Maandelijks archief: mei 2016

Jambon en De Croo willen politie omvormen tot ‘iPolice’

Geplaatst op door

Krachtige zoeksystemen en wiskundige algoritmes moeten de politie helpen om beter risico’s in te schatten, criminele netwerken op het spoor te komen en proactief politiemiddelen in te zetten. Vicepremiers Jan Jambon en Alexander De Croo hebben een plan van 110 miljoen euro klaar dat volop inzet op artificiële intelligentie. Vrijdag stappen ze ermee naar de regering.

Artificial intelligence en algoritmes die ‘big data’ te lijf gaan zijn al lang geen uitzondering meer voor veel commerciële bedrijven. Open VLD-minister van Digitale Agenda De Croo en zijn N-VA-collega Jambon van Binnenlandse Zaken willen die digitale mogelijkheden en rekenkracht nu ook volop inzetten voor de politie. Die wordt immers geconfronteerd met een steeds maar groeiende digitale hooiberg die onmogelijk nog manueel doorzocht kan worden.

Probleem is dat veel gegevens bij de politie nog steeds versnipperd zitten en pas na de nodige handelingen en validaties in de centrale systemen terechtkomen. Eerste stap van het meerjarenproject iPolice – ‘intelligent policing’ – is dan ook zorgen voor nieuwe applicaties die de gegevens linken en cloudwerking mogelijk maken.

PV op terrein

Dat biedt meteen een hele reeks voordelen. Voor het opstellen van processen-verbaal zouden agenten bijvoorbeeld niet langer naar het bureau moeten. Dat kan gewoon op het terrein. Tegelijk worden de gegevens meteen beschikbaar in de centrale systemen, waardoor zelfs voorlopige info veel sneller gedeeld kan worden met andere korpsen en diensten. Jambon en De Croo verwachten daarvan een belangrijke operationele winst.

Bovendien tilt iPolice de mogelijkheden nog een trapje hoger, via het loslaten van krachtige automatische zoeksystemen op de hele berg aan informatie. Combineer dat met de nodige alarmeringsfuncties en je krijgt een interactief systeem dat helpt risico’s in te schatten, criminele netwerken te detecteren en dat nieuwe info kan signaleren over eerdere zoekopdrachten naar bijvoorbeeld verdachte personen of voertuigen.

Mensenwerk

De Croo en Jambon maken zich sterk dat de politie daardoor proactiever zal kunnen bepalen waar en hoe de middelen en inspanningen best kunnen worden ingezet. Politiewerk zal echter altijd mensenwerk blijven, beseffen ze. Geautomatiseerde systemen zijn nodig om de informatie-explosie aan te kunnen, maar dat is geen garantie dat alle problemen steeds tijdig zullen kunnen worden gedetecteerd.

Prijskaartje van iPolice voor de komende jaren? 95 miljoen euro, die uit de speciale provisie van 400 miljoen euro komt die de regering na de aanslagen in Parijs aankondigde voor extra veiligheidsingrepen. Het mag wel duidelijk zijn dat de uitrol van het hele systeem een werk van lange adem wordt, dat mogelijk zelfs niet rond zal zijn tegen het einde van de legislatuur in 2019.

Nog eens 15 miljoen euro uit de speciale veiligheidspot gaat trouwens naar een systeem dat de rest van de informatiedeling binnen de politie moet moderniseren. Naast de operationele politiewerking gaat immers nog heel wat informatie rond, wat nu vooral via het intranet van de politie gebeurt.

Scope van dit ECS-systeem – ‘Enterprise Cloud Solution’ – is het geheel van de geïntegreerde politie op twee niveau’s. De federale politie is al bezig met de implementatie van deze manier van werken. Het extra geld moet de uitrol in alle lokale politiezones mogelijk maken.

Bron » De Standaard

Privacycommissie keurt kabeltap af

Geplaatst op door

In een advies aan de regering spreekt de Privacycommissie zich nadrukkelijk uit tegen het massaal onderscheppen van communicatie die via de kabel verloopt, zo schreef weekblad Knack gisteravond op zijn website.

De ministerraad keurde midden maart een voorstel goed over de herziening van de wet op de Bijzondere Inlichtingenmethoden. Daarmee werd de toolbox van de Staatsveiligheid en de militaire inlichtingendienst ADIV uitgebreid. De Privacycommissie moest wel nog haar advies geven over de wet, wat ze gisteren overmaakte aan de regering.

Voor het gros van de privacygevoelige elementen uit de nieuwe “afluisterwet” geeft de Privacycommissie groen licht. Op zes punten geeft de Privacycommissie echter een negatief advies, onder meer over het massaal aftappen van communicatie die via (glasvezel)kabels verloopt.

De militaire inlichtingendienst ADIV wil binnen twee jaar met de kabeltap van start te gaan. Alle providers die in België diensten aanbieden over de kabel (zoals bijvoorbeeld WhatsApp) kunnen verplicht worden tot medewerking.

“De Commissie staat afkerig tegen een dergelijke werkwijze die de ADIV zou toelaten een gegevensstroom te onderscheppen die buitensporig is in het licht van het beoogde doeleinde en sterk begint te lijken op massasurveillance”, klinkt het in het advies aan de regering, dat Knack kon inkijken. “In tegenstelling tot wat in de toelichting vermeld staat laat de wettekst op zich wel degelijk toe dat aan massacaptatie wordt gedaan.”

Het advies van de Privacycommissie is niet bindend.

Bron » De Morgen

Waarom botsen ministers altijd met de magistratuur, en is dat bij Geens niet anders?

Geplaatst op door

De magistraten kunnen klagen wat ze willen, ze zullen het met weinig mensen en veel hervormingen moeten doen. Hun bezoek aan het kabinet bracht justitieminister Koen Geens (CD&V) niet op andere gedachten. Waarom botsen ministers altijd met de magistratuur, en is dat bij Geens niet anders?

Te weinig personeel en geld

De magistratuur en de regering vechten een cijferoorlogje uit over of de rechtbanken het al dan niet met te weinig volk moeten doen. Feit is dat Justitie in vier jaar 10 procent moet besparen, wat neerkomt op 230 magistraten en 700 personeelsleden minder. In totaal werken zowat 22.000 mensen bij Justitie. “De besparing van deze regering komt boven op de jarenlange onderfinanciering van Justitie”, zegt Jan Geysen van de Nederlandstalige Vereniging van Magistraten. “Die maakt dat wij echt niet meer op een normale manier kunnen werken.”

De extra mankracht voor de strijd tegen terreur verlicht het werk op andere plekken helemaal niet. Geysen: “Die 36 magistraten en 125 personeelsleden worden in mindering gebracht op het kader dat al te klein is. We hebben nu al de helft van ons jaarbudget opgesoupeerd omdat we de achterstanden van vorig jaar nog moesten betalen. In augustus of september zal het geld gewoon op zijn.”

De minister repliceert dat hij al honderden vacatures heeft uitgeschreven. Vaak gaat het echter om vervangingen en tijdelijke jobs. “Dat we mensen voor vier of zes maanden moeten aanwerven en daarna weer afdanken, is niet meteen vooruitgang”, merkt Geysen schamper op.

Er was een tijd, in de jaren 60 en 70, dat de kaders voor 100 procent ingevuld waren. “Geloof het of niet”, zegt Paul Van Orshoven, professor grondwettelijk recht, “maar toen is de achterstand bij Justitie begonnen. Misschien net omdat magistraten toen wat te rustig hun zaken deden.” Meer magistraten zullen dus niet alles oplossen.

Een juistere diagnose lijkt dat op sommige plekken de magistratuur dunbevolkt is, en op andere plekken over voldoende mensen beschikt. Dat onevenwicht rechttrekken, blijkt echter geen sinecure. De rechtbanken zouden veel efficiënter kunnen werken, daarover groeit de consensus, maar dat raakt niet snel opgelost.

Het meest prangende probleem is hier, moet het nog gezegd, de informatica. In de jaren 90 beloofden de justitieministers al dat een moderne ICT de rechtspraak in dit land naar het volgende millenium zou brengen. Twintig jaar later blijft één groot en goed systeem onbestaande.

Eén voorbeeld: “Binnenkort moet ik mijn scanners vervangen, maar ik heb daar geen geld voor”, zegt Luc Hennart, voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg in Brussel. “Hoe kan een rechtbank functioneren zonder dat magistraten documenten kunnen scannen?” Dat Geens zijn uitlatingen ‘roekeloos en tergend’ vindt, doet hem geenszins zwijgen. “Misschien is hij niet zo tevreden over wat ik zeg, maar ik moet wel elke dag mijn rechtbank draaiende houden.”

Schurkenstaat

Kan een internationale vergelijking dit geschil beslechten? Een recente Europese benchmarking toont aan dat België boven het Europese gemiddelde scoort. Zo besteedde ons land in 2012 81,6 euro per inwoner aan Justitie. Het Europese gemiddelde is 53,20 euro. Vergelijkbare landen zoals Frankrijk en Ierland geven per inwoner respectievelijk 55,6 en 32,2 euro uit. Zo’n vergelijking lijkt echter objectiever dan ze is, omdat de verschillende landen onder ‘het justitieapparaat’ andere dingen verstaan. Geens gebruikt ze graag om zijn gelijk te halen, maar geeft dus niet het hele plaatje.

Op zijn kabinet maakten de magistraten gisteren tweemaal hun opwachting. ’s Ochtends had de minister “geen makkelijk, maar een constructief gesprek” met de topmagistraten van dit land. Ongetwijfeld maakte hij hen duidelijk dat ze wat minder hoog van de toren moeten blazen. Zondag vergeleek Cassatievoorzitter Jean de Codt België nog met een schurkenstaat, wat niet meteen in goede aarde viel. De magistratenverenigingen die Geens ’s avonds zag, kregen een gedetailleerd overzicht van hoeveel mensen er in de magistratuur aan de slag zijn. Geens stelde ook 15 miljoen euro in het verschiet om de terreur aan te pakken.

Talloze hervormingen

Wat nog kwaad bloed zet bij de magistraten, zijn de talloze hervormingen die Geens door het parlement jaagt, de zogenaamde potpourriwetten. “De minister stopt alles in één pot, waardoor die wel ‘pourri’ moet zijn”, lacht Hennart.

Met de potpourri’s probeert Geens de werklast van de magistraten te meten en te verlichten. Hij steunt op het werk van zijn voorgangers, waardoor hij die hervormingen snel op poten kon zetten. Binnen de magistratuur voelen ze zich door deze ‘controle’ door de politiek in hun onafhankelijkheid aangetast. Het valt hen moeilijk een onderscheid te maken tussen de politiek die hen meer management of een moderne bedrijfscultuur wil opleggen, en een inperking van hun juridische of institutionele onafhankelijkheid.

Lamme goedzak

De minister voelt zich gedragen door een ‘zwijgende meerderheid’, en zet zijn critici graag weg als een conservatieve minderheid. “Ik voel mij alleszins geen lid van een kleine groep”, pareert Hennart. “Geens wil hervormen om te hervormen. Een rode draad zou wenselijk zijn. Wij vinden onze weg niet meer terug.”

Hetzelfde geluid weerklinkt bij de Nederlandstalige Vereniging van Magistraten, vooral omdat de minister ook nog eens bezig is met de ‘grote werven’ van de wetboeken. Het strafwetboek en de rest van de basiswetgeving, van erfrecht tot vennootschapsrecht; op alles wil Geens graag zijn stempel drukken. De professor-advocaat weet waar hij naartoe wil, en werkt daar – naar eigen zeggen – dag en nacht aan. “Ik pleeg constant overleg, maar ik ben geen lamme goedzak”, herhaalde hij in Het journaal.

Net dat verwijten zijn tegenstanders hem, maar dan in hardere bewoordingen. Dat hij slechts doet alsof hij luistert, en dan zijn goesting uitvoert. Hennart: “Hij geeft blijkt van overleg, maar van dat overleg blijft niets over.”

Bron » De Morgen

Opinie: De niet zo witte ridders van justitie

Geplaatst op door

Zelfs zonder rode toga’s en hermelijnen pels hebben hoge magistraten altijd wel iets theatraals. Nu vertonen ze zelfs gevoel voor timing. Net op het moment dat minister Geens (CD&V) geketend blijft aan de cipiersstaking, verscheurde Jean de Codt op de RTBF een papiertje ter illustratie van een verscheurde rechtsstaat. Niet gehinderd door intellectuele eerlijkheid over cijfers degradeerde de eerste voorzitter van het Hof van Cassatie ons land tot een ‘schurkenstaat’: een veroordeling, rechtstreeks op televisie uitgezonden.

De man van adel was tot nu toe vooral een man van stilte. Wat is de agenda achter dit theater? Je zou het zijn voorganger Ghislain Londers kunnen vragen, die niet alleen struikelde over Fortisgate. Binnenskamers, bij een stemming binnen het hoge Hof, werd Londers al in juni 2011 buitenspel gezet. Cassatie koos er toen voor geen deel uit te maken van de nieuwe structuur voor het beheer van justitie. In zijn laatste rede waarschuwde hij zijn collega’s: “Splendid isolation is niet meer van deze tijd.” Londers wist tot wie hij zich richtte.

Achter de façade

Exit Londers, eerst opgevolgd door de overgangspaus van Opus Dei, Etienne Goethals, en daarna door ridder Jean de Codt: beiden archetypes van de archiconservatieve magistraat. In het voorzitterssyndroom dat de piramide van justitie kenmerkt, laat De Codt zich een titel welgevallen die juridisch niet eens bestaat: ‘eerste magistraat van het land’. Het was dan ook nauwelijks een verspreking toen De Codt in het RTBF-interview justitie roemde als “de meest archaïsche staatsfunctie” terwijl hij de historische kerntaak van het rechtspreken bedoelde.

Het lijkt nu wel een monsterverbond: de archaïsche ridder De Codt, hand in hand met kameraden als Brussels rechtbankvoorzitter Hennart. Sinds 2011 werd nochtans in geen enkele rechtbank de toegang van de burger tot justitie zo veel duurder en exclusiever gemaakt als in cassatie. Cassatie zorgde vooral goed voor zichzelf.

Maar zoals altijd wanneer justitie op een keerpunt staat: de magistratuur sluit even de rangen binnen de eigen slangenkuil. De hoogmis van het corporatisme is weer eens gezongen. Magistraten slaan geen meubilair kapot, het is een lobby die stil sloopt.

Het ware zo mooi als de rechten van gedetineerden, de wanhoop van rechtzoekenden, de efficiëntie en de rechtvaardigheid van het rechtspreken en de mensenrechten de fundamentele inzet van het debat zouden zijn.

Achter de façade van het Poelaertplein – hooghartig symbool van een angstaanjagende justitie – huist echter bij te velen slechts de zorg voor de kleine voorrechten – net zoals in juni 2011. Onder een koepel die groter is dan de roomse Sint-Pietersbasiliek woedt ook de strijd om de macht: De Codt smeedt met demagogische uitsmijters als op de RTBF de ‘coalition of the unwilling’, omdat hij maar al te graag tot officiële aanvoerder van het hele magistratenleger gekroond wil worden. Op een recent colloquium voelde hij zich best al “de piloot van het vliegtuig van justitie”. Bij gebrek aan een democratische dialoogcultuur binnen de magistratuur riskeert dat een vliegtuig met weinig zitplaatsen te worden.

Conflictdenken

Met Koen Geens (CD&V) kun je het op veel punten oneens zijn. De minister kent ook wel mijn lijstje. Maar de omslag moet nu eindelijk gebeuren. Het gaat overigens niet eens om punctuele punten van de PotPourri’s of het Justitieplan. Een significant aantal magistraten heeft geen nieuwe middelen nodig, maar een nieuwe mentaliteit. Magistraten moeten het machtsdenken afzweren en dienend denken. De derde staatsmacht is geen macht, maar een maatschappelijke opdracht.

Ook recente hervormingen bewijzen dat geen wet kan slagen waar magistraten achterblijven. Er zijn zelfs geen wetswijzigingen nodig om onschatbare efficiëntiewinsten te boeken.

Magistraten die oplossingsgericht werken en dialogeren kunnen een derde van onze procedures duurzaam overbodig maken. Het autoritaire conflictdenken blijft de magistratuur echter beheersen en verzieken. Archaïsche methodes zwengelen de input aan en vertragen de output.

Al jaren stellen ook prof. em. Marcel Storme en strafpleiter Walter Van Steenbrugge dat we zelfs geen magistraten te kort hebben, maar te veel. Dat zullen dan wel eindelijk ook allemaal fulltime rechters moeten zijn. Het zijn immers te vaak de parttimers en de bijklussers die niet eens de tijd nemen om een handtekening op een arrestatiebevel of een telefoontap te zetten.

Bron » Jan Nolf  | De Morgen

Tony Van Parys: “Er is een momentum om justitie te hervormen”

Geplaatst op door

De tijd is rijp om te investeren in justitie en het gevangeniswezen, zo zegt voormalig minister van Justitie Tony Van Parys (CD&V) in De Ochtend op Radio 1. Maar er is een belangrijke voorwaarde: “De magistratuur moet zich efficiënter willen organiseren.”

De situatie in de Belgische gevangenissen, die nu pijnlijk hard in de kijker staat door de cipiersstaking, is “onhoudbaar”, bevestigt Tony Van Parys, voormalig minister van Justitie (CD&V), in ‘De Ochtend’. Toch denkt hij dat er in deze situatie kansen liggen. “In de politiek moet men het momentum grijpen. Dat is er nu.”

Hij denkt dat de politiek nu de nodige middelen moet voorzien om hervormingen mogelijk te maken. “Maar de magistratuur moet zich dan wel engageren om daar goed mee om te gaan, om zich efficiënter te organiseren. Kijk bijvoorbeeld naar hoe men er mensen inzet: je moet weten wie waar werkt. In justitie ontbreekt een modern HR-beleid. Er is geen zicht op doelstellingen of op hoe men productiviteit kan garanderen.” Volgens Van Parys is er nu wel een wil om dat waar te maken. “Dat vergt een nieuwe mentaliteit, een nieuwe cultuur.”

Redelijkheid moet terugkeren

Hoe de cipiersstaking op korte termijn kan worden opgelost? “Het is hoog tijd dat de redelijkheid terugkeert. Ik vind dat de Franstalige cipiers zouden moeten kijken naar hun Nederlandstalige collega’s. Daar zijn wel onderhandelingen mogelijk.”

Volgens Van Parys legt zijn partijgenoot, minister Koen Geens, “enorme beheersing aan de dag om de zaak onder controle te houden”. “Maar de inspanningen moeten van beide kanten komen. Ik stel vast dat er vorige week wel even een akkoord was met de vakbondsvertegenwoordigers, dat de achterban vervolgens heeft verworpen. Het wordt tijd dat de cipiers rekening houden met de penibele situatie van de gedetineerden.”

Bron » De Morgen