Categorie archieven: Nieuws

Vermoorde politieagent Luc De Lauw herdacht: “Jaarlijks stilstaan bij zijn dood blijft belangrijk”

Geplaatst op door

Vertegenwoordigers van de politiezone AMOW hebben samen met burgemeester Koen Van Elsen bloemen neergelegd aan de gedenksteen voor Luc De Lauw. De politieagent kwam in 1988 om het leven toen zijn combi onder vuur werd genomen door vermoedelijk Johnny Mottry van de Lada-bende. Zijn collega raakte levensgevaarlijk gewond, maar overleefde.

In de Pontbeeklaan in Zellik, waar momenteel het Researchpark gelegen is, speelde zich op 29 november 1988 een zwarte bladzijde in de politiegeschiedenis af. De toen 28-jarige Luc De Lauw en zijn college André De Ryck hielden een routinecontrole tegen sluikstorters in die straat. Nadat ze eerst een vrijend koppeltje in een Alfa Romeo hadden weggejaagd, stootten ze op een geparkeerde Lada.

De Ryck richtte een zaklamp in de wagen, maar op dat moment werd de combi uit het niks onder vuur genomen. De Ryck duwde het gaspedaal in, botste tegen een boom om vervolgens in een lager gelegen grasveld terecht te komen. Luc overleefde de schietpartij niet, André raakte levensgevaarlijk gewond. Hij overleefde die noodlottige novemberdag, maar verloor een oog, werd geraakt in een long en zijn elleboog was verbrijzeld.

Ingrijpend

De politiezone AMOW, waar het gemeentelijke politiekorps van Asse in opging, herdenkt hun overleden collega nog jaarlijks. Ook burgemeester Koen Van Elsen was dit jaar aanwezig. “Zelf was ik nog niet politiek actief in 1988, maar mijn vader was toen burgemeester”, vertelt hij. “Ik herinner mij zijn getuigenis. Hij was die nacht opgeroepen om ter plaatse te gaan. De volledige afhandeling maakte hij mee en ik weet dat het voor hem zeer ingrijpend en emotioneel was. Daarom ben ik het ook blijven onthouden en ik heb de verdere ontwikkelingen altijd opgevolgd in de pers.”

“Het tragische incident leefde hard bij onze bevolking én bij de politie, tot op de dag vandaag”, weet Van Elsen. “Bewijs daarvan zijn ook die oud-collega’s die vandaag aanwezig zijn. Zij hebben hem gekend en kennen de situatie, al waren ze misschien nog maar net in dienst of nog bezig met hun stage. De moord bracht ook heel wat twijfel binnen het korps. Gaat zoiets nog gebeuren? Het was niet enkel de tijd van de Lada-bende, maar ook van de Bende Van Nijvel. Een zeer moeilijke periode in de geschiedenis. Het spreekt voor zich dat dit allemaal woog op het korps.”

“Het is dus goed dat er vandaag wordt stilgestaan bij het incident”, klinkt het. “Het blijft belangrijk dit te doen. En de gedenksteen hebben we ook volledig vernieuwd bij de herinrichting van de omgeving hier, om deze plek ook op te waarderen.”

Lada-bende

De vermoedelijke dader was Johnny Mottry, leider van de Lada-bende. Hij werd in Frankrijk gearresteerd en gaf er toe een politieagent vermoord te hebben. De Belgische politie wilde naar Metz trekken om hem te verhoren, maar nog voor het zover kwam verhing Mottry zich in zijn cel. Hij werd veracht van verschillende moorden, verkrachtingen en meer dan tweehonderd inbraken en overvallen. Geweld tegenover de politie schuwde de bende overigens niet, want in 1989 namen ze ook twee agenten van de Beerselse politie onder vuur in de omgeving van het Hallerbos. Zij overleefden dit gelukkig.

Bron » Het Nieuwsblad

Slachtoffers Bende van Nijvel herdacht: “Van het dossier moeten we niet veel meer verwachten”

Geplaatst op door

Aan het herdenkingsmonument voor de slachtoffers van de Bende van Nijvel op de parking van Delhaize vond zaterdag het jaarlijkse herdenkingsmoment plaats. Burgemeester D’Haese haalde scherp uit naar Justitie: “Onder dat departement ligt een tijdbom.”

Op 9 november 1985 verloor Aalst acht onschuldige levens aan de Delhaize bij een laatste dodelijke aanval van de Bende van Nijvel. De aanwezige nabestaanden, de burgemeester, het schepencollege en Martine De Maght (in naam van oud-burgemeester Anny De Maght), legden bloemen neer bij het herdenkingsmonument.

Pijnlijke strijd

Eind juni kwam federaal procureur Ann Fransen met de boodschap dat het onderzoek naar de Bende van Nijvel officieel wordt stopgezet. Burgemeester Christoph D’Haese (N-VA) was scherp voor Justitie. “Het is een pijnlijke strijd waarin velen hebben geprobeerd om vooruitgang te boeken, om het dossier niet te laten verjaren en de middelen te vergroten”, zegt burgemeester Christoph D’Haese (N-VA). “We hebben – op z’n Aalsters gezegd – in de commissie Justitie vaak het kot afgebroken. Onder dat departement ligt een tijdbom.”

“Daarnaast is ook nog het verschrikkelijke beest in ons rechtssysteem, dat verjaring heet”, aldus nog D’Haese. “Wij slagen er niet in om 28 moorden, na 40 jaar op te lossen. Toen de feiten plaatsvonden zou het dossier verjaren na twee maal tien jaar. We hebben de wet aangepast in 2015 naar twee keer vijftien jaar. Nu is het veertig jaar. Dit dossier zal volgend jaar verjaren. Zo blijven de eventueel nog levende daders buiten schot.”

In vertrouwen nemen

Advocaat Jef Vermassen was een van de aanwezigen op de herdenkingsplechtigheid. “Wij hebben alles gedaan wat we konden doen om het dossier uit te spitten”, zo verwijst Vermassen naar de stopzetting van het dossier. “Alles doorgestuurd, maar er kwam geen reactie.”

“Wij hebben eindeloos veel brieven gekregen van gewone mensen en getuigen die allemaal schreven dat ze mij in vertrouwen wilden nemen, omdat ze Justitie niet vertrouwden. Dat is voor mij heel pijnlijk, want ik ben een medewerker van Justitie. Van het dossier moeten we alleszins niet veel meer verwachten”, besluit Jef Vermassen.

Bron » Het Nieuwsblad

Gerechtskosten rijzen de pan uit, regering draait justitie duimschroeven aan

Geplaatst op door

Het budget voor gerechtskosten in ons land loopt de spuigaten uit. Volgens gegevens van de FOD Justitie steeg het totale bedrag van de kosten tussen 2020 en 2023 van 81 miljoen euro naar 125 miljoen euro en voor 2024 wordt een overschrijding van 23 miljoen euro verwacht. De federale regering heeft daarom besloten om de duimschroeven aan te draaien, zo staat te lezen in L’Echo.

De grote processen van 2023, over de bomaanslagen in Brussel en Zaventem, hebben zwaar gewogen op deze uitgaven, maar dat is niet de enige reden. De FOD Justitie heeft ook kritiek op de sterke stijging van de vertaal- en tolkkosten, die tussen 2020 en 2023 bijna verdubbeld zijn (van 18,2 naar 33,8 miljoen euro). De administratie vermoedt misbruik op dit gebied en dringt aan op een betere controle van het vertaalwerk dat wordt uitgevoerd tijdens telefoontaps, schrijft de krant.

Geconfronteerd met de daling heeft de FOD Justitie de rechterlijke macht opgeroepen om zuiniger te zijn en de uitgaven beter onder controle te houden. Zo zullen de maaltijden voor juryleden in de assisenrechtbanken niet langer als een kost worden beschouwd, net zoals de reis en het verblijf van rechters en griffiers naar afgelegen assisenrechtbanken.

Niet gediend

Fabienne Bayard, voorzitster van het college van de hoven en rechtbanken, dat verantwoordelijk is voor de algemene werking van alle hoven en rechtbanken in België, is niet gediend met de communicatie. “De uitvoerende macht stelt de beslissingen van de rechterlijke macht in vraag. Dit druist in tegen het principe van de scheiding der machten. De noodzaak om geld te besparen mag er niet toe leiden dat we dit principe aanvallen”, zegt ze.

Bron » Gazet van Antwerpen

De CCC plaatste 40 jaar geleden hun eerste bom in Evere

Geplaatst op door

De eerste bom van de Cellules Communistes Combattantes (CCC) ontplofte 40 jaar geleden, op 2 oktober 1984, in Evere. Die dag richtte de clandestiene extreemlinkse organisatie zich op Litton, een Amerikaans bedrijf in militaire elektronica. Daarna volgden meer aanslagen, waarbij bedrijven die met de NAVO samenwerkten werden geviseerd, met uitsluitend materiële schade als gevolg.

De CCC zou in totaal 21 aanslagen opeisen, in een tijd die gekenmerkt werd door de Koude Oorlog, demonstraties tegen Europese raketten in Europa en de Bende van Nijvel. In oktober 1984 nam de CCC het op tegen de hoofdkwartieren van de PRL (nu MR) en de CVP (nu CD&V) van premier Wilfried Martens. Daarna volgde de “Operatie Mammoet”, een grote golf van huiszoekingen binnen extreemlinkse bewegingen, die er echter niet in slaagde de CCC te pakken te krijgen. De bekende leden waren Pierre Carette, Bertrand Sassoye, Didier Chevolet en Pascale Vandegeerde.

Op 11 december 1984 viel de CCC pijpleidingen van de NAVO aan, tegelijkertijd op vier verschillende locaties. De acties van de groep namen een dramatische wending op 1 mei 1985. Een bestelwagen met explosieven ontplofte in de buurt van het hoofdkwartier van de Federatie van Belgische Ondernemingen (FEB) in de Stuiversstraat in Brussel. Twee brandweerlieden kwamen hierbij om het leven.

Na een laatste aanslag op een NAVO-pijpleiding in Wortegem-Petegem op 6 december 1985, werden Pierre Carette, Bertrand Sassoye, Didier Chevolet en Pascale Vandegeerde tien dagen later in Namen gearresteerd. Op 21 oktober 1988 werden de vier leden van de CCC tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld.

In 1996 kwamen ze in aanmerking voor voorwaardelijke vrijlating, maar ze moesten wachten tot het jaar 2000 voordat Pascale Vandegeerde, Didier Chevolet en Bertrand Sassoye de gevangenis konden verlaten. Pierre Carette werd in 2003 vrijgelaten na zijn derde verzoek om voorwaardelijke vrijlating. Pascale Vandegeerde overleed in december 2022 op 64-jarige leeftijd.

Bron » Belga

Bende-slachtoffer David Van de Steen (48) wil erkenning als terreurslachtoffer: “We hebben niks om op terug te vallen”

Geplaatst op door

“De wonden gaan niet weg, dit is levenslang”, getuigt Bende-overlever David Van de Steen (48). De man raakte zwaargewond en verloor zijn ouders en zus bij de overval van de Bende van Nijvel op de Delhaize-supermarkt in Aalst, op 9 november 1985. Hij roept nu op om alle slachtoffers van de Bende van Nijvel te erkennen als terreurslachtoffer.

“De Bende-slachtoffers, die hebben eigenlijk niks om op terug te vallen”, zegt Van de Steen. “De Bende heeft families verscheurd en mensen kapotgemaakt. Maar we zijn niet erkend als slachtoffer. Na 40 jaar werd beslist om het onderzoek afgesloten en wij blijven gewoon achter met de littekens, de miserie en verwondingen. En hoe ouder we worden, hoe meer die verwondingen ons hinderen. Maar in de ogen van de overheid zijn we onzichtbaar.”

“Ik ben erkend als invalide, maar moet steeds terug om dat te bewijzen. Als je dan met uw klachten naar een arts gaat van de ziekteverzekering (RIZIV), zijn ze ongelofelijk streng en vergeten ze de psychologische strijd van de zaak.” Daarom pleit Van de Steen dat de slachtoffers erkend worden als terreurslachtoffer. Zo krijgen ze het statuut van nationale solidariteit, een herstelpensioen en de terugbetaling van hun medische verzorging. “Zo blijft het statuut van invalide ook gelden, zonder dat de slachtoffers te maken krijgen met de willekeur van artsen. Ik kreeg al van heel wat slachtoffers en nabestaanden te horen dat ze hier ook achter staan. Ik doe dan ook een oproep naar de huidige en toekomstige regering. Negeer ons niet, geef ons waar we recht op hebben.”

Bron » Het Laatste Nieuws