“Altijd hoop gehad, maar hij lag in put van amper een meter diep”: dochter van in 1982 verdwenen Francis Zwarts getuigt

Ze was amper twee weken oud toen haar papa Francis Zwarts in 1982 verdween. En nu ze 37 jaar later zélf zwanger is van haar eerste kindje, lijkt er eindelijk een doorbraak te komen in het onderzoek. “Ik hoop dat ik mijn zoontje straks wél zal kunnen vertellen wat er met zijn opa gebeurd is”, zegt Jessy Zwarts.

“Eigenlijk moest mijn papa daar die avond niet zijn”, zegt dochter Jessy uit Overijse. Op 25 oktober 1982 vervoerde de 25-jarige veiligheidsagent Francis Zwarts een lading met diplomatieke papieren, goud en horloges op de luchthaven van Zaventem. Twee weken eerder was zij geboren, zijn eerste kindje. “Het was zijn eerste werkdag, na zijn vaderschapsverlof. Een collega zou dat transport doen, maar die werd op het laatste moment weggeroepen voor een dronken passagier. Dus sprong mijn vader snel bij.” De verkeerde man, op de verkeerde plek. Zwarts werd overvallen, zijn lichaam werd nooit gevonden. “Die collega sliep jarenlang met de foto van mijn vader op zijn nachtkastje, uit schuldgevoel.”

“Mijn papa is een mysterie voor mij”, zegt Jessy. “Ik heb hem nooit gekend. Alleen maar uit de vele verhalen van mijn familie. Ik weet dat het een knappe blonde man was, met blauwe ogen. Mijn moeder is na hem nooit hertrouwd. Ze is altijd alleen gebleven.”

Ondiep graf

Ex-rijkswachter en topgangster Madani Bouhouche werd in 1995 veroordeeld voor de moord op Zwarts. Zijn kompaan Robert Beijer werd vrijgesproken. In 2007 al gaf Beijer aan dat hij wist waar het lichaam van Zwarts begraven lag. Maar hij stelde zijn eisen.

Twee maanden geleden kwam Beijer vanuit Thailand, waar hij woont, uiteindelijk toch naar Brussel om de speurders het graf van Zwarts aan te wijzen. Dat heeft Beijer ook aan Het Nieuwsblad bevestigd.

“Een put van amper een meter diep. Ze hadden niet veel tijd om zich om mijn vader te bekommeren, want ze waren op de vlucht”, weet Jessy Zwarts. Sinds maandagochtend zoekt het Brusselse gerecht op een braakliggend terrein in Neder-Over-Heembeek.

Sprankeltje hoop

“Ik hoop dat onze familie eindelijk afscheid zal kunnen nemen, en mijn vader een laatste rustplaats kan schenken. Ik zou zijn urne bij mij in huis willen zetten”, zegt zijn dochter.

Voor de ouders van Francis komen de graafwerken te laat. Ze zijn beiden overleden, zijn moeder Elvire in de zomer van 2018. “Maar ik hoop vooral dat we als familie eindelijk antwoorden krijgen over wat er met hem gebeurd is”, zegt Jessy. “Zodat we rust zouden kennen.”

“De verdwijning van mijn vader heeft mijn hele leven gedomineerd. Er is geen dag voorbij gegaan, dat ik er niet aan dacht. Als kind werd ik op school gepest, door kinderen die een halve zin over de zaak gehoord hadden en er hun eigen verhaal over maakten.”

“Er was altijd dat sprakeltje hoop dat mijn vader op een dag toch weer voor mijn neus zou staan. Nu ik zwanger ben, bijvoorbeeld: dat is iets wat ik aan mijn papa wil vertellen. Mijn moeder heeft dat nooit luidop gezegd. Maar ze is nooit hertrouwd. Dat heeft er misschien toch mee te maken.”

Op de Bahama’s

“We zagen de twijfel bij sommige mensen”, zegt Jessy. “Mensen die fluisterden dat mijn vader wel bij de roof betrokken moest zijn. Dat hij vast ergens heen was getrokken met veel geld. Het was kwetsend, en we hebben het nooit geloofd. Mijn moeder heeft als alleenstaande vrouw nog tien jaar lang belastingen betaald voor mijn vader, omdat hij dan pas werd doodverklaard. Toen ze naar de belastingen belde, hoorde ze op de achtergrond fluisteren dat die man op de Bahama’s zat. Mocht straks zijn lichaam gevonden worden, dan is meteen duidelijk dat dit onzin is.”

Beijer zocht toenadering

“Toen Beijer in 2010 zijn boek schreef, heb ik het helemaal gelezen”, zegt ze. Daarin vertelde Beijer over de dood van Zwarts. “Beijer heeft in het verleden contact gezocht met onze familie. Maar we hebben dat altijd afgehouden. Een sorry, dat hoeft voor ons niet. Ik vind het wraakroepend dat de moordenaars van mijn vader nooit gestraft werden. Er waren nog twee andere daders.”

“Beijer noemt zichzelf alleen maar de opdrachtgever, maar wat hij deed is voor mij veel erger. Beijer praat nu alleen maar, omdat hij weet dat de zaak verjaard is en hij niet meer gestraft kan worden.”

“Te pas en te onpas dook Beijer in mijn leven op. Op een dag zat ik bij een goeie vriendin thuis in wat foto’s te bladeren, toen ik een gezicht zag dat ik vaag herkende. Het was haar aangetrouwde nonkel Robert die in Thailand woonde, zei ze. Beijer dus. Ze was jonger dan ik, en had de connectie nooit gemaakt.”

“Ik zou het passend vinden dat ik nu die antwoorden zou krijgen, nu ik zelf zwanger ben van een zoontje. Het zou veel voor mij betekenen. Dan zou ik hem kunnen vertellen wat er met zijn grootvader gebeurd is. Die nieuwe aanwijzingen van Beijer zijn ook al iets. Maar ik hoop toch dat er tastbare bewijzen zijn, zodat ik zeker kan zijn wat er met mijn vader gebeurde.”

Eerste grote zoekactie, negen jaar na de tips

Negen jaar nadat topgangster Robert Beijer verklaarde waar het lichaam van geldkoerier Francis Zwarts begraven ligt, is het gerecht gaan zoeken. Maandag leverde de zoekactie niets op, vandaag en morgen wordt verder gegraven aan het kanaal van Willebroek.

Francis Zwarts verdween op 25 oktober 1982. De jonge geldkoerier – die toen net vader was geworden – werkte voor Sabena en zou die dag met een bestelwagen een lading diamanten, dertig goudstaven, twaalf dure Cartierhorloges en tientallen goudmunten van een vliegtuig naar een kluis op de luchthaven overbrengen. Onderweg liep het mis. Valse rijkswachters in een Ford Taunus met oranje streep deden hem stoppen, overmeesterden hem en reden weg met de bestelwagen. Die werd later teruggevonden aan een publiek stort in Diegem. De lading was verdwenen en ook van Zwarts was geen enkel spoor. Tot vandaag is zijn lichaam nooit gevonden.

In 1995 werd Madani Bouhouche, die samen met Robert Beijer een gekend gangsterduo vormde dat ook in verband wordt gebracht met de Bende van Nijvel, veroordeeld voor de moord. De man was aan de galg gepraat door zijn ex die één van de gestolen uurwerken had gekregen en ermee paradeerde. Bouhouche zelf overleed in 2005.

Beijer – die mee terechtstond – werd uiteindelijk vrijgesproken voor de moord. Hij kreeg wel veertien jaar voor andere feiten en voor heling van de uurwerken. “Ik had de overval georganiseerd maar er niet aan deelgenomen. Bouhouche heeft me wel verteld wat hij met Zwarts gedaan heeft”, liet Beijer eerder weten.

Het lichaam zou in een graf liggen van goed vijftig centimeter diep, met twee kogels in het hoofd, ergens langs het kanaal. Beijer verklaarde dat in zijn boek De laatste leugen dat in 2010 uitkwam. Hij had toen al met de speurders onderhandeld en er werd geopperd dat het lichaam vlak bij “een brug” zou liggen, maar tot een grote zoekactie kwam het nooit. Tot nu. Gisteren werd een twee meter dikke laag grond afgegraven langs een oude fabrieksmuur in Brussel. Ook vandaag en morgen zullen politie en Civiele Bescherming voort graven naar het lichaam.

Bron » Het Nieuwsblad

Graven op aanwijzen van ex-rijkswachter Robert Beijer

37 jaar nadat Francis Zwarts is verdwenen, zijn graafwerken naar zijn lichaam begonnen. De familie van de vermoorde geldkoerier hoopt op een doorbraak.

Doet ex-rijkswachter Robert Beijer nu eindelijk wat hij al jarenlang belooft – het gerecht helpen om het lichaam van de in 1982 vermoorde geldkoerier Francis Zwarts te vinden? Het lijkt er in elk geval op dat de speurders zijn informatie ernstig nemen. Ze begonnen gisteren met graafwerken in Neder-Over-Heembeek in de buurt van de Van Praetbrug. En ze deden dat inderdaad op aanwijzen van Beijer. Die verblijft volgens onze informatie op dit moment in België, en niet in Thailand waar hij al sinds vele jaren woont. ‘Er zijn sinds kort nieuwe details die het gerecht toelaten gerichter te werken’, zei Beijer gisteren aan De Standaard. Hij bevestigt ook dat hij aan de basis van de graafwerken ligt.

Francis Zwarts verdween op 25 oktober 1982. De jonge geldkoerier – toen net vader geworden – werkte voor Sabena en zou die dag met een bestelwagen een lading diamanten, dertig goudstaven, twaalf dure uurwerken en tientallen goudmunten van een vliegtuig naar een kluis op de luchthaven overbrengen. Onderweg liep het mis. Valse rijkswachters in een Ford Taunus met oranje streep deden Zwarts stoppen, overmeesterden hem en gingen met de bestelwagen en hun gijzelaar aan de haal. De bestelwagen werd later teruggevonden aan een publiek stort in Diegem. De lading was verdwenen en ook van Zwarts was er geen spoor. Tot vandaag bleef zijn lichaam onvindbaar.

Bende van Nijvel

In 1995 werd ex-rijkswachter Madani Bouhouche, die samen met Beijer ook in verband wordt gebracht met de Bende Van Nijvel, voor het hof van assisen veroordeeld voor de moord op Zwarts. Bouhouche was aan de galg gepraat door zijn ex die een van de gestolen uurwerken had gekregen en er openlijk mee paradeerde.

Beijer, die mee terechtstond, werd vrijgesproken voor de moord. Hij kreeg wel veertien jaar voor andere feiten en voor heling van de uurwerken. ‘Ik had de overval georganiseerd, maar er niet aan deelgenomen. Bouhouche heeft me nadien wel verteld wat hij met Zwarts gedaan heeft’, hield Beijer altijd vol. Dat is ook wat hij beweert in zijn boek De Laatste Leugen uit 2010. Bouhouche zelf overleed in 2005 en kan de speurders dus niet meer helpen.

Volgens Beijer heeft Bouhouche hem achteraf getoond waar het lichaam van Zwarts is begraven: ‘Ergens in het Brusselse aan het Kanaal van Willebroek, vijftig centimeter diep en met twee kogels in het hoofd.’ Aan De Standaard zei Beijer in 2010: ‘Ik heb de speurders nu beloofd dat ik het lichaam van Zwarts samen met hen zal zoeken, zonder voorwaarden te stellen. Honderd procent zekerheid kan ik niet geven, maar ik zal mijn best doen. We zijn op dit moment bezig met de technische voorbereidingen.’

Het is er toen niet van gekomen. ‘Omdat de luchtfoto’s niet duidelijk genoeg waren’ zei Beijer achteraf. Maar nu, negen jaar later, is er volgens Beijer onlangs ‘iets’ veranderd. Wat dat is, weigert hij te zeggen. ‘Laat het gerecht eerst zijn werk doen.’ Volgens onze informatie heeft het gerecht hem geen deal aangeboden.

Gisteren werd een twee meter dikke laag grond afgegraven langs een oude fabrieksmuur. Ook vandaag en morgen zullen politie en civiele bescherming verder graven.

Mysterie

De familie van de vermoorde geldkoerier volgt de zoekwerken in spanning. Dochter Jessy Zwarts was een baby van twee weken oud toen haar vader in 1982 verdween. En nu ze 37 jaar later zélf zwanger is van haar eerste kind, lijkt er eindelijk een doorbraak te komen in het onderzoek.

‘Ik hoop dat ik mijn zoontje straks wél zal kunnen vertellen wat er met zijn opa gebeurd is’, zegt ze. ‘Het was zijn eerste werkdag, na zijn vaderschapsverlof. Een collega zou dat transport doen, maar die werd op het laatste moment weggeroepen voor een dronken passagier. Dus sprong mijn vader snel bij.’ De verkeerde man, op de verkeerde plek. ‘Die collega sliep jarenlang met de foto van mijn vader op zijn nachtkastje, uit schuldgevoel.’

‘Mijn papa is een mysterie voor mij’, zegt Jessy Zwarts. ‘Ik ken hem alleen maar uit de vele verhalen van mijn familie. Ik weet dat het een knappe blonde man was, met blauwe ogen. Mijn moeder is nooit hertrouwd.’

Bron » De Standaard

Nu er weer wordt gezocht naar verdwenen geldkoerier: wat blijft er over van lichaam dat al 37 jaar begraven ligt?

Speurders zijn op dit moment aan de Van Praetbrug in Brussel aan het graven. Ze zijn op zoek naar het lichaam van Francis Zwarts, een geldkoerier die in 1982 spoorloos verdween. Maar wat kan er na 37 jaar nog gevonden worden? Wetsdokter Werner Jacobs en archeoloog Wim De Clercq zijn ervan overtuigd dat het belangrijke informatie over de cold case kan opleveren. Drie vragen over de opgravingen in de zaak-Francis Zwarts

1. Kan er na 37 jaar nog iets gevonden worden?

Dat hangt heel erg af van de grondsoort waarin het lichaam destijds begraven werd, zegt zowel Werner Jacobs (bekend van de Canvas-docuserie “Misdaaddokters”) als Wim De Clercq (UGent-professor Archeologie).

“Bepaalde grond – kleigrond bijvoorbeeld – bewaart veel beter dan andere soorten grond”, weet Jacobs. Hoe komt dat? “Bij een natte of net een heel droge bodem kunnen weinig bacteriën hun werk doen”, legt professor De Clercq uit.

Maar omdat de moord intussen 37 jaar geleden is, verwachten beide experten dat er naast het skelet niet veel kan overblijven van het lichaam van het slachtoffer, zelfs niet als het destijds in plastic verpakt zou zijn.

“Als het lichaam 10 à 15 jaar geleden begraven zou zijn, zou er nog iets kunnen overblijven van de zogenoemde weke weefsels”, maar na bijna 40 jaar denkt Jacobs dat de speurders nog weinig van het lichaam zullen vinden, buiten het skelet.

2. Kunnen speurders nog iets afleiden uit het skelet?

Dat mogelijk alleen het skelet gevonden wordt, betekent echter niet dat dit geen interessante informatie kan opleveren, zegt dokter Jacobs. “Een skelet is voor speurders een dankbaar object omdat het een hard materiaal is, dat honderden en soms zelfs duizenden jaren lang bewaard kan blijven.”

“Omdat men hier van een gewelddadig overlijden uitgaat, is de kans groot dat er op het skelet sporen terug te vinden zijn van de manier waarop hij om het leven is gebracht”, gaat Jacobs verder. “Dat kan gaan van kogelgaten, tot krassen van een mes en breuken – als het slachtoffer doodgeslagen zou zijn.”

“Let wel”, voegt Jacobs eraan toe, “je kan perfect iemand met een mes doodsteken of met een kogel doodschieten zonder dat de kogel een bot raakt en dan zal je daarvan natuurlijk ook geen sporen meer zien op het skelet. Maar de kans dat een gewelddadige misdaad sporen achterlaat, is reëel. En als die sporen toentertijd op het skelet zijn achtergelaten, kunnen we die na 37 jaar zeker nog herkennen.”

Professor Jan Tytgat (KU Leuven) voegt eraan toe dat toxicologen ook nog informatie over het overlijden kunnen vinden in botten, tanden en zelfs haren van lijken. Zo kunnen na jaren nog sporen gevonden worden van druggebruik of geneesmiddelen of vergiftiging.

3. Kan de opgraving naast het skelet nog andere sporen blootleggen?

Zeer zeker, verzekeren beide experts. Maar hiervoor moeten de speurders heel voorzichtig graven en goed kijken wat er allemaal in de grond zit.

“Als het lichaam van Zwarts effectief begraven ligt waar de speurders nu zoeken, zullen ze dat zien aan de bodem”, zegt professor De Clercq. “Als je een kuil graaft, verstoor je namelijk de natuurlijke bodem en dat laat sporen na die het geoefende oog van forensische speurders of archeologen snel ziet. Als je een rechthoekige put maakt, zal dat altijd een rechthoekige verkleuring in de grond achterlaten.”

Eenmaal de speurders aan het graven zijn, zullen ze heel voorzichtig moeten kijken wat ze allemaal vinden in de bodem. “Zo kunnen ze voorwerpen vinden die destijds in de kuil gegooid werden, om ervan af te zijn. Een moordwapen bijvoorbeeld”, zegt professor De Clercq. “De context waarin de begraving is gebeurd is heel belangrijk en dat kunnen we vaak afleiden door wat we tijdens het graven vinden.”

Maar naast voorwerpen die opzettelijk in de kuil werden gegooid kunnen ook spullen die toevallig in de kuil geraakt zijn belangrijke informatie geven over de context. Zo kunnen bijvoorbeeld sigarettenverpakkingen of -peuken geheimen verklappen. En stuifmeel dat rondvloog tijdens de begraving verklappen in welk seizoen de feiten hebben plaatsgevonden.

Dokter Jacobs heeft tot slot nog een anekdote over iets dat ongemerkt is achtergebleven bij een lijk. “Ik heb het ooit meegemaakt dat er naast een slachtoffer dat we hadden teruggevonden een tand lag, maar na onderzoek bleek die niet van het slachtoffer te zijn”, vertelt de wetsdokter.

“Achteraf is gebleken dat het slachtoffer begraven werd op de plek waar eerst nog een vechtpartij had plaatsgevonden en het slachtoffer waarschijnlijk nog een vuistslag had gegeven aan de dader. Jaren later is er in die zaak een verdachte in verband gebracht met de zaak, die inderdaad een tand bleek te ontbreken. Dus rond het skelet kunnen zeker nog sporen liggen die aan het misdrijf gerelateerd zijn.”

Bron » VRT Nieuws

Ex-rijkswachter bevestigt: ‘Ik ben oorzaak van nieuwe zoekacties naar Francis Zwarts’

In Neder-Over-Heembeek wordt vanaf vandaag gezocht naar het lichaam van Francis Zwarts. Die man werkte als beveiligingsagent bij Sabena toen hij in oktober 1982 spoorloos verdween. Zijn lichaam werd nooit gevonden, al werd ex-rijkswachter Madani Bouhouche wel veroordeeld voor de roofmoord. Bouhouches kompaan Robert Beijer bevestigt nu dat hij de politie tipte.

Zwarts werkte als beveiligingsagent op de luchthaven van Zaventem toen hij in oktober 1982 spoorloos verdween. Madani Bouhouche, een ex-rijkswachter die vaak in één adem genoemd wordt met de Bende van Nijvel, werd veroordeeld voor de roofmoord. Zijn kompaan Robert Beijer, ook een voormalig rijkswachter, werd vrijgesproken voor de roofmoord maar veroordeeld voor het verbergen van een van de horloges.

In 2010 liet Beijer al weten dat hij de begraafplaats van Zwarts wist liggen, maar wilde die enkel prijsgeven in ruil voor een andere identiteit. Toenmalig minister van Justitie Laurette Onkelinx (PS) weigerde.

Nu zou hij die informatie toch hebben opgegeven. Dat bevestigt hij aan Het Nieuwsblad. ‘Ja, ik ben de oorzaak van die nieuwe zoekacties. We moeten Justitie nu haar werk laten doen.’ Speurders beginnen vanaf vandaag te graven nabij de Van Praetbrug in Neder-Over-Heembeek in de zoektocht naar de stoffelijke resten van de man.

Bron » De Standaard

Mogelijk doorbraak in zaak-Francis Zwarts: sloot gangster Robert Beijer een deal met het gerecht?

Negen jaar geleden gaf oud-rijkswachter Robert Beijer in zijn boek al een aantal gps-coördinaten vrij. Deze week beginnen rondom het kanaal Brussel-Charleroi graafwerken naar het lichaam van de 37 jaar geleden vermoorde veiligheidsagent Francis Zwarts.

Zaventem, 26 oktober 1982. Door personeelstekort moet de jonge Sabena-veiligheidsagent Francis Zwarts in zijn eentje een diplomatiek koffertje ophalen van de Sabena-vlucht uit Moskou. En een vrachtje van de vlucht uit Zürich: 950 Krugerrand-goudstaven, 50 gouden Vreneli-munten, 20 lingot-goudstaven van 1 kilo, 12 wereldwijd unieke Cartier-horloges, 8,7 kilo losse goudstukken en een zak diamanten.

In de tunnel onder de landingsbaan in Steenokkerzeel ziet Zwarts een rij oranje-witte kegeltjes staan en daarachter een witte Ford Taunus met een oranje streep. Dat zijn in die jaren de kleuren van de rijkswacht, de huidige federale politie. Hij stopt, wordt overmeesterd. De daders rijden weg.

Madani Bouhouche

De daders, vermoedelijk vier, hadden zich niet alleen vermomd als rijkswachters. Een van hen was dat ook. Madani Bouhouche was speurder bij de drugssectie van de Brusselse BOB. Hij was met zijn collega Robert Beijer een eigen misdaadkartel begonnen. De rijkswachters beroofden op nieuwjaarsnacht 1981-1982 het wapenarsenaal van de groep-Diane, de speciale eenheden, en pleegden op 2 september 1989 een roofmoord op een diamanthandelaar in Antwerpen.

Bouhouche werd ontmaskerd toen een foto opdook van zijn vriendin met een van de 12 Cartier-horloges om haar pols. Hij werd in 1995 na een vijf maanden durend proces veroordeeld tot 20 jaar cel. Elvire Cochet-Zwarts, Francis’ moeder, miste er zo goed als niets van. Ze sprak Bouhouche bij elke verschijning voor de strafuitvoeringsrechtbank toe. “Eerst heb ik het vriendelijk gevraagd”, vertelde ze op 24 augustus 2000 in De Morgen. “Op zeker moment heb ik gesmeekt: ‘Mijnheer, waar hebben jullie het lichaam van mijn zoon verstopt?!’ Hij gaf geen krimp.”

Bouhouche kwam later dat jaar vrij, trok zich terug in de Franse Pyreneeën en kwam daar eind 2005 om het leven.

GPS-coördinaten

Nu, 37 jaar na de moord, plant het Brusselse parket graafwerken rondom het kanaal Brussel-Charleroi, in de hoop alsnog het lichaam te vinden. Woordvoerder Denis Goeman zei tegenover Radio 1 dat er “nieuwe informatie” is, en legde een verband met “de verjaring van de feiten”.

Volgens de RTBF is Beijer naar de justitie gestapt. Dat hoeft niet te verbazen. Beijer stelde justitie in 1996 en 2007 al een deal voor. Een opgeschoond strafregister en/of een nieuwe identiteit in ruil voor het lichaam van Francis Zwarts.

In 2010 schreef hij in zijn boek De laatste leugen dat Zwarts met twee kogels in het hoofd is gedood. “Zijn radio en zijn dienstpistool 7,65 mm. zouden in het kanaal zijn gegooid op het punt 50°52 70 N 4°22’50 81 O.” Het gaat om de Verbrande Brug in Grimbergen. Over wat er met het lichaam gebeurde, schreef Beijer dat het “op een diepte van amper vijftig centimeter werd begraven in de buurt van een verlaten fabriek langs het kanaal”. En, schreef hij nog: “Het betreft het punt … N en … O.”

Het lijkt er sterk op dat Beijer na 23 jaar tot iets als een akkoord is gekomen met de justitie over de ontbrekende getallencombinaties.

Valse identiteit

Beijer is zelf nooit veroordeeld voor de roofmoord in Steenokkerzeel, wel voor de heling van de buit. Hij nam ook deel aan de voorbereidingen. In zijn boek claimt hij dat het diplomatieke koffertje finaal bij hem terechtkwam.

Van de totale buit van de roofmoord op Zwarts, destijds geschat op 2 miljoen euro, is nooit iets teruggevonden. Eind 1989 vluchtte Beijer naar Azië. Hij kocht in Pattaya een domein naast het paleis van queen mother Sirikit Kitiyakon, de eerste echtgenote van koning Rama IX, langs de Soi 5 in Pattaya. Hij stichtte er een nieuw gezin met een Thaise.

Nadat Beijer in 1991 werd uitgeleverd aan België, keerde hij na zijn vrijlating in 1999 terug naar Pattaya. Zijn grondaankoop bleek door de explosieve groei van het (seks)toerisme in Pattaya een gouden belegging. Hij liet er drie enorme villa’s op zetten, telkens met luxueus binnenzwembad. In 2017 verkocht hij een van de drie villa’s en schepte hij er tegenover overige expats in Pattaya over op dat het hem 75 miljoen bath had opgeleverd, of 2,2 miljoen euro.

Beijer leefde er onder een valse identiteit, als de schatrijke Rus genaamd Alexy. Hij liet ook zijn zoon een Russische naam aannemen.

Bonkoffsky

Dat ging allemaal prima, tot eind 2017 bekend raakte dat oud-rijkswachter Christiaan Bonkoffsky op zijn sterfbed had bekend dat hij betrokken was bij de Bende van Nijvel. De broer van Bonkoffsky beweerde dat Beijer een van diens contacten was geweest. Plotseling gingen oude nieuwsverhalen en foto’s van Beijer viraal. Ook in Pattaya.

“Kinderen doodschieten, dat ligt hier nogal gevoelig”, zegt een Nederlandse zakenman in Pattaya. “Doordat hij zelf jarenlang duidelijk heeft gelogen over zijn vermogen, gaat men ervan uit dat Beijer zijn gronden en villa’s heeft gekocht met misdaadgeld. Niemand wil nu nog zaken met hem doen. Niemand begrijpt ook dat zo’n man hier gewoon vrij kan rondlopen.”

Mocht de zoektocht naar het lichaam van Francis Zwarts succesvol zijn, dan komt dat nieuws te laat voor Elvire Cochet-Zwarts. Zij overleed in de zomer van 2018 op 81-jarige leeftijd.

Bron » De Morgen | Douglas De Coninck