Tag archieven: Michel Nihoul

Zaak Dutroux: Lelièvre blijft in cel

Geplaatst op door

De kamer van inbeschuldigingsteling (KI) in Luik heeft donderdag beslist dat Michel Lelièvre in de cel blijft. De Luikse KI boog zich donderdag over het verzoek dat de raadsman van Lelièvre, meester Olivier Slusny, indiende om zijn cliënt in voorlopige vrijheid te stellen.

Op 30 april verwees de KI Marc Dutroux, Michèle Martin, Michel Nihoul en Michel Lelièvre naar het hof van assisen en beval ze de gevangenneming van Dutroux, Martin en Lelièvre. Sindsdien verschijnen de drie niet meer maandelijks voor de raadkamer en is de wet op de voorlopige hechtenis op hen niet meer van toepassing.

Wel kunnen de drie beschuldigden hun vrijlating vragen voor de kamer van inbeschuldigingstelling. Meester Slusny legde het hof donderdag uit dat zijn cliënt zich niet aan het proces wil onttrekken maar wel degelijk beoordeeld wil worden. De KI besliste toch om hem in de cel te houden. “Mogelijk dienen we begin september een nieuwe aanvraag tot voorlopige invrijheidstelling in”, kondigde meester Slusny aan.

Bron » Gazet van Antwerpen

Ook Neufchâteau wil punt zetten achter X1-onderzoek

Geplaatst op door

Vrijdag buigt de raadkamer in Neufchâteau zich over – jawel – het X1-dossier. Terwijl de andere parketten vijf jaar geleden oordeelden dat de getuigenis van Regina Louf over kindermoorden waardeloos was, bleef daar wel de vaststelling dat zij als kind van twaalf met medeweten van haar ouders als een seksslaafje werd misbruikt en op gewelddadige wijze tot een abortus werd gedwongen. Of er voor die feiten ooit een rechtszaak komt, is twijfelachtig. Neufchâtau wil van het dossier af, want ‘de feiten’ werden in een ander gerechtelijk arrondissement gepleegd.

Ruim vijf jaar nadat de parketten van Brussel, Gent en Antwerpen dat al deden, zet ook het parket van Neufchâteau een punt achter het X1-dossier. Vrijdag buigt de raadkamer in Neufchâteau zich over een vordering van procureur Michel Bourlet. Die vraagt dat zijn parket van het dossier wordt “ontheven”. De vordering komt er rijkelijk laat. Onderzoeksrechter Jacques Langlois stuurde het dossier in juni 2000 al terug naar het parket, waar het al die tijd enkel stof bleef verzamelen.

Rond de verklaringen van Regina Louf (X1) opende onderzoeksrechter Connerotte in september 1996 in de marge van de zaak-Dutroux het dossier 109/96. X1 zei het slachtoffer geweest te zijn van een netwerk van kinderprostitutie waar ook Marc Dutroux en Michel Nihoul bij betrokken zouden geweest zijn. X1 werd zo’n twintig keer ondervraagd. Rond die verhoren hing tot begin 1998 een waas van geheimzinnigheid. X1 wees een aantal bekende politici en zakenlui aan als “klanten” van het netwerk. Ze zei dat ze daarin terechtkwam doordat haar ouders haar op haar twaalfde ter beschikking stelden van de toen veertigjarige “pooier” Tony V.

Haar verklaringen leidden destijds tot de heropening van vier onderzoeken omtrent onopgehelderde kindermoorden: Carine Dellaert (Gent, 1983), Christine Van Hees (Brussel, 1984), Hanim Mazibas (Brussel, 1988) en Katrien De Cuyper (Antwerpen, 1991). Volgens Louf waren deze meisjes omgekomen in de marge van gewelddadige seksfuiven. Het dossier 109/96 werd begin 1997 opgesplitst en ‘verdeeld’ onder de de parketten van Brussel, Gent en Antwerpen. Medio 1998 staakten die elk verder onderzoek naar de verklaringen van X1. Volgens de parketten had zij alles gefantaseerd. Dat al te lang geloof was gehecht aan haar getuigenissen heette de schuld te zijn van haar eerste ondervragersteam, onder leiding van commissaris Patriek De Baets, die het dossier zou hebben gemanipuleerd en haar verklaringen “in de mond legde”.

Inmiddels bleken al die aantijgingen ongegrond, waardoor nooit duidelijk werd hoe X1 zoveel inside-kennis kon verwerven over de vier kindermoorden. Voor een lange lijst van toevalligheden kwam nooit een verklaring – bijvoorbeeld over het feit dat het pennevriendje van Christine Van Hees, Pascal Lamarque, destijds door de staatsveiligheid in de gaten werd gehouden, omdat hij beschouwd werd als lid van een sekte rond Annie Bouty, de ex van Michel Nihoul. Ook werd duidelijk dat het zonder gevolg klasseren van de X1-getuigenis van X1 berustte op dubieuze rapporten van speurders die het team-De Baets in 1997 kwamen vervangen. Een van hen was de toenmalige Antwerpse BOB’er B.V.H., een boezemvriend van Tony V.

Werd het gros van de X1-getuigenis in 1998 al verticaal geklasseerd, dan bleef in Neufchâteau het dossier 109/96 nog vijf jaar lang sluimeren. Uit dit deel van het onderzoek – dat zowat alles behandelt, behalve de kindermoorden – blijkt dat Regina Louf op haar twaalfde fungeerde als een soort seksslaafje van Tony V. Uit een van de eindrapporten blijkt ook dat ze als prille tiener tot abortus gedwongen werd. Maar, oordeelt Bourlet nu, die feiten deden zich niet voor in het arrondissement Neufchâteau. Voor alle andere aantijgingen, zo heet het, is geen bewijs bevonden en vordert Bourlet de buitenvervolgingstelling. Mogelijk wordt een deel van het dossier overgeheveld naar het parket van Gent, dat wellicht zal oordelen dat de feiten, die dateren van 1982 en ’83, verjaard zijn.

De advocate van Regina Louf, Patricia Vandersmissen, wil zich vrijdag voor de raadkamer verzetten tegen een overheveling naar Gent. Zij verwierf vorige week inzage in het dossier 109/96 en is van mening dat dat uitpuilt van de niet-onderzochte pistes, die zouden leiden naar een aantal grote Belgisch-Nederlandse pornocircuits uit de jaren tachtig, en in één geval ook naar een concrete band tussen Tony V. en Michel Nihoul. Ze wilde daar gisteren verder niets over kwijt. “Mijn argumenten zijn bestemd voor de raadkamer”, aldus Vandersmissen. Aangenomen wordt dat zij zal ijveren dat het onderzoek omtrent X1 wordt voortgezet binnen het kader van het zogeheten “dossier-Dutroux-bis”.

Bron » De Morgen

Nihoul naar assisen

Geplaatst op door

Michel Nihoul wordt naar het hof van assisen doorverwezen voor zijn aandeel in de zaak-Dutroux. Ook Marc Dutroux, Michelle Martin en Michel Lelièvre moeten voor assisen terechtstaan. Met deze beschikking maakt de Kamer van Inbeschuldigingstelling (KI) van Luik de eerdere beslissing van de raadkamer van Neufchateau ongedaan. In januari had die Nihoul buiten verdenking gesteld.

Volgens de KI zijn er wel degelijk voldoende elementen die Nihoul in verband brengen met de ontvoering en de dood van de kinderen. Ook voor zijn betrokkenheid bij de ontvoering van Laetitia Delhez moet Nihoul zich verantwoorden voor het hof van assisen.

Met haar beslissing volgt de Luikse kamer van inbeschuldigingstelling de stelling van procureur des konings Bourlet van Neufchateau en van de burgerlijke partijen dat Nihoul lid was van een “polycriminele bende”. Deze stelling werd ook gevolgd door het Luikse parket-generaal, dat beroep aantekende tegen de beslissing van de raadkamer van Neufchateau.

Nihoul van zijn kant heeft steeds volgehouden dat hij niets te maken had met de kinderontvoeringen. Het argument dat zijn contacten met Dutroux en Lelièvre louter kaderden in een infiltratiepoging van het drugsmilieu, werd echter pas uitgespeeld tijdens de debatten voor de raadkamer. Dat komt de zestiger uit Brussel nu te staan op een bijkomende verdenking, met name provocatie in het kader van een drugstrafiek.

Dat Dutroux, Lelièvre en Martin doorverwezen worden, is geen verrassing. Voor hen verandert er niets.

De partijen hebben nu veertien dagen de tijd om cassatieberoep aan te tekenen. Als Cassatie een of meerdere beroepen gegrond bevindt, moeten de debatten voor de KI worden overgedaan. Indien dat niet zo is, kan het gerecht een datum voor het proces vaststellen.

Bron » De Standaard

Nihoul niet naar assisen

Geplaatst op door

De raadkamer in Neufchâteau heeft vanmiddag Marc Dutroux, Michel Lelièvre en Michelle Martin naar het hof van assisen verwezen voor hun aandeel in de zaak-Dutroux. Michel Nihoul moet niet voor het hof verschijnen. De verschillende burgerlijke partijen hebben alvast beroep aangetekend.

De raadkamer van Neufchâteau heeft het dossier van de drugshandel lastens Nihoul van de andere zaken afgesplitst. Hij stuurt dat dossier terug naar het parket. Waarschijnlijk wordt dat het parket van Brussel omdat de feiten daar gepleegd werden.

Brussel kan eventueel een nieuw onderzoek openen. Nihoul zou Lelièvre daags voor de ontvoering van Laetitia 1.500 XTC-pillen gegeven hebben. Nadien kan alsnog een verwijzing naar assisen volgen.

Een gelijkaardige procedure kan gehanteerd worden voor de vier rijkswachters die door de burgerlijke partijen werden beschuldigd van medeplichtigheid aan ontvoeringen. Hun dossiers worden teruggestuurd naar het parket van Neufchâteau voor aanvullend onderzoek en eventuele verwijzing naar de correctionele rechtbank.

Negen personen hebben vanmiddag beroep aangetekend, zegt procureur van Neufchâteau, Michel Bourlet. Het gaat om Laetitia Delhez en haar moeder en de leden van de familie Marchal. Ook de moeder van een meisje dat Marc Dutroux op 24 juni 1995 zou gepoogd te ontvoeren hebben, heeft beroep aangetekend. Dutroux werd voor dat feit niet doorverwezen.

Ook het parket tekent meer dan waarschijnlijk beroep aan.

Bron » De Standaard

Michel Nihoul “onthult” het bestaan van Roze Balletten

Geplaatst op door

Michel Nihoul zou in het voorjaar van 2000 in een gesprek met journalisten van de Franse betaalzender Canal+ de koning beschuldigd hebben van pedofilie. Bewijzen leverde Nihoul niet voor zijn bewering. Hij vroeg er Canal+ wel veel geld voor.

De koning is een pedofiel”; “ik ken de opdrachtgevers van de Bende van Nijvel” en “ik heb bewijzen in de zaak-Cools”. Het is maar een greep uit de reeks van sterke uitspraken die Michel Nihoul, zonder bewijzen te tonen, in het voorjaar van 2000 in een Brusselse restaurant deed aan een filmploeg van de Franse betaalzender Canal+.

Het gesprek was “off the record” in voorbereiding van het echte interview maar de Franse filmploeg nam het toch op met de verborgen camera. Canal+ zond de tape zelf nooit uit. De krant De Morgen maakte de inhoud ervan gisteren bekend. Het gesprek tussen Michel Nihoul en de Canal+ journalisten vond plaats enkele maanden na de voorwaardelijke vrijlating van Michel Nihoul. Die was op 15 december 1999 vrijgekomen uit de gevangenis waar hij een straf had uitgezeten wegens oplichting.

Na zijn vrijlating openden de media meteen de jacht op zoek naar exclusieve interviews met hem. Aan de Belgische media met wie hij wilde spreken, gaf hij die interviews – zij het met tegenzin – gratis. Hij praatte over het dossier dat de speurders van Neufchâteau tegen hem hadden samengesteld. Hij hield zijn onschuld bij de ontvoeringen van kinderen steeds vol.

In interviews met buitenlandse media hield Michel Nihoul zich minder aan de feiten. Buitenlandse journalisten zakten in die tijd massaal naar België af op zoek naar een interview met Nihoul. In het buitenland leven velen, verblind door de berichtgeving in het begin van de zaak-Dutroux en door de X-verhalen, al jaren in de waan dat in België een pedofiel netwerk bestaat dat de hand boven het hoofd werd gehouden door hooggeplaatsten.

Voor een interview met “de spin in het web” van de zaak-Dutroux waren de meeste buitenlandse journalisten begin 2000 dan ook bereid om diep in de portefeuille te tasten. Hoe groter de onthullingen die de veroordeelde oplichter Nihoul aankondigde, hoe meer de buitenlandse media ervoor betaalden.

Zo betaalde het Duitse weekblad Der Spiegel 1.000 mark voor een interview met Nihoul waarin hij uiteindelijk niets onthulde. De Franse betaalzender Canal+ had nog meer geld veil voor een gesprek met Nihoul. De filmploeg nam echter, zonder dat Michel Nihoul dat wist, ook een gesprek op dat aan het eigenlijke interview voorafging. In dat verhaal maakte Nihoul “off-the-record” reclame voor de onthullingen die hij zou doen, kwestie van de prijs op te drijven.

Canal+, dat gisteren geen commentaar wilde geven, besloot de beelden die gemaakt werden met de verborgen camera niet vrij te geven. In het interview dat hij in april 2000 “on the record” aan Canal+ gaf, onthulde Nihoul niets. Volgens de krant De Morgen werpt het verhaal een nieuw licht op de klacht die Michel Nihoul tien dagen geleden indiende tegen procureur Michel Bourlet van Neufchâteau.

Nihoul zegt in die klacht dat procureur Bourlet het onderzoek tegen hem heeft gemanipuleerd en dat Bourlet steeds de stelling van het bestaan van een pedofiel netwerk heeft ondersteund. Volgens De Morgen is het duidelijk dat Nihoul zelf aan de basis van die geruchten over het bestaan van netwerken ligt.

“Onzin”, zegt Nihoul. “Toen ik met Canal+ praatte in 2000, was dat vier jaar na het uitbreken van de zaak-Dutroux. Ik heb tijdens het onderzoek nooit over koning Albert en pedofiele netwerken met hooggeplaatsten gesproken. Dat deed Michel Bourlet.” Het Luikse parket-generaal beslist binnenkort wat het met de klacht van Michel Nihoul zal aanvangen. Op 17 januari beslist de raadkamer van Neufchâteau wie van de verdachten in de zaak-Dutroux zich zal moeten verantwoorden voor het hof van assisen voor de ontvoering van zes meisjes en de moord op vier van hen.

Bron » De Standaard