarvan we zeker zijn dat ze de kern vormden van de Bende van Nijvel. Namelijk de reus, de seriemoordenaar die uit was op bloed en schoot om te doden en de vijftiger op de nieuwe robottekening”, zegt procureur Michaux van Bergen.

In speurderskringen in Dendermonde, waar het onderzoek oorspronkelijk werd gevoerd, begrijpt me niet waarom dat allemaal zo lang moest duren.

Bron » Gazet van Antwerpen