“Ik ben bereid een staaltje bloed af te staan voor een DNA-onderzoek. Ik ben zelfs bereid hiervoor naar België te komen. Er is één voorwaarde, namelijk een ministeriële garantie dat ik na een eventuele confrontatie weer het vliegtuig op kan om naar Zuid-Afrika terug te keren.” Dat zegt Jean Bultot na een jarenlange afwezigheid uit de Belgische media in een gesprek met Gazet van Antwerpen.
Bultot, die in de buurt van Johannesburg een praktijk als medicijnman uitoefent, blijft voor velen de spin in het web van de Bende van Nijvel. De Bende terroriseerde in het midden van de jaren tachtig ons land met een reeks van 28 bloedige en ogenschijnlijk zinloze moorden. Op 14 april van dit jaar kondigde onderzoeksrechter Jean-Claude Lacroix, die sinds 1997 een doorbraak in het onderzoek naar de Bende probeert te forceren, aan dat hij met een ultiem DNA-onderzoek de “deur van het onderzoek wil sluiten”. Lacroix hoopt door het afnemen van een DNA-test op een honderdtal verdachten, onschuldigen uit te sluiten.
Bultot, voormalig adjunct-directeur van de gevangenis van Sint-Gillis, is inmiddels getrouwd met een Zoeloe-vrouw, met wie hij een kind van vijftien maanden heeft. Bultot zat voor een hele reeks vergrijpen in de doos, maar hij verliet België vier jaar geleden als een vrij man. Tegen hem loopt geen verzoek tot uitlevering. “Uiteraard zit er altijd de mogelijkheid in dat België de uitlevering van iemand als Bultot vraagt”, luidt het in gerechtelijke kringen. “Maar dan zou het alleen zijn om hem voor een assisen te slepen. Alleen als er nieuwe elementen in het onderzoek opduiken, zal het gerecht een dergelijke stap ondernemen. De kans dat we onze onderzoekshypothese echt aan de praktijk kunnen toetsen, is klein. Na vijftien jaar is het bijzonder moeilijk nog materiële bewijzen te vinden.”
Kooi
“Ik ben het beu dat ik als brein achter de Bende van Nijvel gebrandmerkt word”, aldus Bultot. “Ik ben in december 1990 vanuit Paraguay teruggekeerd, opgesloten als aap in een ijzeren kooi die in het ruim van een C130 was opgesteld. Ze hebben me 270 uren ondervraagd. Ik heb alle vragen beantwoord. Ik ben bereid nog een keer terug te keren, maar dan moeten ze mij de reis betalen, zoveel geld heb ik niet. In België blijven? Non, non, non. Ik ga nog liever naar Congo, want daar weet je tenminste waar de kogels vandaan komen.”
De echte reden voor Bultot om nu naar buiten te treden, ligt in het boek ‘Memoires van een ex-gangster’ van de voormalige gangster en Bultot-kompaan Leopold van Esbroeck. In dit boek beschuldigt Van Esbroeck Bultot van een hele reeks misdrijven: van de heling van videotoestellen die van een vrachtwagen gevallen waren en het ‘bestellen’ van gestolen auto’s tot betrokkenheid bij de Bende van Nijvel.
“Allemaal onzin”, zegt Bultot. “Eerst wilde ik niet reageren, maar een dag of tien geleden heb ik de Franse vertaling van het boek van Van Esbroeck in handen gekregen.”
Zijn geschreven verklaring, die hij ons enkele dagen geleden bezorgde, is gelardeerd met citaten uit de verhoren die Van Esbroeck in 1986 bij de BOB in Dendermonde aflegde. “Dikke Leopold weet niet dat ik die pv’s heb”, grinnikt hij aan de telefoon.
Berooid
Van Esbroeck zegt in zijn boek onder meer dat hij Bultot in 1980 leerde kennen in de gevangenis van Sint-Gillis, waar “Jean Bultot toen al directeur was en druk in de weer was met zijn zakken vullen.”
Volgens Van Esbroeck, die moest brommen voor ‘uitgifte van gestolen cheques’, stak Bultot – in feite de adjunct-directeur – geld op zak van bedrijven die werk aan gevangenen uitbesteedden. Die aantijging is een echte leugen, aldus Bultot.
“Er klopt niets van dat verhaal. Ik heb er altijd voor geprobeerd te zorgen dat mijn gevangenen zoveel mogelijk werk hadden om hun families te kunnen steunen, om hun advocaten te betalen of om in de cafetaria te kopen. Als je navraag doet bij de regie die instaat voor werkverschaffing aan gevangenen, zal je te horen krijgen dat ik daarvoor nooit iets op zak gestoken heb, dat daar nooit bewijzen voor zijn gevonden. De regie heeft nooit een klacht tegen mij ontvangen.”
Nieuwe orde
De kern van het betoog van Van Esbroeck én het verweer van Bultot hebben te maken met de Bende van Nijvel. De Bende van Nijvel was volgens sommigen een groots opgezette poging van extreem-rechts om België te destabiliseren en de macht over te nemen. Bultot zou in die nieuwe orde een mooie functie krijgen.
Op 24 januari 1985 ontmoette Van Esbroeck Bultot om hem een partij gestolen video’s te overhandigen. Blutst merkte op dat Van Esbroeck niet te beroerd was om naast gestolen cheques te helen ook in te breken in warenhuizen. “Dat vond Bultot heel interessant. ‘Misschien heb ik nog wel iets voor jou’, zei hij. ‘Het gaat om een zaak die een beetje politiek is: simulacres de braquages, schijnovervallen op warenhuizen. Een soort attentats, aanslagen”, schrijft Van Esbroeck in zijn boek.
Op 8 april 1986, in zijn verklaring bij de BOB van Dendermonde, klinkt het verhaal van Van Esbroeck veel prozaïscher. Van Esbroeck veronderstelde toen dat “een gedeelte van de gelden (…) door hem ook werden afgestaan aan de kassa van politieke groeperingen van uiterst rechts..”
Later zou Bultot Van Esbroeck hebben voorgesteld om deel te nemen aan “trainingskampen met militaire inslag” waarvoor hij maandelijks 200.000 frank op zijn rekening zou krijgen.
Pampa’s
De medicijnman in Zuid-Afrika spreekt deze beschuldiging met klem tegen. “De beschuldigingen van Van Esbroeck staan bol van leugens en halve waarheden. Hij heeft het voortdurend over ik ben overtuigd dat, ik denk dat of ik weet zeker dat, zonder dat hij ook maar één echt bewijs levert. Als je niet beter weet te vertellen, hou dan je muil.”
“Dikke insinueert dat ik de doders van Waals-Brabant (de Bende van Nijvel, red.) probeerde te rekruteren om hen in de pampa’s van Latijns-Amerika een opleiding te geven… Waarom zou de pampa zich lenen voor een opleiding waar les canailles (het uitschot) op een parking van een warenhuis het vuur op een massa openen?”
Bultot vermoedt dat Van Esbroeck er enkel op uit is de vette premie van tien miljoen, die de warenhuizen Colruyt en Delhaize voor serieuze tipgevers in verband met de Bende hebben uitgeloofd, op te strijken. Tijdens zijn verhoor op 23 april 1986 in Dendermonde geeft Van Esbroeck dit ook toe. Dikke Léopold wil daarnaast een aantal verdachten die toen achter de tralies zaten, vrijpleiten. Het gaat om jongens als Papadopoulos, Salesse, Robert en Philippe De Staercke en andere zware jongens die in de jaren tachtig het nieuws beheersten.
Leopold Van Esbroeck nam woensdag de verklaringen van Jean Bultot met een korreltje zout. “Er staan in mijn boek inderdaad dingen die ik niet kan bewijzen, maar het is een feit dat Bultot in verschillende dossiers – onder meer de kasbons in Wieze en de gestolen video’s – tegen de lamp is gelopen. Daar is alles bewezen. Verder staat het vast dat hij meer dan nauwe banden had met notoire gangsters als oud-BOB’er Madani Bouhouche of Robert Beijer. In mijn tweede boek ga ik trouwens dieper in op de Bende van Nijvel.”
Bron » Gazet van Antwerpen | Roger Huisman
