Belgische ‘Patriot Act’ maakt inlichtingendiensten oppermachtig

De federale regering wil de bestaande parlementaire controle op de inlichtingendiensten de facto afschaffen en vervangen door nieuwe controleorganen die benoemd worden door en rapporteren aan de regering.

De sluipmoord op het Comité I, dat in opdracht van het Parlement toezicht houdt op de werking van de inlichtingendiensten, zit verpakt in het wetsontwerp dat de Staatsveiligheid en de militaire inlichtingendienst ongebreidelde technische middelen geeft om bijzondere opsporingsmethodes te gebruiken.

Het plan lijkt in die zin zelfs een beetje op de Patriot Act van 2003 die in de nasleep van 09/11 de Amerikaanse overheid ongebreidelde mogelijkheden geeft om informatie te vergaren over en op te treden in geval van mogelijk terrorisme. De aanhoudende schandalen van de afgelopen maanden waarin de Staatsveiligheid telkens een hoofdrol speelde, zijn de regering-Verhofstadt een doorn in het oog.

Dossiers als de omstreden uitvoer van de EPSI-pers naar Iran, de CIA-vluchten, de verdwijning van Erdal, de diefstal van geheime documenten bij de militaire inlichtingendienst ADIV of Swiftgate raakten meestal in de openbaarheid dankzij het werk van het Comité I, dat namens het Parlement toezicht houdt op de werking van de inlichtingendiensten, en de parlementaire begeleidingscommissie aan wie het Comité I rapporteert.

Het voorontwerp van wet betreffende methodes voor het verzamelen van gegevens door de inlichtingen- en veiligheidsdiensten, dat onlangs werd opgesteld door minister van Justitie Laurette Onkelinx (PS) en minister van Defensie André Flahaut (PS), voorziet een listige manier om het Comité I en de parlementaire controle definitief buitenspel te zetten.

Ogenschijnlijk is het wetsontwerp bedoeld om de inlichtingendiensten de mogelijkheid te geven specifieke en bijzondere opsporingsmethodes (BOM) te gebruiken. Dat betekent niet alleen het aftappen van telefoongesprekken en andere communicatie, maar ook observatie en inspectie van woningen, het onderscheppen van post, infiltratie met undercoveragenten die een valse identiteit aannemen, het opzetten van dekmantelfirma’s, inkijk- en afluisteroperaties in woningen zonder dat de bewoners daar weet van hebben, het verzamelen van gegevens over bankrekeningen en bankverrichtingen en het kraken van informaticasystemen.

Tegelijk wil de regering echter twee nieuwe controleorganen in het leven roepen, de BOM-controlecommissie en het BOM-college. De controlecommissie moet vooraf haar goedkeuring geven aan het gebruik van BOM en zal bestaan uit drie magistraten, die benoemd worden door en werken onder het rechtstreekse gezag van de ministers van Justitie en Defensie.

Het college is bedoeld om a posteriori controle uit te oefenen en zal voorgezeten worden door een gedetacheerd magistraat van de Raad van State. Toeval of niet: Pascale Vandernacht, de kabinetsadviseur van minister Onkelinx die zich toelegt op het beleid inzake inlichtingendiensten en de drijvende kracht achter het wetsontwerp, is gedetacheerd auditeur bij de Raad van State en komt bijgevolg in aanmerking voor de functie van voorzitter van het BOM-college.

Probleem is dat zodra het college optreedt – en dat zal gelden voor vrijwel alle operaties van de inlichtingendiensten – het Comité I buitenspel wordt gezet. “Wanneer het college zijn controle uitoefent, onthouden het Comité I en de Privacycommissie zich voor de duur van de procedure van het onderzoeken van klachten en aangiften”, zo stelt het wetsontwerp.

In de praktijk bestaat het reële risico dat elke vorm van parlementaire controle op de werking van de inlichtingendiensten daarmee wordt afgeschaft. Het Comité I mag weliswaar nog jaarlijks een rapport uitbrengen aan de Senaat, zo bepaalt het wetsontwerp, maar “de elementen die voorkomen in het rapport mogen de goede werking van de inlichtingendiensten niet aantasten of de samenwerking tussen de Belgische en buitenlandse inlichtingendiensten niet in gevaar brengen”.

Volgens de woordvoerster van minister Onkelinx is het wetsontwerp zoals het op 8 september werd besproken en goedgekeurd door het Ministerieel Comité voor Inlichtingen en Veiligheid nog geen definitieve tekst. “We kunnen de tekst van het wetsontwerp nog niet vrijgeven, want het document moet eerst door de ministerraad worden goedgekeurd”, stelt ze.

Het wetsontwerp werd inmiddels ter advies aan allerlei instanties voorgelegd. De oprichting van de twee nieuwe controleorganen was volgens de woordvoerster nodig omdat het toezicht op het gebruik van bijzondere opsporingsmethodes een zeer arbeidsintensieve opdracht is en “dat zou te veel werk betekenen voor de bestaande instanties”.

Bron » De Morgen

Vaders van An en Eefje blij met meer inspraak

De vaders van An en Eefje, Paul Marchal en Jean Lambrecks, zijn blij met de regeling die de regering-Verhofstadt uiteindelijk heeft uitgewerkt voor de regeringscrisis. Ze krijgen meer inspraak bij penitentiair verlof en voorlopige invrijheidstelling van zware criminelen. “Daar hebben we altijd voor geijverd”, zeggen ze. Ondertussen is de regering begonnen met de opmaak van de begroting 2007, maar ze wil de regeringsverklaring van 10 oktober wel met een week uitstellen.

De oplossing voor de crisis was al een tijd in de maak en werd gisteren geformaliseerd. Blikvanger is dat slachtoffers of hun familie voortaan eerst om advies zal worden gevraagd wanneer een zware crimineel een eerste keer om penitentiair verlof vraagt én wanneer een zware crimineel voorlopig wordt vrijgelaten met het oog op zijn uitwijzing naar zijn thuisland.

In een eerste reactie stelde CD&V-voorzitter Jo Vandeurzen dat de regering met deze oplossing haar verantwoordelijkheid afschuift naar de slachtoffers van zware criminelen en hun familie. Zij kunnen nu mogelijk bedreigd worden door de criminelen. Die reactie zorgde dan weer voor veel verontwaardiging bij Jean Lambrecks, de vader van Dutroux-slachtoffer Eefje.

“We hebben altijd om meer inspraak gevraagd. Dat was mee de inzet van de Witte Mars. Zo kunnen we mee oordelen over de misdadigers. Ik wil niet dat men ons dit afneemt.” Een zelfde commentaar bij Paul Marchal, de vader van An. “We hadden al inspraak bij de voorwaardelijke invrijheidstelling, dit wordt nu uitgebreid tot penitentiair verlof en voorlopige vrijlating. Dat is goed, dat hebben we altijd gewild. En ik ben niet bang.Wij geven maar advies, de eindbeslissing ligt elders, het zijn de criminelen die dit niet graag zullen horen.”

Bron » Gazet van Antwerpen

Gewezen neonazi-militant opnieuw voor rechter wegens moord

Voor de correctionele rechtbank van Luik is een nieuw proces begonnen tegen Eric Lammers, in het misdaadmilieu ook bekend als ‘het Beest’. Lammers staat terecht wegens medeplichtigheid aan moord.

De openbare aanklager vordert tegen hem een straf van zestien maanden effectief. Eerder werd de gewezen militant van de neonazimilitie Westland New Post (WNP) al herhaaldelijk veroordeeld, onder meer voor een dubbele roofmoord op twee Antwerpse diamantairs.

Op 24 december 2004 werd de Luikenaar Eric Campana na een dronkenmansruzie in zijn appartement in Outremeuse met tien messteken vermoord door zijn buurman Georges Halluent. Hij riskeert hiervoor een gevangenisstraf van acht jaar. Lammers heeft volgens het parket Halluent geholpen bij het transport van het lijk.

Halluent was op het moment van de feiten in voorwaardelijke vrijheid, na een veroordeling tot zeven jaar voor verkrachting en geweldpleging. Lammers zelf was op dat moment eveneens voorwaardelijk vrijgelaten. Hij zat in totaal vijftien jaar achter de tralies, na zijn veroordeling tot levenslang wegens de moord op de Antwerpse diamantairs Ludo en Patrick Moons in 1988.

Lammers, een oud-student van de Koninklijke Militaire School, kan zijn gewelddadig verleden moeilijk van zich afschudden. In de jaren tachtig was hij lid van het extreem rechtse Front de la Jeunesse, een organisatie die later als verboden privémilitie buiten de wet werd gesteld. Later dook hij op als kaderlid van WNP, de geheime neonazi-organisatie van Paul Latinus, die geïnfiltreerd was in het leger en speciaal leek opgericht om de Staatsveiligheid te destabliseren.

Volgens verklaringen van andere WNP’ers zou Lammers ook hebben deelgenomen aan de beruchte moord op een echtpaar in de Herderliedstraat in Anderlecht, maar voor die feiten werd hij vrijgesproken.

In Luik staan Halluent en Lammers ook terecht voor het bezit van pedofiele porno op hun computers, waarvoor beiden een bijkomende straf van een jaar cel kunnen oplopen. Zelf zeggen ze geen idee te hebben waar die beelden vandaan komen.

De krant Le Soir meldt nog dat Lammers ook het voorwerp is van een onderzoek naar seksueel geweld gepleegd op een kind van zeven jaar. Voor die zaak werd hij nog niet in beschuldiging gesteld.

Bron » De Morgen

Moordwapen Bende van Nijvel niet in Spanje

Speurders die de moorden van de Bende van Nijvel onderzoeken, zijn zonder moordwapen teruggekeerd van een rogatoire opdracht in Spanje. Een getuige had de naam genoemd van een naar Spanje uitgeweken wapenfreak. Die zou een van de nog vermiste riotguns waarmee de gangsterbende 28 slachtoffers maakte, in zijn bezit hebben. Maar onderzoek ter plaatse leverde niets op.

Met een dag vertraging landden de twee speurders van de Cel Waals Brabant donderdag op Zaventem, ontgoocheld over het resultaat van hun opdracht in Zuid-Spanje. In de buurt van Cartagena, zo’n 250 kilometer van Armeria, ondervroegen ze de uitgeweken Belg. Volgens een nieuwe getuige, die een paar maanden geleden opdook, zou die kennis van hem een van de riotguns van de Bende van Nijvel bezitten.

Het zou het ‘pronkstuk’ in zijn wapencollectie zijn. Met de riotguns zou de Bende tussen 1982 en 1985 liefst 28 onschuldige mensen hebben gedood. Ze zouden een belangrijk bewijselement kunnen zijn in het totaal vastgelopen onderzoek.

Aan de rogatoire opdracht, de eerst in 24 jaar in dit dossier, ging maanden speurwerk vooraf. De nog vermiste wapens zijn, zo hebben expert ontdekt, wellicht gemaakt in de Italiaanse wapenfabriek Fabarm, bij Brescia. De andere wapens van de Bende van Nijvel zijn in 1986 teruggevonden in het kanaal Brussel-Charleroi bij Ronquières.

Bron » Gazet van Antwerpen

Politie zoekt riotguns van Bende van Nijvel in Spanje

Belgische speurders zijn naar Spanje afgereisd om een man te ondervragen die mogelijk in het bezit is van een van de twee riotguns van de Bende van Nijvel. De bende werd in de jaren tachtig berucht door het gebruik van dit wapen. De politie vond wel vuurwapens van de bende terug, maar de riotguns zijn nooit opgedoken.

Het parket van Charleroi bevestigde maandag dat Belgische speurders in de streek van Cartagena in Zuid-Spanje een spoor naar een van de riotguns zouden hebben gevonden. De tip kwam er tijdens ondervragingen van getuigen die vroeger ook al aan de tand werden gevoeld.

Bron » Het Laatste Nieuws