Tag archieven: Bende Haemers

Décès du père Haemers

Geplaatst op door

Depuis la mort, par pendaison, à la prison de Forest, de son fils Patrick, Achille – plus exactement Achiel – Haemers se montrait moins à Woluwe-St-Lambert. Selon les infos, Achille avait repris une boulangerie à Montpellier où, disent les policiers, le père du grand blond vendait à présent des… pistolets en mie de pain.

Nous avons appris, hier, le décès, à Montpellier, du père de Patrick Haemers, le plus fameux truand belge des vingt dernières années. Son décès nous a été confirmé par le maïeur de Woluwe, Georges Désir. Courtraisien de naissance, Achille Haemers a longtemps vécu dans cette commune bruxelloise, plus exactement avenue Georges Henri.

Egalement patron de bar (s), Achille tenait à Woluwe un commerce florissant d’articles de sport. En septembre 1981, Achille et Patrick Haemers braquaient ensemble l’agence BBL de Deerlijk. L’affaire leur avait rapporté un demi-million. Avec le recul, le braquage apparaît comme le premier méfait (connu) de Patrick Haemers.

Le fils bon élève avait vite appris et s’était vite transformé en cerveau d’une bande redoutable de solides braqueurs de fourgons. A Deerlijk, l’époque des débuts, père et fils s’étaient pourtant fait repérer stupidement: un témoin avait relevé l’immatriculation de la BMW volée juste avant le braquage.

Fin des années 1980, Haemers fils, lassé des hold-up sanglants, enlevait l’ex-Premier ministre Paul Vanden Boeynants. Au début des années 90, il était retrouvé au Brésil et extradé, en cage, comme un fauve, vers la Belgique. Le grand blond n’a jamais été jugé. Achille, papa jusqu’au bout, n’a jamais renié Patrick. L’enquête n’a jamais conclu à son implication dans les méfaits du grand blond. Achille s’est éteint, nous dit-on, paisiblement, en faisant ses mots croisés. Il avait 71 ans.

Bron » La Dernière Heure

Pierre-Paul de Rycke pleegt zelfmoord

Geplaatst op door

Pierre-Paul de Rycke, Pépé voor de vrienden, heeft in zijn appartement in Zellik zelfmoord gepleegd. Pierre-Paul de Rycke was de uitbater van de beruchte club, Jonathan, waar de al even beruchte sexfuiven in confituur werden gehouden. Verschillende verdachten in het Bende-onderzoek ontmoeten elkaar in de Jonathan, oa. Dossogne, Bultot, Godfroid – commissaris bij de GP – Lekeu, Darville – wapenfreak rond de Bende van Haemers – …

Hij maakte stiekem video opnamen van de sexfuiven, zo kon hij magistraten, politiemensen en rijkswachters chanteren en zo elk gerechtelijk onderzoek saboteren. Hij was zeer goed bevriend met Jean Bultot.

Na zijn laatste bezoek aan Bultot in Mozambique had de Rycke een Afrikaanse meegenomen als vriendin. Zij liet hem zitten en volgens de afscheidsbrief die de Rycke had geschreven is dit de reden van de zelfmoord. Maar het parket van Brussel gelast een onderzoek naar de ware doodsoorzaak.

Dit kwam mede door de verklaring van Nihoul, die hem als laatste levend zag. Volgens Nihoul stond hij helemaal niet op het punt om zelfmoord te plegen en ging hij een groot contract tekenen. Pierre-Paul de Rycke was ook actief in de politiek, meer bepaald bij de PFN, het politieke verlengstuk van het Front de la Jeunesse.

Bron » De Morgen

Bende-cel sluit spoor klassiek misdaadmilieu

Geplaatst op door

De cel-Jumet die het onderzoek naar de Bende van Nijvel voert, heeft besloten voorlopig het onderzoek in het klassieke misdaadmilieu stop te zetten. Meteen worden 30 van de 90 speurders van de cel-Jumet terug naar hun eenheden gestuurd. De overige 60 onderzoekers blijven onverdroten voortspeuren naar de Bende. Zij onderzoeken onder meer een lijst van 40 potentiële verdachten, die ze filterden uit een duizendtal tips, die het gerecht binnenkreeg naar aanleiding van de publicatie van de Bende-robotfoto’s.

De besluiten van de tweede parlementaire onderzoekscommissie die zich over het Bende-dossier boog, stelden dat onder meer het klassieke misdaadmilieu onvoldoende onderzocht was. De cel-Jumet onder leiding van advocaat-generaal Claude Michaux en onderzoeksrechters Jean-Pol Reynal en Jean-Claude Lacroix stelden een 100 man sterke ploeg samen om dit en andere sporen uit te spitten. Het onderzoek naar de klassieke bendes, zoals de bende-Haemers en de bende-De Staerke, die in de jaren 80 opgeld maakten, is voorlopig afgerond en leverde geen doortastende resultaten op. ‘Dan is het ook niet nodig 30 speurders te laten aanmodderen, terwijl er in andere gerechtelijke dossiers te weinig speurders zijn’, zegt onderzoeksrechter Reynal.

Reynal weerlegt dat dit het begin van het einde van het onderzoek is, zoals Le Soir maandag schreef. ‘Wij zijn gemotiveerder dan ooit. We hebben nog een hele reeks sporen af te werken. We hebben bijvoorbeeld nog lang niet alle resultaten van de ongeveer 300 DNA-analyses, die wij van potentiële verdachten en overtuigingsstukken besteld hebben. Er moeten nog criminele analyses afgewerkt worden en ook de robotfoto’s bezorgen ons nog veel werk. Na een selectie van de meer dan duizend bruikbare tips blijft een lijst van 40 potentiële verdachten uit diverse milieus over.’

Een ander spoor dat de Bende-speurders blijven onderzoeken is dat van de voormalige rijkswachters Madani Bouhouche en Robert Beijer. Beide mannen zijn de voorbije maanden herhaaldelijk ondervraagd. Het gerecht wil ook de vriend van Bouhouche, Jean-François Buslik aan de tand voelen, maar zij krijgen van het Amerikaanse gerecht bijzonder weinig medewerking om Buslik te lokaliseren.

De Amerikanen talmen ook al anderhalf jaar om de computer van ex-rijkswachter Martial Lekeu aan de cel-Jumet te bezorgen. Ook het Duitse gerecht lijkt weinig haast te zetten achter de vraag van de Bende-speurders om de Stasi-dossiers te mogen inkijken. Nochtans werd het licht hiervoor al drie jaar geleden op groen gezet. De speurders, die onder meer nagaan of het Bende-verhaal in een internationale context moet gezien worden, stellen zich veel vragen over deze gebrekkige samenwerking.

Bron » De Tijd

Alle verdachten voor Bende-aanslagen opgeroepen voor DNA-analyse

Geplaatst op door

Het gerecht gaat alle personen die ooit verdacht zijn geweest in het dossier van de Bende van Nijvel oproepen voor een DNA-analyse. Tot die groep behoren leden van de bende-De Staerke, de bende-Haemers, de bende van de Borinage, de verdachten in de zaak-Mendez alsook ex-leden van de groep Diane en leden van het Gladio-netwerk. Sinds enkele maanden beschikt het gerecht immers over een 20-tal DNA-profielen die mogelijk aan Bende-doders toebehoren.

Het gerecht zal de DNA-profielen van de opgeroepen personen vergelijken met de DNA-gegevens van de mogelijke Bende-leden. ‘Om deuren te sluiten’, heet het officieel.De cel-Jumet, die het onderzoek leidt naar de Bende van Nijvel die in de jaren 80 ten minste 28 doden maakte, blijft niet bij de pakken zitten. Alle mogelijke sporen worden onderzocht. Ook die sporen (bijvoorbeeld het politieke spoor) die de tweede Bende-commissie niet meteen weerhouden heeft.

Daartoe beschikt het gerecht over uitzonderlijke middelen. Een ploeg van 100 personen (speurders, magistraten, administratieve krachten en criminele analisten) zal zich de komende maanden voltijds met dit onderzoek bezighouden. Bovendien zal de cel-Jumet een beroep kunnen doen op nog eens een vijftigtal speurders die niet tot de cel behoren, maar voor specifieke onderzoeksdaden kunnen ingezet worden. ‘Wij zeggen niet dat we nu de daders gaan pakken, maar wij moeten een aantal sporen natrekken en willen dit zo snel mogelijk doen’, zegt de Bergense advocaat-generaal Claude Michaux, die zich al meer dan twee jaar voltijds over het dossier buigt. ‘Als deze sporen op anderhalf jaar kunnen nagetrokken worden, willen we dat ook doen. Dat moet geen vijf jaar duren.’

De Bende-speurders hebben nog bergen werk. De wetenschappelijke vooruitgang heeft hen het voorbije anderhalf jaar in staat gesteld een 20-tal DNA-profielen van mogelijke Bende-leden bloot te leggen, zegde de advocaat-generaal voor de tweede Bende-commissie. Nagenoeg al deze DNA-profielen haalde de Leuvense professor Jean-Claude Cassiman uit sigarettenpeukjes die in de taxi van de door de Bende vermoorde taxichauffeur Angelou (12 januari 1983) werden teruggevonden. Of de sigaretten door de Bende-doders werden gerookt, weten de speurders niet. Dat moet het onderzoek uitwijzen.

Het gerecht beschikt ook over één vingerafdruk van een lid van de Bende van Nijvel. Deze vingerafdruk werd teruggevonden op een stukje plakband dat de Bende gebruikt heeft om de achterlichten van een Saab 900 af te dekken. Dit voertuig werd gebruikt bij de diefstal van kogelwerende vesten bij Wittock-Van Landeghem in Temse (8 juni 1983) en een moordende raid na een inbraak op een Colruyt in Nijvel (17 september 1983) waarbij drie doden vielen.

De opgeroepen personen zijn niet verplicht hun speeksel of hun bloed voor een DNA-analyse af te staan. ‘De meeste personen zien er geen graten in’, zeggen speurders. Een tiental dagen geleden bood ook de voormalige Diane-rijkswachter Christian Amory zich voor zo’n test aan. Hij behoort tot de ongeveer 40 Diane-leden die zich voor de test moesten aandienen. Christian Amory getuigde meermaals over een mogelijke staatsgreep die in die periode bij de rijkswacht was gepland. De groep-Diane moest daar een vooraanstaande rol in spelen. Het bestaan van die plannen kon nooit bevestigd worden. Ook niet door de tweede Bende-commissie, maar de speurders willen niets uitsluiten en laten daarom iedereen die maar in verband gebracht werd met de Bende van Nijvel voor een DNA-analyse opdraven.

Zo ook de eerste verdachten, de leden van de bende van de Borinage, die door het Bergense assisenhof van de hen ten laste gelegde feiten werden vrijgepleit. De voorbije jaren werden ook leden van de bende-Haemers en leden van de bende-De Staerke met de Bende van Nijvel in verband gebracht. Ook de gewezen rijkswachters Robert Beijer en Madani Bouhouche, die voor hun aandeel in het zogenaamde dossier-Mendez voor het Brabantse assisenhof hebben terechtgestaan, ontsnappen niet aan de vraag van de cel-Jumet.

Om deze wetenschappelijke onderzoeken zo snel mogelijk te laten verlopen, denkt de cel-Jumet eraan buitenlandse laboratoria in te schakelen. De diensten van de Leuvense professor Cassiman kunnen de vloed DNA-analyses volgens het gerecht niet snel genoeg verwerken.

Bron » De Tijd