Maandelijks archief: mei 2001

Bende-speurders onderzoeken terroristisch spoor

Geplaatst op door

Het gerecht van Charleroi vermoedt dat de aanslagen van de zogenaamde Bende van Nijvel een terroristische achtergrond hadden. Het terroristische spoor is het laaste dat na meer dan 18 jaar speurwerk overblijft. Honderden DNA-analyses en tientallen verhoren met leugendetector leverden geen aanwijzing op dat het klassieke gangstermilieu achter de bloedige aanslagen zat.

De Bende-speurders begroeven dit spoor gisteren met de buitenvervolgingbrenging van Philippe De Staerke. De Staerke werd in juni 1987 door de Dendermondse onderzoeksrechter Troch in verdenking gebracht, kort na zijn veroordeling tot 20 jaar cel door het Gentse hof van beroep voor een reeks overvallen. De inverdenkingbrenging volgde op partiële bekentenissen van de gangster, maar die trok zijn verklaringen kort daarop in. Bewijzen die de medeplichtigheid van De Staerke moesten aantonen, vond het gerecht niet.

Extreem rechts

Meester Callebaut, de raadsman van de burgerlijke partijen, betreurde de beslissing van de raadkamer. De advocaat blijft erbij dat De Staerke banden had met de moordenaarsbende en dus een spilfiguur is in het onderzoek.

Nadat de raadkamer van Charleroi tot de buitenvervolgingbrenging van Philippe De Staerke had beslist, ontmoetten de nabestaanden van de slachtoffers van de Bende van Nijvel de speurdersploeg in het bijzijn van de minister van Justitie, Marc Verwilghen.

De minister zei aan de familieleden dat de speurdersploeg die enkele jaren geleden nog 93 eenheden telde tot 17 was teruggebracht omdat er maar één spoor, het terrorismespoor, meer te onderzoeken is. Het spoor dat terrorisme van extreem-rechts aan de basis van de aanslagen lag, is ongeveer even oud is als de aanslagen zelf. Als de speurders nood hebben aan extra-mankracht om dit spoor uit te spitten, krijgen ze die meteen zei de minister.

De Bende-speurders hebben de nabestaanden van de slachtoffers duidelijk gemaakt dat zij met honderden DNA-analyses, tientallen verhoren met leugendetector, honderden huiszoekingen en klassieke verhoren in het klassieke Belgische gangstermilieu geen enkele aanwijzing vonden dat dit milieu met de Bende te maken had.

Commissies

De gruwel waarmee de Bende vooral in 1985 bij aanslagen op Delhaize-warenhuizen tewerk ging, doorstaat trouwens enkel de vergelijking met terroristische acties. De moordende Bende-aanslagen, die in dezelfde periode plaatsvonden als de bomaanslagen van de links-terroristische groep CCC (Cellules Communistes Combattantes), kostten tussen 1982 en 1985 aan 28 mensen het leven.

Twee parlementaire onderzoekscommissies analyseerden het falen van het gerecht bij het daaropvolgende onderzoek. Die analyses hebben onder meer geleid tot de oprichting van parlementaire toezichtscommissies op de werking van de politie- en inlichtingendiensten en de demilitarisering van de rijkswacht.

De onverjaarbaarheid van dergelijke zware misdrijven werd niet voorgesteld door de parlementaire onderzoekscommissies. Dat betekent dat het Bende-onderzoek in 2005 definitief wordt afgesloten. Tenzij de strafwet voor sommige misdrijven, net zoals voor de misdaden tegen de menselijkheid, in de onverjaarbaarheid voorziet. Minister Marc Verwilghen vindt net als de nabestaanden van de slachtoffers dat dergelijke misdrijven nooit mogen verjaren.

Om de onverjaarbaarheid van de Bende-aanslag te bewerkstelligen, zei de minister dat hij binnenkort een wetsontwerp bij de ministerraad zal indienen. Het kabinet zal dat denkspoor in de komende weken uitwerken.

Bron » De Tijd

“Bende van Nijvel mag niet verjaren”

Geplaatst op door

De minister van Justitie, Marc Verwilghen, blijft hopen op een goede afloop van het onderzoek naar de Bende van Nijvel. “Ik laat de speurders voortzoeken, maar ik heb ze wel gevraagd dat ze, zodra ze het niet meer zien zitten, dat ook zouden bekendmaken. Ik verwacht ook veel van mijn voorstel om medewerkers van justitie , zoals ik de spijtoptanten liever noem, een beschermd statuut te geven. Ik begrijp de bezorgdheid van de nabestaanden over de verjaring van het Bende-dossier in november 2005.”

“Ik zal de ministerraad vragen of zulke feiten in de categorie van misdaden tegen de menselijkheid kunnen geplaatst worden. Daardoor worden ze onverjaarbaar”, zei Verwilghen gisteren na de bijeenkomst met de nabestaanden. Enkele uren voor de bijeenkomst had de raadkamer in Charleroi Philippe De Staerke, de enige verdachte in het Bende-dossier, officieel buiten vervolging gesteld.

Bron » De Standaard

Cel Waals Brabant zoekt Bende bij terroristen

Geplaatst op door

Voortaan zoekt de Cel Waals Brabant vooral in terroristische kringen naar daders en opdrachtgevers van de overvallen van de Bende van Nijvel. Dat bevestigde advocaat-generaal Claude Michaux gisteren na de bijeenkomst van de speurders met nabestaanden van de Bende-slachtoffers.

“Wij hebben met DNA en ander vergelijkend materiaal heel de traditionele criminele wereld binnenste buiten gekeerd. Wij hebben geen aanknopingspunt gevonden. Een gangster van formaat heeft ons ooit gezegd, ‘Wat jullie zoeken, ligt niet bij ons, maar bij jullie’. Hij kan gelijk hebben.”

De advocaat-generaal treedt daarmee de analyse bij van Michel Graindorge, advocaat van enkele nabestaanden: “Dit is een politieke zaak, die bij uiterst-rechts aanleunt. De daders mochten rekenen op steun van infiltranten in het staatsapparaat en voelden zich geruggesteund door Amerikaanse inlichtingendiensten, zoals de CIA.”

Na de bijeenkomst bevestigde minister van Justitie Marc Verwilghen dat hij voorstander is om misdaden, zoals die van de Bende, niet meer te laten verjaren. Enkele uren voordien had de raadkamer in Charleroi Philippe De Staerke officieel buiten vervolging gesteld in het Bende-dossier.

Bron » De Standaard

Bende van Nijvel, een verborgen terreur

Geplaatst op door

De raadkamer in Charleroi heeft gisteren de laatste officiële verdachte in het onderzoek naar de Bende van Nijvel, Philippe De Staerke, buiten vervolging gesteld. Dat betekent voorlopig dat het onderzoek in deze beruchte affaire uit de jaren 80, waarbij 28 mensen brutaal werden vermoord, nu helemaal op een dood spoor zit.

Philippe De Staerke was destijds de leider van een criminele bende die brutale diefstallen pleegde, met name in Oost-Vlaanderen. Op 9 november 1985 sloeg in die regio ook de Bende van Nijvel toe. In de Delhaize van Aalst werden die dag verschillende klanten in koelen bloede vermoord.

Opmerkelijk detail: Een van de bendeleden sprak die dag perfect Nederlands zonder enig accent. De Staerke werd in juni 1987 door onderzoeksrechter Troch uit Dendermonde voor de feiten in Aalst in verdenking gesteld. Er waren aanwijzingen dat hij daags voor de overval in en rond de Delhaize op verkenning was geweest. Bovendien had zijn bende wapens gebruikt die volgens sommigen ook tijdens vroegere Bende-overvallen waren gebruikt.

Vandaag moet men vaststellen dat de Bende van Nijvel bewust en systematisch zowel voor als na de door haar gepleegde feiten valse sporen heeft aangelegd met de duidelijke bedoeling om het gerechtelijk onderzoek op een dwaalspoor te zetten. Bijna iedereen die in de loop van de jaren met dit onderzoek is vertrouwd geweest onderstreept dan ook het uitzonderlijk hoge professionele gehalte van de daders en hun medeplichtigen.

Nagenoeg alle echt belangrijke criminele bendes uit de eerste helft van de jaren 80 werden de een na de andere verdachten of zelfs hoofdverdachten in het Bende-onderzoek: eerst Cocu en zijn kompanen uit de Borinage en later de bende-De Staerke en ten slotte ook nog de bende van Patrick Haemers. Telkens doken sporen op (wapens, kogels, zelfs voertuigen en garageboxen) die de criminele bendes linkten met de Bende van Nijvel. Op die manier werd uiteraard het onderzoek door een veelvoud van vaak doodlopende sporen onvermijdelijk gemanipuleerd.

Iedereen weet dat die techniek een hoge graad van specialisatie veronderstelt vanwege de daders en hun logistieke ondersteuning. Het toppunt van verwarring in het onderzoek werd uiteindelijk bereikt toen in het Waalse Ronquières in een aantal zakken onderdelen van wapens en buit werden teruggevonden, waarbij zelfs linken werden blootgelegd met feiten waarvan de justitie tot op dat moment het verband met de Bende niet eens kende.

Een andere manier om het onderzoek naar de Bende van Nijvel deskundig te bezoedelen was een reeks feiten die met de Bende op het eerste gezicht geen uitstaans hadden, maar die onmiskenbaar toch als stukjes van een puzzel mooi op hun plaats vielen. In de eerste plaats gaat het om de grondige destabilisatie van de Belgische Staatsveiligheid zowel van binnenin als van buitenaf. Daarbij speelden Belgisch gezinde extreem-rechtse kringen (bijvoorbeeld de nazi-militie West Land New Post) maar ook personen uit de omgeving van Paul Vanden Boeynants (denk aan baron de Bonvoisin en minister van Justitie Wathelet) ook een rol.

Ten slotte mag ook de groep ex-rijkswachters rond Bouhouche, Beijer en Lekeu met hun talrijke relaties bij de rijkswacht niet vergeten worden. Al die personen hebben wellicht niets met de feiten van de Bende van Nijvel te maken maar hun tussenkomst behoorde wel tot het kader en het klimaat waarin de Bende is opgedoken. Een ding is voor de overgrote meerderheid van speurders en magistraten in dit onderzoek duidelijk: de Bende was een terreurgroep en geen louter criminele bende. Daarom is het vrijwel zeker dat de laatste getuigen nog aan het woord zullen komen, ook al kan dat nog lang duren.

Bron » De Morgen | Walter De Bock

Onderzoek Bende van Nijvel sleept zich naar roemloos einde

Geplaatst op door

Voor de nabestaanden van de slachtoffers van de Bende van Nijvel is de pil bijzonder bitter. Zolang iemand officieel werd verdacht in het Bende-dossier hoopten zij dat de speurders bij die verdachte een aanknopingspunt zouden vinden om het raadsel alsnog op te lossen. Met de buitenvervolgingstelling van Philippe De Staerke door de raadkamer wordt die hoop vandaag definitief de grond ingeboord.

Was het de Bende om geld te doen, om politieke invloed of om pure afpersing op grote schaal? Zijn bepaalde denksporen niet onderzocht? Werd het onderzoek gedwarsboomd? Waren er hoge omes in het spel, die een nooit eerder geziene doofpotoperatie tot een goed einde hebben gebracht? Zijn de seksfuiven van de Roze Balletten verbonden met het bloedbad in de warenhuizen?

“Het is ongehoord dat daar na al die jaren nog niets over is uitgelekt”, beweert een getuige uit het milieu van het zwaar banditisme. “Doorgaans hoor je links of rechts wel een echo over de daders van overvallen. Van die Bende-toestanden wordt met geen woord gerept. Misschien wordt het wachten tot iemand op zijn sterfbed bekentenissen aflegt of na de verjaring eindelijk eens uit de biecht wordt geklapt.”

Het verloop van het onderzoek werd ongetwijfeld in grote mate beïnvloed door het eerste deel ervan, dat plaatsvond in Nijvel. Procureur des konings Jean Deprêtre hield onvoorwaardelijk vast aan zijn theorie van de prédateurs , de roofmoordenaars die uit waren op snel verdiend geld, dat ze meteen verpatsten en snel moesten aanvullen.

Het Nijvelse gerecht bracht in dat kader trots de Boraings van Michel Cocu en co. voor het assisenhof van Bergen. De trots verdween als sneeuw voor de zon toen op het proces bekend geraakte dat een voor het gerecht ongunstig ballistisch verslag in een lade was blijven liggen. De Borains werden vrijgesproken.

Alle hoop was nog gericht op de Delta-cel rond de Dendermondse onderzoeksrechter Freddy Troch. Hij voerde de druk op de bende rond Philippe De Staerke op omdat hij dacht uitvoerders van de Bende-opdrachten te hebben gevonden. Die zouden hem tot bij de opdrachtgevers kunnen leiden. Het heeft niet mogen zijn.

De toenmalige minister van Justitie, Melchior Wathelet, besloot dan heel het onderzoek te centraliseren in Charleroi. Daar werden twee teams van onderzoekers samengesteld. Een eerste team zou zich concentreren op het politieke denkspoor van de destabilisering van het land om een rechtser regime in het zadel te helpen, het tweede team zou het traditionele spoor van het grote banditisme bewandelen.

Kosten noch moeite werden gespaard. Rogatoire commissies werden naar alle uithoeken van de wereld gestuurd. Gelijkaardige fenomenen in het buitenland werden onder de loep genomen. Voor het eerst in België werd geëxperimenteerd met de leugendetector. Dat toestel hielp andere feiten oplossen, maar bracht geen opheldering in het Bende-onderzoek. Niet-officiële verdachten zoals de ex-rijkswachters Madani Bouhouche en Robert Beijer hebben er zelfs hun voorwaardelijke vrijheid aan te danken.

Er werd ook een beroep gedaan op hypnose om het geheugen van de getuigen en nabestaanden te polsen naar de beelden, die ze in 1985 hebben gezien. Het leidde tot twee reeksen van robotfoto’s, veel aanwijzingen, maar geen nieuwe verdachten.

Zoals het er nu naar uitziet zal de Bende van Nijvel nooit worden ontmaskerd. “Er zal mettertijd nog een permanentie blijven werken aan de laatste elementen. Tot de definitieve verjaring in november 2005”, klinkt het ietwat gelaten in Charleroi.

Bron » De Standaard