Staatsveiligheid gaat aan alarmbel hangen

De Staatsveiligheid kan niet nog meer budgettaire beperkingen aan, de kritieke ondergrens voor haar middelen op het vlak van personeel, materiaal en middelen is bereikt. Dat heeft Alain Winants, de administrateur-generaal van de Staatsveiligheid, gezegd bij de voorstelling van het jaarverslag 2011 van de inlichtingendienst. Voor het eerst in haar geschiedenis organiseerde de dienst daarvoor een persconferentie.

“De budgettaire beperkingen die het jaar 2011 hebben getekend, hebben uiteraard ook onze dienst niet gespaard”, zegt Alain Winants. “Maar rekening houdend met de talrijke taken van de Staatsveiligheid, hun evolutie op nationaal en internationaal vlak en onze bijkomende verantwoordelijkheden, moet men er zich van bewust zijn dat er een kritieke grens is beneden dewelke een inlichtingen- en veiligheidsdienst niet mag dalen in termen van personeel, materiaal en middelen, op gevaar af te belanden in een situatie waarin de opdrachten niet meer op adequate, doeltreffende en performante wijze kunnen uitgevoerd worden. Die kritieke grens is bereikt.”

Zo kampt de Staatsveiligheid met een nijpend personeelstekort. “We zouden al blij zijn moest ons personeelskader opgevuld raken”, zegt Alain Winants. “Alleen op onze buitendiensten hebben we honderd mensen te kort, maar ook op onze binnendienst en de dienst analyse is er een personeelstekort. De tekorten laten zich ook voelen in de middelen waarover we beschikken.”

Bron » De Morgen

Communicatie terreurdiensten onvoldoende beveiligd

De beveiliging van de communicatie tussen de antiterreurdiensten in ons land is ondermaats. Dat blijkt uit het nieuwe jaarverslag van het federaal parket dat de krant De Tijd kon inkijken.

Het federaal parket is de gerechtelijke instantie die alle terrorismeonderzoeken leidt. Uit het jaarverslag blijkt dat heel wat terrorisme-informatie verstuurd wordt via fax, internet, zelfs via e-mail zonder enige beveiliging. De communicatie met onder andere de staatsveiligheid, het crisiscentrum en de politie verloopt “uitsluitend via niet-beveiligde kanalen”.

Alleen voor geclassificeerde informatie, de allergevoeligste terrorismedossiers, maakt het federaal parket gebruik van chauffeurs, die de dossiers heen en weer rijden tussen de verschillende diensten.

Het gevolg is dat heel wat informatie gewoonweg niet meer wordt verstuurd naar bepaalde diensten, bijvoorbeeld de wekelijkse “monitor terrorisme”, om alle diensten op de hoogte te houden van de laatste ontwikkelingen in de lopende dossiers.

De politie moet de papieren versie komen afhalen of kopiëren op een memorystick. “Dat is natuurlijk allesbehalve efficiënt. We moeten veel korter op de bal spelen. Maar we kunnen dat risico niet lopen”, zegt federaal procureur Johan Delmulle.

Ook is het gebouw van het federaal parket, naast het Brusselse justitiepaleis, onvoldoende beveiligd. “Ik wil geen steen werpen naar de minister van Justitie, Annemie Turtelboom (Open Vld)”, benadrukt federaal procureur Johan Delmulle. “Maar er is zeer dringend een oplossing nodig.”

Bron » De Morgen

Politie schiet beter als er echt gevaar dreigt

Als politieagenten trainen met een realistische dreiging, gaan ze nauwkeuriger schieten. Angst heeft na een dergelijke training niet meer zo’n negatieve invloed op de precisie van de schietende agent, ontdekte Arne Nieuwenhuys, die aan de Vrije Universiteit Amsterdam promoveert op dit onderwerp.

Nieuwenhuys ontwikkelde een training waarbij agenten worden beschoten met verfpatronen, waardoor de realiteit van een dreigende situatie zo goed mogelijk wordt nagebootst. In zijn onderzoek liet Nieuwenhuys politiemensen drie tot vier keer trainen onder dreiging van een tegenstander met een ‘vuurwapen’.

Hoewel de nauwkeurigheid hierdoor verbeterde, bleek de afweging om te schieten veel moeilijker te trainen. Angstige agenten bleken eerder te schieten dan niet-bange collega’s, en ze schoten ook vaker per ongeluk op een ongewapende verdachte.

Volgens de promovendus verwachtten de angstige agenten meer dreiging en besloten ze op basis van die verwachting te schieten. Ondanks het feit dat is geprobeerd politiemensen ook op dit punt te trainen, bleven ze evenveel foute schietbeslissingen nemen.

Bron » De Morgen

Afkoopwet bracht al tientallen miljoenen op

In Vlaanderen en Brussel hebben parket en verdachte al in minstens veertien zaken een regeling getroffen volgens de “verruimde minnelijke schikking”. Volgens cijfers van minister van Justitie Annemie Turtelboom heeft de Belgische staat al ruim 66,5 miljoen euro in het laatje gekregen, schrijft De Standaard.

De wet op de verruimde minnelijke schikking bepaalt dat criminelen een deal kunnen maken bij misdrijven waar tot twintig jaar cel op staat. De voorwaarde is wel dat er geen slachtoffers zijn, zoals bij een moord of aanranding. Bedoeling is vooral ingewikkelde fraudedossiers af te handelen zonder te verzanden in een jarenlang proces of een procedurestrijd.

Volgens de cijfers van Turtelboom sloot het Antwerpse parket in één zaak een deal van maar liefst 39,2 miljoen euro. Het gaat om een zaak van belastingfraude uit de jaren negentig, georganiseerd door een Belgisch filiaal van de Franse bank Société Générale.

Daarnaast waren er nog drie kleinere zaken van een paar duizend tot honderdduizenden euro’s. Ook in het rechtsgebied Brussel is er één zaak van 22,2 miljoen euro, rond de miljardair Patokh Chodiev. In Oost-en West-Vlaanderen ten slotte ging het om 193.000 euro. Specialisten plaatsen volgens de krant wel kanttekeningen bij de bedragen. Zo zou bijvoorbeeld zeker de helft van het bedrag dat Société Générale terugbetaalde niet het gevolg zijn van die schikking.

Bron » De Morgen

Franse overvallers schieten om te raken

In amper één uur tijd zijn Franse gangsters zaterdag twee keer de grens overgestoken om bij ons een gewapende overval te plegen. “Zolang de Franse gangsters bij ons toeslaan, gaat de Franse politie ze niet meteen achterna”, zegt veiligheidsspecialist Brice De Ruyver.

Franse overvallers voeren de terreur in de West-Vlaamse grensstreek op door almaar meer geweld te gebruiken. Zaterdag bestormden vier Franse gangsters kort na 9 uur, op klaarlichte dag dus, het kantoor van zetelfabriek Confortluxe aan de Menensesteenweg in Wervik. Ze vuurden meermaals met een jachtgeweer om de aanwezige werknemers de daver op het lijf te jagen. Twee werknemers raakten gewond.

Toen een van de chauffeurs van de fabriek de achtervolging op de wegrijdende gangsters inzette, hielden die halt en namen de man onder vuur. De bende stak daarna ongemoeid de grens over. Nauwelijks een uur later was een juwelier in Rekkem het mikpunt van vier overvallers die uit Frankrijk kwamen. Vermoedelijk ging het om dezelfde kerels die in Wervik al hadden toegeslagen. Tot dusver ontbreekt van hen elk spoor.

“De Franse politie ligt duidelijk niet wakker van de grensoverschrijdende criminaliteit”, zegt veiligheidsspecialist Brice De Ruyver. “Zolang Frankrijk maar niet in de brokken deelt, is de jacht op die bendes voor hen geen prioriteit. Dat is trouwens een oud zeer. Al in de jaren 80 en 90 sloegen Franse bendes bij ons toe. Twintig jaar later zijn wij er nog altijd niet in geslaagd om elementaire bestrijdingsmiddelen zoals gezamenlijke politiepatrouilles aan weerszijden van de grens of het wapengebruik van politiemensen over de grens efficiënt te regelen.”

“Dat zorgt bij die Franse bendes voor een gevoel van straffeloosheid”, zegt De Ruyver. “En het spoort hen aan om almaar stoutmoediger te werk te gaan, ook al speelt druggebruik hier zeker ook een rol. Drugs en het toenemende gebruik van (vuur)wapens vormen trouwens een gevaarlijke cocktail. Een gangster die onder invloed is, kan sneller de controle over zichzelf verliezen en zijn wapen gebruiken als hij zich in het nauw gedreven voelt.”

In gerechtelijke kringen klinkt dezelfde analyse: “Wij pleiten met man en macht om vooruitgang te boeken in de bestrijding van de grensoverschrijdende criminaliteit. Het is al moeilijk om een overval op te helderen die in België door daders uit België is gepleegd. Maar als de daders daarbij aan de andere kant van de grens kunnen rekenen op een toevluchtsoord waar de politie hen het leven nauwelijks zuur maakt, dan is zo’n onderzoek haast onbegonnen werk. Op dat vlak vooruitgang boeken, is echter op de eerste plaats werk voor de politieke wereld.”

Maar daar hebben de slachtoffers van de jongste feiten in Wervik en Rekkem geen boodschap aan. Zij zijn diep geschokt door wat hen overkomen is. “De gangsters waren met vier”, vertelt André Ollevier, de bedrijfsleider van Confortluxe in Wervik.

“De chauffeur bleef in de auto. Een tweede man vatte met een kalasjnikov post aan de ingang. Twee andere kerels zijn schietend met een jachtgeweer de gang binnengestormd. Twee werknemers raakten door de rondvliegende hagel gewond, gelukkig niet zwaar. Maar op een haar na was een van hen toch een oog kwijt. En Benny, die daarna nog de achtervolging op de daders heeft ingezet, werd aan de grenspost door een van de schutters onder vuur genomen. Hij heeft moeten springen voor zijn leven.”

Juwelier Sébastien Desmet houdt het voor bekeken. “Na een eerste overval in augustus had ik al beslist om te stoppen en nog alleen juwelen op bestelling te maken en te herstellen. Sinds 1 november houden wij dan ook uitverkoop. En nu gebeurt dit. Er zijn te veel overvallen in de grensstreek. Het sterkt mij alleen in de beslissing die ik genomen heb. Zo’n nare ervaring wil ik niet opnieuw beleven.”

Bron » De Standaard